Ik ben 'm aan het flippen...

Ik had idd al een beetje het gevoel dat ze toch met een bepaald doel die stichting hebben. Misschien spreken ze het tegenwoordig niet meer zo hardop uit, maar ze zullen wel proberen zo veel mogelijk mensen over te halen. 

Over de kosten, een kind is niet gratis, nooit, maar er zijn wel allerlei regelingen. Je hebt kindgebonden budget, allerlei toeslagen, kinderbijslag.
Verder kosten spullen en kleding geld, maar zoals je hier ziet willen best veel mensen je wat aanbieden. Ik zou daar echter niet te veel vanuit gaan. 
Bedenk dat je dingen niet altijd echt nodig hebt. Een baby kun je ook in bad doen in de wasbak en later met de baby douchen. 
Borstvoeding is veel goedkoper dan kunstvoeding, al ga je er zelf wel meestal wat meer van eten (en drinken).
Kleding en luiers heb je wel echt nodig natuurlijk. Met aanbiedingen kun je voor 13 ct per stuk best luiers scoren, vanaf maat 3 heeft de Lidl luiers voor die prijs (ik ben zelf nog op zoek naar goedkoper met bijvoorbeeld goeie aanbiedingen). Daarmee kom je op ongeveer 29 euro per maand (4 weken) uit voor luiers. Een pak normale poedermelk kost bij de jumbo € 6,29, stel je hebt er 1 per week nodig, dat is 25 euro. 
Kleding koop ik zelf heel veel tweedehands, als je geluk hebt krijg je hier en daar ook wat. Ik koop soms wat in de aanbieding en soms als ik iets leuks zie wat bij de h&m.

Kosten zijn echter natuurlijk maar 1 kant, er zit nog veel meer aan vast. Kun jij het mentaal aan om een kindje te krijgen? Wat als je een huilbaby krijgt? Of je kindje is niet gezond? Hoe gaat dat dan verder met je ex? Hoe zie je dat voor je met je werk, studie (deed je dat nog?)?

Poppy, hoeveel uur werk je en kun je werken? Een gastouder is inderdaad goedkoper dan de kinderopvang. 

Voor kleren zou je ook terecht kunnen bij sites als krijgdekleertjes.nl

Ik werk 37 uur. Op zondag en woensdag ben ik vrij. Kans is wel vrij groot dat mijn contract niet verlengd wordt door de zwangerschap. Ik zou dan gedeeltelijk via het UWV zwangerschapsverlof moeten krijgen en snel een andere baan zien te vinden...

Studie hoef ik alleen scriptie nog en dit zou ik voor het einde van maart toch wel af moeten kunnen ronden. 

Maar ja, het grote struikelblok inderdaad. Mijn ex. Die zal dan altijd controle op mijn leven kunnen houden en als ik heel eerlijk ben, dat wil ik niet.

En kun je eventueel minder gaan werken? Want dat is misschien wel erg veel dagen opvang voor je.

Ex kan ik me voorstellen als groot struikelblok, dat lijkt me ook enorm moeilijk. Ik meende trouwens gelezen te hebben dat het mogelijk ook van iemand anders kon zijn, of heb je dat uitgesloten? ( hoef je geen antwoord op te geven natuurlijk maar ik dacht dat gelezen te hebben)

Als ik terug reken is het echt van mijn ex.

Hij zal dan altijd een soort van deel uitmaken van je leven, maar controle? Dat ligt aan jezelf Poppy. Dat is wat je zelf toe laat. 

Fijn dat je bijna klaar bent met je studie. Dat geeft hoop voor een betere baan in de toekomst. Een huisje heb je ook nu toch? Probeer niet teveel in het negatieve te denken, maar zie ook de mogelijkheden. En vooral, luister naar je hart.

Borstvoeding is idd gratis maar dat moet ook allemaal maar lukken.

Dat je ex de grootste struikelblok is snap ik. Wat een lastige situatie.

Pfff dat maakt het er allemaal idd niet makkelijker op zeg. Lastig zeg, want niets zeggen tegen hem, of zeggen dat het van een ander is zal hij dus niet zomaar accepteren en wie weet eist hij dan wel een dna test ofzo.


Maar wanneer hij 'makkelijker' was geweest en een 'gewone' ex geweest was, was de keuze voor jou dan makkelijker geweest? Als je de vraag überhaupt snapt..

Ik heb een huisje nu ja. Ruim ook nog, met een tuintje.

Borstvoeding gaat niet lukken denk ik, mijn ene tepel is echt raar. Die is gewoon vlak. 

Ik ben bang dat ik er met mn stomme kop op een gegeven moment weer in trap als ik hem in de buurt laat. Ik heb een zwak voor hem...en zelfs als ik kotsend voor die wc zit bedenk ik me: ik wou dat ik dit niet alleen hoefde te doen. Mijn zusje zit dan wel achter me maar over 2 weken ben ik echt alleen. Moet ik alle beslissingen zelf maken. 

Ik hoor ook zulke wisselende verhalen. Van alleenstaande moeders die het helemaal niet zo zwaar vinden tot die het me echt zouden afraden. 

Ook 2 vrienden met zelf een kindje zeggen me heel eerlijk, zij hebben ook geen geld (niet hetzelfde kindje, 2 situaties), dat ze dit niet nog een keer zo zouden doen. Zelfs zij sturen aan op abortus. 

En mijn hart? Die reageert niet. Of tenminste niet zoals ik verwacht had. Die vechterslust, dat oermoedergevoel, dat blijft uit. Het smelten, het 'ik heb dat straks ook zo'n hummeltje, jeeeej' gevoel is er ook niet. 

Maar bij het lezen over abortus word ik ook misselijk. Ik kan wel janken.

En adoptie?

Als je morgen op de echo ziet dan is de kans dik aanwezig dat je wel dat oergevoel krijgt.
Obstakels zijn er in mijn opinie om overwonnen te worden, en komt dat gevoel niet, dan weet je wellicht wat je te doen staat. Ik denk echt dat morgen een doorslaggevende factor kan zijn.

Ik zie dat je een pagina open hebt staan over geld lenen.. Is dat wel zo verstandig?
En je ex..tjee wat lastig. Zo iemand wil je helemaal niet als vader van je kind. Maar bedenk het ook vanuit de kant van het kind. Ik vind het verschrikkelijk dat mijn zoon geen vader heeft.

Heb je een goede achterban? Dat is echt heel belangrijk. Ook al doe ik de opvoeding alleen en willen mijn ouders geen vaste dagen oppassen, als ik omhoog zit kunnen hun wel bijspringen. Qua oppassen en financieel. Ook vind ik het heerlijk dat mijn zoon heel graag regelmatig weekendjes gaat logeren bij familie, zodat ik tijd voor mezelf heb.

Adoptie is heel heftig, niet alleen voor haarzelf maar vooral voor het kind. Dat zou ik dan weer echt niet overwegen.

Dat je dat gevoel niet hebt nu is niet gek hoor Poppy. Ik geloof dat ik het zelf niet eens zo sterk had en ik was wel gepland zwanger. 

Wat betreft je ex, dat klinkt niet goed. Heb je al een afspraak staan bij een psycholoog?

Parel schreef:Als je morgen op de echo ziet dan is de kans dik aanwezig dat je wel dat oergevoel krijgt.
Obstakels zijn er in mijn opinie om overwonnen te worden, en komt dat gevoel niet, dan weet je wellicht wat je te doen staat. Ik denk echt dat morgen een doorslaggevende factor kan zijn.

 Ik denk het ook inderdaad. Hoe laat moet je morgen?

Oh en ik heb het nooit echt zwaar gevonden alleen. Maar ik denk dat je dat alleen zo kan ervaren als je er helemaal voor kan gaan.
Heel veel succes morgen.

Edit: verwijderd, ik ga ervan uit dat Poppy dit gelezen heeft.

Parel schreef:Als je morgen op de echo ziet dan is de kans dik aanwezig dat je wel dat oergevoel krijgt.
Obstakels zijn er in mijn opinie om overwonnen te worden, en komt dat gevoel niet, dan weet je wellicht wat je te doen staat. Ik denk echt dat morgen een doorslaggevende factor kan zijn.

 Ik ook, daarom wil ik die echo ook heel graag. Al geloof ik dat ik morgen een doorverwijzing krijg voor een echo, nog niet de echo zelf. Ik begreep haar eigenlijk niet zo goed en ik kon ook niet goed uit mijn woorden komen...

Adoptie heb ik wel altijd geroepen dat ik dat liever deed, maar of dat nou zo slim is....denk het ook niet. 

Geld lenen was puur even ter info, meer niet. Wilde even de rente weten, en die bleek inderdaad hoog te zijn. 

Qua financieen heb ik geen achterban. Oppassen wil mijn moeder niks over kwijt. Ik vrees van niet...zij wil dat ik een abortus laat doen, god wat een ruzie heb ik daarover gehad zeg gisteren. Ze hield maar niet op.

Luce; ik gaf het meer aan omdat ze zei dat ze abortus ook niet zag zitten. Ik snap idd dat dat ook een enorm heftige keuze is maar dan heb je misschien een keuze waarbij je zelf niet de verantwoordelijkheid hebt voor het kindje ( want dat zie je ook nog niet helemaal zitten toch?) maar je haalt het ook niet weg. Het kind krijgt een leven bij, hopelijk, hele lieve pleegouders en dan krijg je zelf misschien ook ooit de kans om het te leren kennen.

Het voelt voor mij een beetje als een keuze die in het midden ligt zeg maar. Je wilt het niet laten weghalen en zo geef je je kind wel een kans.

Luce schreef:

Parel schreef:Als je morgen op de echo ziet dan is de kans dik aanwezig dat je wel dat oergevoel krijgt.
Obstakels zijn er in mijn opinie om overwonnen te worden, en komt dat gevoel niet, dan weet je wellicht wat je te doen staat. Ik denk echt dat morgen een doorslaggevende factor kan zijn.

 Ik denk het ook inderdaad. Hoe laat moet je morgen?

 Kwart over 8 s avonds.

Nog geen afspraak bij de psycholoog, ik moet nu met dit en het huis al rondom mijn werktijden genoeg regelen, ik krijg een afspraak er nu echt even niet bijgepland. En mijn baas heeft laten weten dat ik er geen vrij voor krijg.

Wat kut voor je dat je er ruzie met je moeder over hebt. Maar mijn moeder vond abortus destijds dus ook het beste, maar is nu een geweldig lieve oma. Het is wel haar kleinkind straks.. Hoeft helaas niet in elke situatie zo te gaan alleen ik denk dat vaak grootouders wel bijdraaien.

Ik ken een paar mensen die geadopteerd zijn en aan de hand van hun verhalen zal ik nooit voor adoptie kiezen. Ik snap wel dat je het oppert hoor, maar adoptie heeft ook echt flinke impact. Hoewel ik geen voorstander ben van abortus, zou ik dan nog liever voor abortus kiezen.

Poppy, ik snap dat je geen tijd hebt etc. Maar ik denk écht dat het belangrijk , nee zeg maar gewoon noodzakelijk, is nu om hulp te gaan zoeken. Dan maar ook in de avond. Er zijn genoeg therapeuten die ook in de avond werken.

Ik denk even mee over je ex. Stel....hij wil niks met het kind te maken hebben dan heb je toch niks meer met hem.
En als hij het kindje niet erkent dan heb jij toch veel meer rechten over je kindje.

Succes en sterkte bij welke beslissing dan ook.

Luce schreef:Adoptie is heel heftig, niet alleen voor haarzelf maar vooral voor het kind. Dat zou ik dan weer echt niet overwegen.

Dat je dat gevoel niet hebt nu is niet gek hoor Poppy. Ik geloof dat ik het zelf niet eens zo sterk had en ik was wel gepland zwanger. 

Wat betreft je ex, dat klinkt niet goed. Heb je al een afspraak staan bij een psycholoog?

Ik ook niet, ik moest er echt aan wennen terwijl ik niets liever wilde dan moeder worden. Het is misschien ook wel zelfbescherming. Ik durfde ook pas van het kindje in mijn buik te gaan houden toen het duidelijker werd dat het goed zou gaan.

_Poppy_ schreef:

Luce schreef:

Parel schreef:Als je morgen op de echo ziet dan is de kans dik aanwezig dat je wel dat oergevoel krijgt.
Obstakels zijn er in mijn opinie om overwonnen te worden, en komt dat gevoel niet, dan weet je wellicht wat je te doen staat. Ik denk echt dat morgen een doorslaggevende factor kan zijn.

 Ik denk het ook inderdaad. Hoe laat moet je morgen?

 Kwart over 8 s avonds.

Nog geen afspraak bij de psycholoog, ik moet nu met dit en het huis al rondom mijn werktijden genoeg regelen, ik krijg een afspraak er nu echt even niet bijgepland. En mijn baas heeft laten weten dat ik er geen vrij voor krijg.

Hier zou ik nu toch echt wel een prioriteit van maken. En hier is echt wel een oplossing voor te vinden, je geeft zelf al aan dat je de woensdag vrij hebt. Wat je keuze ook wordt je moet echt sterker worden. Ik kan me nl een opmerking van kort geleden van je herinneren toen dit nog allemaal niet speelde waarin je toen al aangaf dat je je ex mis ondanks alles. En dat is echt niet onlogisch maar als hij straks weer in je leven komt als je het kindje besluit te houden dan ben je niet alleen meer verantwoordelijk voor jezelf maar ook voor het kindje. Dus mag hij niet meer te dichtbij komen en daar moet je nu aan gaan werken wat je keuze ook gaat zijn.

Ik heb een psycholoog, maar die is alleen op maandag of vrijdag beschikbaar. 

Maandagen moet ik om half 12 werken dus ik moet het daarvoor plannen. Alleen morgen bijv en vorige week was ik bezig voor het huis. Ik ga wel morgen ff bellen voor de week daarop.