Is jouw werk jouw passie?

Mijn werk is ook echt mijn passie! 

Ik vind het haast jammer dat ik maar 32 uur werk. Ben op mijn vrije dag ook vaak nog met werk bezig, niet heel de dag maar ik wil dat alles perfect is en dat als mijn directeuren op vrijdag iets vragen per mail of telefoon dat ik ze ook dan ondersteun en help. Overwerken ook geen probleem. Vind het gewoon erg leuk.

Mijn vakgebied is wel mijn passie, mijn huidige baan nog niet. Ik wil nog graag doorgroeien naar de functie die wel mijn passie heeft.
Ik heb wel veel plezier in mijn werk.

Ja, ik ben juf groep 8 en ga iedere dag met plezier naar school. Alleen wat al eerder genoemd is, de administratie en dingen ernaast vind ik minder en ze moeten mij echt niet voor een veel lagere groep zetten. Ik weet nog niet of ik dit nog 30 jaar wil doen, misschien wel iets anders binnen het onderwijs. Maar voorlopig vind ik het prima zo.

Mijn werk wat ik doe is niet echt mijn passie. Ik heb veel voordelen met deze baan, kan tussen 7 en 9 ergens beginnen, mag binnenkort gedeeltelijk thuiswerken, hoef geen pauze te tellen, leuke collega's. Het werk zelf is alleen ietswat saai, maar ik ben er wel goed in
Hiervoor werkte ik in de zorg en dat ik toch wel met passie.

LDJ schreef:

Caroow schreef:Ik vind het erg leuk op het werk en ga er altijd met plezier heen. Maar mijn passie, nee dat niet hoor.

 Dit.

 +1 mijn huidige werk is niet mijn passie. Het zal in de buurt zitten, maar na mijn studie ben ik het vakgebied ingerold en ben nog zoekende naar dat stuk in bet vakgebied waar echt mijn passie ligt. Hoop het wel te vinden en dat gevoel te kunnen/mogen ervaren

Sanne schreef:Mijn vakgebied is wel mijn passie, mijn huidige baan nog niet. Ik wil nog graag doorgroeien naar de functie die wel mijn passie heeft.
Ik heb wel veel plezier in mijn werk.

Precies dat, maar dat is omdat ik nu als verzorgende werk en dat niet mijn uiteindelijke doel is. Vind het wel leuk om te doen en geniet ook regelmatig van mijn bejaardjes, maar het is niet wat ik de rest van mijn leven ga blijven doen.

Nee, dat niet, heb het meer aangenomen omdat ik even niks anders kon vinden. Ik werk er nu alweer een halfjaar, de sfeer is erg goed onder het personeel. Binnenkort ga ik wel op zoek naar iets anders omdat ik afgestudeerd ben in een hele andere richting

Ja, mijn werk is mijn passie. In de zorg. En ik zou niks anders willen doen dan dit. Haal er zoveel voldoening uit.

Nee, en dat zal het ook niet worden. Ik zie mezelf eigenlijk heel ergens anders werken over een paar jaar..

Over een aantal jaar zal mijn werk mijn passie worden maar nu nog niet.

Nee, ik had wel een tijd het idee dat dit mijn droombaan was en ga nog steeds met veel plezier naar mijn werk. Maar ik ben er wel achter dat het niet mijn droombaan is. Wat dat dan wel is, weet ik nog niet helaas.

Ik ben docent en het is zeker mijn passie (wel met zijn ups en downs, maar dat is overal)
Ik vind het ook erg lastig dat ik nu parttime ga werken. Ik werkte altijd fulltime en had daardoor een flinke vinger in de pap binnen de sectie.

In de toekomst hoop ik nog wat neventaken erbij te kunnen doen (leidinggevende taken) het lesgeven zou ik nooit willen opgeven.

Mijn werk (opleiding) is echt mijn passie. Dag 1 dat ik mijn werkplek binnen liep en het eerste contact met patiënten maakte, voelde het alsof ik het al jaren deed. Erg bijzonder en het ging vanzelf.
Het is echt mijn ding ik weet dat ik daar thuis hoor. Ben nog bezig in mijn eerste jaar verpleegkunde maar het zal een beroep zijn dat ik de rest van mijn werk carrière zal gaan doen.
Ik doe het met hart en ziel en krijg dat terug van de patiënten. Soms in alleen een glimlach en een hand die vast gepakt wordt. En soms wordt er letterlijk gezegd hoe blij ze met me zijn. Op dat moment maakt mijn hart een sprongetje. Zelfs als ik al de zoveelste keer een patiënt heb moeten verzorgen omdat hij/zij zich onder heeft gepoept. 
Ook al is het mijn 6e vroege dienst en loop ik met mijn oogleden op mijn tenen..... ik kom met een glimlach binnen en ga weer naar huis met een tevreden en voldaan gevoel.  
Mijn werk is mijn passie

Wat leuk om al die reacties te lezen. Wat ik doe, is helaas niet mijn passie. Eerlijk gezegd begint het me nu steeds meer en meer tegen te staan. Ik doe wat ik doe, omdat er brood op de plank moet komen. En gezien mijn gezinssituatie is wat ik nu doe de beste optie. Je moet tegenwoordig blij zijn met werk toch? Ik vertel liever niet wat ik doe i.v.m. herkenbaarheid, maar wilde dit toch wel even kwijt. Het lucht ook een beetje op nu ik dit zo typ, want ik kan deze gevoelens helaas niet kwijt aan mijn omgeving.

Ik vind mijn werk prima, het is afwisselend, uitdagend en ik vind het stukje dienstverlening ook leuk.
Toch kan ik nou niet zeggen dat het mijn passie is.
Ik vind het leuk en dat is voor mij goed genoeg, het is zo goed vol te houden en ga met plezier naar mijn werk toe  . Toch vind ik mijn fulltime baan sowieso een soort 'noodzakelijk iets', als ik mocht kiezen had ik liever 3 dagen gewerkt, omdat ik heel veel andere dingen leuker vind hihi.
Stoppen met werken zou ik daarentegen absoluut niet willen, ik zou het werk en mijn collega's (toch sociale contacten) missen en ik zou er denk ik ook niet tegen kunnen om 7 dagen per week thuis te zitten..

Ik hou van mijn werk en vind het erg leuk.
Of ik het vol houd tot mijn 67ste weet ik niet. Ik werk in de thuiszorg, in de verpleging.
Clienten zeggen geregeld tegen me dat ze me een goed, gezellige zuster vinden. Ik denk dat ik het wel uitstraal dat ik dit werk leuk vind en met liefde doe.

Nee, mijn werk is niet mijn passie. Ik heb fijne collega's en ga niet met tegenzin werken, maar het is absoluut niet mijn droombaan.

Het werk dat ik nu doe niet, ik ga echt met tegenzin naar mijn werk. Maar ik moet nog 7,5 dag en per 1 september begin ik in mijn nieuwe baan en daar heb ik superveel zin in! Een hele nieuwe start en ik hoop dat dat werk wel mijn passie gaat zijn!

Ja ik denk het wel en ik ben heel blij dat ik dat eindelijk kan zeggen :)ik heb eind vorig jaar het roer omgegegooid en ben voor mijn droombaan gegaan: docent. Ik werk nu part-time en studeer daarnaast nog om mijn lesbevoegheid te halen. Dat is best zwaar en ook enorm wennen om na jaren weer te moeten studeren. Maar ik krijg zoveel energie van mijn werk, de leerlingen en de hele sfeer op school... ik ben echt blij dat ik ervoor gegaan ben!

Nee.

Mijn huidige werk was mijn hobbie. Op mijn 14e begonnen met cursussen hiervoor en zo de bevoegdheid gehaald om zwemlessen te mogen geven.
Ik vind mijn werk nu ook zeker nog leuk, maar het is niet mijn passie (meer) en ik zie mezelf dit ook niet nog tien jaar doen.

Maar ik hoop ook heel erg dat ik na deze zwangerschap werk in mijn studierichting kan vinden. Ik heb een universitaire opleiding als onderwijskundige.
Mijn droombaan zou het ontwerpen en ontwikkelen van ICT leermiddelen zijn of werken bij een educatieve uitgeverij.

Ja. Ik werk als leerkracht en dat is wat ik het liefste doe. Al moet ik nu een kleuterklas gaan draaien en daar heb ik minder zin in dan gewoonlijk. En dat is niet omdat ik in verwachting ben of omdat ik jonge kinderen stom vind, maar puur omdat ik het gevoel heb dat ik straks het 'voor de klas staan' ga missen.

ik merk nu pas hoe leuk ik mijn werk vind. Ik sta ook voor de klas, maar nu de scholen hier weer begonnen zijn en ik thuis werkeloos op de bank zit, merk ik pas hoe ik het mis. Ondanks dat ik dus het niet altijd even leuk vind, heeft het toch een plekje in mijn hart gekregen. Ik moet wel zeggen dat ik het juist leuk vind om met speciale kinderen te werken en het misschien ook behoorlijk demotiverend is om geen vaste klas te hebben. 
Zodra ik een vaste klas heb en een baan voor langer dan een paar maanden komt de passie misschien wel meer om te hoek kijken. Nu is het toch iedere keer ergens in investeren terwijl je weet dat het niet blijvend is.

Mijn werk is mijn passie. Ik sta voor de klas in groep 7 en 8 en vind die leeftijdsgroep geweldig. De grote verschillen tussen de belevingswereld van de kinderen, de open en spontane vragen, de overgang van kind naar puber, en van basisschool naar middelbare school; ik vind het ieder jaar weer superleuk om de kinderen te zien groeien.

Nee, mijn werk is niet mijn passie. Het punt is dat ik er nog altijd niet achter ben wat mijn passie is, en ik er eigenlijk klaar mee ben om daar naar op zoek te gaan. Wie weet heb ik wel helemaal geen passie ergens voor. In ieder geval niet in iets waar ik ook mijn werk van zou kunnen maken.

Ik heb nu wel een baan waarin ik het naar mijn zin heb, leuke collega's, prima werkzaamheden, prima salaris, etc. Ik vind het 'best leuk' en dat vind ik genoeg voor werk. Mijn passies bewaar ik wel voor mijn vrije tijd

Ik ga overigens best vaak met tegenzin naar mijn werk. Maar dat heeft meer met mijn ochtendhumeur te maken denk ik! Vind dat altijd zo knap dat mensen 'met veel plezier' naar hun werk gaan! Geef mij maar vakantie, haha.