Meisje/Mevrouw

Op mijn werk wordt ik ook vaak aangesproken met jongedame. Veel collega's zijn dan ook 60+, en vaak noemen ze me lief en knap. Ik maak graag een praatje met deze collega's, dat snappen jullie wel. 

Meisje vind ik niet zo fijn klinken, dan voel ik me niet serieus genomen. En op de uitgaansavonden wordt ik ook steeds zo aangesproken door dronken volk, terwijl ik gewoon de hond aan het uitlaten ben.
Zelf zeg ik tegen de vrouwen van 20+ gewoon mevrouw, of ik zorg dat ik geen meisje/mevrouw hoef te zeggen.

Als oudere mensen me aanspreken met 'meisje' vind ik dat prima.
Wanneer ik met 'meisje' word aangesproken door iemand van onder de 50, dan zie ik dat als enigszins denigrerend en dan zal ik ze vragen hoe oud ze denken dat ik ben.

Ik voel me juist heel ongemakkelijk als iemand mij mevrouw noemt, ik vind mezelf ook echt nog geen vrouw haha. Ik weet niet zo goed wat ik tegen anderen zeg eigenlijk, ik let er niet zo op. Volgens mij toch wel eerder mevrouw, ik vind meisje ook wel vreemd om iemand mee aan te spreken. Ik vind het trouwens ook altijd vreemd om over 'mannen' te praten (bijvoorbeeld in het date-topic) want mijn mannen noem ik liever gewoon  jongens, ik val nog niet op mannen haha. Goed verhaal dit.

Ik vind het denk ik niet heel erg als iemand me met 'meisje' aanspreekt, maar ik zou wel even raar kijken. Tegelijkertijd vind ik mezelf nog altijd echt geen mevrouw en kan ik er niet zo goed tegen als mensen 'u' tegen me zeggen. Lastig, dit  

Mevrouw, dat vind ik netter/beleefder dan meisje, dat klinkt net alsof je 16 bent. Zeker in formele gelegenheden (winkels, restaurants etc)

Toet schreef:Ik voel me juist heel ongemakkelijk als iemand mij mevrouw noemt, ik vind mezelf ook echt nog geen vrouw haha. Ik weet niet zo goed wat ik tegen anderen zeg eigenlijk, ik let er niet zo op. Volgens mij toch wel eerder mevrouw, ik vind meisje ook wel vreemd om iemand mee aan te spreken. Ik vind het trouwens ook altijd vreemd om over 'mannen' te praten (bijvoorbeeld in het date-topic) want mijn mannen noem ik liever gewoon  jongens, ik val nog niet op mannen haha. Goed verhaal dit.

 Dat vind ik ook nog steeds vreemd. Dan heb ik het bijvoorbeeld over een jongen terwijl diegene al in de 30 is haha, ik vind het dan ook niet echt klinken, maar man vind ik ook zo raar.

Als een ouder iemand me meisje zou noemen dan zou ik dan niet zo vreemd vinden, maar als iemand dat van m'n eigen leeftijd of jonger zou doen, dan wel. Als iemand overduidelijk ouder is dan noem ik degene mevrouw. Als ik het niet zo goed weet dan probeer ik een benaming zoveel mogelijk te vermijden.

Maar dat jongens/mannen verhaal is dan weer net iets anders, want je zegt niet jongetje, maar jongen. Terwijl het wel meisje is. In het meervoud is het makkelijker, dan is het gewoon jongens en meiden

Haha Toet, het duurde bij mij ook even voor ik daaraan gewend was, maar ik vind 'jongens' tegenwoordig te jong klinken, jongens van 30+ zijn nou eenmaal mannen
Voor mezelf vind ik het lastig, ik vind mezelf geen vrouw, maar ook geen meisje  

Ik praat nog steeds niet over mannen, ik vind dat echt zo oud lijken! Ik noem mannen pas mannen als ze de 40 gepasseerd zijn. Ik wil geen mevrouw genoemd worden en ook geen meisje, jonge dame ook niet. Ik denk dan het liefst gewoon dame. Ik werd nog niet zo heel lang geleden als jonge dame aan gesproken door een jongen die zeker 7 jaar jonger was dan ik, ik mag er dan wel jong uitzien maar alsjeblieft zeg ik ben 30.

Ik word dan liever mevrouw genoemd, ik vind meisje zo denigrerend klinken, dan voel ik me net weer 14  

Ik word door winkelpersoneel ook vaak jongedame genoemd. Ik vind een jongedame iemand van rond de 20/ 21. En niet iemand van bijna 30. Ik word ook mevrouw genoemd. Dan voel ik me weer oud. Kortom ik weet gewoon niet wat ik wil

Ik word zelf vaak jonger geschat, een jaar of 22, terwijl ik al 30 ben. Zelfs wel eens meegemaakt dat ik me moest legitimeren in de supermarkt, terwijl ik alleen een flesje wijn kocht. Ik vind het vervelend. Ik wil graag serieus worden genomen, gezien worden als een volwassene en niet als een jong naïef meisje. Wanneer begrijpen mensen eens dat niet alle blonde, slanke vrouwen rond de twintig zijn?  Op mijn werk heb ik er ook vaak last van. Mensen die mij niet kennen vragen of ik de stagiaire ben  

Engelse Drop schreef:Ik word zelf vaak jonger geschat, een jaar of 22, terwijl ik al 30 ben. Zelfs wel eens meegemaakt dat ik me moest legitimeren in de supermarkt, terwijl ik alleen een flesje wijn kocht. Ik vind het vervelend. Ik wil graag serieus worden genomen, gezien worden als een volwassene en niet als een jong naïef meisje. Wanneer begrijpen mensen eens dat niet alle blonde, slanke vrouwen rond de twintig zijn?  Op mijn werk heb ik er ook vaak last van. Mensen die mij niet kennen vragen of ik de stagiaire ben  

Dat legitimeren is mij in het afgelopen half jaar al 2 keer gebeurd, 1 keer bij de ah met flesje wijn en andere keer met een biertje bij de ah hhaha, erg toch? Maar aan de andere kant ook wel weer oke want beter dit dan dat mensen je een plaatsje in de bus aanbieden

Meisje vind ik niet geschikt meer en mevrouw al helemaal niet. Mevrouw staat voor mij gelijk aan 40+ en daar wens ik voorlopig nog niet mee geassocieerd te worden  

Jongedame dan misschien? Dat is het eigenlijk ook net niet. En juffrouw al helemaal niet ....

Als ik een ander aanspreek doe ik dit nooit met meisje, jongedame of mevrouw. Ik probeer die woorden gewoon te vermijden geloof ik.

Ik vind het praten over 'een man' nog steeds ongelofelijk vreemd. Ik weet dat we al mannen en vrouwen zijn vanaf onze 18e (of is het 21e?), maar mannen blijven voor mij nog steeds jongens. Ook al zijn het dan jongens van 30+.

Ik word vaak als mevrouw aangesproken op het werk, en met U. Ik moet er even aan wennen, meestal zijn die mensen een stuk ouder haha, maar ik vind jongedame altijd wel leuk klinken 

Ik zeg dan altijd: SOrry mag ik je wat vragen? Als iemand dan niet door heeft dat ik t tegen haar heb dan zeg ik: sorry, hallo! Als ze t dan nog niet doorheeft dan wordt t toch mevrouw bij 21+

Ik zeg "juffrouw" of "mevrouw", maar nooit meisje.

Ik word al een tijdje met mevrouw aangesproken en door oudere mensen nog wel eens met juffrouw. Ach ja, ik ben inmiddels ook al 34, maar toen ik halverwege de 20 was en ik met mevrouw werd aangesproken, moest ik daar wel heel erg aan wennen.
Hoe ik het zelf doe? Ik geloof dat ik zelf ook gauw mevrouw zeg tegen vrouwen van 20+.

Ik noem jonge vrouwen ook nog regelmatig meisje, net nog in een topic. Waar ik woon is het ook niet vreemd.

De grens ligt bij hoe jong iemand over komt  .

Ik werd gisteravond nog met 'meisje' aangesproken door een vader van school, maar van hem kan ik het wel hebben

Ik word meestal mevrouw genoemd. Iig op mn werk, waar ik met jongeren te maken heb. Maar dat verwacht ik ook wel van ze.
Ik noem andere vrouwen ook eigenlijk altijd wel mevrouw, tenzij ze jonger dan een jaar of 18 overkomen, maar dan zeg ik liever niks, dan meisje. Als ik iets over iemand die ik ken vertel, zeg ik nog wel eens iets in de trant van "een meisje dat ik ken" haha. Maar ik spreek anderen er niet mee aan.

Tegenwoordig ben ik eigenlijk altijd 'mevrouw'. Ondanks dat ik bijna 30 ben vind ik het nog steeds wel even wennen, het betekent dat ik er blijkbaar oud genoeg uitzie om voor 'mevrouw' door te kunnen

Over 't algemeen ben ik nog altijd 'meisje' en 'je/jij', denk dat k gewoon onwijs jong gezicht heb of zo. Maar op de basisschool waar mijn vader vrijwilligerswerk doet, loop ik ook wel 's mee, foto's maken en als extra 'hulpmoeder' zegmaar en daar word ik bloednerveus van de beleefdheid van de kids :p Continue 'u' en 'juuuuuf!'

Nou kan ik 't me 't juf-gedoe wel voorstellen, maar steeds 'u' en 'mevrouw' word ik gek van! Gister zei zelfs de groep acht 't steeds...

Ik zeg zelf bijna altijd mevrouw en zo word ik ook aangesproken.