Wie schrijven er nog meer in een dagboek?

Ik ben wel benieuwd welke meiden er nog meer een dagboek bijhouden. Zelf schrijf ik al ruim 10 jaar vrijwel iedere dag. Ik merk dat ik er in groei. Waar ik eerst soms met moeite een paar zinnen op papier kreeg, kan ik nu redelijke stukken schrijven. De laatste tijd lukt het me ook steeds meer om de diepte in te gaan. Ik krijg gewoon steeds meer woorden voor wat me bezig houdt.

Wat zijn jullie ervaringen met schrijven?

Ik neem me zo af en toe voor om m'n dagboek wat vaker bij te houden. Vaak schrijf ik dan een paar dagen elke dag, om er vervolgens weken/maanden niet meer naar om te kijken...

Ik heb wel verschillende boekjes waar ik af en toe eens iets in pen. Een paar reidagboekjes, een boekje waar ik mijn gedachten in op een rijtje zet als ik met werkgerelateerde dingen zit en een dagboekje voor persoonlijke dingen. Ik houd ze absoluut niet regelmatig bij, maar soms heb ik opeens de drang om te schrijven en dan doe ik dat.

Ik heb hier wel een paar dagboekjes staan, maar ik doe het eigenlijk niet meer. De gedachte dat alles dan zo zwart wit op papier staat en dat mensen het bijvoorbeeld na mijn overlijden zouden kunnen lezen vind ik een beetje eng. Dat weerhoudt me heel erg.

Flippin' Bitch schreef:Ik heb hier wel een paar dagboekjes staan, maar ik doe het eigenlijk niet meer. De gedachte dat alles dan zo zwart wit op papier staat en dat mensen het bijvoorbeeld na mijn overlijden zouden kunnen lezen vind ik een beetje eng. Dat weerhoudt me heel erg.

Voor mij is dit juist een reden om wel dagboeken bij te houden. Ik houd al zo lang ik me kan herinneren dagboeken bij. Wel met periodes, soms schrijf ik maanden niet, dan weer een periode trouw iedere dag. TO, ik vind het mooi om te lezen dat jij je hebt ontwikkeld in het dagboekschrijven. Soms heb ik echt de behoefte om te schrijven, maar als ik dan pen en papier voor me heb, kom ik niet verder dan: "ik ben net naar de supermarkt geweest en ik heb brood gekocht" Terwijl ik vol met emoties en gedachten zit, maar op één of andere manier komt dat er dan niet uit.. Soms ook wel trouwens, het verschilt per keer.

Ik hetzelfde als Sterre. En ik schrijf soms korte (fictie) verhalen, maar dat is minder dagboek achtig. Ik vind het vooral fijn om tijdens mijn reizen te schrijven. Dan schrijf ik op welke zaken indruk op me maken, waar ik die dag om heb gelachen, wat me opvalt, wie ik ontmoet en wat voor persoon dat is. Dit probeer ik dan allemaal nauwkeurig te omschrijven. Leuk om te doen en helemaal leuk om later nog eens terug te lezen. Ik beleef de dingen op die manier veel bewuster en herinner de details beter die ik heb opgeschreven. Heel waardevol vind ik zelf!

Ik heb ook een dagboek. Ik hou het niet dagelijks bij maar met periodes. Ik heb periodes dat mijn hoofd te vol zit met dingen, ik kan me snel te druk maken. Dan vind ik het fijn dat ik mijn gedachtes op papier kan zetten. Voor mijn gevoel is het dan uit mijn hoofd. Ik vind schrijven ook erg leuk en kan dingen op papier goed verwoorden. Vaak nog beter dan mondeling.

Ik houd ook een dagboek bij, met vlagen schrijf ik er veel in. Ik ben nu bezig in het zesde of zevende schrift in ongeveer tien jaar. Ik schrijf alleen niet over gevoelens, ik beschrijf alleen feitelijk wat ik gedaan heb.

Vanaf mijn 20e tot mijn 22e heb ik dagelijks geschreven. Ik heb nog steeds een dagboek, maar schrijf zo een half jaar tot een jaar niet. Het doet niets meer voor me.

ik schrijf nu een dagboekje met 1 zin per dag (ongeveer) dit is gewoon een boekje, verder heb ik ee nschriftje naast mn bed waar ik zorgen en ideeen in schrijf als ik niet kan slapen.

Ik heb wel een dagboek, schrijf er niet elke dag in of zo, dan voelt 't als een verplichting voor me. Alleen soms als ik weer teveel 'storing' in m'n hoofd heb, schrijf ik weer. En ik schrijf veel brieven naar mijn vader, daar heb ik geen contact meer mee, maar ik heb een héleboel vragen, verwijten en een groot gemis, dat schrijf ik allemaal op. En verder heb ik een hele lieve, goede vriendin, da's m'n wandelende dagboek.

Vroeger wel, nu niet meer.

Wat leuk om al die ervaringen te lezen! Ook leuk dat er zoveel verschillen zijn.

Break Of Day schreef:

Flippin' Bitch schreef:Ik heb hier wel een paar dagboekjes staan, maar ik doe het eigenlijk niet meer. De gedachte dat alles dan zo zwart wit op papier staat en dat mensen het bijvoorbeeld na mijn overlijden zouden kunnen lezen vind ik een beetje eng. Dat weerhoudt me heel erg.

Voor mij is dit juist een reden om wel dagboeken bij te houden. Ik houd al zo lang ik me kan herinneren dagboeken bij. Wel met periodes, soms schrijf ik maanden niet, dan weer een periode trouw iedere dag. TO, ik vind het mooi om te lezen dat jij je hebt ontwikkeld in het dagboekschrijven. Soms heb ik echt de behoefte om te schrijven, maar als ik dan pen en papier voor me heb, kom ik niet verder dan: "ik ben net naar de supermarkt geweest en ik heb brood gekocht" Terwijl ik vol met emoties en gedachten zit, maar op één of andere manier komt dat er dan niet uit.. Soms ook wel trouwens, het verschilt per keer.

Ik had dat eerst ook hoor, dat ik puur opschreef wat ik had gedaan en dat er vrijwel niets van emoties op papier kwam, maar dat komt steeds meer.

Ik schreef eerder ook altijd. Op papier kon ik mijn hart luchten zonder dat ik raar werd aangekeken. Het papier heeft me ook nooit uitgelachen ofzo.
Het ging altijd vanzelf. Als ik nu terug lees, dan zit ik ook weer helemaal in dat gevoel van vroeger.
Ik houd het nu niet meer bij. Maar ik denk dat het niet fout is om af en toe nog wel even wat te schrijven. Zo heerlijk om je hart te legen zonder dat je er andere mensen mee 'lastig valt'.

Ja, fijn is dat hè, dat papier nooit vervelend reageert.

Ik heb trouwens naast mijn dagboek sinds een tijdje ook nog een boekje waar ik iedere dag wat positieve dingen in probeer op te schrijven, omdat ik anders in staat ben om te vergeten die op te merken. En ik typ op de computer altijd even iets als ik net therapie heb gehad, om alles een beetje door te laten dringen en het beter te onthouden.

Ja dat heb ik ook een tijdje gedaan. De positieve dingen extra bendadrukken. Die vergat ik anders ook te onthouden. Ik was nogal geneigd in het negatieve te blijven hangen.
Ik voel heel erg de drang om mijn hele leven op te schrijven. Ik heb nog nooit alles eruit gegooit. Ik heb nog nooit mijn woede tegen mijn vader geuit. Die er wel zit.
Ik begin er alleen nooit aan. Ook al voel ik het dicht onder mijn huid zitten.

Wat ook zo mooi is aan papier, het begrijpt mij altijd Als ik het terug lees, dan denk ik : 'Ja, dat is het, zo voel ik mij'

Hoe gaat het met therapie trouwens? Misschien heb ik er over heen gelezen..

Ja ik schrijf ook al jaren dagboeken, alleen wel met periodes waarin ik soms dagelijks schrijf en dan weer een tijd niet. Meestal als ik me rot voel kan ik het beste schrijven. Verder heb ik een keer het boek "haal meer uit je dagboek" gekocht en daar staan wel een paar handige tips in om meer de diepte in te gaan.

Ik ben verder gek op (notitie) boekjes en daardoor heb ik nog maar 1x echt een dagboekje helemaal vogeschreven, de andere keren kon ik niet wachtten tot hij vol was en begon ik alweer in een nieuwe.

Gekje schreef:Ja dat heb ik ook een tijdje gedaan. De positieve dingen extra bendadrukken. Die vergat ik anders ook te onthouden. Ik was nogal geneigd in het negatieve te blijven hangen.
Ik voel heel erg de drang om mijn hele leven op te schrijven. Ik heb nog nooit alles eruit gegooit. Ik heb nog nooit mijn woede tegen mijn vader geuit. Die er wel zit.
Ik begin er alleen nooit aan. Ook al voel ik het dicht onder mijn huid zitten.

Wat ook zo mooi is aan papier, het begrijpt mij altijd Als ik het terug lees, dan denk ik : 'Ja, dat is het, zo voel ik mij'

Hoe gaat het met therapie trouwens? Misschien heb ik er over heen gelezen..

Ja, papier is altijd vol begrip. Het spreekt je ook nooit tegen.

Met therapie gaat het wel weer redelijk goed. Ik moest na mijn actie van laatst van mijn beeldend therapeut een plan opstellen met welke doelen ik wil bereiken en welke stappen ik daarvoor moet zetten. Dat was een moeilijke opdracht, maar het is wel gelukt. Ik heb het haar gisteren laten zien en ze vond het er goed uit zien. Nu moet ik me dus weer echt gaan richten op het leven. Dat is nog wel moeilijk, maar tot nu toe lukt het en ik heb ook wel weer een beetje het idee dat de therapieën die ik heb me daarbij kunnen helpen.
Wat lief dat je dat vraagt trouwens!

Caresses schreef:Ja ik schrijf ook al jaren dagboeken, alleen wel met periodes waarin ik soms dagelijks schrijf en dan weer een tijd niet. Meestal als ik me rot voel kan ik het beste schrijven. Verder heb ik een keer het boek "haal meer uit je dagboek" gekocht en daar staan wel een paar handige tips in om meer de diepte in te gaan.

Ik ben verder gek op (notitie) boekjes en daardoor heb ik nog maar 1x echt een dagboekje helemaal vogeschreven, de andere keren kon ik niet wachtten tot hij vol was en begon ik alweer in een nieuwe.

Ik herken het wel van het meer schrijven als je je rot voelt. Ik krijg dan meestal ook veel meer op papier.

Ik heb deze week op aanraden van een vriendin Het schrijfhandboek, creatief reflectief expressief en therapeutisch schrijven van Saskia de Bruin gekocht. Daar staan allemaal boeiende opdrachten en tips in. Haha, ik vond het boek al geweldig toen ik op de tweede bladzijde een van mijn lievelingsgedichten van mijn lievelingsschrijver zag staan.

Donderwolkje schreef:

Caresses schreef:Ja ik schrijf ook al jaren dagboeken, alleen wel met periodes waarin ik soms dagelijks schrijf en dan weer een tijd niet. Meestal als ik me rot voel kan ik het beste schrijven. Verder heb ik een keer het boek "haal meer uit je dagboek" gekocht en daar staan wel een paar handige tips in om meer de diepte in te gaan.

Ik ben verder gek op (notitie) boekjes en daardoor heb ik nog maar 1x echt een dagboekje helemaal vogeschreven, de andere keren kon ik niet wachtten tot hij vol was en begon ik alweer in een nieuwe.

Ik herken het wel van het meer schrijven als je je rot voelt. Ik krijg dan meestal ook veel meer op papier.

Ik heb deze week op aanraden van een vriendin Het schrijfhandboek, creatief reflectief expressief en therapeutisch schrijven van Saskia de Bruin gekocht. Daar staan allemaal boeiende opdrachten en tips in. Haha, ik vond het boek al geweldig toen ik op de tweede bladzijde een van mijn lievelingsgedichten van mijn lievelingsschrijver zag staan.

Nou als er nog een goede tip in staat die je wilt delen.... zet maar neer
Welk gedicht is dat?

Waarom schrijf ik


Ik schrijf omdat ik wil schrijven
dat ik gelukkig ben.
Op een dag zal het zover zijn
en zal ik schrijven-
met mijn tong tussen het puntje van mijn tanden,
en met rode oren en rode wangen;
ik ben gelukkig.

Als ik daarna ooit nog twijfel
en meen dat ik verdrietig ben of de wanhoop nabij
of zelfs reddeloos verloren,
kan ik altijd opzoeken wat ik werkelijk ben:
gelukkig.


Toon Tellegen, Er ligt een appel op een schaal

Ik heb dan wel geen echt dagboek maar sinds mijn moeder is overleden heb ik een schriftje waarin ik naar haar schrijf. Over wat ik meemaak,hoe blij we met haar waren,mijn troubles en leuke momenten in het leven,dat ik haar mis enz. Dus wel een soort dagboekje zeg maar.

Sinds ik mama ben elke dag! Hij ligt op mijn nachtkastje en ik schrijf er elke dag in... Soms is het maar 1 zin, maar over een paar jaar lijkt het me zo gaaf het nog na te kunnen lezen.. Ben veel te bang zoveel te vergeten van deze tijd...