Bruiloft stress?

Over een maand is het zo ver en gaan we trouwen!

Nu heb ik alleen dat ik de laatste 1.5 week zo moe ben ook al slaap ik 8.5 tot 9 uur per nacht. Ook ben ik de laatste tijd 1.5 kilo afgevallen ondanks dat ik hetzelfde eet als normaal. Misschien zelfs meer. Mijn trouwjurk moest dus afgelopen week weer ingenomen worden omdat hij anders niet mooi zat. Als het zo doorgaat moeten ze hem vlak voor de bruiloft weer vermaken.

Is dit herken voor meer meiden die getrouwd zijn of bruidjes in spe? Is dit gewoon bruiloft stress?

Geen idee. Dit is wel een van de redenen dat ik nooit wil trouwen.. Ik zou niet tegen de stress kunnen

Hier totaal niet herkenbaar. Ik heb geen enkel moment last gehad van stress voor mijn bruiloft. Ik was vooral heel nieuwsgierig naar de dag en leefde er enorm naar toe.

Ik ga over 3,5 week trouwen en ik heb er (nog) geen last van. Misschien komt het nog. Ik merk wel dat ik af en toe over de bruiloft droom en dan verloopt er meestal iets niet zoals gepland. In mijn dromen ga ik daar relaxed mee om en komt het altijd weer goed en zo sta ik er ook in real life in, dus ik hoop dat ik dat zo vol kan houden tot de bruiloft. Natuurlijk vind ik het wel spannend.
Voor mij helpt het wel om overal lijstjes en planningen van te maken en zaken op tijd te regelen. Meer tips heb ik helaas niet voor je.

Ja, heel herkenbaar. Ben dan zelf geen bruid, maar op mijn werk (bruidsfotografie) hoor ik deze verhalen regelmatig. De een is er natuurlijk veel gevoeliger voor dan de ander, en soms uit het zich ook niet echt in duidelijke symptomen , maar dat je bijv. afvalt en een beetje de focus kwijt raakt hoor ik veel vaker.
Niets om dus extra over te stressen

Ik heb inderdaad een lijstje met wat er nog moet gebeuren, maar daat staat echt bijna niks meer op. Dus daar zal ik niet gestrest van kunnen zijn. Dus wat het dan is?

Normaal zou een vrouw blij zijn als ze nog afvalt ondanks het eten van chocolade en dergelijke. Dus wat zeur ik nou

Helpt het niet om je te bedenken wat het allerergste is wat je die dag zou kunnen overkomen en daar een 'plan B' voor te bedenken? Er gaat ongetwijfeld wel iets niet volgens planning, maar daar moet je je niet door laten leiden, zou zonde zijn. Bij ons begaf de trouwauto het bij mijn man voor de deur. Word ik gebeld door zijn beste vriend, of ik al op Facebook had gekeken. Nee, tuurlijk niet (liep te tutten en jurk aan te krijgen). Toen hij had verteld, zei ik zoiets als "Nou ja, ik zie jullie zo wel verschijnen". Verder liep alles redelijk soepel.

Tsjip schreef:Hier totaal niet herkenbaar. Ik heb geen enkel moment last gehad van stress voor mijn bruiloft. Ik was vooral heel nieuwsgierig naar de dag en leefde er enorm naar toe.

Dit had ik ook. Had op de dag zelf ook geen seconde last van stress. Gek, want normaal ben ik best een stresskip eigenlijk, maar hierbij had ik dus nergens last van.

mzcharlotte schreef:Helpt het niet om je te bedenken wat het allerergste is wat je die dag zou kunnen overkomen en daar een 'plan B' voor te bedenken? Er gaat ongetwijfeld wel iets niet volgens planning, maar daar moet je je niet door laten leiden, zou zonde zijn. Bij ons begaf de trouwauto het bij mijn man voor de deur. Word ik gebeld door zijn beste vriend, of ik al op Facebook had gekeken. Nee, tuurlijk niet (liep te tutten en jurk aan te krijgen). Toen hij had verteld, zei ik zoiets als "Nou ja, ik zie jullie zo wel verschijnen". Verder liep alles redelijk soepel.

Eigenlijk heb ik nog niet echt nagedacht over dingen die op de dag mis zouden kunnen gaan. Als ik daarover ga nadenken, word ik vast helemaal gestresst Maar goed, daarom snap ik ook niet zo goed waarom ik me zo moe voel en zo afval. Misschien gewoon onbewust de spanning die vanalles met je lichaam doet.

Ik weet niet of je werkt, maar ben je niet gewoon toe aan vakantie, of juist toe aan het trouwen? Ja, je geest kan rare dingen met je lijf doen. Geen kans dat je zwanger bent, if you don't mind me asking? Ik herken het namelijk wel (alleen ben ik niet zo veel als jij afgevallen in zo'n korte tijd).

Ik werk inderdaad en ben ook wel aan vakantie toe. En in het trouwen heb ik uiteraard ook gewoon veel zin in.

En zwanger? Hahaha, normaal kom ik dan aan ipv af te vallen Maar nee, ik ben net ongesteld geweest dus dat lijkt me niet.

Niet herkenbaar. Het is een heel bijzondere dag, maar voor mij niet iets om slapeloze nachten door te hebben. Alle mensen die er zijn hebben het beste met je voor, dat is toch prachtig?

Ja heel herkenbaar hahaha ik heb ook alles wel bedacht toentertijd. We hadden alles tot in de puntjes geregeld. Het was echt een hele mooie sprookjesdag

Nee, ik had daar eigenlijk niet echt stress van. Er gebeurde toen ook zoveel tegelijk, ik had net mijn scriptie ingeleverd, mijn boek lag bij de uitgever en zou anderhalve maand later uitkomen, trouwen was voor mij niet echt een bron van stress. Wij hadden ook geen grote bruiloft, dat scheelt misschien ook.

Ik was wel enorm gestresst, vooral de laatste paar dagen. Had overal door het huis checklijstjes liggen, maar wij hebben ook echt alles zelf gedaan. Van de bbq regelen, tot de cupcakes en bruidstaart maken, tot versieren de avond ervoor dus had in mijn ogen ook genoeg om over te stressen.
Maar ben dan ook een verschrikkelijke controlefreak, mijn vriend (nu man) noemde me de laatste weken 'bridezilla' .

Daar had ik gelukkig ook geen last van. Je hoort wel eens dat mensen na de bruiloft in een soort gat vallen, omdat er ineens niets meer is om te regelen of naar uit te kijken. Hadden we gelukkig ook geen last van.

Tsjip schreef:Hier totaal niet herkenbaar. Ik heb geen enkel moment last gehad van stress voor mijn bruiloft. Ik was vooral heel nieuwsgierig naar de dag en leefde er enorm naar toe.

Hier van te voren ook geen stress. Ik was na de bruiloft vooral heel moe, het heeft even geduurd voordat ik weer echt lekker in mijn vel zat.