Plan B

Nee, het is ook niet zo nogmaals dat er NU een plan moet komen waar ik me dan op kan focussen en wat dan je-van-het moet gaan worden. Denk dat het meer een kwestie is van iid.. je toekomst opnieuw, of op een andere manier, vormgeven.

En ik vind het zó verdrietig te lezen dat je alleen maar miskramen krijgt AnnaK.. Als ik iemand dat moederschap zou gunnen, ben jij het!! Je straalt op alle foto's met je mooie, prachtige vriend en zijn dochter dat ik je dat extra geluk graag zou gunnen :-).

En met deze zin 'En omdat je al zoveel teleurstellingen, pijn en verdriet hebt gehad ben je bang dat het ook op dit vlak niet meer goed komt' sla je precies de spijker op zijn kop. Ik bén ook bang, en voel me soms ontheemd. Maar dat betekent niet dat ik in een hoekje zit en verder niks onderneem. Ik weet dat een relatie ook niet zaligmakend hoeft te zijn. En dat daar nu hét ultieme geluk ligt.

Ik denk dat het eerder de vragen zijn van MzCharlotte waar ik me nu mee bezig 'moet' gaan houden. Want daar is nu ook weer ruimte voor, waar eerst gewoon geen ruimte voor was door al het andere gedoe.

Iedereen wel bedankt voor de lieve woorden!! Ik ga dit topic op mijn werk maar ef niet meer openen, want ik krijg al vreemde blikken van mijn collega's dus ik open het vanmiddag thuis weer ;-).

Ohh en ik ben geen hopeloos wrak hoor.. het zijn gewoon 'levensvragen' waar ik mee worstel momenteel

En het frustrerende van die levensvragen is dat je ze niet kan beantwoorden en niemand anders kan dat voor je doen.

Konden we maar even 5 jaar verder in de toekomst kijken.

Wat een mooie reactie mzcharlotte. Ik herken me echt heel erg in wat je allemaal schrijft Caro. Natuurlijk zit je niet zielig in een hoekje elke dag. Ik onderneem ook echt wel dingen en lach heus ook nog wel maar het is dat lege gevoel wat er over is gebleven. Een 'ander plan' gaat het verdriet en gemis heus niet wegnemen maar ik vind het op zich wel logisch dat je zelf ook graag een toekomstbeeld wilt hebben. Dat is toch niet alleen weggelegd voor stelletjes? Zoiets kost sowieso tijd al heeft de break up met mijn ex wel mijn ogen vrij snel geopend in wat ik wel en vooral niet meer wil. Ik geef mezelf voor nu de tijd om te 'rouwen' en verdrietig te zijn en met de tijd ga ik mijn eigen plannen vorm proberen te geven. Het is inderdaad niet dat ik nu even 1, 2, 3 een lijstje maak en die binnen 3 weken uitgevoerd moet worden. Zo werken toekomstdromen bij stelletjes net zo min.

Heel veel sterkte

Ook voor mij is dit helaas zeer herkenbaar! Ik word over een paar maanden 30 en denk hier steeds meer over na. Wat nou als ik niet 'op tijd' een leuke man vind? Die gedachte geeft me stress. Ik hoef echt niet NU een man, maar de belofte dat hij zich ergens in de komende jaren aandient, zou toch wel erg prettig zijn. Ik weet nog niet zeker of ik kinderen wil, maar zou graag de kans krijgen om hier samen met iemand achter te komen! Ik zie mezelf geen alleenstaande moeder worden.

De enige gedachte die mij soms troost geeft, is dat ik mn hele leven al overal een laatbloeier mee ben geweest. Er waren tijden dat ik bang was om als maagd te sterven Anyways, ik heb weinig tips voor je, maar wil je ook een dikke knuffel geven!

Mijn tranen zijn inmiddels wel weer opgedroogd, maar alles komt nu ook een beetje samen. Afgelopen weekend ben ik naar het graf van mijn vader geweest, voor het eerst want de grafsteen was geplaatst. En opeens zie je de naam van je vader in beton gegoten op een begraafplaats. Confronterender dan dat kon haast niet.

Mijn ex had zogenaamd haast met de scheiding maar loopt nu de boel echt gigantisch te zieken. Heel naar. En dat sleept en sleept nu maar.

Mijn doel van dit topic was/ is dan ook niet accuut een of ander levensdoel te vinden, of te denken dat als je een kerel vindt dat dat dan wél opeens een groot walhalla wordt. Verre van. Genoeg relaties die rampzalig zijn, lievr dan alleen dan ongelukkig en samen.

Ik wil alleen denk ik ook voorkomen dat je zo'n verzuurd iemand raakt. Die niemand iets gunt en die alleen maar loopt te mekkeren 'waahaar is die liefde toch' maar zelf geen levensvreugde uitstralen . Zo ben ik niet, en wil ik niet worden. Dus vandaar: een andere focus ofzo!

Lieve Caro. ik heb geen wijze woorden voor je, terwijl jij die wel voor mij had, toen ik ze nodig had. Ik geef je voor nu een dikke knuffel, als ik iets beters weet te zeggen, zal ik je pm-en.

Caro, wat heb je dit goed onder woorden gebracht. Ik kan je weinig tips geven, want het is iets waar ik zelf ook wel eens (of vaker) mee worstel. Ik denk dat het al heel goed is, dat je het voor jezelf op 'papier' hebt gezet en het uit naar anderen toe. Het is echt wel iets waar je je rot en verdrietig over mag voelen. Zolang je daar natuurlijk niet in blijft, maar dat doe je ook niet heb ik het idee.
Verder kan ik me wel goed vinden in de post van Mzcharlotte.

Lieve caro geen wijze woorden, maar ik wil je wel even een knuffel geven.

Ahw schat! Herkenbaar, maar vind het erg om te lezen dat je er zo verdrietig van wordt