Een moment mogen herbeleven.. welke?

Als je de kans had één moment opnieuw te mogen meemaken, welk moment zou dat dan zijn? Mooi, leuk, verdrietig, grappig?

Ik zou heel graag mijn bevalling en de eerste dagen/weken erna willen herbeleven. Ik ben bijna alles vergeten, dat vind ik erg jammer! Ik zou nog heel graag eens met pasgeboren baby-N. willen knuffelen.

Ook zou ik mijn eindexamendag/-feest graag nog eens willen meemaken. Dat was één van de leukste feesten waar ik ooit ben geweest. Examens waren afgerond, iedereen was geslaagd, vakanties stonden voor de deur, ik was compleet verliefd, alles was nog zo leuk en onbezorgd.. ja, dat was een mooie tijd!

Oké, sorry, het zijn er twee geworden. En naarmate het topic verder loopt komen er vast nog meer in me op

De vakanties die ik met een vriendin heb gehad toen we op het huis van haar oom en tante pasten, twee pubers die de wereld ontdekken van stappen drinken jongens enz, geweldig. In de zomer gaan we een dagje terug want het huis is inmiddels omgebouwd tot bed and breakfast.

Niet echt herbeleven, maar meer een soort van "had ik nou maar..."
De avond voordat mijn opa plotseling overleed, stond ik nog voor mijn opa en oma hun huis om even gedag te zeggen maar ik ben toch maar naar huis gegaan omdat het al best wel laat was. Diezelfde nacht hoorde ik dat mijn opa overleden was aan een hartstilstand. Als ik het moment voor hun huis mocht herbeleven met de wetenschap die ik nu heb, had ik zeker even op visite gegaan.

De bevalling sowieso niet daar gaat een dikke streep door heen.
Wel zou ik graag het 1e 1,5 jaar van mijn zoontje opnieuw willen her beleven, want door mijn slechte lichamelijke, en achteraf gezien geestelijke conditie, ben ik bijna alles kwijt.

Dan zou ik willen dat ik mijn moeder nog eens kon zien. Maar dan niet ziek, gewoon als ieder ander gezond mens.
Ik zou haar knuffelen en zeggen dat ik van haar hou.

Een dag met mijn oudste zoon. Ik zou hem zo graag nog eens vast willen houden en knuffelen..

Yvonne:

Ik zou wel een weekje terug willen naar de middelbare school, toptijd was dat maar zoo snel voorbij gevlogen.

En Solar weekend 2012 wil ik ook wel overdoen, dat was echt het beste weekend van m'n leven. De sfeeer, alleen maar fijne mensen, heerlijk weer, goede muziek gewoon alleen maar liefde

Ik zou graag een jaar terug gaan. Mijn oom had opnieuw kanker en zou niet meer beter worden. Ik bleef het moment van op visite gaan en afscheid nemen maar uitstellen en toen....was het te laat. Wat heb ik daar spijt van!
Verder zijn onze bruiloft en de geboorte van onze kinderen ook momenten die ik zo weer mee zou willen maken. Alleen al dat euforische gevoel van intens gelukkig zijn zou ik wel weer willen ervaren.

De uren na de geboorte van onze kinderen: dat heerlijke gevoel dat onze kindjes nog helemaal van ons tweeën was en dat er nog geen familie of vrienden waren die ze hadden gezien. Natuurlijk was ik heel trots en wilde ik ze dolgraag aan de buitenwereld laten zien, maar ik vond dat allereerste moment met allebei zo fijn en bijzonder.

Pritt schreef:De uren na de geboorte van onze kinderen: dat heerlijke gevoel dat onze kindjes nog helemaal van ons tweeën was en dat er nog geen familie of vrienden waren die ze hadden gezien. Natuurlijk was ik heel trots en wilde ik ze dolgraag aan de buitenwereld laten zien, maar ik vond dat allereerste moment met allebei zo fijn en bijzonder.

+1

Maar dan ook het zwanger zijn zelf, ook de kraamtijd vond ik héérlijk.

Ik zou heel graag dan de bevalling over willen doen, vond dat zo mooi. En het mag precies hetzelfde zijn. Duurde lang maar maakte me echt niet uit.

Ook zou ik dan de kraamweek over willen doen, die mag dat wel iets anders zijn. De eerste dagen waren echt niet leuk.

Toet schreef:Ik zou wel een weekje terug willen naar de middelbare school, toptijd was dat maar zoo snel voorbij gevlogen.

Ik ook! Geweldig was dat.

Rush schreef:

Toet schreef:Ik zou wel een weekje terug willen naar de middelbare school, toptijd was dat maar zoo snel voorbij gevlogen.

Ik ook! Geweldig was dat.

Als ik eraan denk gaan mijn nekharen weer overeind staan, ik ben heel erg gepest, dus als ik iets niet zou willen beleven. Wel jammer, want voor velen is dit juist WEL een leuke tijd geweest.

Mijn jaar in Cambridge zou ik wel over willen doen. En dan dit keer nóg harder studeren, maar ook nóg meer plezier maken. Ik heb echt wel vrienden voor het leven daar gemaakt, fantastische mensen ontmoet, maar ik raakte pas aan het einde van t jaar beter met ze bevriend, terwijl ze al die tijd al in m'n omgeving waren. Ik had toen heel veel moeite met (wéér) nieuwe mensen ontmoeten, dat ik t maar oppervlakkig hield. Achteraf blijken we echt nog steeds goed contact te hebben en waardevoller dan ik ooit had verwacht toen ik er zat, dus het was fijn geweest als we dat op dat moment ook al meer hadden kunnen hebben. Ik heb me dat jaar echt ontzettend alleen gevoeld af en toe en dat had achteraf niet gehoeven.

Het moment dat mijn zoon werd geboren. Ik zie nog precies hoe hij keihard huilend boven het scherm werd gehouden Zo bijzonder en mooi.

Poeh, moeilijk. Sowieso mijn eerste zoen en de hele week met dit vakantievriendje, dat was best romantisch en het was een heel speciaal gevoel dat hij me gaf.

Het kopen van mijn eerste huis maakte me ook erg gelukkig, ik voelde me echt een wereldvrouw op dat moment.
De geboorte van mijn neefje.

En, al klinkt het vreemd, bepaalde perioden tijdens de ziekte van mijn moeder. Ik heb toen zulke bijzondere, emotionele en intieme gesprekken met mijn ouders gevoerd en tijdens de chemokuren lag ik soms als een baby bij mijn moeder in bed. Dat was wel een speciale tijd.

Ik zou mijn bevalling van een afstandje willen zien. Ik heb er last van dat er veel aan me voorbij is gegaan en dat ik de eerste nacht dat m'n zoontje er was niet bij hem mocht zijn.

Ik zou mijn reis wel over willen doen. Die fijne momenten alleen nog een keer beleven.
Ook zou ik een gesprek met een, destijds vriendin, over willen doen. Misschien dat we dan nu nog vrienden zouden zijn.

De geboorte van B en de zeven weken erna in het ziekenhuis.
Niet dat dit nou zo leuk was dat ik het allemaal nog eens mee wil maken, maar het is allemaal zo in een roes gegaan, dat ik heel veel gewoon niet meer weet.
Ik zou het graag allemaal bewuster mee willen maken.

En de afgelopen week vakantie in Portugal, gewoon puur omdat ik zo enorm genoten heb.

De laatste dag met mijn vader en de eerste uren van zijn leven met mijn zoon.

Alle keren dat mijn man en ik samen hebben gevlogen en vooral de keren dat we op zn kop hebben gehangen helaas mag mijn man nooit meer vliegen dus het blijft bij mooie herinneringen

Ik zou mijn trouwdag nog wel een keer willen beleven. Die dag is echt zo voorbij gevlogen maar ik heb echt onwijs genoten die dag. Ik was (ben nog steeds maar die dag meer)ook zo verliefd en gelukkig.

Ik zou nog een keer een verjaardag van mijn pake willen beleven. Ik weet nog dat ik daar samen met mijn vriend en mijn vader naartoe ging.. En toen we daar zaten begon mijn pake over het verleden te vertellen, over wat hij allemaal had meegemaakt. Ik zou wel willen dat ik dat nog een keer kon beleven, dan zou ik hem meer dingen vragen. Hij is 9 jaar geleden overleden en er zijn dingen die ik nu over hem weet die ik niet wist toen hij nog leefde. En ik zou daar veel meer over willen weten. Ik merk dat dit mij tegenwoordig best wel bezighoudt. Uiteraard zou ik op internet of in de bieb boeken en artikelen kunnen opzoeken over de betreffende onderwerpen, maar dat is dan toch in algemene zin. Het persoonlijke verhaal van mijn pake zal ik nooit komen te weten.

De geboorte van de tweede, was nog zo druk bezig met de eerste (had zuurstoftekort gehad en was behoorlijk blauw) Ik weet van foto's dat er na de eerste een echo is gemaakt voor de ligging van de tweede (of hij niet zou draaien) en dat de gyn hem via mijn buik vastgehouden heeft om te voorkomen dat hij door alle ruimte en het vele vruchtwater zou draaien, maar dat heb ik niet bewust meegemaakt.