Wat is heftiger: van 0 naar 1 kind of van 1 naar 2?

ik vond het van 0 naar 1 kindje veel zwaarder. toen tygo geboren werd stond ons leven voor ons gevoel even helemaal stil. we waren totaly in love with tygo en niks interesseerde ons verder. je moet alles nog leren, alles is spannend, veel onzekerheid. toen nina kwam hadden we even een rot start omdat ze 6 weken te vroeg kwam maar ik vond alles veel sneller normaal en alles ging weer door. nina draait gewoon mee in het gezin en ik ben veel minder onzeker en dat is erg fijn.

van 1 naar 2 zeker weten.

maiadebij schreef:Ik vond zeker van 0 naar 1 zwaarder! N sliep lastig het eerste jaar en alles was zo nieuw... J werd ook geboren toen N 20 maanden was en draaide vrij snel mee in het ritme. Ook is het zeker een voordeel dat N nog slaapt tussen de middag en liggen ze er allebei 's avonds om 19 uur in waardoor ik redelijk wat tijd voor mezelf heb. De overgang van 1 naar 2 is mij enorm mee gevallen!

Kijk, zo kan het dus ook! Het is natuurlijk ook afhankelijk van verschillende factoren waar je niet altijd iets aan kan doen. Ik ben in ieder geval blij dat de baby in de zomer wordt geboren. Dan ben ik op m'n best haha!

Mamsie schreef:van 1 naar 2 zeker weten.

En van 2 naar 3?

Van 1 naar 2.

woezel schreef:

Mamsie schreef:van 1 naar 2 zeker weten.

En van 2 naar 3?

Tja ik denk niet dat ik daar goed antwoord op kan geven. Ik heb natuurlijk nu 2 kinderen op de basisschool en dus voelt/is het nu veel relaxter dan toen ik er 1 had van 2.5 en een baby.
Ik heb nu alle tijd voor de kleinste. Dus ik vind het nu niet zwaar.

Het enige lastige is het op en neer lopen en als de kinderen willen afspreken etc.

Bedankt voor alle felicitaties en alle antwoorden. Ik moet zelf nog een beetje wennen aan het idee weer zwanger te zijn, maar dat komt allemaal wel!

Ik vind het nu wel zwaarder dan de eerste keer, maar dat is meer omdat alles nu dubbel is.
Ik moet nu voor 2 kinderen zorgen, dus als de ene gedaan is komt de volgende weer zeg maar. En vooral dat je 's avonds na 19:00 (als de oudste erin ligt) nog niet klaar bent is nog even 'vervelend'.
Al met al noem ik het zeker niet zwaar. Je hebt gewoon meer te doen en bent de hele dag wel bezig.
Maar zoals nu, ze gingen tegelijk weer naar bed dus heb ik mijn handen vrij..

Ik ben trouwens wel heel erg blij dat onze oudste al 2,5 is en dus heel zelfstandig. Ik bedenk me regelmatig hoe zwaar het moet zijn als je oudste ook nog niet veel zelf kan en dus zorg nodig heeft.
En dan vind ik het beste voorbeeld nog wanneer ik zit te voeden en de oudste moet plassen. Dat kan ze dus gewoon zelf, maar wat als je kind dan moet plassen en jouw hulp nog nodig heeft? Of als ze naar bed moeten, zoals hier net tegelijk. Hier ging de oudste eerst zelf naar de wc, ik moest de jongste nog een keer verschonen ondertussen. Vervolgens trok ze zelf een pyjamabroek aan en ging in bed liggen, en bracht ik de jongste naar bed.
Je zal je vast redden hoor, met een jonger kind erbij. Dan zal er gewoon eentje even moeten wachten.
Maar ik ben er maar wat blij mee dat de oudste een hoop zelf kan

Zeker weten van 0 naar 1!
Allereerst was alles nieuw,wij waren heel jong (19 en 23), letterlijk alles veranderde en daarbij was Dylan was geen 'makkelijke' baby. Huilde veel en is tot 2,5 elke nacht wakker geweest (op hier en daar een uitzondering na).

En Lynn, sja is een heerlijk meisje wat ontzettend makkelijk is, nu al weken helemaal doorslaapt en praktisch nooit huilt... wereld van verschil dus! En daarbij moet ik zeggen dat ik zelf veel relaxter ben dan bij Dylan.

Denk dat het bij ons ook wel heel lekker is dat Dylan redelijk zelfstandig is (zindelijk, kan zelf naar de wc,loopt de trap op en af ect.) en dat meneer elke dag nog lekker slaapt! Dus heb ik altijd nog mijn Petra momentje in plaats van mama [] En ook Dylan is ontzettend gek van Lynn en is nog geen dag jaloers geweest.. al met al een hoop lof vanuit deze kant dus!
Helemaal lekker omdat ik er nu 'alleen' voorsta en Sander een klein half jaar weg is, is het heel prettig dat in ieder geval de nachten goed gaan! Dat was wat mij betreft een cadeautje ten opzichte van Dylan.

Het enige wat ik wel lastig vind, mede doordat ik nu alleen ben is het gesleep.. even naar de supermarkt is een dagtaak en bijna onmogelijk [] Ga maar eens staan in een supermarkt met maxicosi,peuter,mega boodschappenlijst en geen kar (of 1 die vol zit met kind hihi)

Ja zeker, de deur uit gaan kost even tijd en boodschappen doen met 2 kleintjes doe je ook niet 'even' (en helemaal niet met dit weer!) nu wonen mijn ouders in de buurt dus als de nood hoog is bel ik die en kunnen ze oppassen.

Wat ik wel een uitkomst vind is m'n draagdoek trouwens! Mijn man werkt geregeld over en als het dan spitsuur is rond etenstijd en bedtijd dan gaat J in de drager.

N wordt de 20e 2 jaar dus is nog niet zo zelfstandig, dus ik laat soms de 1 en soms de ander wachten. N is trouwens ook nog geen dag jaloers geweest, hij denkt juist heel goed om z'n zusje. Als ze huilt wijst hij naar mij want dan moet ze drinken, en als ik hem eerst naar beneden breng wilt hij bijna niet omdat J ook mee moet.

Het is soms even zoeken, maar mij valt het (zoals ik eerder al zei) erg mee.