Miskraam

WEG

Ik heb twee keer een miskraam gehad. Eerste keer kwam het niet en heb ik vervolgens die pillen gehad en die werkte niet voldoende, na twee dagen krampen en pillen erin stoppen (dit vond ik erg moeilijk om zelf te doen, vooral de eerste keer heb ik zo zitten huilen van verdriet) kwam het vruchtje nog niet. Ik wist inmiddels twee weken dat het niet goed zat. Toen ben ik alsnog gecurreteerd.
Als je de keuze hebt, zou ik kiezen voor een curretage. Ben je er meteen vanaf.
Sterkte...

Heel veel sterkte!

Veel sterkte!

Heel veel sterkte!

Sterkte!!

Hier heeft de cytotec niet het gewenste effect gehad en moest ik alsnog een curretage.

!

Heel veel sterkte gewenst!!

Jeetje, wat verdrietig voor jullie. Ik heb er geen ervaring mee, maar wil je wel even een knuffel geven. Wat een rotnieuws als je al zo lang met je kinderwens bezig bent. Hopelijk wil een volgende icsi-poging slagen en hebben jullie dan wel een goede echo. Sterkte de komende tijd

Allereerst sterkte, wat ontzettend naar zeg

Mij werd (na afwachten of het spontaan op gang zou komen) een curettage geadviseerd en moest voorafgaand daaraan cytotec nemen. Ik heb er behoorlijke krampen door gekregen, maar geen bloedverlies. Denk dat bij mij alleen pillen niet voldoende zou zijn geweest. Emotioneel gezien vond ik het overigens ook zwaar om die pillen te nemen, de wetenschap iets te nemen wat je zwangerschap afbreekt vond ik erg moeilijk. Dat moet je ook niet onderschatten, al zal iedereen er weer anders mee omgaan.

Sterkte

En dan maar wachten, wachten, wachten na die pillen. Ik heb wel 1000x op de wc gezeten met de hoop/angst dat ik iets zou zien wat ik niet wilde zien wat vervolgens niet kwam. Dat weekend vergeet ik nooit meer en dat terwijl het alweer 5,5 jaar is geleden. Wat een kloteweekend was dat zeg.. De curretage vergeet ik ook niet maar dat vond ik heel erg meevallen.
Sterkte met je beslissing en de rollercoaster aan emoties. Voor jou lijkt het me nog zwaarder dan voor mij toen destijds, jullie zijn al zo lang bezig. Ik wens je het allerbeste, ik leef met je mee meis.

Heel veel sterkte!

Miskraam is al niet niks, en dan ben je ook nog zolang bezig geweest.
Sterkte!

Helaas heb ik ervaring.

Ik had 22 april de eerste echo, was toen 8 weken en 2 dagen. Omdat ik ook in een ziekenhuis traject zat kon de uitgerekende datum niet veel afwijken daarvan. Ik was de eerste 2 weken wel moe, daarna namen mijn klachten af. Ook had ik er een slecht gevoel over. Ik heb al 2 kinderen en deze zwangerschap voelde anders. Bij de echo bleek inderdaad dat het niet goed was, er was geen hartactie en het vruchtje was met 6,5 week gestopt met groeien.

Ik moest toen een week afwachten, om te kijken of mijn lichaam het zelf zou oppakken en te bedenken wat ik wilde. Een week later had ik besloten dat ik een curettage wilde. Tijdens de afspraak in het ziekenhuis konden we bij de echo zien dat het er onrustig uit zag, het vruchtje was kleiner geworden en het was allemaal slechter te zien. De arts stuurde toen aan op Cytotec en op advies van haar heb ik toch hiervoor gekozen.

Ik heb op 1 mei 's ochtends 4 tabletten ingebracht. Na een half uur kreeg ik lichte krampen en na 3,5 uur begon het bloedverlies. Na 6 uur kreeg ik 2 uur lang heftige buikpijn, te vergelijken met weeën. Dit nam na 2 uur af en toen werd de pijn veel minder. Om 7 uur 's avonds lag ik in bed en ineens voelde ik veel bloedverlies. Op het toilet ben ik toen iets verloren (achteraf gezien was dat het vruchtje), zonder buikpijn oid. Omdat ik verder totaal geen stolsels was verloren en datgene wat ik verloor eruitzag als een bal, ging ik er vanuit dat de Cytotec niet had gewerkt. Eigenlijk moest ik de dag daarna nog 4 tabletten inbrengen om eventuele resten te verwijderen, maar omdat ik de eerste dag zoveel buikpijn er van gehad had en ik de 2e dag alleen thuis was met de kinderen durfde ik het niet meer aan.

Ik heb toen het ziekenhuis gebeld en mocht de volgende dag komen voor een echo en om een afspraak voor een curettage in te plannen. Tot onze grote verbazing bleken de tabletten wel hun werk te hebben gedaan en was ik schoon. Dit is nu bijna 3,5 week geleden. Ik heb een week lang bloedverlies gehad.

Op het moment zelf had ik reuze spijt dat ik voor de pillen gekozen had maar achteraf gezien had ik het niet anders gewild. Ik ben blij dat het alsnog redelijk natuurlijk op gang is gekomen en dat ik geen curettage heb hoeven ondergaan. Het is goed zo.

Sorry voor mijn lange verhaal, ik hoop dat je er wat aan hebt. Heel veel sterkte en neem je tijd, want het is niet niks.

Ik sluit mij trouwens wel aan bij SDL, ik vond het doodeng en geestelijk heel zwaar om die tabletten in te brengen. Ik had het idee dat ik mijn eigen kind aan het vermoorden was. Ik had ook teveel op Google gezeten van tevoren en dat maakte het ook niet makkelijk met alle horror verhalen. Je weet niet wat je kunt verwachten en dat zitten op de wc en met angst en beven kijken of je wat verloren bent is vreselijk. Het was een dag die ik ook niet snel vergeten zal.

Toch ben ik wel blij dat ik hiervoor gekozen heb en zou ik het een tweede keer weer zo doen. Een curettage is natuurlijk ook niet niks, een collega van mij heeft in dezelfde periode ook een miskraam gehad en voor een curettage gekozen en bij haar is alles fout gegaan wat maar fout kon gaan.

Het is gewoon een hele lastige beslissing...

Ik vond die pillen juist 'fijn'. Bij mij werkte de pillen wel en het vruchtje kwam er mooi in zijn geheel uit.
Een curretage is toch een ingreep waar dingen mis kunnen ook. Met de pillen kunnen er geen dingen mis gaan. Ja dat het niet gaat werken en je alsnog een curretage moet ondergaan. En een voordeel van de pillen is dat wij het vruchtje hebben kunnen zien en zo afscheid hebben kunnen nemen.

Ik wil je heel veel sterkte wensen. Ik weet precies hoe het voelt om na zo'n tijd eindelijk zwanger te raken en dan ook nog een miskraam krijgen. Het is dan even alsof niets je gegund is. Ik raakte vrij snel erna weer zwanger(weer via de mmm) en uiteindelijk na 4,5 jaar toch een kindje gekregen.

Heel veel sterkte

Sterkte!!

Ik heb een half jaar geleden een miskraam gehad. Bij 6 weken is het vruchtje gestopt met groeien. Met 8 weken was het er nog steeds niet uitegkomen en ik verloor ook geen bloed meer. Toen ik heb voor een curettage gekozen. Dat is me echt meegevallen.
Die pillen leken me eng. Ook omdat ik alleen ben, maar ik wist niet hoeveel pijn ik zou krijgen.
Heel veel sterkte!!!

Maar ik moet zeggen dat ik de volgende keer (hopelijk komt die niet natuurlijk) toch waarschijnlijk voor de pillen kies, omdat je dan ziet dat het vruchtje eruit komt. Met een lading pijnstillers erbij.

Wat naar zeg, heel erg veel sterkte!

Oh heftig zeg! Ik heb het zelf ook meegemaakt maar heb niet zo'n lang voortraject gehad.

Bij mij bleek met de echo met 9w dat het vruchtje al na 2dgn was gestopt met groeien. Ik heb het 2w de kans gegeven om vanzelf opgang te komen, wel met behulp van acupunten stimulatie maar dit heeft niks gebaad. Toen heb ik voor medicatie gekozen omdat een curettage met best eng leek. Ik kreeg wel wat krampen en bloedverlies maar niet genoeg en bij de controle bij de gyn bleek ook dat het eigenlijk niks gedaan had. Een week later dus toch nog een curettage gehad en dit is me echt 100% meegevallen. Heb er geestelijk en lichamelijk eigenlijk niks van geleden.

Ik wens je heel veel sterkte met het verlies van je droom en succes met het maken van je keuze. Hopelijk valt het je mee en mag je snel een goede zwangerschap meemaken!

Ik was benieuwd hoe het nu met je gaat?