Miskraam

Ik heb woensdag tijdens de eerste echo met 7wkn en 5dgn te horen gekregen dat de zwangerschap zeer waarschijnlijk gestopt is met 5,5 week. Je krijgt een kleine kans dat je minder ver bent dan je zou denken, maar dat is gezien mijn regelmatige cyclus bijna niet mogelijk. Het meest frustrerende vind ik nog dat je lichaam je zo voor de gek houdt, ik heb in al de weken geen bloedverlies of buikpijn gehad. En dan moet je wachten. Ik zou donderdag opnieuw een echo krijgen en als ik dan nog zo vastbesloten was op het zo snel mogelijk eruit hebben van het vruchtje, zou ik zsm een curettage krijgen.
Daar kon ik goed mee leven, er was een duidelijk plan. Voor mezelf kan ik goed beredeneren dat het vruchtje nooit levensvatbaar is geweest, dus dat de natuur heeft ingegrepen. Er is zeker verdriet om het verliezen van de mooie droom, maar hopelijk komt die ooit weer terug.
Maar nu heb ik sinds gisterenmiddag wat bruinverlies. Ben toch gaan werken, aangezien ik las dat het nog wel even kon duren voordat de miskraam daadwerkelijk zou doorzetten. Op het werk voelde het toch niet fijn, ik ging regelmatig naar de wc en kon mijn gedachten er niet echt bijhouden. Na overleg met collega's ben ik toch naar huis gegaan en blijf ik nu ook het hele weekend 'ziek' thuis.
En nu zit ik maar te wachten... Het wordt nog niet echt meer. Bij het afvegen iets roder en soms kleine stolseltjes. Verder ook nog niet echt buikpijn, meer lichte menstruatiepijn. Wel lopen mijn darmen leeg, maar of dat nou hier mee te maken heeft?!

Ik wilde graag even mijn verhaal kwijt. Wil in de zwangerschapstopics niet teveel kwijt, om de anderen niet bang te maken. En natuurlijk hoor ik graag eventuele ervaringen, omdat ik weet dat er hier helaas genoeg meiden zijn die het ook hebben meegemaakt.

Dikke knuffel Weegschaal... Vind het erg verdrietig voor jullie
Heb er voor de rest totaal geen verstand van of ervaring mee, dus kan daar niets over zeggen verder!

Weegschaal schreef:Ik heb woensdag tijdens de eerste echo met 7wkn en 5dgn te horen gekregen dat de zwangerschap zeer waarschijnlijk gestopt is met 5,5 week. Je krijgt een kleine kans dat je minder ver bent dan je zou denken, maar dat is gezien mijn regelmatige cyclus bijna niet mogelijk. Het meest frustrerende vind ik nog dat je lichaam je zo voor de gek houdt, ik heb in al de weken geen bloedverlies of buikpijn gehad. En dan moet je wachten. Ik zou donderdag opnieuw een echo krijgen en als ik dan nog zo vastbesloten was op het zo snel mogelijk eruit hebben van het vruchtje, zou ik zsm een curettage krijgen.
Daar kon ik goed mee leven, er was een duidelijk plan. Voor mezelf kan ik goed beredeneren dat het vruchtje nooit levensvatbaar is geweest, dus dat de natuur heeft ingegrepen. Er is zeker verdriet om het verliezen van de mooie droom, maar hopelijk komt die ooit weer terug.
Maar nu heb ik sinds gisterenmiddag wat bruinverlies. Ben toch gaan werken, aangezien ik las dat het nog wel even kon duren voordat de miskraam daadwerkelijk zou doorzetten. Op het werk voelde het toch niet fijn, ik ging regelmatig naar de wc en kon mijn gedachten er niet echt bijhouden. Na overleg met collega's ben ik toch naar huis gegaan en blijf ik nu ook het hele weekend 'ziek' thuis.
En nu zit ik maar te wachten... Het wordt nog niet echt meer. Bij het afvegen iets roder en soms kleine stolseltjes. Verder ook nog niet echt buikpijn, meer lichte menstruatiepijn. Wel lopen mijn darmen leeg, maar of dat nou hier mee te maken heeft?!

Ik wilde graag even mijn verhaal kwijt. Wil in de zwangerschapstopics niet teveel kwijt, om de anderen niet bang te maken. En natuurlijk hoor ik graag eventuele ervaringen, omdat ik weet dat er hier helaas genoeg meiden zijn die het ook hebben meegemaakt.

allereerst sterkte!! het is nooit leuk om dit door te moeten maken, en toch fijn dat je positief blijft! wat betreft bang maken van de andere dames, ik denk dat iedereen sowieso wel de angst heeft in zo'n vroeg stadium (voor de 12 weken) want het gebeurt helaas gewoon vaak!

ik heb vorig jaar oktober een miskraam gehad, een spontane, dus ik kreeg bruinverlies en daarna wat bloedverlies. ik heb één dag wat bloedverlies gehad met wat stolsels, en de volgende dag was het weer over. en totaal geen krampen of wat dan ook, dus het gaat niet altijd gepaard met pijn en veel bloedverlies.

mijn vk vertelde dat het te maken heeft met de duur van de zwangerschap. ik was 6 weken zwanger toen ik spontaan bloedverlies kreeg. het hartje heeft waarschijnlijk nooit geklopt, en het is nog zo ontzettend klein, dat het lichaam ook niet veel "moeite" hoeft te doen om het af te stoten. (uitzondering daar)

Veel sterkte! Het afwachten lijkt me afschuwelijk. Het is bij mij destijds spontaan gebeurt, dus dan overkomt het je. Maar jij zit er nu echt op de wachten.

Ik had toen geen last van mijn darmen.

Dikke knuffel van mij!

Wat naar voor jullie! Heel veel sterkte!

Was er geen optie om een chemische curretage te doen? Die pillen kun je inbrengen en ben je het vruchtje sneller verloren...

hoi weegschaal,

helaas heb ik voor mn dochter er was 2 miskramen meegemaakt. 1 ma en een spontane miskraam.
de eerste was een ma. ik was toen 14 weken zwanger en al 3 goede echo's gehad. het moeilijkste vond ik dat voor mijn gevoel mn lichaam me in de maling had genomen. maar ik had toen het geconstateerd was snel het gevoel verder te willen gaan met een kindje krijgen. vond dat later ook best moeilijk omdat dit kindje zo gewenst was. ik heb toen pilletjes meegekregen van de gyn en die moest ik vaginaal inbrengen s'avonds en dat zou de miskraam opwekken. ik zal eerlijk zijn heb een hoop pijn gehad (weeën) maar op zich is het toen de volgende ochtend begonnen en snel gegaan. helaas bleef de moederkoek vast zitten dus ik heb alsnog een curretage gehad. voor het verwerken heb ik er veel over gepraat en een bedeltje aan me ketting hangen als symbool. ik zal mn 2 eerdere kindjes nooit vergeten want voor mij waren het al kindjes en ben zielsgelukkig nu met mn mooie meisje en mn 2e kindje op komst. ik hoop dat je het een plekje kunt geven en als je evt vragen hebt kun je die altijd vragen via pm

liefs liesje

chococupcake schreef:Wat naar voor jullie! Heel veel sterkte!

Was er geen optie om een chemische curretage te doen? Die pillen kun je inbrengen en ben je het vruchtje sneller verloren...

Ik moest verplicht een week wachten. Eerst kijken of ik evt toch niet minder ver was, ook al was de kans dan klein.
En verder schijnt het emotioneel ook beter te zijn om eerst aan het idee te wennen voordat er actie ondernomen word.
Maar volgens wordt er bij iedereen weer anders gehandeld. Bij mij hebben de verloskundige en de gyn dit onafhankelijk van elkaar geadviseerd, dus ik heb het maar voor waar aangenomen. Nu wacht ik maar af tot donderdag, als het dan nog niet gekomen is wil ik zsm een curettage. Maar ik hoop dat het dit weekend doorzet.

Voor dat ik zwanger was van W heb ik ook een miskraam gehad. Geen stolsels, buikpijn o i d. Alleen bloedverlies. Dit duurde een dag. Ik hoop voor je dat het doorzert en geen curretage nodig hebt.

Er zit echt verschil per vrouw - miskraam.
Ik dacht die nacht dat ik ziek werd (wist niet dat ik zwanger was).
Kreeg enorme buikpijn/kramp.
's ochtends enorm bloedverlies.
Voor ik beneden was, had ik het bloed al op mijn enkels.
Mijn vriend die me beneden zag wist meteen wat er aan de hand was.
Ik heb enkele dagen bloedverlies gehad.
En maar 1 nacht en dag buikpijn en kramp gehad.
Daarna had ik spierpijn in mijn bovenbenen, maar dat kan ook de spanning zijn gekomen.

Jeetje lijkt me heftig om mee te maken zeg! Ik wil je veel sterkte wensen

Ik heb er zelf geen ervaring mee, maar een collega van me heeft een paar maanden terug een miskraam gehad en die is ontzettend geschrokken van de grootte van het stolsel wat ze uiteindelijk verloren heeft.
Als er op de echo een vruchtje van 5,5 week te zien is kan zou het kunnen zijn dat het bij jou ook best groot zal zijn (maar ik heb er echt geen verstand van hoor).
In elk geval heel veel sterkte, laat je nog goed voorlichten over de voor- en nadelen van medicijnen of een curettage, want dat laatste is ook zeker niet zonder risico's geloof ik.

ik heb 2x een miskraam gehadd.1x met 15 weken. ben hiervan op de normale manier van bevallen in zkh dmv opwektablettjes. heb hiervan erge weeen gehad. En met 8 weken bleek het hartje niet meer te kloppen bij de 2e mk. Ik wilde dit graag op de natuurlijke manier doen omdat we met de 1e verjaardag zaten van onze dochter. Dit is 10 dagen later na de bevesting van de mk losgelaten met bloedverlies en hevige krampen/ weeen

Ik heb in totaal 5 keer een miskraam gehad. 4 hiervan zijn op de natuurlijk manier gegaan. En na 1 miskraam heb ik een curretage ondergaan. Ik vond de curretage erg meevallen. Ik ben 1 middag in het ziekenhuis geweest en heb er weinig last van gehad daarna.
De andere miskramen heb ik lichamelijk ook weinig last van gehad. Voor mij te vergelijken met een lichtere menstruatie.

Mocht je nog meer vragen hebben stel ze gerust.
Heel veel sterkte!!!

LotteK schreef:Ik heb in totaal 5 keer een miskraam gehad. 4 hiervan zijn op de natuurlijk manier gegaan. En na 1 miskraam heb ik een curretage ondergaan. Ik vond de curretage erg meevallen. Ik ben 1 middag in het ziekenhuis geweest en heb er weinig last van gehad daarna.
De andere miskramen heb ik lichamelijk ook weinig last van gehad. Voor mij te vergelijken met een lichtere menstruatie.

Mocht je nog meer vragen hebben stel ze gerust.
Heel veel sterkte!!!

Is er bij jou ook onderzocht waarom je toch wel vaak een miskraam hebt gehad? Gewoon ff nieuwsgierig, maar je hoeft het niet te vertellen hoor.

Is er bij jou ook onderzocht waarom je toch wel vaak een miskraam hebt gehad? Gewoon ff nieuwsgierig, maar je hoeft het niet te vertellen hoor.

Na de derde miskraam ben ik bij de gyn gekomen. Hij heeft toen via inwendige echo oa de baarmoeder bekeken en dit zag er allemaal goed uit.
Verder hebben ze toen ook een aantal bloedtesten gedaan. Eerlijk gezegd weet ik niet meer precies wat, volgens mij oa iets met eiwitten, maar kan goed niet kloppen. Ben altijd erg slecht in dat soort dingen onthouden. Maar ook van die bloedtesten waren de uitslagen goed.
En er is een chromosonen test uitgevoerd met bloed van mij en mijn vriend, om te kijken wat er gebeurt als onze cellen samenkomen en zich gaan delen, maar ook dit ging goed.

Conclusie was dus toen, dat het 3 keer pech was geweest. En de keren daarna ook. Aan de ene kant fijn dat er niks aan de hand is en het gewoon elke keer stomme pech is. Aan de andere kant wel naar dat het zo vaak mis gaat, zonder duidelijke oorzaak.

Mijn 1e miskraam begon met bruine afscheiding. Wat overging in wat rood bloed verlies. Die nacht veel slijm en een soort zakje verloren, en toen nog 2 dagen licht bloed verlies. Heb weinig pijn gehad.
De 2e miskraam begon met rood bloedverlies. Gedurende 4 dagen bloedverlies gehad en iets meer pijn als de 2e miskraam maar te vergelijken met een menstruatie.

Hoe is het nu met je?

He bah meid dat is even naar nieuws... ik heb een spontane mk gehad met 6 weken. Begon met bruinverlies en na een dag pas met bloedverlies en krampen. Ik was toen voor de allereerste keer zwanger dus best een schok! Ik heb er erg veel last van gehad en veel over gepraat. Denk er nu nog wel eens aan...nu ben ik heel blij met mijn 2 gezonde dochters. Ik kan je verders niet helpen denk ik maar alleen maar veel sterkte wensen! Ik hoop dat je het een plekje kan geven.

Bedankt voor al jullie reacties!
Vrijdag alleen bruinverlies gehad en gisteren kreeg ik een zeurende rugpijn onder in mijn rug. Toen wat roder bloedverlies met kleine stolsels, vergelijkbaar als bij mijn ongesteldheid. Vanaf vanmorgen ontzettende rugpijn met opvolgende buikkrampen. Het kwam zo om de 5 minuten en zwakte dan weer af. Ik wist even niet waar ik het zoeken moest, meer omdat ik dit gewoon niet verwacht had. Nou heb ik gelukkig normaal nooit last van menstruatiekrampen, dus ben ook niet veel gewend wat dat betreft. De ingenomen paracetamol kwam er gelijk weer uit, was ook erg misselijk.
Ik voelde me nogal beroerd, mede omdat ik alleen thuis was. Mijn man is tot morgenochtend aan het werk, dus daar had ik niet veel aan. Maar toen is mijn moeder gekomen, die moest wel 1,5 uur rijden, maar toen was ik iig niet meer alleen.
Vandaag redelijk wat bloed en stolsels verloren. Nu is de pijn gezakt, weer vergelijkbaar met gisteren. Hoop dat ik het verloren ben, maar heb niet echt een grote stolsel gezien. Gelukkig heb ik voor donderdag een afspraak bij de gyn staan, kan hij dmv een inwendige echo controleren of het op dat moment weer 'schoon' is.

Hele dikke knuffel voor jou. Het is zo naar om dit mee te moeten maken!

Wat heftig zeg meid.

Even een korte update;
Vanmorgen werd ik wakker en voelde ik dat ik aardig wat bloed verloor. Snel naar het toilet
en daar ben ik toen gelijk het vruchtzakje verloren. Het was 5x2,5cm, echt weefsel. Heel apart
om te zien, maar ook bijzonder dat het toch zo ver ontwikkeld is in die korte tijd.
Ik voel me nu vooral opgelucht, mijn lichaam heeft het gelukkig zelf weer opgelost.
Als de controle donderdag goed is, waar ik nu wel vanuit ga, kunnen we weer verder. En bedoel ik
niet alleen met zwanger worden, maar ook het gewone leven, want dat leek de afgelopen dagen
toch een beetje stil te staan met die onzekerheid.

Ben blij dat je lichaam het toch zelf heeft opgepakt! Wel bijzonder om het vruchtzakje zo te zien lijkt me.. Veel succes en ik hoop dat je snel weer de oude bent.

Je bent dus niet geschrokken van het vruchtzakje, dat is fijn. Mijn collega was erg geschrokken omdat ze zoiets groots niet verwacht had.
Hopelijk ben je tijdens de echo donderdag helemaal schoon en komt je cyclus daarna weer goed op gang.
Veel succes met alles!