Een goede buurt

Wij gaan deze zomer verhuizen naar een best wel sjieke buurt, en nu krijg ik steeds te horen: 'wel fijn om met kinderen in een goede buurt te wonen'. Er wordt dan echt gedoeld op het soort mensen daar, niet op de voorzieningen of zo. Ik weet alleen helemaal niet of ik het daar wel mee eens ben. In wijken met flats en sociale huurwoningen wonen toch ook hartstikke leuke kinderen om mee te spelen? Het maakt mij echt niet uit of Tomas met een 'Roderick en Olivier' verstoppertje speelt of met een 'Ricky en Tiffany' zeg maar. Snappen jullie me? Of zie ik iets over het hoofd?

Ik heb op mijn 18e in een buurt gewoond waar ik de straat niet opkon zonder lui die me te proberen te versieren, op een nare en opdringerige manier. Er werd regelmatig mensen neergestoken en en in het jaar dat ik er woonde zijn er 4 lijken gevonden in mijn straat, waarvan 1 baby.
Een vriendin groeide op in een wijk waar ze als kind overvallen werd voor de 50cent die ze voor snoepjes meegekregen had.

Ik geloof dus zeker wel dat mensen het verschil kunnen maken. Ben nu ook blij dat ik in een goede wijk woon. Bijna iedereen werkt, waardoor ze er hetzelfde ritme op nahouden als ik.

Rovine, dat klinkt heftig... Maar zo erg heb je het in onze woonplaats niet geloof ik.. Ben zelf opgegroeid in een wijk die slecht bekend staat. Daar durfde ik prima alleen over straat.

Doelen ze ook niet meer dat ze onbesuisd op straat kunnen spelen, hun fiets niet op slot hoeft en er geen joints liggen in de speeltuin?

Wij wonen met L ook in een goede buurt, de sociale controle is heel hoog en er woont hier nauwelijks gespuis. Ze kan zo de straat op om te spelen, auto's rijden hier niet hard.

Ik woon ook in een goede buurt maar mijn neefje werd achter mijn huis vermoord. Je weet het uiteindelijk toch nooit. Ik begrijp het wel hoor. Ik heb ook in een buurt gewoond waarin ik in het donker liever niet alleen over straat ging. Mijn toenmalige vriend haalde me regelmatig op van de bushalte. Dan woon ik liever waar ik nu woon.

Ik zal dan wel egoistisch zijn maar ik zie mijn kind liever opgroeien in een goede buurt dan in een buurt die vol staat met sociale huurwoningen. Als klein kind maakt het waarschijnlijk nog niet zo heel veel uit, maar ik heb toch liever dat mijn kind van 12/13/14 omgaat met kinderen/ouders die een beetje hetzelfde denken. Helemaal op zo'n leeftijd dat ze al heel beinvloedbaar zijn.

Nu zet ik het trouwens wel heel cru of zwart/wit neer. Echt niet iedereen in 'slechtere' wijken zal van het rechte pad wijken haha, maar de kans is daar gewoonweg groter. Er komen niet voor niets meer tienerzwangerschappen of weet ik het wat voor in slechtere wijken. (En nee, hiermee wil ik niet zeggen dat de kans er niet is dat dat mijn kind niet zou kunnen overkomen, maar het is om even een voorbeeld te benadrukken). Zoals ik dat hier in Nijmegen zie, zijn er bepaalde wijken waar ik mijn kind gewoon liever niet laat opgroeien.

In de regio waar jij woont, spreken ze denk ik vrij snel over een goede buurt. Maar de kans dat je naast kakkers komt te wonen is redelijk groot ja ;-)
Ach ja, maakt het wat uit?
Voor Tomas zal het idd weinig uitmaken met WIE hij speelt, maar misschien wel WAAR hij speelt. Ik vind het zelf wel belangrijk dat m'n kindjes in de toekomst veilig op straat (stoep) kunnen spelen. Dat betekent in eerste plaats dat er geen grote groepen hangjongeren zijn en het een zogenaamde 'kindvriendelijke buurt' is, maar ook ten tweede dat het geen drukke doorgaande weg is bijvoorbeeld.
Ik speelde als kind altijd op straat (in parkje tegenover huis en echt op straat rolschaatsen enzo) en daar heb ik zulke goede herinneringen aan.
Nou hoef je daar voor echt niet persé in een zogenaamd 'goede buurt' te wonen denk ik, maar het scheelt als ouder denk ik wel beetje bij de geruststelling dat er drie portieken verderop geen wiet wordt gerookt door hangjongeren. Dat zou mij wel een ietwat veiliger gevoel geven voor de kinders.

Punk'd schreef: Zoals ik dat hier in Nijmegen zie, zijn er bepaalde wijken waar ik mijn kind gewoon liever niet laat opgroeien.

Pff nou idd, een vriend van me woonde tijdelijk in Neerbosch-Oost, wat een gribus buurt. Ik zou mijn kind daar niet willen laten opgroeien.

Verder vind ik het sowieso wel belangrijk in wat voor wijk ik woon. Het hoeft niet per sé bekend te staan als een hele goede buurt, maar ik wil niet in een buurt wonen waar ik 's avonds niet meer alleen over straat durf. Ik heb het als kind heel prettig ervaren dat ik gewoon naar school kon lopen zonder gekkigheid of naar de C1000.

Kinderen uit een 'slechte' buurt zijn even leuk en lief om mee te spelen. Voor mij zit het verschil dan ook niet in de kinderen uit een buurt, maar wel in de normen en waarden die hun ouders uitdragen (en die hun kinderen vanaf een bepaalde leeftijd waarschijnlijk ook uit zullen dragen, dat wel). Je directe omgeving zal toch voor een best groot deel bepalen hoe je kind tegen de wereld aankijkt, en dan laat ik mijn kinderen (en mezelf) graag wonen en spelen in een buurt met ouders die dezelfde normen en waarden hebben als ik. En dat zijn, voor mij, niet de mensen die aan hun plastic tuintafel naast de voordeur zitten met blikjes pitt-bier en elkaar met enige regelmaat de meest angstaanjagende ziektes toewensen. Maar ook niet de mensen die hun kinderen op hockey, kinderen-voor-kinderen en vioolles doen en een au-pair in huis hebben. De ideale mix in een buurt is voor mij een combinatie van 'bakfietshuizen' en sociale huur. Wij horen als gezin dan in een 'bakfietshuis' (alhoewel ik een sterke bakfietsantipathie heb wanneer het ding duidelijk alleen is aangeschaft als statussymbool); tweeverdieners met jonge kinderen, jaren '30-huis, the works, maar willen dat onze kinderen met alle lagen in de samenleving kennismaken/samenleven, ook bijvoorbeeld op hun school. Dan is het fijn om onder gelijkgestemden te wonen, gewoon omdat dat de sfeer is waarin je je kinderen wilt laten opgroeien en je je daar zelf prettig bij voelt. Dat voel ik me niet in een buurt met enkel sociale huur, maar ook niet in een buurt waar ik eigenlijk boven mijn stand zou wonen.



En daarnaast heb je natuurlijk nog alle 'fysieke' punten als een straat waar je fijn kunt spelen, geen vervelende hangjongeren en geen heroïnespuiten in de speeltuin, maar als ik je goed begrijp gaat het de mensen die je spreekt daar niet om.

Ik ben zelf opgegroeid in 1 van de slechtste wijken van A.msterdam. Terugkijkend, heb ik een fantastsiche jeugd gehad. De jongens die eigenlijk echt wel crimineel waren, waren mijn persoonlijke bodyguards. Als ik hieraan terugdenk is het eigenlijk te gek voor woorden maar juist omdat ik óók uit 'tha hood' kwam, was het voor mij prima en werd ik op handen gedragen.

Wél had dat als resultaat dat ik een plaats verder naar de middelbare school ging omdat bij ons in de buurt de scholen echt slecht waren en voor 99 % 'zwart'. En dan ben ik zelf niet eens volbloed NL, moet je nagaan.
Ik zelf woon in een gemiddelde tot goede buurt van A.msterdam en ik heb in onze buurt heel veel scholen bekeken en toch gekozen voor de meest 'chique', 1 wijk verderop.
Er was nog één andere school hier in de buurt die ook prima en gemengd is maar daar werken nog leerkrachten die mijn vriend zelf voor de klas heeft gehad. Hij vond dit niet prettig.

Ik zou mijn kinderen niet willen laten opgroeien in de buurt waar ik zelf ben opgegroeid. Ik denk overigens ook dat 'de criminaliteit' alweer wat vergergd is t.o 15-20 jaar terug maar toch. Ik denk dat zij vanuit een 'betere' wijk ook andere normen en waarden aangeleerd krijgen. Ik kan mij wel herinneren dat ik nooit begrepen heb waarom ik wél om 20.00 uur binnen moest zijn en mijn buurkinderen van 3 jaar jonger tot 23.00 uur chips mochten eten in de speeltuin. Dat was lastig uit te leggen!

Dille schreef:Kinderen uit een 'slechte' buurt zijn even leuk en lief om mee te spelen. Voor mij zit het verschil dan ook niet in de kinderen uit een buurt, maar wel in de normen en waarden die hun ouders uitdragen (en die hun kinderen vanaf een bepaalde leeftijd waarschijnlijk ook uit zullen dragen, dat wel). Je directe omgeving zal toch voor een best groot deel bepalen hoe je kind tegen de wereld aankijkt, en dan laat ik mijn kinderen (en mezelf) graag wonen en spelen in een buurt met ouders die dezelfde normen en waarden hebben als ik. En dat zijn, voor mij, niet de mensen die aan hun plastic tuintafel naast de voordeur zitten met blikjes pitt-bier en elkaar met enige regelmaat de meest angstaanjagende ziektes toewensen. Maar ook niet de mensen die hun kinderen op hockey, kinderen-voor-kinderen en vioolles doen en een au-pair in huis hebben. De ideale mix in een buurt is voor mij een combinatie van 'bakfietshuizen' en sociale huur. Wij horen als gezin dan in een 'bakfietshuis' (alhoewel ik een sterke bakfietsantipathie heb wanneer het ding duidelijk alleen is aangeschaft als statussymbool); tweeverdieners met jonge kinderen, jaren '30-huis, the works, maar willen dat onze kinderen met alle lagen in de samenleving kennismaken/samenleven, ook bijvoorbeeld op hun school. Dan is het fijn om onder gelijkgestemden te wonen, gewoon omdat dat de sfeer is waarin je je kinderen wilt laten opgroeien en je je daar zelf prettig bij voelt. Dat voel ik me niet in een buurt met enkel sociale huur, maar ook niet in een buurt waar ik eigenlijk boven mijn stand zou wonen.

En daarnaast heb je natuurlijk nog alle 'fysieke' punten als een straat waar je fijn kunt spelen, geen vervelende hangjongeren en geen heroïnespuiten in de speeltuin, maar als ik je goed begrijp gaat het de mensen die je spreekt daar niet om.

Je spreekt jezelf tegen. Aan de ene kant wil je dat je kinderen met alle lagen in de samenleving kennismaken en samenleven, alleen niét die rare mensen die hun kind op vioolles doen, of een witte plastic tafel in hun tuin hebben staan.

Wat leuk dat jullie gaan verhuizen...welke wijk is t geworden? Zelf heb ik altijd in Noord gewoond. Niet de beste wijk zoals je waarschijnlijk weet. Daarna ff in oost gewoond.heb daarna 5 jaar in zuid gewoond. Nu heb ik een huisje in Noord gekregen. Als ik het voor het kiezen had ik in Zuid willen blijven wonen, maar als je het over veiligheid hebt is het overal wel wat..alleen heeft noord en oost de naam.

Ik woon zelf trouwens graag in een gezellige buurt. Hoeft niet chique te zijn, maar ik wil wel gewoon de deur uit kunnen zonder de hele tijd aangesproken te worden. Ik heb in allerlei verschillende wijken gewoond, ook in wijken die als crimineel of slecht bekend staan, maar persoonlijk heb ik daar nooit iets van gemerkt. Gewoon aardige mensen, ja soms wat criminele zaakjes op zolder, nouja ik kan erger bedenken. Ik heb liever iemand als buur die een hennepkwekerij heeft, dan één of andere brave burger die de hele dag zijn badkamer staat te schuren en mij aanspreekt wanneer ik mijn fiets tien centimeter van het rek heb geparkeerd.

KimRosenberg85 schreef:

Dille schreef:Kinderen uit een 'slechte' buurt zijn even leuk en lief om mee te spelen. Voor mij zit het verschil dan ook niet in de kinderen uit een buurt, maar wel in de normen en waarden die hun ouders uitdragen (en die hun kinderen vanaf een bepaalde leeftijd waarschijnlijk ook uit zullen dragen, dat wel). Je directe omgeving zal toch voor een best groot deel bepalen hoe je kind tegen de wereld aankijkt, en dan laat ik mijn kinderen (en mezelf) graag wonen en spelen in een buurt met ouders die dezelfde normen en waarden hebben als ik. En dat zijn, voor mij, niet de mensen die aan hun plastic tuintafel naast de voordeur zitten met blikjes pitt-bier en elkaar met enige regelmaat de meest angstaanjagende ziektes toewensen. Maar ook niet de mensen die hun kinderen op hockey, kinderen-voor-kinderen en vioolles doen en een au-pair in huis hebben. De ideale mix in een buurt is voor mij een combinatie van 'bakfietshuizen' en sociale huur. Wij horen als gezin dan in een 'bakfietshuis' (alhoewel ik een sterke bakfietsantipathie heb wanneer het ding duidelijk alleen is aangeschaft als statussymbool); tweeverdieners met jonge kinderen, jaren '30-huis, the works, maar willen dat onze kinderen met alle lagen in de samenleving kennismaken/samenleven, ook bijvoorbeeld op hun school. Dan is het fijn om onder gelijkgestemden te wonen, gewoon omdat dat de sfeer is waarin je je kinderen wilt laten opgroeien en je je daar zelf prettig bij voelt. Dat voel ik me niet in een buurt met enkel sociale huur, maar ook niet in een buurt waar ik eigenlijk boven mijn stand zou wonen.

En daarnaast heb je natuurlijk nog alle 'fysieke' punten als een straat waar je fijn kunt spelen, geen vervelende hangjongeren en geen heroïnespuiten in de speeltuin, maar als ik je goed begrijp gaat het de mensen die je spreekt daar niet om.

Je spreekt jezelf tegen. Aan de ene kant wil je dat je kinderen met alle lagen in de samenleving kennismaken en samenleven, alleen niét die rare mensen die hun kind op vioolles doen, of een witte plastic tafel in hun tuin hebben staan.

Ik kan me voorstellen dat je dit zo wat kort door de bocht oppikt, maar dat is niet wat ik zeg. Ik wil mijn kinderen met alle lagen van de samenleving laten kennismaken, ik wil alleen, als ik toch kan kiezen, liever niet wónen tussen alleen maar mensen met een plastic tuintafel of alleen maar mensen met vioolles. Mijn kinderen mogen natuurlijk wel met die kinderen spelen en met ze op school zitten en weetikwat, maar als ik (zoals nu, nu we een nieuw huis zoeken) kan kiezen in welke buurt/straat we gaan wonen kies ik voor een gemengde wijk, waar óók (veel) mensen wonen die dezelfde levensstijl hebben als wij. Zoals ook die mensen met de au-pair kiezen voor de buurt die bij hun levensstijl past, en de mensen met een plastic tuintafel die buurt kiezen die bij hun levensstijl past.

Hier zullen vast en zeker wel leuke en lieve kindertjes zitten om mee te spelen, maar hier kan er niet buiten gespeeld worden. Ofja, tenzij je wilt dat je kinderen overreden worden of drugs krijgen. Dus ik woon in een heel slechte buurt. We zijn aan het uitkijken naar iets anders in een nettere buurt.

Wij wonen in een buurt met heel eenvoudige eengezinswoningen en flats, dure vrijstaande huizen en grote herenhuizen en alles er tussenin. Ik vind dat wel zo prettig. Onze straat zit er een beetje tussenin, het is niet kak en niet aso, het is een leuk oud straatje en de sfeer is goed. Ik vind het ook heel fijn aan onze buurt dat het zo kindvriendelijk is, met een grote speeltuin en meerdere kleine speeltuintjes, scholen, kinderdagverblijven, peuterspeelzalen, sportverenigingen, veel groen, alles onder handbereik, en veel busverbindingen.

Als ik moest kiezen tussen een kakbuurt en een slechte buurt zou ik wel voor een kakbuurt kiezen, sowieso omdat je dan waarschijnlijk wel een mooier huis hebt en de buurt zelf mooier verzorgd is, maar ook omdat ik toch denk dat je meer last hebt van aso's dan van kakkers.

Wij woonden in een vreselijke buurt toen dochter geboren werd (Laakkwartier Den Haag). Vreselijk! Ik had haar daar niet met een gerust hard buiten laten spelen. Junkies zaten regelmatig in het portiek.

Nu wonen we stukken beter, geen kak buurt, gewoon normaal. Hoewel sommige daar ook weer anders over denken, want hier heb je Marokkanen. (is een grapje hè)

Ik vind trouwens ook dat je wel extreme chique buurten hebt waar ik óók liever niet met kinderen zou wonen. Ik wil bijvoorbeeld absoluut niet in een buurt wonen waar je de buren helemaal niet kent, elk huis omgeven is met een gigantisch groot hek en bomen, en de huizen zo groot zijn dat er maar zes huizen in één straat staan. Daar laat ik m'n kind ook niet gerust op straat spelen, denk ik, dan is er wel weer erg weinig sociale controle en is het wel erg leeg (dus misschien enge mannen in het bos enzo). En ik zou dat zelf ook eenzaam en eng vinden op de fiets 's avonds enzo.

Dat is weer het andere uiterste.

@ Marin, dat valt wel mee hoor, ik ben opgegroeid in zo'n buurt die jij schetst, maar wij hadden juist wel goed contact met onze buren en het was er juist heel veilig en met veel sociale controle. Iedereen kende iedereen.

Ja in de buurten waar ik kom en mensen ken is dat dus wel meer zoals ik het schetste. Dus dat lijkt me niet echt fijn wonen, voor mezelf niet en voor kinderen niet. Dat is weer té eenzaam.

Ik heb trouwens zelf ook in een flat gewoond waarvan dan op de voorpagina stond dat daar in die straat voor de deur weer iemand neergeschoten was. Dat vond ik zelf ook vreselijk eng, laat staan met een kind.

Maar ja, je hebt het niet altijd voor het kiezen natuurlijk.

Maar een 'gemiddelde' buurt lijkt me wel prettig. Hoewel de buurt waar wij wel terecht zullen komen wel als ultiem kak beschouwd zal worden, maar dat vind ik ook wel fijn en niet erg.

Filoria schreef:Wij gaan deze zomer verhuizen naar een best wel sjieke buurt, en nu krijg ik steeds te horen: 'wel fijn om met kinderen in een goede buurt te wonen'. Er wordt dan echt gedoeld op het soort mensen daar, niet op de voorzieningen of zo. Ik weet alleen helemaal niet of ik het daar wel mee eens ben. In wijken met flats en sociale huurwoningen wonen toch ook hartstikke leuke kinderen om mee te spelen? Het maakt mij echt niet uit of Tomas met een 'Roderick en Olivier' verstoppertje speelt of met een 'Ricky en Tiffany' zeg maar. Snappen jullie me? Of zie ik iets over het hoofd?

Ja, ik woon nu in een rotbuurt, mijn kinderen mogen hier niet alleen buitenspelen, laat staan bij buurkinderen thuis. Straks verhuizen we ook naar een 'goede buurt' en daar vind ik dat prima. Hier is gewoon veel gedoe, veel mensen met ernstige problemen, veel criminaliteit. Daar wil ik ze niet mee om laten gaan. Ze zitten niet voor niets niet op school hier in de buurt.

Onze buurt heeft een slevhte naam maar wij wonen aan de goede kant van de buurt. Aan de slechte kant zou ik mijn kinderen absoluut niet willen laten opgroeien. Ik wil gewoon niet dat ze constant blootgesteld worden aan agressie (verbaal en fysiek).
Het is geen sjieke buurt waar ik in woon, veel sociale huur maar ook redelijk wat koop en vrije sector. Dat vind ik prima zo. Ik denk niet dat ik zou passen in een sjieke buurt en misschien dat dat zijn weerspiegeling zou hebben op mijn kinderen.

Sociale huur staat toch niet gelijk aan asociale lui? Hier in ieder geval niet, de halve stad bestaat uit sociale huur en daar wonen allerlei verschillende mensen, net als in de koopwoningen trouwens.