Dat vind ik echt raar

Ok lang verhaal, sommigen kennen het verhaal al wel, wil het liever niet weer opschrijven. Eens kijken of de beknopte versie lukt.

Maar het is dus zo ik heb een halfbroertje, zijn moeder en mijn moeder zijn dezelfde moeder. Mijn oma heeft ervoor gezorgd dat hij geadopteerd werd, buiten mijn moeders wil om. (Dat is dus het lange verhaal, neem dit maar even van mij aan dat zoiets vreselijks kan)

Nu wil mijn broertje heel graag contact met mij, en dit heb ik meerdere malen gehad met hem. Voornamelijk omdat ik zo hoopte dat ik hem en mijn moeder die er veel verdriet van (gehad) heeft samen kon brengen. Echter wil hij door leugens van zijn pleegouders niks met mijn moeder te maken hebben.

Verder is het een beste jongen, maar voel niet echt een klik ofzo. Ik vind niet dat ik dan maar contact moet blijven houden omdat we een bloedband hebben. Nu ben ik 31 en denk er nog steeds hetzelfde over als toen ik net contact met hem had rond mijn 21e.

Een tijdje geleden heeft hij mij uitgenodigd op FB maar we zeiden eigenlijk niks tegen elkaar, reageerden ook niet op elkaars foto's, updates, enz. Ook geen 'vind ik leuk'.
Ik heb besloten hem te verwijderen, (niet omdat hij niet op mijn dingen reageert, maar omdat ik niet zoveel met hem heb, vind ook niet dat hij dan die privédingen van mij hoeft te zien) maar wilde hem er niet 'zomaar' afgooien. Heb hem dus een privébericht gestuurd en het uitgelegd. Beetje heen en weer gemaild, hij was erg boos, begon weer over mijn moeder, waarom hij wel mocht blijven en ik niet. Ik weer uitleggen hoe dat kwam, maar dat wil er bij hem niet in.

Nou goed, beetje gedoe en hem verwijderd en geblokkeerd. Ben er zo klaar mee. Maar nu net krijg ik een vrienschapsverzoek van zijn adoptiemoeder! Zou dat een foutje zijn? Ze kan me beter een berichtje sturen als ze iets te zeggen heeft, ipv me uit te nodigen? Wat moet ik nou doen? Ja niet accepteren, maar vind het zo vreemd?

Kun je haar niet een berichtje sturen met de vriendelijke, open vraag waarom ze je wil toevoegen?

Ik snap niet waarom je hem persé wilde verwijderen van Facebook? Ik zou dat ook absoluut niet leuk vinden in zijn positie...

Jeetje wat lastig zeg! Ik vind het goed dat je voor jezelf hebt besloten dat het niet perse hoeft, dat geeft alleen maar druk zo te lezen.
Wat betreft die pleegmoeder: ik zou haar een berichtje sturen dat je hebt gezien dat ze je uitnodigt en dat je niet zo goed weet waarom. Als ze dan iets te zeggen heeft kan ze je altijd nog een berichtje sturen .

KimRosenberg85 schreef:Ik snap niet waarom je hem persé wilde verwijderen van Facebook? Ik zou dat ook absoluut niet leuk vinden in zijn positie...

Ik zou dat ook niet zo leuk vinden, maar als ze toch geen contact hebben.. Het is maar FB.

KimRosenberg85 schreef:Ik snap niet waarom je hem persé wilde verwijderen van Facebook? Ik zou dat ook absoluut niet leuk vinden in zijn positie...

Nee dat snap ik dat jij dat niet snapt. Maar het is zo'n lang verhaal om hier uit te leggen En ik snap ook dat het hem wellicht kwetst maar het is voor mij eigenlijk wel goed zo.

Rood schreef:Kun je haar niet een berichtje sturen met de vriendelijke, open vraag waarom ze je wil toevoegen?

Vriendelijk? Open? Een open hand kan ze krijgen! Grapje

Harrison schreef:Jeetje wat lastig zeg! Ik vind het goed dat je voor jezelf hebt besloten dat het niet perse hoeft, dat geeft alleen maar druk zo te lezen.
Wat betreft die pleegmoeder: ik zou haar een berichtje sturen dat je hebt gezien dat ze je uitnodigt en dat je niet zo goed weet waarom. Als ze dan iets te zeggen heeft kan ze je altijd nog een berichtje sturen .

Oja dat is ook wel een idee

Carrie schreef:Vriendelijk? Open? Een open hand kan ze krijgen! Grapje

O ja, haha, dat zeg ik, omdat ik zelf geen fittie zou willen, maar ik heb er natuurlijk helemaal geen gevoel bij, en jij wel. Maar ik zou doen wat Harrison ook zegt: een berichtje sturen met dat je graag wilt weten waarom ze je op FB uitnodigt ofzo.

Rood schreef:

Carrie schreef:Vriendelijk? Open? Een open hand kan ze krijgen! Grapje

O ja, haha, dat zeg ik, omdat ik zelf geen fittie zou willen, maar ik heb er natuurlijk helemaal geen gevoel bij, en jij wel. Maar ik zou doen wat Harrison ook zegt: een berichtje sturen met dat je graag wilt weten waarom ze je op FB uitnodigt ofzo.

Nee sowieso geen fittie, daar sta ik boven. Ik kan me wel netjes gedragen als ik wil, daar bereik je vaak ook meer mee

Goh wat vreselijk voor die jongen dat dat zo gegaan is vroeger. Ik kan me goed voorstellen dat hij zich nu afgewezen voelt oid.

Ik zou ook vragen aan de vrouw waarom zij jou toe wil voegen.

Ja, het is maar Facebook, dus waarom laat je die jongen niet gewoon je vriend zijn, zodat jullie als half broer en zus (de enige echte familie die hij heeft?) nog wat van elkaars leven kunnen zien, zij het oppervlakkig? Ik snap goed dat juist hij zich afgewezen voelt, wrsch voelt hij zich sowieso al afgewezen door zijn familie en dan dit er ook nog bij. Ik ken natuurlijk niet het hele verhaal, maar welke moeite is het om iemand niet te ontvrienden... ? Ik vind het nogal bot overkomen eerlijk gezegd...

Ik vind het ook best bot, maar hey- het is jouw Facebook en jij bepaalt wie je erin wil hebben. Ik snap beide kanten wel.

Luce schreef:Goh wat vreselijk voor die jongen dat dat zo gegaan is vroeger. Ik kan me goed voorstellen dat hij zich nu afgewezen voelt oid.

Ik zou ook vragen aan de vrouw waarom zij jou toe wil voegen.

Ja ik kan me dat ook heel goed voorstellen hoor Luce. Maar het is zo lastig, hij is nu 26 of 27 en tja ik had gehoopt dat hij op een dag opzoek ging naar de waarheid. Er is een familievriend dit ook weet wat het echte verhaal is, hij wilde graag een afspraak met hem maken om hem alles uit te leggen. Die afspraak weigerde hij.

Hij is blijkbaar -logisch- erg gekwetst, maar, ik kan hem helpen door hem de waarheid te vertellen, wat ik ook meerdere malen heb gedaan, maar hij gelooft het niet. En met die familievriend wil hij niet praten. Dus hij blijft boos op iets wat niet zo gegaan is, en blijft verwijten gooien die niet kloppen. Dan weet ik het ook niet meer. Dan moet je dat niet elke keer naar mijn hoofd gooien vind ik.

En, ookal wilde mijn moeder hem wel vrijwillig af staan, (wat niet zo is) kan hij toch vérder denken? Denken dat mijn moeder dat vast met een reden heeft gedaan, dat het niet zo zwart/wit is? Ik vind dat best dommig, sorry. Ik verwoord gewoon even hoe ik er over denk zonder er doekjes om te winden.

Sea of Trees schreef:Ik vind het ook best bot, maar hey- het is jouw Facebook en jij bepaalt wie je erin wil hebben. Ik snap beide kanten wel.

Ja misschien bot. Zo heb ik het niet bedoeld. Ik wilde dit hoofdstuk gewoon sluiten, want het heeft een hoop verdriet en energie gekost. Kun je dat ook begrijpen?

KimRosenberg85 schreef:Ja, het is maar Facebook, dus waarom laat je die jongen niet gewoon je vriend zijn, zodat jullie als half broer en zus (de enige echte familie die hij heeft?) nog wat van elkaars leven kunnen zien, zij het oppervlakkig? Ik snap goed dat juist hij zich afgewezen voelt, wrsch voelt hij zich sowieso al afgewezen door zijn familie en dan dit er ook nog bij. Ik ken natuurlijk niet het hele verhaal, maar welke moeite is het om iemand niet te ontvrienden... ? Ik vind het nogal bot overkomen eerlijk gezegd...

Ik zei dat niet he, 'het is maar Facebook' dat zei Harri. En tuurlijk is FB maar FB, maar, ik ben daar gewoon 'streng' in. Ik voeg niet iedereen toe, geen collega's, geen vage kennissen, geen oud klasgenootjes. Omdat ik er best veel op zet, hoeft van mij niet iedereen dat te zien. En ja het is mijn broertje door de bloedband, maar qua familieband voelt het niet als mijn broertje.

Ik begrijp heel goed dat je hem liever niet meer op fb wilt. Ik zou die vrouw ook niet mailen. Als ze je iets wil vragen of zeggen kan zij dat zelf doen lijkt me. Let wel op dat die mail in een ander vakje komt in je fb mail, als je geen vrienden bent.

Ik begrijp je beslissing ook wel hoor, Carrie. Ik vind dat ook niet bot, het is voor jou net zo goed een moeilijke situatie, het gaat wel om je moeder en om iets waar zij op afgerekend wordt terwijl het buiten haar schuld om is gebeurd en ze er waarschijnlijk al heel veel verdriet van heeft. Ik zou dat ook moeilijk kunnen verdragen.

Ik zou haar ook niet zomaar toevoegen, maar ook eerst vragen waarom ze dat wil.

Susan schreef:Ik begrijp je beslissing ook wel hoor, Carrie. Ik vind dat ook niet bot, het is voor jou net zo goed een moeilijke situatie, het gaat wel om je moeder en om iets waar zij op afgerekend wordt terwijl het buiten haar schuld om is gebeurd en ze er waarschijnlijk al heel veel verdriet van heeft. Ik zou dat ook moeilijk kunnen verdragen.

Ik zou haar ook niet zomaar toevoegen, maar ook eerst vragen waarom ze dat wil.

Dank je wel Susan, fijn dat je me wel kunt begrijpen, dat waardeer ik heel erg. En zus ook.

Hoe weet je eigenlijk zo zeker dat jij de volledige waarheid kent over de adoptie van je halfbroer?

Dat die pleegmoeder jou als vriend wil toevoegen kan ook betekenen dat ze iets wil vragen oid, ze zal van een iets oudere generatie zijn en mijn ouders weten ook niet exact wat er wel en niet kan met facebook. Dus het vriendschapsverzoek kan natuurlijk nog iets anders betekenen.

Ik begrijp het van jouw kant trouwens ook heel goed hoor dat je hem verwijdert. Wat UN zegt zit wat in! Dus daarom zou ik haar een berichtje sturen, maar wat Zus zegt klopt ook; die berichten komen in een andere map dus wie weet ziet ze het dan niet. Lastig!

Staat er op haar profiel geen e-mail adres zichtbaar? Als dat zo is, dan zou ik haar via e-mail benaderen. Ik begrijp wel dat je je broertje niet langer op FB wilt als je het zo hebt uigelegd als hier, moet dat best helder zijn. Dat het familie is, maakt het geen verplichting natuurlijk om elkaar op FB te hebben. Ik begrijp zijn kant ook wel in de zin dat hij boos is of zich gekwetst voelt, maar ik vraag me af of hij zich dan voldoende in jouw beweegredenen heeft verplaatst. Hoe dan ook, zijn gevoel is niet jouw verantwoording en jouw keuze vind ik begrijpelijk.

KimRosenberg85 schreef:Hoe weet je eigenlijk zo zeker dat jij de volledige waarheid kent over de adoptie van je halfbroer?

Omdat dat door mijn moeder is verteld en bevestigd door mijn oma (die het gedaan heeft) mijn tante en de familievriend die erbij was toen het gebeurde.

Lastig. Ik snap dat hij zich afgewezen voelt, maar ik snap ook dat jij geen mensen op FB wil waar je weinig tot niets mee hebt.