Goed nooit goed genoeg

Heeft iemand tips om met perfectionisme om te gaan? Goed is bij mij nooit goed genoeg. Heb ik een prachtige website gemaakt voor mijn sportteam, zie ik toch nog allemaal dingen die beter kunnen. Sport ik een wedstrijd voor mezelf heel goed, vind ik toch dat het beter kan. Vorig jaar ging het mbt sporten heel goed. Was elke keer supertevreden, vergeleek mezelf niet met anderen en had er heel veel plezier in. Het plezier is er nu nog steeds veel, maar ik vergelijk mezelf ineens met anderen en dan is mijn prestatie niet goed genoeg meer voor mezelf.

Op mijn werk zit ik in een aantal commissies. Daarin kun je ook niet alles voor iedereen goed doen, maar toch wil ik dat wel. Onmogelijk en daar word ik gespannen van. En dan nog als iedereen blij en tevreden is zie ik achteraf dingen die toch nog beter hadden gekund.

Ik ben best creatief, maar als ik dan klaar ben is het toch niet mooi genoeg.

Kortom goed is (bijna) nooit goed genoeg.

Nu som ik alles achter elkaar op en lijkt het heel veel, maar het gebeurt afwisselend in vlagen. Ik zou het wel fijn vinden om wat tips te hebben hoe jij hier mee om gaat. Ik ben vast niet de enige!

Ik kan dan ook wel wat tips gebruiken

Ik zou juist wel iets perfectionistischer willen zijn...

Pritt schreef:Ik zou juist wel iets perfectionistischer willen zijn...

Ik heb wat voor je in het pakketje gedaan

Jip83 schreef:

Pritt schreef:Ik zou juist wel iets perfectionistischer willen zijn...

Ik heb wat voor je in het pakketje gedaan

Ik voel me inderdaad al zo raar de laatste dagen, maar dát is het dus!

Ik heb er ook veel last van. Heeft bij mij echt te maken met faalangst en de angst over de gedachten van anderen. Ik wil alles perfect en dat kost best veel energie. Ik probeer altijd wel te relativeren en complimenten in me op te nemen en daar genoegen mee te nemen. Dit lukt steeds beter naarmate ik ouder word.

Wat jij zegt Mint, dat herken ik ook in mezelf!
Ik probeer bepaalde dingen ook wel te delen met mijn vriend, zodat ik het een soort van me 'af' kan zetten. Heel vermoeiend soms!

Waar komt het vandaan Jip? Was dat bij jullie thuis ook altijd zo, dat het perfect moest zijn?

Nee, juist niet. 'doe maar gewoon, dan doe je al gek genoeg' was het motto thuis.