Gevoel dat je werk nooit af is...

Herkennen jullie dat gevoel?

Ik werk nu als wijkverpleegkundige.
Hele leuke job, maar merk onderhand dat mijn werk nooit af is....

Nu doe ik ook de personele planning en altijd als het 17 uur is denk van oepsss ik had dit nog willen regelen dat nog....
Die dienst wil ik nog opvullen.....Oeps open dienst voor vrijdag nog...
Zomervakantie wil ik in gaan plannen...
Zijn hier nog meer rooster makers o.i.d. die tips voor mij hebben :-) Ben nog beginnende, vind het wel heeel leuk maar ook nog wel lastig.

Oja en dan mijn klanten nog...
Dit wil ik nog voor ze regelen en dat moet ik nog aanvragen...

Hoe gaan jullie daar mee om?
Ik merk dat ik het thuis ook moeilijk aan de kant kan schuiven...
Blijf er in door malen...En baal ik er van dat ik het niet af heb kunnen maken.

Ik had dit in de zorg ook heel erg. Gelukkig heb ik me verder nooit veel bezig gehouden met de planning.
En nu nog steeds soms, maar wel veel minder. (werk nu op een tankstation, en dan denk ik: dit had ik nog willen aanvullen/poetsen etc).

Ik herken het ook hoor. Maar als ik thuis ben, laat ik het ook echt los. Dan maar de volgende dienst weer die taken op pakken.

Ja, zeker omdat ik thuis werk en ik soms 's avonds nog doorwerk. Ik lig dan echt in bed nog te malen.

Ja ook heel erg, er is altijd nog wel iets dat ik voor de klas kan doen, of een gesprek voorbereiden, observaties invoeren, thema voorbereiden etc etc etc.

Jup, altijd. Echt altijd. Geen tips, behalve bewust je computer uit te doen en denken: dat komt morgen wel weer.

hier ook, heel vervelend, het blijft ook steeds een strijd tussen loslaten en aangaan. En die keuze verschilt per dag, dus de ene keer werk ik over en dan kan ik ook ineens wel gewoon om 17uur naar huis gaan. Al komt het laatste de laatste maanden niet meer voor. Niet echt een goed teken, vind ik.

Ja, dat gevoel heb ik ook. Mijn werk is ook gewoon nooit af, net als Marin werk ik ook regelmatig thuis en er is altijd wel wat te doen.

Ja, de druk wordt steeds hoger, en ik krijg ook in mijn vrije tijd een steeds opgejaagder gevoel. Ik heb het eigenlijk gewoon echt echt te druk. Ik weet dat ik heel snel en hard werk, het kan niet sneller, maar het gevoel dat al het werk waar ik niet aan toe kom, echt mensen/kinderen zijn die niet geholpen worden die dag komt soms best hard aan....

Ik heb nu een weekje vakantie, maar heb vanmorgen alweer iets zitten regelen qua werk.

Heel herkenbaar.
Ik doe veel thuis en ook vaak dingen 's avonds omdat ik anders niet echt rust heb.

Ook hier herkenbaar. Ik ben zelfstandige en er is altijd wel iets te doen. Als ik echt het gevoel heb dat ik achterlig, ga ik rustig tot diep in de nacht door om bij te komen. Dan werk ik de dag daarna een stuk prettiger. Maar de laatste maanden komt dat eigenlijk te vaak voor. Vandaag was er niets dringends en heb ik mezelf min of meer gedwongen de computer niet aan te zetten en de boel te boel te laten. Vanavond werkt mijn man en vind ik zelf dat ik ook wel weer even aan de slag mag