Arme kinderen in huis nemen

Hee meiden,

Ik las onlangs in de krant dat er gezocht werd naar opvang tijdens de vakantie (3weken) voor kans arme kinderen, buitenlands maar ook Nederlands. Een super initiatief vind ik dat. Helaas vind ik 3 weken wel wat lang.

Ik ben nu aan het zoeken voor mogelijkheden om kinderen uit Nederland voor een weekend in huis te nemen. Weet iemand of dit mogelijk is, of daar een instantie voor is?

Liefs roos

Ik ken alleen Europa Kinderhulp eigenlijk. Leek mij ook altijd heel mooi om te doen, mijn buren nemen al jaren meisjes uit Wit-Rusland in huis tijdens de zomervakantie en ook soms met Kerst. Je ziet die kinderen dan echt opbloeien hier.

Pineco schreef:Ik ken alleen Europa Kinderhulp eigenlijk. Leek mij ook altijd heel mooi om te doen, mijn buren nemen al jaren meisjes uit Wit-Rusland in huis tijdens de zomervakantie en ook soms met Kerst. Je ziet die kinderen dan echt opbloeien hier.

Ja precies, zoiets inderdaad. De dankbaarheid lijkt me echt geweldig en voor de kindjes wat extra doen door bijv. Te gaan zwemmen of naar een pretpark. Ze zijn met de kleinste dingetjes al blij!

Ken inderdaad ook Europa Kinderhulp, mijn ouders hebben van mijn 10e tot mijn 21e iedere zomer minimaal één kindje in huis gehad. Heb hierdoor ondertussen al 16 verschillende vakantiebroertjes en zusjes gehad, erg leuk! Sommigen kwamen meerdere jaren, anderen kwamen één jaar (was van project, of een jaar later waren ze 'weg'). Hoe dan ook, ik heb het als heel positief en leuk ervaren! Vond (vind) het geweldig om iets voor een kindje te doen wie het zelf wat minder heeft en inderdaad, je ziet ze echt opbloeien, zo geweldig! Het is dat mijn vriend en ik nu maar één slaapkamer hebben, anders was er deze zomer hier ook vast iemand in huis.

Het is overigens zo dat de kids bij EKH niet 3 weken komen (dat is dacht ik maar bij een aantal projecten), de meeste zijn ongeveer 2,5 week. Scheelt natuurlijk niet veel, maar voor sommige mensen is die halve week net genoeg om te beslissen wel mee te doen. Bij ons thuis draaiden de meeste kinderen heel gemakkelijk mee in onze bezigheden, iets bijzonders doen was niet nodig want 'dit' was al heel bijzonder voor ze. De speeltuin in de straat, een stukje fietsen, een koe in de wei (is dat echt een koe?!), alleen met mij op een slaapkamer (ipv met nog 3 anderen), gezellig met zn allen aan tafel eten, en zo kan ik nog heeeeeeeel lang doorgaan. Natuurlijk zijn er wel eens wat strubbelingen, maar dat heb je met ieder kind volgens mij wel. Mocht je meer willen horen, dan geef maar een gil!

Oh, trouwens leuk detail; met mijn 1e vakantiezusje was ik ontzettend close ondanks onze taalbarriere (ze kwam uit Parijs, 8 jaar en sprak dus geen Nederlands en wij spraken thuis geen Frans). Echter mocht zij na 2 jaar niet meer komen en is, wederom door de taalbarriere, ons contact verwaterd. Echter heb ik nu sinds 4 jaar haar weer terug gevonden op FB Hebben nu nog steeds regelmatig contact (met wel meer vakantiebroertjes/zusjes trouwens). Ze heeft veel aan haar vakanties bij ons gehad zegt ze, denkt er nog vaak aan terug. Dus ondanks dat ons afscheid altijd hartverscheurend was (verschrikkelijk! janken!), waren de vakanties voor haar een groot lichtpunt(je), en nu nog.

Het lijkt mij erg leuk om iets te kunnen betekenen voor die kinderen. Ik zou het overwegen als onze dochter (en eventuele volgende kinderen) iets ouder zijn.

Mijn tante heeft vroeger ook eens een Frans meisje voor twee weken in huis gehad. Ondanks dat we elkaar niet verstonden, waren we beste vriendinnen. We waren twee weken niet bij elkaar weg te slaan. Het was dan ook huilen toen ze wegging. Ze heeft wel een geweldige vakantie gehad, we hebben leuke dingen gedaan.

Mijn oom en tante hebben dat vroeger een aantal jaar gedaan, toen wij en hun eigen kinderen ongeveer dezelfde leeftijd hadden als de kinderen die bij hun kwamen, in hun geval weet ik dat er in ieder geval een aantal jaar een jongetje uit Polen kwam. Hij draaide gewoon mee in het gezin en de leuke dingen die ze deden in de zomer vakantie, zo is hij vaak mee wezen zwemmen en op de familie barbecue geweest bijvoorbeeld.

Ik kan me herinneren dat ik gewoon verstoppertje met die jongen speelde e.d. nu vraag ik me eigenlijk af hoe ze dat deden met de taal, als kind nooit bij stilgestaan!

minoessepoes schreef:Mijn oom en tante hebben dat vroeger een aantal jaar gedaan, toen wij en hun eigen kinderen ongeveer dezelfde leeftijd hadden als de kinderen die bij hun kwamen, in hun geval weet ik dat er in ieder geval een aantal jaar een jongetje uit Polen kwam. Hij draaide gewoon mee in het gezin en de leuke dingen die ze deden in de zomer vakantie, zo is hij vaak mee wezen zwemmen en op de familie barbecue geweest bijvoorbeeld.

Ik kan me herinneren dat ik gewoon verstoppertje met die jongen speelde e.d. nu vraag ik me eigenlijk af hoe ze dat deden met de taal, als kind nooit bij stilgestaan!

Handen en voeten it is... Althans daar kwam het bij ons de eerste jaren met ons Frans op neer. En kinderen pikken het echt heel snel op. Daarnaast hadden we een boekje met de belangrijkste woorden gekregen. Oh, en wij hadden toen ook nog een schoolbord in de kamer staan (oude deur met schoolbordverf). Deze is toen ook veel gebruikt om uit te tekenen. Zo waren we een keer pannenkoeken aan het eten en vroegen we S. (Frans) of ze nog wat wilde, waarop zij 'un demi' antwoordde. Met die taalbarriere verstonden wij 'een dummy', dus ik duik de kast in om te kijken of we nog dummies hebben. Vond het wat raar, want hoe kwam ze er nou op om die dummy-snoepjes van fruitella op haar pannenkoek te doen, maar oke. Hierop keek S. mij weer heel raar aan. En nog raarder toen ik haar, bij gebrek aan dummies, smarties, dropjes, manna's en andere kleine snoepjes liet zien met de woorden 'no dummies'. Op gegeven moment begint ze heel hard te lachen, loopt naar het schoolbord, tekent een cirkel en zegt: 'une crêpe'. Trekt een streep (deelt hem dus een tweeën) en zegt: 'une demi crêpe'. Ooooooh, ze wil nog een halve pannenkoek! Oeps! Haha!

Ik ken een stel dat een weekend per maand een autistisch jongetje in huis hebben, om zo zijn ouders een beetje rust te gunnen. Die jongen vind het geweldig bij dat stel! Ik weet zo niet bij welke organisatie dat is, maar daar zou ik wel achter kunnen komen.

http://www.williamschrikkergroep.nu/index1.php?id=10

Wat een leuke verhalen Ellusss! Dat klinkt heel erg mooi en waardevol. Super dat jouw ouders dat deden! Ik wist helemaal niet dat zoiets bestond. Ga het zeker onthouden voor als ik later kinderen heb! Geweldig dat zoiets bestaat.

Ik zag het hier vroeger wel eens in zo'n lokaal huis-aan-huiskrantje staan, toen leek het me ook al zo leuk. Ik denk dat ik het eens ga onthouden voor de toekomst. Ik zou het nú ook zo doen, maar zo zonder andere kinderen in huis lijkt het me voor dat kindje ook zo saai.

Je kunt ook kiezen voor pleegzorg en dan voor weekend/vakantie opvang gaan.
Mijn vriend en ik zijn ook weekend/vakantie ouders nadat we zijn gescreend en de 7 stap cursus doorlopen hebben.
Momenteel zijn we op eigen verzoek even gestopt i.v.m de komst van onze zoon maar zodra die wat ouder is willen we zeker weer pleegouder zijn.

Mijn ouders deden dat ook vroeger. Een keer een Hongaars jongetje, en een stuk of 5 Franse kindjes.
Meestal superleuk. Één keer niet leuk, Frans meisje bleek een onwijs moeilijk geval, dat werd ellende want zij was psychisch niet helemaal in orde en maakte steeds ruzie. Die is na een week bij een van de organisatoren in huis gegaan.

Mijn ouders hebben het 1 keer gedaan. Tot ik er achter kwam dat ze haar koffer had volgeladen met mijn speelgoed en mijn ouders me niet wilden geloven. Uiteindelijk heb ik ze kunnen overtuigen om in haat koffer te kijken en toen kwamen al mijn barbies eruit zetten. Ze hebben geen kinderen meer in huis genomen.

Maar Steep, was dat voor je ouders echt de reden om er mee te stoppen? Want ik vind het eigenlijk een streek die kinderen sowieso uit zouden kunnen halen, zeker als je naar het milieu kijkt waar die kids uit komen..

Ja dit was 1 van de redenen. Ze loog ook veel en was vrij ondankbaar over de spullen die ze kreeg.

Jammer dat jullie er zo'n vervelende ervaring mee hadden Steep.

Mijn oom en tante hebben dit vroeger trouwens ook gedaan, via een organisatie die kansarme jongeren uit Parijs een mooie vakantie wilde bieden. Zij kregen steeds dezelfde zusjes in huis en zijn nu, bijna 30 jaar na dato, nog steeds als een tweede vader en moeder voor deze meiden. Ze zien elkaar minstens twee keer per jaar en mijn neefjes en nichtje zien hen echt als zusjes. Zo leuk!

Steep schreef:Ja dit was 1 van de redenen. Ze loog ook veel en was vrij ondankbaar over de spullen die ze kreeg.

Oh wat een teleurstelling zal dat ook geweest zijn voor jullie. Jammer.

Mijn tante heeft ook weleens zo'n meisje in huis gehad. Was een Duits meisje volgens mij. Alleen dat meisje was ook niet erg aardig. Haar eigen kinderen waren toen ook nog jong, en dat ging geloof ik niet goed. Ik weet niet precies wat er gebeurd is. Maar ze heeft het nooit meer gedaan.