22w pijnlijke harde buiken Utrogestan

Ik had het al wel vertelt. Ik ben nu dus 22w ver, al een hele tijd harde buiken, sinds vorige week ook pijnlijk. Dinsdag werden ze héél erg pijnlijk en zakte de pijn niet weg na een kersenpitje en een warm bad, dus moest op controle komen. Daar bleek uit de echo dat de baarmoederhals verkort was op korte tijd, maar nog niet alarmerend (30-33mm). Ben een nachtje daar gebleven, had een pilletje voor mijn baarmoeder gekregen en vocht, de volgende dag zat het weer goed en mocht ik naar huis. Ik had wel nog pijnlijke harde buiken. Daarvoor heb ik nu Utrogestan gekregen (2x200mg/d).

De harde buiken doen nauwelijks tot geen pijn meer nu, maar de harde buiken komen wel regelmatiger terug en duren wat langer, ze komen ook sneller terug, ookal doe ik een hele dag niks. Sinds ik de Utrogestan slik, voel ik me ook veel slechter. Ik ben absurd emotioneel (loop al een hele dag te huilen om niks, echt helemaal niks en ik kan niks verdragen), heb barstende hoofdpijn en ben doodmoe. Maar goed, dat terzijde.

De vk zei me dat ik de Utrogestan waarschijnlijk ga moeten blijven slikken tot aan de 35w. En nu heb ik dat even allemaal opgezocht en heb ik gelezen dat iedereen die de hormonen slikt om diezelfde reden als ik, ook rond de 35w moesten stoppen en voor de 37w hun kindje het leven schonken.

Ik begin mij alsmaar meer ongerust te maken. Heeft hier iemand ervaring met Utrogestan? En hoe liep de rest van de zwangerschap bij jou? En hoe groot is de kans op vroeggeboorte?


(vrijdag heb ik opnieuw een afspraak met de gyn, die ga ik dan ook bestoken met vragen)

Ik ben niet het bekend met het medicijn.
Vind het wel bijzonder dat je al medicijnen gekregen hebt, want voor zover ik weet behandelen ze niet voor de 24 weken.

De kans op vroeggeboorte hangt ook van jou af. Hoe goed jij je rust houdt enz.

Lejow schreef:Ik ben niet het bekend met het medicijn.
Vind het wel bijzonder dat je al medicijnen gekregen hebt, want voor zover ik weet behandelen ze niet voor de 24 weken.

De kans op vroeggeboorte hangt ook van jou af. Hoe goed jij je rust houdt enz.

Misschien is t in belgie anders?

Vervelend dat je zo emotioneel bent maar geef er maar gewoon aan toe. Wie weet wordt t ook minder als je lichaam aan de medicatie gewend is. Neem zoveel t kan je rust. En schrijf je vragen voor de gyn allemaal op zodra t je te binnenschiet, anders vergeet je de helft.
Heel veel succes en hopelijk gaat t toch snel beter en ga je gewoon de 37w voorbij!

er worden ook wel eens hier en daar uitzonderingen gemaakt. bij ons werd ook nog wel eens met 20 weken een cerclage uitgevoerd terwijl dat niet gebruikelijk is.

En je hebt Utrogestan neem ik aan gekregen vanwege de 'testcase' die loopt over het effect van Progesteron toedienen bij een mogelijk verkorte BMH?
Het is logisch dat je je hormonaal uit balans kunt voelen, omdat het hormonen zijn die je nu bijneemt...Het is geen weeenremmer of longrijper, het is puur omdat er studies lopen waarin ze een mogelijk verband zien tussen het gebruik van die medicatie en het gunstige effect op een verkorte BMH en nu zelfs misschien dat de kans op een MK kleiner zou worden (dan bij toediening in de eerste weken).
Het is echt per ziekenhuis verschillend of ze dit geven of niet, en in NL is het niet zo gebruikelijk.

Klinkt interessant PC

Dankje PC, voor de uitleg. Heb nu ook naar het ziekenhuis even gebeld. Ze zeiden dat ik de pillen eventueel ook vaginaal kan opsteken, dan zou ik minder last hebben van moeheid, dus dat gaan we dan proberen.
Ik maak mij gewoon nogal druk, geen idee waarom want de bmh was op zich weer goed woensdag.

@Slakje, ik begrijp wel dat je je druk maakt hoor, je bloeddruk is ook al verhoogd toch? En dan die harde buiken, medicatie er voor waardoor je je labiel voelt. Ja ik zou me ook druk maken want het loopt allemaal niet zoals je het zou wensen.
Ik heb zelf zoals je misschien weet met 18 weken een blindedarmontsteking gehad en daarna had ik ontzettend veel harde buiken, bij mij zette dat niets in gang, ik had overigens alleen maar een gevoelige buik doordat ze zo vaak kwamen.

Overigens ben ik met 35+3 bevallen en dat had in principe niks met de harde buiken te maken maar met de zwangerschapsvergiftiging die ik kreeg. Het was even slikken, maar als je kindje met 35 weken komt dan zijn er weliswaar opstartproblemen, maar meestal geen restproblemen. Kindjes die met die termijn geboren worden hoeven ook zelden vervolgd te worden door een kinderarts, als ze eenmaal op krachten zijn gekomen gaat het over het algemeen gewoon hardstikke goed met die kindjes. Misschien dat dat je een beetje geruststelt over bevallen tussen de 35 en 37 weken?

Ik heb alleen utrogestan en lutinus gebruikt tijdens icsi en cryo terugplaatsingen. Ben wel bekend met de bkjwerkingen, vooral moeheid. Vaginaal opsteken geeft weer veel vieze afscheiding. Bij vruchtbaarheidsbehandelingen moet het alleen altijd op die manier.
Ik hoop dat het werkt voor jou.

Ik laat het vaginaal opsteken :'') Wat een gepruts en geplak, zeg. En inderdaad; vieze afscheiding. Het voordeel van het moe zijn is wel dat ik meer rust pak, dus ik ga ze gewoon oraal verder nemen.


Pompoen; sinds ik gestopt ben met werken is mijn bloeddruk weer goed! Gelukkig.