Ow, wat heb ik gedaan?!

De schrik slaat me even om het hart. Na 3 weken ooronstekingen en 1 week peniciline (ook geen pretje) was zoon deze week overal vanaf en weer beter.
Vannacht begon hij ineens te hoesten en daarna te huilen (riedeltje iedere 10 min, bij mij in bed hielp niet). Om 02.30 was ik het zat en heb ik hem een paracetamol gegeven, toen hebben we allebei nog een paar uur doorgeslapen. Hij gaat 3 dgn naar kdv, hij sleept van alles mee naar huis, dus ik heb er niet zoveel aandacht aan geschonken. Hij was vandaag vrolijk, goed gegeten, goed gedronken, niet gehoest, niet verkouden, niet warm, niks aan de hand. En dus vanmiddag de BMR+MenC (14 maanden) laten zetten.

En nu ben ik al 4 keer naar de slaapkamer geweest. Hoesten en daarna overstuur huilen. En nu is hij ook warm (vergeten te tempen). Ik ben even als de dood dat ik hem nu een inenting heb laten geven terwijl zijn lijf alweer vecht tegen een of ander virus. Hij is nog zo klein, dit kan hij toch wel aan?

Ik snap dat je je zorgen maakt, maar ik denk niet dat het nodig is.
Bel voor de zekerheid morgen de dokter even op om advies te vragen.

't zal wel niet heel fijn zijn, maar gelukkig zijn kinderlichaampjes heel flexibel en sterk! Morgen misschien wel even de huisarts bellen voor wat advies en vanavond maar extra lief voor 'm zijn

De huisarts morgen bellen doe ik wel. Hij mag weer bij mij slapen en ik doop steeds zn speen in de honing, vindt hij erg fijn
Man en ik zijn vrij volgende week gelukkig, voor als hij ziek zou worden van de inenting, maar dat is nu helemaal noodzaak.

Ik baal er gewoon van. Dat ik de inenting toch heb laten zetten, dat hij weeeer ziek is en dat ik geen idee heb wat hij nu weer onder de leden heeft (alleen hoesten, geen griep, geen verkoudheid, niet overdag, hij krijgt 2 kiwi's per dag, komt iedere dag buiten en is nog nooit in een rokerige kroeg geweest).

En dat zn lijfje nu moet vechten tegen een bacterie (peniciline vorige week heeft alle virus gedood, toch) en die gifcocktail. Die die trut ook nog eens aan de binnenkant van zn bovenarmpje gezet heeft, hoezo sadistisch?

Hier hielp een puffers heel erg tegen het hoesten. R hoestte ook steeds zo enorm. Hij heeft een puffer met flixotide.

Binnenkant boven arm? Vreemde plek zeg... Je prikt toch in een spier. Dan denk je eerder aan bovenbeen bovenarm (buitenkant) of in de bil..

Het lichaam kan dat wel aan hoor.. en je houd hem bij je dus dat komt wel goed.
Waarom stop je zijn speen in de honing?
En wat een vreemde plek van inenten..

Printje schreef:Hier hielp een puffers heel erg tegen het hoesten. R hoestte ook steeds zo enorm. Hij heeft een puffer met flixotide.

Schoonvader heeft astma, man krijgt het van bepaalde producten benauwd. Ik had Davos-olie, maar die is op. Toch maar weer halen, of is het niet gerelateerd aan iets als astma/bronchitis? En hoe weet ik of hij zo'n puf-ding moet dan? En waarom is het snachts (en niet overdag)?

R krijgt het idd ook deels omdat ze het vermoeden hebben dat hij iets van astma heeft. Hij mag officieel twee keer per dag flixotide maar we doen alleen de avond omdat dat goed gaan. Het is echt een onderhoudskuur voor de longen zodra ik stop merken we het gelijk

Wij kregen gewoon een puffer mee toen ik erom vroeg en e klachten beschreef. Veel en vaak verkouden, heel erg hoesten, benauwd etc.

meisjesmama schreef:Het lichaam kan dat wel aan hoor.. en je houd hem bij je dus dat komt wel goed.
Waarom stop je zijn speen in de honing?
En wat een vreemde plek van inenten..

Ik hoop het, hij zal het wel aankunnen, maar wat heb ik hem aangedaan...
Hij hoestte vannacht alsof hij een ontzettend droge keel had (geen loszittend slijm ofzo), met honing wilde ik zijn keel smeren. En hij was zo moe dat hij geen hoestsiroop van een lepel wilde en zo stopte hij ook het snelste met huilen.

@Neytiri; als je je arm lang je lijf laat hangen met je handpalm naar je toe, dan aan de achterkant, dus niet echt aan de binnenkant, maar ook niet aan de buitenkant. En meer naar zn elleboog toe dan naar zijn schouder. Ik heb mezelf daar geknepen, maar dat doet gewoon gemeen zeer. Ik zag het pas na het prikken toen er bloed kwam en ze een pleister pakte. (De trut)