Niet zwanger worden en bewust geen medische molen?

Beetje vreemde topictitel, maar vond het lastig te omschrijven.

Zijn hier stellen bij wie het zwanger worden niet lukt maar die er bewust voor kiezen om niet door de medische molen te willen gaan? Ik had het er laatst met mijn vader over en hij zei dat je dat niet moet willen met de gedachte dat als het niet lukt, dat het dan gewoon niet zo heeft moeten zijn en dag kindjes die via een medische molen worden verwekt altijd zwakker zullen zijn.

Voor mij speelt dit nog niet want op het moment van dat gesprek was ik nog niet echt bezig met zwanger worden en nu ben ik pas kort bezig, maar ik realiseerde me wel dat ik de medische molen ingaan als het niet lukt eigenlijk áltijd als vanzelfsprekend heb gezien en dat ik er nooit bij stil heb gestaan dat je ook kunt besluiten dat je dat niet wil.

Ik weet niet wat ik zou doen als het bij ons niet wil lukken. Ik weet ook niet hoe mijn vriend daar tegenover staat. Ben wel benieuwd naar jullie mening.

Wel makkelijk van mensen om te zeggen: 'Het heeft niet zo moeten zijn' en dan klaar als ze zelf al kinderen hebben, zoals jouw vader dus.
Ik geloof, dat als je graag een kindje wil, en er zijn mogelijkheden in het ziekenhuis, dat je dat doet.

Heel simpel, die technieken van tegenwoordig zijn er niet voor niets.

Sorry maar ik vind het echt een idiote opmerking van je vader. Zo kun je de hele medische wereld wel schrappen . Hartaanval dus hartmassage? Welnee, het heeft zo moeten zijn. Hoofdpijn dus paracetamol? Welnee het heeft zo moeten zijn. Ik ben zielsgelukkig met de medische molen. Ik heb een geweldige, gezonde zoon door mogen krijgen!

Vrienden van me hebben het bewust niet gedaan. Zij kon ook niet op een normale manier zwanger worden/vaginistisch en diverse andere dingen, ze zouden anders wel graag kinderen gehad willen hebben, maar het idee van "met een spuitje" en al die onderzoeken hield hun tegen. Is ook niet dat je dan denk ik kunt zeggen dat ze niet graag genoeg kinderen wilden hebben. Het heeft hun echt genoeg verdriet gedaan maar ze hadden iets van dat het niet aan iedereen gegeven is en dat je dan ook kunt besluiten/er bij kunt neerleggen dat je met zijn 2-en gelukkig blijft en kunt genieten van nichtjes e.d.

rapa nui schreef:Vrienden van me hebben het bewust niet gedaan. Zij kon ook niet op een normale manier zwanger worden/vaginistisch en diverse andere dingen, ze zouden anders wel graag kinderen gehad willen hebben, maar het idee van "met een spuitje" en al die onderzoeken hield hun tegen. Is ook niet dat je dan denk ik kunt zeggen dat ze niet graag genoeg kinderen wilden hebben. Het heeft hun echt genoeg verdriet gedaan maar ze hadden iets van dat het niet aan iedereen gegeven is en dat je dan ook kunt besluiten/er bij kunt neerleggen dat je met zijn 2-en gelukkig blijft en kunt genieten van nichtjes e.d.

Ik denk, dat zij echt de uitzondering op de regel zijn. Want geen haar op mijn hoofd die er aan dacht het niet te proberen omdat het idee me tegen zou staan. Mijn wens ging verder dan dat.

Paper Crown schreef:

rapa nui schreef:Vrienden van me hebben het bewust niet gedaan. Zij kon ook niet op een normale manier zwanger worden/vaginistisch en diverse andere dingen, ze zouden anders wel graag kinderen gehad willen hebben, maar het idee van "met een spuitje" en al die onderzoeken hield hun tegen. Is ook niet dat je dan denk ik kunt zeggen dat ze niet graag genoeg kinderen wilden hebben. Het heeft hun echt genoeg verdriet gedaan maar ze hadden iets van dat het niet aan iedereen gegeven is en dat je dan ook kunt besluiten/er bij kunt neerleggen dat je met zijn 2-en gelukkig blijft en kunt genieten van nichtjes e.d.

Ik denk, dat zij echt de uitzondering op de regel zijn. Want geen haar op mijn hoofd die er aan dacht het niet te proberen omdat het idee me tegen zou staan. Mijn wens ging verder dan dat.

+1

rapa nui schreef:Vrienden van me hebben het bewust niet gedaan. Zij kon ook niet op een normale manier zwanger worden/vaginistisch en diverse andere dingen, ze zouden anders wel graag kinderen gehad willen hebben, maar het idee van "met een spuitje" en al die onderzoeken hield hun tegen. Is ook niet dat je dan denk ik kunt zeggen dat ze niet graag genoeg kinderen wilden hebben. Het heeft hun echt genoeg verdriet gedaan maar ze hadden iets van dat het niet aan iedereen gegeven is en dat je dan ook kunt besluiten/er bij kunt neerleggen dat je met zijn 2-en gelukkig blijft en kunt genieten van nichtjes e.d.

Dat moet een hele moeilijke beslissing zijn geweest voor ze. Ik heb een vriendin die vaginistisch reageert en zij en haar vriend zijn nu met spuitjes bezig. Het lijkt mij heel onromantisch, maar zij vindt het juist heel intiem om er samen op die manier mee bezig te zijn.

@ Chipa: om eerlijk te zijn zou het me ook niet verbazen als mijn vader een niet-reanimerenverklaring heeft of als hij relatief vroeg de behandeling zou staken als hij kanker kreeg.

@ Papercrown, ik weet niet of het een kwestie is van niet graag genoeg willen als je niet de medische molen ingaat. Het lijkt me heel zwaar om dat medische circuit te moeten doorlopen. Die behandelingen zijn zo'n aanslag op je leven en je relatie. En dan is het resultaat ook nog eens niet gegarandeerd.

Ik ken trouwens twee stellen die bewust niet voor de medische molen hebben gekozen, maar die waren achterin de 30 en vonden het niet verantwoord om dan nog de mallemolen in te gaan.

Pitufo schreef:
@ Chipa: om eerlijk te zijn zou het me ook niet verbazen als mijn vader een niet-reanimerenverklaring heeft of als hij relatief vroeg de behandeling zou staken als hij kanker kreeg.

Mijn ex laat zich ook niet behandelen. Ik vond dat eerst zo raar. Je gaat er automatisch vanuit dat iemand dat wel wil.

Pitufo schreef:

rapa nui schreef:Vrienden van me hebben het bewust niet gedaan. Zij kon ook niet op een normale manier zwanger worden/vaginistisch en diverse andere dingen, ze zouden anders wel graag kinderen gehad willen hebben, maar het idee van "met een spuitje" en al die onderzoeken hield hun tegen. Is ook niet dat je dan denk ik kunt zeggen dat ze niet graag genoeg kinderen wilden hebben. Het heeft hun echt genoeg verdriet gedaan maar ze hadden iets van dat het niet aan iedereen gegeven is en dat je dan ook kunt besluiten/er bij kunt neerleggen dat je met zijn 2-en gelukkig blijft en kunt genieten van nichtjes e.d.

Dat moet een hele moeilijke beslissing zijn geweest voor ze. Ik heb een vriendin die vaginistisch reageert en zij en haar vriend zijn nu met spuitjes bezig. Het lijkt mij heel onromantisch, maar zij vindt het juist heel intiem om er samen op die manier mee bezig te zijn.

Ik vond er werkelijk niks romantisch aan, maar je moet toch wat als je zwanger wil worden.

Rush, heeft hij nu kanker dan? Want het lijkt me makkelijker om te zeggen dat je je niet laat behandelen als je nog niks hebt dan op het moment dat je erachter komt dat je echt ziek bent.

Ja, mijn ex heeft inderdaad kanker en hij laat zich niet behandelen. Hij is tweemaal geopereerd om de tumor te verwijderen en dat is mislukt en nu heeft hij besloten dat hij zich niet verder laat behandelen.

Ok, dat kan ik dan wel weer begrijpen. Dan heb je er voor je gevoel al zo hard voor gevochten zeg maar..

Ik heb het juist andersom. Hij is 'alleen maar' 2x geopereerd en that`s it. Er is nog zoveel meer denk ik dan.

Maar goed. Het is zijn keuze.

Ik kan me de gedachtengang wel voorstellen. Als er een duidelijke reden is waarom je lijf een zwangerschap niet aankan en het dan toch forceren vind ik bijvoorbeeld niet handig. Er was hier ooit iemand die had ms, dat vind ik nogal een ziekte, en ik vind het logisch dat je lijf dan geen zwangerschap accepteert, en dan de mm ingaan vind ik wel een bijzondere stap, ookal snap ik het wel wanneer je kinderwens zo groot is.

Ik kan me voorstellen dat er stellen zijn die best graag een kind willen, maar die niet willen ingrijpen als het niet lukt. Als je kinderwens niet zo overheersend is, waarom zou je dan gaan rommelen? Niets mis met het wel doen, maar kinderen krijgen is niet voor iedereen een heilig moeten en niet iedereen heeft het ervoor over om een soms jarenlang slepend en zwaar traject in te gaan als ze ook gelukkig worden zonder kinderen.

Niets mis met het wel doen, maar vanzelfsprekend vind ik het in ieder geval niet.

Die persoon komt nog steeds wel eens op het forum en als ik in haar schoenen zou staan zou ik tot op het bot gekwetst zijn door jouw eerste alinea. De MS had trouwens niets te maken met het feit dat ze niet zwanger is geworden, de medicijnen die ze ervoor nam waren wel een probleem.


Verder vind ik dat iedereen het voor zich moet weten, ikzelf ben blij dat de medische molen er is .

Nou ja, tot op het bot gekwetst valt vast mee, ik zeg ook dat ik het best snap omdat een kinderwens heel sterk kan zijn, geen idee meer wie dat was trouwens.

Maar het is toch gek om van een ziek lijf te verwachten dat het een gezonde zwangerschap kan volbrengen? Een zwangerschap is zwaar en als je niet gezond genoeg bent wil dat weleens veel lastiger gaan. Het is bijv niet voor niets dat je vaak moet afvallen voordat je in de mm mag, een gezond lijf heeft veel meer kans op zwangerschap dan een ziek lijf, dat is niet kwetsend, want niet mijn mening, maar gewoon hoe de natuur werkt. Ik vind er wel degelijk een verschil in zitten of iemand de mm in stapt door een niet-aangeboren defect wat niet genetisch is dus, of met een ernstige ziekte onder de leden. Dat is niet eerlijk, dat weet ik ook wel, maar helaas zijn dat soort dingen niet eerlijk en kan de een wel kinderen krijgen en de ander niet. Dan heb je nog hulp, maar de vraag blijft of je die altijd moet inzetten. Lijken me reële vraagstukken.

Laat ik het zo zeggen: ik gun iedereen een kind. Maar ik gun een kind ook gezonde ouders en een gezond leven. Dus een vrouw die op haar 60e nog een kind laat verwekken door IVF, dat gun ik haar best, maar ik gun dat kind nog veel meer een onbezorgde jeugd zonder zorgen over een zieke en oude moeder. Een verstandelijk gehandicapt stel gun ik best een kind, maar ik gun die kinderen nog veel meer een goede en veilige opvoeding. Ik gun iemand met een ernstige ziekte met slechte prognoses van harte een kind, maar wederom gun ik dat kind meer een onbezorgde jeugd zonder zorgen over een zieke ouder. Snap je? Ik ben niet hard, ik ben niet gemeen, maar het gaat bij dit soort vraagstukken nooit alleen over de kinderwens en hoe sterk die is,

Dat lijkt me bij sommige (auto-immuun)ziektes zeker een reeel vraagstuk voor de mensen die in die situatie zitten. Persoonlijk zou ik me denk ik door weinig van mijn kinderwens af hebben laten brengen, maar die grens kan voor iedereen anders liggen. Ben wel van mening dat mensen die kinderen willen hier best veel vrijheid van beslissen in mogen hebben.

Ik ken iemand met hepatitis, ik weet niet meer of het nou A, B of C was maar in elk geval de meest onschuldige. In Nederland werd haar alle hulp bij zwanger worden ontzegd en toen moest ze uitwijken naar het buitenland. Ze heeft nu twee gezonde kinderen. Wanneer dat gewoon mogelijk is, vind ik niet dat artsen te betweterig / bemoeizuchtig moeten worden.

Ik vind het alleen niet zo handig bij dit vraagstuk iemand die hier komt als voorbeeld te nemen en dan ook nog met een verhaal dat niet helemaal klopt. Onvervulde kinderwensen liggen over het algemeen extreem gevoelig en denk niet dat het leuk weg zal lezen.

MS is inderdaad een ziekte die nogal wat is zoals je zegt Artemis en ik ben het ook wel met je eens dat een gezond lijf al heel wat moet incasseren tijdens een zwangerschap. Maar mensen met MS zijn ook maar mensen en die willen óók graag een gezin. Ik snap heel goed dat je het dan toch proberen wil. Ze heeft het geprobeerd en als ik het goed heb is het nooit gelukt. Maar dat heeft denk ik weinig met MS te maken aangezien ook compleet gezonde vrouwen nooit een kind krijgen dmv IVF.
Als ik naar mezelf kijk - ik heb geen eileiders, als ik pakweg 40 jaar geleden had geleefd had ik nooit een kind gekregen. Ik ben blij dat IVF bestaat want daardoor heb ik nu een zoontje dat me terroriseert en aan mijn haren trekt en zojuist op me heeft gekotst.

Ik noemde een voorbeeld, ik wil niemand kwetsen en ik nuanceer behoorlijk door te zeggen dat ik het evengoed snap.

wij hebben dit wel besproken (meerdere keren en uitvoerig). Wij zouden de medische molen niet in gaan.

Om welke redenen zouden jullie dat niet doen Floor (gewoon benieuwd)?

*

Wij hadden het er van te voren over gehad en mijn vriend wilde ook de mm niet in. Nou was het hier niet nodig gelukkig.

Bij mij is een zwangerschap etc. nog laaaang niet aan de orde maar ik denk er al veel overna. Ik heb een lichamelijke beperking (ben halfzijdig spastisch) en mijn lichaam is dus ook niet zo sterk als een 'normaal' lichaam. Maar mijn wens voor een kindje is er zeker wel, dus ik hoop dat ik ze wel mag krijgen. Ik weet alleen niet hoe ver ik zou gaan met de medische molen mocht het niet lukken. Maar goed genoeg om over na te denken. Ik weet ook niet zo goed wat ik metbdeze post wil. Ik denk aangeven dat ik door m'n handicap veel nadenk over een zwangerschap en niet zomaar een beslissing neem.