Mannen...

TGR schreef:
Nu ik officieel weer vrijgezel ben gaat er een wereld voor me open qua mogelijkheden. Ik vind het leuk om gewoon af te spreken met mensen.

Dit vind ik heel sterk overkomen. Alsof je voor jezelf wat ruimte geeft om eens anders te doen. Sociaal doen en dergelijke. Ik vind het wel mooi dat je dit zegt. Ik vind dat je daar moet beginnen.

Tea-Leaf schreef:

TGR schreef:Dan blij ik wel eeuwig vrijgezel met af en toe een scharrel.

Geloof ik niks van hoor. Kom op zeg, niet zo onzeker! Dit ken ik helemaal niet van jou ( zoals ik je hier ken )

Ik ben niet onzeker, ik doe dramatisch. Ik heb alleen op het moment geen zin om te settelen voor minder waar ik gelukkig van word. Als ik down the road ontdek dat ik me in een een relatie helemaal happy voel, dan blijf ik wel vrijgezel. Dan kan ik ook geen mannen ongelukkig maken.

Ik denk dat het wel een goede instelling is hoor, je hoeft echt geen genoegen te nemen met ''wel goed genoeg''... Als je écht een leuke man tegenkomt dan gooi je toch alles overboord en ga je voor hem. Natuurlijk kom je er dan gaandeweg achter dat zelfs híj niet perfect is, maar dat neem je (als het goed zit tussen jullie) wel voor lief. Dan bedoel ik natuurlijk niet dat hij echt essentiële dingen mist of juist heeft, waar moeilijk mee te leven valt, maar meer de kleine dingetjes waar je af en toe eens irritatie aan hebt. Dat blijft toch wel. Als het goed is accepteer je die dan van elkaar en soms zijn het zelfs de dingen waarvan je achteraf het mooie en karakteristieke ziet.