Zou jij

Wij zijn pas een nacht weggeweest met het werk van mijn vriend, alle collega's hebben kinderen en alle kinderen waren weggebracht naar opa/oma. Voor 1 nacht vond ik het heerlijk. Langer zou ik niet willen.

Marin schreef:Ik werd altijd meegesleept in de auto naar Zuid Frankrijk. Cassettebandje in de walkman en paar plaspauzes en niet zeuren.

Dat is toch vrij gewoon, dat je met je kinderen in de auto naar Frankrijk gaat?

Wij vertrekken morgen voor 3 nachten naar Londen. Louise gaat bij mijn ouders logeren. De laatste tijd gaat Louise eigenlijk best veel 1 of 2 nachtjes bij oma/opa of meter/vake slapen om mij wat rust te gunnen. Natuurlijk mis ik haar, en af en toe is het moeilijk, maar zowel zij als mijn (schoon)ouders vinden het superleuk als ze blijft logeren. Ze slaapt ook beter op een ander. Hier wordt ze gemiddeld 3 keer wakker (ze slaapt over het algemeen wel snel in), en bij een ander slaapt ze van 19u tot 9 door, zonder 1 keer wakker te worden, en overdag slaapt ze dan ook zoals gewoonlijk 2 blokken van 2 uur. En nóg is ze supermoe na een weekendje daar. Ze krijgt er non stop aandacht en wordt rot verwend, geen wonder dat ze het leuk vindt :p

Maar ik denk niet dat ik een volledige week zonder haar zou kunnen.

Susan schreef:

Marin schreef:Ik werd altijd meegesleept in de auto naar Zuid Frankrijk. Cassettebandje in de walkman en paar plaspauzes en niet zeuren.

Dat is toch vrij gewoon, dat je met je kinderen in de auto naar Frankrijk gaat?

Ja, klopt, ik zeg toch ook niet dat het bijzonder is? Hoewel er hier best wel vaak topics zijn met vragen over over zulke relatief verre autotochten met kinderen. Dus zo 'gewoon' hoeft het niet persé te zijn. Hangt ook maar net beetje af van je referentiekader. Maar ik vind dat gewoon normaal ja.

Marin schreef:

Susan schreef:

Marin schreef:Ik werd altijd meegesleept in de auto naar Zuid Frankrijk. Cassettebandje in de walkman en paar plaspauzes en niet zeuren.

Dat is toch vrij gewoon, dat je met je kinderen in de auto naar Frankrijk gaat?

Ja, klopt, ik zeg toch ook niet dat het bijzonder is? Hoewel er hier best wel vaak topics zijn met vragen over over zulke relatief verre autotochten met kinderen. Dus zo 'gewoon' hoeft het niet persé te zijn. Hangt ook maar net beetje af van je referentiekader. Maar ik vind dat gewoon normaal ja.

Nee, maar het stond er een beetje alsof je daarvan hebt geleerd om verre reizen te maken en door te bikkelen tijdens het reizen ('een paar plaspauzes, verder niet zeuren'), terwijl ik denk dat elk gezin wel eens met de auto naar Frankrijk gaat, dat vind ik ook niet zo avontuurlijk.

Ik hoor trouwens om me heen wel regelmatig over dat die stukken rijden zo enorm lang zijn en dat ouders dat niet doen. Pas ook iemand die niet verder dan Luxemburg ging, omdat de kinderen dat niet volhouden. Ik ben dan echt benieuwd hoe dat komt.

In mijn herinnering zaten wij met vier kinderen op de achterbank, vonden we het allemaal reuzespannend en vermaakten we ons met slapen, bandjes luisteren, boekjes kijken, puzzels maken, naar buiten kijken, vragen stellen en de heeeeeeeerlijke tussenstops bij tankstations. Ik vond de reis bijna nog leuker dan de vakantie.

Nou, ik moet eerlijk zeggen dat ik wel blij ben dat we dit jaar met het vliegtuig gaan, want ik vond het ook weer niet heel comfortabel allemaal, die twee keer twee dagen in de auto.

Susan schreef:
Nee, maar het stond er een beetje alsof je daarvan hebt geleerd om verre reizen te maken en door te bikkelen tijdens het reizen ('een paar plaspauzes, verder niet zeuren'), terwijl ik denk dat elk gezin wel eens met de auto naar Frankrijk gaat, dat vind ik ook niet zo avontuurlijk.

Nou ja, er zijn genoeg ouders die dat niet aandurven volgens mij of het te ver rijden vinden met kinderen achterin. Zo'n gekke gedachte vind ik dat niet. Dat ik dat als normaal zie, betekent niet dat iemand anders dat ook maar zo moet zien. Voor een ander kan Nederland of de Benelux wel de max zijn voor vakanties met kleine kinderen. Ik wil daar júist geen waardeoordeel aan hechten, dat probeer ik juist te voorkomen, maar volgens mij hang jij dat nu beetje aan mij op

Twee keer twee dagen misschien niet, nee. Wij vertrokken vaak om 9 uur 's avonds, sliepen de nacht door en hoefden dan nog maar een halve dag. We reden dus in één keer door, tussenstops niet meegerekend. Mijn ouders wisselden dan af.

Ja dat heb ik wel gedaan. Gewoon even lekker weg met vriendinnen, en dan ging zoon naar oma en opa. Nu zou ik het wel weer willen, maar het hangt er nog even vanaf of mijn zoon dat trekt. Die hangt de laatste tijd veel aan mij.
Weekendjes uit logeren gebeurt hier regelmatig. Ik heb ook nog dingen naast het mama zijn hoor:)

Nee, maar het gaat er ook niet om of ik het raar vind als ouders dat niet willen hoor, want ik kan me best voorstellen dat er mensen zijn die het niet zien zitten om zo'n eind te rijden met kinderen, maar er zullen ook mensen zijn die er hun hand niet voor omdraaien om de wereld rond te zeilen, een survivaltocht door de bergen te maken of te liften door Azië met twee peuters en alleen een rugzakje vol spullen. Aan de andere kant zijn er ook ouders die liever in de buurt blijven. Dus het zit een beetje ergens in het midden, denk ik, van wat ouders aan willen/aandurven. Er is ook niks mis mee, al zou je ieder jaar met je kinderen naar Frankrijk gaan of voor mijn part binnen de Benelux, maar ik las het een beetje alsof je het dus als voorbeeld gaf van heel reislustig opgevoed zijn.

Susan schreef:maar ik las het een beetje alsof je het dus als voorbeeld gaf van heel reislustig opgevoed zijn.

Oh nee ik bedoelde het juist meer als tegenhanger voor bijv m'n vriend die wel altijd is meegesleept naar verre oorden. Ik kwam niet verder dan Frankrijk & Italië, bedoelde ik juist.

Rood schreef:Twee keer twee dagen misschien niet, nee. Wij vertrokken vaak om 9 uur 's avonds, sliepen de nacht door en hoefden dan nog maar een halve dag. We reden dus in één keer door, tussenstops niet meegerekend. Mijn ouders wisselden dan af.

Wij hebben onderweg een keertje overnacht, we zijn naar de Dordogne gereden. Als kind ben ik ook wel met de auto naar Portugal en Italië geweest en dan overnachtten we meerdere keren onderweg, maar dan vaak wel meerdere dagen, dus een paar dagen op een camping in Noord-Frankrijk, een paar dagen op een camping in Zuid-Frankrijk, een paar dagen op een camping in Spanje, net zolang tot we op de eindbestemming in Portugal waren. Dan zaten we dus ook niet dagen achter elkaar in de auto.

Wij hadden op de tweede reisdag in Frankrijk een bezoekje aan een pretpark ingepland, maar dat was erg kansloos achteraf.

Susan schreef:Wij hadden op de tweede reisdag in Frankrijk een bezoekje aan een pretpark ingepland, maar dat was erg kansloos achteraf.

O, jammer, want het klinkt wel als een leuk/praktisch idee om te doen.

Ja, dat was het ook wel, maar ik had expres voor een kleinschalig parkje gekozen en bijna alle attracties waren dicht, en van de speeltoestellen die er wel waren, was ook nog eens alles voor drie en ouder waardoor Yrsa nergens op mocht, want zij was toen nog twee, dus voor haar was er helemaal niks aan. Uiteindelijk nog een knuffelbeertje met een spuuglelijke gebreide trui voor haar gekocht als pleister op de wonde, maar het was dus kansloos. In theorie is het wel een aardig idee.

Wij reden ook vaak in twee dagen, zowel op wintersport als zomervakantie. Dan sliepen we altijd in hetzelfde hotel. En we hadden allemaal herkenbare punten onderweg en kleine tradities (zoals met z'n vijven keihard ooievaar roepen als we wegreden bij de Franse tolhuisjes). Vorige week met m'n broer en zus naar Zwitserland gereden, als drie volwassen, en al die herkenbare dingen uit onze jeugd kwamen weer terug. Zo leuk.

Nee, ik kan dat nog niet. Misschien wel in de toekomst, maar voor nu vind het gewoon fijn met z'n drieen te zijn.

Liadan schreef:Nee, dat zou ik niet doen, ik kan ze niet zolang missen en ik denk zij mij ook nog niet.

Hier ook niet, ik mis mijn honden al na een paar dagen. Laat staan hoeveel ik D zou missen

Wat ik me afvraag: missen is toch ook fijn? Dan voel je weer 'ns stevig de liefde die je voor iemand voelt. Waarom je zo blij bent met die persoon in je leven.

Rood schreef:Wat ik me afvraag: missen is toch ook fijn? Dan voel je weer 'ns stevig de liefde die je voor iemand voelt. Waarom je zo blij bent met die persoon in je leven.

Dat heb je mooi gezegd! En ik geef je gelijk. Het is ook meer voor mezelf. Zolang ik mijn kinderen nog niet kan uitleggen waar ik heen ben en dat ik weer terugkomen, zal ik gewoon niks aan een paar dagen weg vinden omdat ik met mijn hoofd thuis hang en er liever zelf bij ben.

Rood schreef:Wat ik me afvraag: missen is toch ook fijn? Dan voel je weer 'ns stevig de liefde die je voor iemand voelt. Waarom je zo blij bent met die persoon in je leven.

Ja ik vind het dan inderdaad heerlijk om m'n zoon weer te zien na een week. Maar moet tussendoor niet te veel bellen, dan mis ik hem meer. Het missen van je eigen kind is wel veel heftiger dan bij een ander persoon.

Rood schreef:Wat ik me afvraag: missen is toch ook fijn? Dan voel je weer 'ns stevig de liefde die je voor iemand voelt. Waarom je zo blij bent met die persoon in je leven.

Ja, dat is wel zo. Maar ik kan mijn dochter dat nog niet uitleggen.

Charles schreef:Dat heb je mooi gezegd! En ik geef je gelijk. Het is ook meer voor mezelf. Zolang ik mijn kinderen nog niet kan uitleggen waar ik heen ben en dat ik weer terugkomen, zal ik gewoon niks aan een paar dagen weg vinden omdat ik met mijn hoofd thuis hang en er liever zelf bij ben.

Ja, jouw pups zijn ook nog wel erg jong, dat zou ik ook niet zo snel doen.

Pruim schreef:

Jetje schreef:Een vakantie niet, maar een weekendje weg wel.

+1

Ik ook, ik kijk dan enorm uit naar dat weekendje om ze vervolgens ook wel erg te missen haha.

Lorre schreef:

Rood schreef:Wat ik me afvraag: missen is toch ook fijn? Dan voel je weer 'ns stevig de liefde die je voor iemand voelt. Waarom je zo blij bent met die persoon in je leven.

Ja ik vind het dan inderdaad heerlijk om m'n zoon weer te zien na een week. Maar moet tussendoor niet te veel bellen, dan mis ik hem meer. Het missen van je eigen kind is wel veel heftiger dan bij een ander persoon.

Ja eens.