Wat mis jij van vroeger?

Carrie schreef:Het klinkt ook heel erg mooi hoe je het omschrijft SF!

Dankje! Het is leuk om aan terug te denken

Schoolvakanties is inderdaad ook wel een goede!

Ik mis eigenlijk alleen mijn oma, voor de rest mis ik van vroeger niet zoveel.

Splitpennen.

-Logeren mij oma en dan samen allemaal leuke dingen doen, samen fietsen, wandelen, spelen, naar het strand, pannenkoeken bakken.

-In de herfstvakantie's in een bungalowpark met mijn ouders broertje en oma.

-Logeren met mijn beste vriendin en dan de hele avond meidenfilms kijken tot we in slaap vallen.
-Schaats-les op zaterdagochtend en daarna thuis warme chocolademelk drinken.

En prikblokken, en loloballen.

Vroeger.. toen familie zijn nog betekende dat je er altijd voor elkaar zou zijn, dat je met trots sprak over het feit dat je het echt gezellig kon hebben als iedereen thuis was. Ik zou er de tijd voor terug willen draaien dat dat nog 1 keer zo zou zijn!

Het fijne, veilige gezinsleven thuis. Kan soms nog steeds niet begrijpen/bevatten dat het is zoals het nu is. Maar goed. We zijn gezond en soms lopen dingen zoals ze lopen..

Ik vind het leuk dat iedereen met van die kleine kneuterige dingetjes komt.

-Tot ik 3,5 was, was ik enig kind. Mijn vader nam me in het weekend vaak op sleeptouw. Zo zijn we eens met de bus ergens heen gegaan omdat ik zo graag eens in een bus wilde rijden. Of hij nam me gewoon mee bij het klussen of ik mocht mee op de tractor en "sturen".
-Elke vrijdag naar de bibliotheek en 4 boeken halen: eentje voor vrijdagavond, zaterdagochtend, zaterdagavond en zondagochtend.
-Frietjes op zaterdag. En soms op zondag de lasagne van mijn vader. Die is echt het allerlekkerst. Maar ondanks dat hij uit een pakje komt krijg ik hem niet nagemaakt.
-Vrijdagavond Love Letters kijken met mijn moeder.
-Ik had 12 neefjes en nichtjes aan mijn vaders kant. Als we dan naar oma gingen voor een feestje mochten we alles. Vaak stuiterden we dan de hele avond op onze billen de trap af. We werden daar ook gruwelijk verwend.

Eindeloos buiten spelen op lange zomeravonden op het pleintje bij ons in de straat, in de zomer hele dagen naar het strand met de familie, schaatsen met m'n vader en broer in de winter, de altijd hele gezellig kerstdagen en Sinterklaas toen ik er nog in geloofde vooral!

IJsjes van de ijsboer die we in de zomer dan heeeeel af en toe mochten na het eten (of als ie vroeg was, voor het eten al halen en dan in de koelkast zetten voor na het eten, haha). En inderdaad kamperen met het gezin. En schommelen in de tuin. En most of all: sinterklaas en sint maarten vieren bij mijn lieve oma, met de hele familie. Sinds ze er niet meer is wordt er weinig meer met de hele familie samen gedaan

- Naar de bibliotheek met m'n moeder, elke week gingen we wel. Dan ging daar op de computer allerlei boeken opzoeken, ook voor m'n moeder.
- Op woensdagsmiddag na schooltijd naar de markt (de mart op z'n Rotterdams ) met m'n moeder en dan stoffen uitzoeken en kibbeling eten.
- Als de ijscoman kwam in de zomer, dan mochten we vaak een ijsje.
- Op vrijdagavond lekker laat naar bed en dan Sandra's Verjaardagsshow kijken met chipjes.
- Op zaterdagochtend met m'n broer Telekids en Kindernet kijken in onze pyjama's en onder een kleedje. En als Bassie en Adriaan kwam, dan verstopte ik me half achter z'n schouder want ik was bang van de Baron.
- Toen mijn vader nog leefde gingen we in de zomer vaak naar het strand met z'n allen, met z'n zessen. Dat was een halve wereldreis met de bus en de trein en de tram en dan kwamen we 's avonds wat later thuis en gingen we patatjes halen bij de snackbar vlakbij. Dat was altijd heel erg gezellig.
- Samen met m'n broer tenten bouwen onder mijn stapelbed of in de tuin en daarin slapen en picknicken.
- Samen met m'n broer op één kamer slapen en keten en giechelen tot erg laat

De zorgeloosheid. Verder het buitenspelen, zwemmen in het openluchtzwembad (die enorm verouderd was maar toch 10000x leuker was dan het zwembad wat we nu hebben), en nog verder terug toen we nog in de polder woonden: op zomeravonden voor het slapengaan nog even natgespoten worden met de tuinslang door mijn vader, het 's avonds aan de overkant bij het kanaal kijken hoe mijn vader viste en ondertussen met grasjes en bloemetjes spelen en hele bloemenkroontjes maken, touwtjespringen, en lekker doelloos knutselen en freubelen. Oh, en kleurwedstrijden

Wat leuk om dit van iedereen te lezen!

Sugarfall, wat mooi omschreven. Als ik het lees krijg ik er echt zo'n warm gevoel bij.

-Samen met m'n moeder en m'n zusje naar de markt op woensdagmiddag, vaak kregen we dan van die kruimels bij de stroopwafelkraam.
-Op zaterdagavond kleedde mijn moeder ons (en zichzelf) altijd mooi aan, ook al gingen we niet weg. Vaak gingen we dan koffie drinken met iets lekkers erbij en later kwamen er lekkere hapjes en chips op tafel. Vaak hadden we muziek op staan en speelden we een spelletje, of gingen m'n zusje en ik voor m'n ouders dansen.
-Logeren bij m'n oma die dan altijd iets lekkers voor ons ging koken, met ons ging knutselen of koekjes bakken. Ik had daar altijd het gevoel dat alles kon en mocht
-Wij woonden vlak bij een speeltuin en daar speelden we altijd met alle kinderen uit de buurt
-Het onbezorgde gevoel
-De tijd die zo lang leek te duren. Weekenden en vakanties leken zo lang

Er zijn veel dingen die ik absoluut niet mis, maar ik kan ook wel een paar dingen bedenken die ik wel mis:
-Sintmaarten, daar kon ik maanden vantevoren al naartoe leven. Niet alleen voor het snoep, maar vooral voor de spanning. Wat krijg je, een hele avond op pad in het donker.
-Logeerpartijtjes met beste vriendin. Dan keken we een film, aten popcorn en dronken pakjes 'milkshake' (soort fruitmelkachtig iets).
-Rekenenopgaven uit rekenboeken maken. Heerlijk vond ik dat en als we het boek mee naar huis mochten, was er vaak nog wel een bladzijde die we niet gemaakt hadden. Die ging ik dan thuis maken.
-Bepaalde televisieprogramma's, zoals Geef nooit op, Over de rooie en Goudkust.
-Buitenspelen.

Ik mis vroeger bij vlagen ontzettend Ik heb zelfs tijden gekend (jaar of 5 geleden) dat ik er depressieve buien om had. Vandaar ook 'I let go' op mijn pols, omdat je soms dingen los moet laten om verder te kunnen gaan.

Wat ik mis, is de zorgeloosheid, de ongedwongenheid, de onwetendheid van al het kwade in de de wereld.
Maar ook concrete dingen, als het bezig zijn met paarden en de koeien en de geiten op de boerderij, bijna elke winter schaatsen, de kleine slootjes verkennen met de slee en de hond, het spelen op mijn kamertje, behangen met posters en plaatjes en volstaand met spulletjes die ik spaarde of gewoon mooi vond, het buitenspelen, rollen in het gras bij mooi weer, hooien met mijn vader, trekkerrijden, kuilen, koeien voeren, je hand laten aflikken door een kalfje, rennen en spelen met de nieuwgeboren geitjes, de zwoele zomeravonden, barbecuen met de buren en de kinderen, hutten bouwen met hooipakken, onweer kijken in het achterhuis met mijn broer....

Ik heb zo'n geweldig fijne jeugd gehad, dat ik me nu wel eens ongelukkig voel

Exo, wat jij schrijft is zo ontzettend herkenbaar. Het maakt me soms intens verdrietig omdat die tijden nooit meer terug komen. Vandaag liep ik in het bos en toen had ik dat gevoel weer.

SoGood schreef:Exo, wat jij schrijft is zo ontzettend herkenbaar. Het maakt me soms intens verdrietig omdat die tijden nooit meer terug komen. Vandaag liep ik in het bos en toen had ik dat gevoel weer.

Vreselijk gevoel is het. Alsof je leven nooit weer zo mooi kan worden.. Maar dat is natuurlijk niet waar! Ook nu zijn er prachtige dingen, die je juist in je jeugd niet kon doen. Al is dat op één of andere manier moeilijker te zien.

Ja precies, toen waren mijn grootste issues dat mijn Flippo-collectie nog niet op orde was bijvoorbeeld. Ik had ook een eigen paard trouwens. Ons ouderlijke huis is ook verkocht vorig jaar, mijn ouders zijn niet meer samen, mijn basisschool bestaat niet meer, de discotheek waar ik voor het eerst uitging ook niet meer. Nu is nu, wat ook oke is maar zo zorgeloos en veilig als toen.. Ik denk dat je zoiets alleen als kind kan voelen.

Dat is best ingrijpend!

Mijn ouders zijn nog wel bij elkaar (ze wonen schuin tegenover onze boerderij) en de boerderij, mijn ouderlijk huis, wordt nu bewoond door mijn broer en zijn gezin. Het boerderijgedeelte is helemaal caravanstalling geworden. Het is van buitenaf gezien allemaal nog wel enigszins in oude staat, maar binnenin is alles veranderd. De paardenstal is weg. De 'groppe' is dichtgegooid. De geuren zijn veranderd. Het is zo definitief.




Ik zie dat ik het ook nog steeds 'onze boerderij' noem. Dat zal nooit weg gaan, denk ik..