aanvoelen ouders

Ik zit al een poos niet goed in mn vel, heb angst, paniek en dwang klachten en ik heb het idee dat A. dat feilloos aanvoelt en daar soms gebruik van maakt. Bij mij gaat ze moeilijk tot niet slapen terwijl als man haar in bed legt ze meestal zo slaapt. Overdag als ik met haar ben dan kan ze soms ook zo lekker pesten lijkt het wel.... ik weet dat het ook bij de leeftijd hoord om nu vanalles uit te proberen maar soms denk ik ook dat ze voelt of ik niet goed in mn vel zit en daar gebruik van maakt...
herkent iemand dat als kinderen dat aanvoelen ofzo dat je niet goed in je doen bent?

Ik geloof wel dat kinderen alles aanvoelen. Volgens mij is het daarom met een huilbaby ook zo lastig om uit zo'n patroon te komen. Een kind voelt op een gegeven moment ook dat de ouders niet rustig zijn en gaat dan niet meer slapen door al die spanning. Ik vind het heel raar dat het allemaal zo werkt, maar zo is het denk ik wel. Gaat er op korte termijn iets veranderen bij jou? Word je al behandeld voor je klachten bijvoorbeeld?

ik sta onder behandeling maar ja er zijn wachtlijsten dus dinsdag hoor ik meer hoe en wat, en heb medicatie waardoor het ietsie pietsie beter gaat maar het gaat gewoon erg langzaam. het is idd erg apart hoe dat werkt dat ze dat aanvoelen ofzo...

Onze zoon voelt mijn/mijn mans gevoelens ook goed aan. Als het niet goed gaat met mij of ons samen dan is hij onhandelbaar en slaapt hij rampzalig.
Fijn dat je hulp gaat krijgen, hopelijk gaat het snel beter met je.

Ik vind wel dat je het vrij negatief benadert. Je zegt dat je kindje de situatie uitbuit min of meer. Ik denk zeker dat kindjes ouders aanvoelen. Maar niet dat ze het vervolgens uitbuiten ten gunste van zichzelf. Denk eerder dat ze onzeker/nerveus worden erdoor en uit balans raken en daardoor in jouw ogen lastig gedrag vertonen. Misschien ook om aandacht te krijgen.

Charles schreef:Ik vind wel dat je het vrij negatief benadert. Je zegt dat je kindje de situatie uitbuit min of meer. Ik denk zeker dat kindjes ouders aanvoelen. Maar niet dat ze het vervolgens uitbuiten ten gunste van zichzelf. Denk eerder dat ze onzeker/nerveus worden erdoor en uit balans raken en daardoor in jouw ogen lastig gedrag vertonen. Misschien ook om aandacht te krijgen.

Dat denk ik ook inderdaad. Ik denk niet dat een kind van twee denkt dat ze dan eens expres vervelend kan gaan doen.

ik bedoel het niet zo negatief als het er misschien staat, ik vind het wat lastig uit leggen maar zeg ook al dat ik weet dat het nu bij de leeftijd hoort om dingen uit te proberen hoe ver ze kan gaan enzo misschien ben ik ook wel te zacht voor haar geweest altijd, manlief is wat strenger. maar wat jij schrijft charles kan ook inderdaad, plus dat ik het nu misschien ook wel wat meer aantrek dan normaal en gewoon wat minder kan hebben

[quote="duckie plus dat ik het nu misschien ook wel wat meer aantrek dan normaal en gewoon wat minder kan hebben[/quote]

Dit denk ik inderdaad. Ik merk als ik een rotdag heb, we allemaal vaak een rotdag hebben. Lullig, maar zo werkt het vaak. Wel moeilijk voor je hoor, is toch een soort kringetje die je moet doorbreken. Probeer je kindje van de positieve kant te bekijken en realiseer je dat je kindje gewoon aandacht wil van mama en dat mama blij is.

Knuf

Als ik me niet lekker voel, of een rotdag heb gehad en ik lig in de zetel, komt Louise altijd naar mij, geeft me een aai over mijn hoofd en legt haar hoofdje dan op mij. Doet zo goed!

Ik denk zeker dat kinderen zoiets aan voelen. Wij hebben hier wat spanning gehad, en mijn oudste durfde ineens niet meer in het donker te gaan slapen, en we moesten bij hem blijven zitten totdat hij sliep. Ik weet wel zeker dat dat daar door komt, al hebben we er nooit over gepraat waar hij bij was.