Arme Willem

Mijn arme kleine grote kater wordt morgen gecastreerd. Het is echt nodig, zijn ballen zijn enorm en hij randt Saartje telkens aan. Maar ik vind het wel zielig hoor, het is nog zo'n ukkie.

Ik hoop dat hij snel herstelt.

Hebben jullie (recente) ervaringen met castraties bij katers? Hoe lang duurde het voor jouw kater herstelt was? Moest hij een kap om zodat hij niet aan de wond likte?

Bij katers valt het echt reuze mee. Allebei mijn katers waren bij thuiskomst een beetje zielig. Ze mochten pas om 17:00 u eten en waren al de hele dag nuchter i.v.m de operatie. Dat was het meest zielige want verder voelden ze zich heel snel weer prima. Ze hoefden geen kap om, er is nauwelijks een wond bij katers.
Bij de poes daarentegen een ander verhaal, die heeft een week in een poezenromper moeten lopen iv.m. de wond en was er flink ziek van. Die had ook een echte buikwond.

Succes morgen!

Aziraphale schreef:Bij katers valt het echt reuze mee. Allebei mijn katers waren bij thuiskomst een beetje zielig. Ze mochten pas om 17:00 u eten en waren al de hele dag nuchter i.v.m de operatie. Dat was het meest zielige want verder voelden ze zich heel snel weer prima. Ze hoefden geen kap om, er is nauwelijks een wond bij katers.
Bij de poes daarentegen een ander verhaal, die heeft een week in een poezenromper moeten lopen iv.m. de wond en was er flink ziek van. Die had ook een echte buikwond.

Succes morgen!

Zielig Was bij ons gelukkig niet, de dierenarts gebruikte een bepaalde techniek (laparoscopie), waardoor er maar een heel klein wondje was, je zag de hechtingen niet eens echt zitten, hoefde dus ook geen kap en romper aan etc.

Ze was eigenlijk net zo snel weer opgeknapt als onze kat toen

Ja, was sneu. Ze had een wond van 1,5 cm ongeveer maar het vervelende was dat onze goedzak kater haar steeds wilde wassen en dus de hechtingen los konden raken. Vandaar dat ze een romper aan had. Heb er wel superlieve foto's van maar ze was die hele week zo timide, erg zielig. Toen dat ding eerste kerstdag uit mocht, heeft ze echt 5 minuten lang door de woonkamer gerausd

De kater bij mijn ouders thuis was ook nog een jonkie. Ze schatte hem destijds op 6 maanden, maar hij had zomaar jonger kunnen zijn toen hij gecastreerd werd. Hij was na de operatie natuurlijk duf, maar knapte snel op! Niet te veel zorgen om maken! Bij katers is het gemakkelijker dan bij poezen.

Haha, vijf minuten door de woonkamer gerausd? Toen hij bij onze Kyra uit mocht heeft ze drie dagen door de woonkamer gerausd

Lennox schreef:Haha, vijf minuten door de woonkamer gerausd? Toen hij bij onze Kyra uit mocht heeft ze drie dagen door de woonkamer gerausd

Bella is normaal heel rustig Dan valt het wel op dat ze non stop rondjes rende rondom de bank etc haha.

Gelukkig is het bij katers inderdaad een stuk minder ingrijpend dan bij poezen, maar ik kan me helemaal niet meer herinneren hoe snel Donut (kat van mijn ouders) hersteld was. Saartje was net gesteriliseerd toen ze bij ons kwam maar de wond was al helemaal dicht dus daar hebben wij niets van gemerkt.

Ik maak me toch een beetje zorgen, maar dat komt meer door de dierenarts. Zij bood mij allerlei extra dingen aan zoals een orgaanfunctie test en een infuus in plaats van normale narcose. Onwijs duur en ik wil er eigenlijk niet aan beginnen omdat het zo'n simpele ingreep is, maar nu voel ik me echt een slechte poezenmoeder omdat ik het allemaal onzin vind.

Elliot schreef:Gelukkig is het bij katers inderdaad een stuk minder ingrijpend dan bij poezen, maar ik kan me helemaal niet meer herinneren hoe snel Donut (kat van mijn ouders) hersteld was. Saartje was net gesteriliseerd toen ze bij ons kwam maar de wond was al helemaal dicht dus daar hebben wij niets van gemerkt.

Ik maak me toch een beetje zorgen, maar dat komt meer door de dierenarts. Zij bood mij allerlei extra dingen aan zoals een orgaanfunctie test en een infuus in plaats van normale narcose. Onwijs duur en ik wil er eigenlijk niet aan beginnen omdat het zo'n simpele ingreep is, maar nu voel ik me echt een slechte poezenmoeder omdat ik het allemaal onzin vind.

Ik zou er ook niet aan beginnen hoor, die extra dingen. Mijn kat is een uurtje of 2 na het ophalen nog wat suffig/slaperig geweest, maar toen ik op een gegeven moment weer ging kijken, was meneer al weer op de vensterbank gesprongen in de kamer

Mijn katertje is begin December gecastreerd.
Wij hadden niks aan extra's. We hoefden ook niet te betalen. Hij komt uit het asiel en dit zat nog bij de aanschafprijs in als we hem bij de dierenarts van het asiel brachten nadat hij minimaal een half jaar en max een jaar oud was.

Hij moest er 's ochtends om half 9 zijn en rond 12 uur kregen we een telefoontje dat we hem op konden halen. Ik was zelf pas rond half 7 thuis van mn werk. Mn vriend was bij hem. Maar ik merkte niet heel veel aan hem meer die avond. Misschien iets rustiger en hij probeerde wel soms te likken aan de wond.
Maar verder leek hij er weinig last van te hebben gelukkkig.

Nou hij is bij de dierenarts. Ik ben heel benieuwd hoe lang het gaat duren.

Voor die kleine van ons moeten we ook nog n afspraak maken, deze maand is ze alweer 7 maanden. Aangezien er hier in de buurt veel ongecastreerde katers rondlopen, moet het wel...

Ahw Wimpie.. Ik moest Frits 's ochtends 'afgeven' maar mocht 'm om 14:00 alweer ophalen! Hij was heeel wazig, zo sneu en liep beetje met o-pootjes... En hij was natuurlijk nog tijdje groggy maar diezelfde avond was-ie alweer z'n vrolijke huppel!

Mijn vriend werd naderhand vriendelijk verzocht Kyra maar snel op te halen omdat ze zó boos uit de narcose kwam dat ze iedereen openkrabde

Lennox schreef:Mijn vriend werd naderhand vriendelijk verzocht Kyra maar snel op te halen omdat ze zó boos uit de narcose kwam dat ze iedereen openkrabde

Haha die oudste van ons moet ook niks van de dierenarts hebben. Ze moet juist verdoving hebben om te kijken wat ze heeft en de laatste keer moest ze nog extra verdoving hebben omdat ze nog steeds hels was en je zo open kon krabben .

Toen ik nog niet met mn vriend samenwoonde moest ze ook n keer naar de da. Zn moeder zou haar wel "even" brengen. Komtie thuis, bloed in de gang, kat lag lekker op de bank te maffen. Goh niks aan de hand bij esra, toch ma maar ff bellen. Moest ze dus naar het ziekenhuis omdat ze kat hels werd omdat ze in de reismand moest en de kat schoonmoeders hand even aangepakt had. Dusss... .

1 van onze katten is een paar dagen terug gecastreerd. Hij was zo goed als meteen weer "hersteld", de eerste paar uren na thuiskomst misschien iets suffer/rustiger dan gebruikelijk zeg maar (daar was ik zelf niet bij dus kan daar niet heel veel over zeggen).

Heb je Willem al op mogen halen? En hoe is het met hem?

Ik dacht eerst dat dit topic over de bank van Lennox ging, maar het gaat over een kater

Arm beestje. Hopelijk herstelt ie snel

Henk was aan het eind van de dag weer normaal, hij was eerst wat suffig van de narcose.

Wel heeft hij een buikoperatie gehad omdat hij maar één bal had, de andere moesten ze nog even opzoeken. Toen na een week de wond niet bleek te genezen heeft hij een week met een kap gelopen. Was vooral heel grappig, ging hij zijn kap wassen en kon niet meer uit de bak eten.
Maar hij nam wraak door met kap door de kattenbak te bulldozeren, kon ik elke keer weer poep ervanaf vegen.

Nou Wimpie is alweer bijna de oude hoor! Hij mocht om 3 uur opgehaald worden en toen we thuis waren was hij al helemaal wakker. Hij ligt nu wel weer te slapen, maar dat doet hij anders ook altijd om deze tijd. Hij heeft een heel klein wondje, er zitten niet eens hechtingen in!
De dierenarts zei nog wel dat hij last had van geïrriteerd/bloedend tandvlees en ze raadde ons aan om zijn tandjes te gaan poetsen, iemand die daar ervaring mee heeft? Het lijkt me heel gek, haha!