Dreumesen die slaan en duwen

In een week tijd heb kind twee keer, toen ik f ophaalde van het kdv, gezien dat een kindje hem sloeg of duwde. Waren twee verschillende kindjes. F stond er in de eerste instantie een beetje beteuterd bij te kijken maar moest daarna heel hard huilen. Leidsters zagen het niet. Heb alleen tegen de kindjes beide keren, op aardig toon, gezegd dat dat niet mag.
Zit er toch wel heel erg mee. Zou het sneu vinden als dit vaker gebeurd als ik er niet ben. Natuurlijk zal hij wel vaker in in zijn leven te maken gaan krijgen met kindjes die hem pesten, maar hij is nu nog zo klein. Hij snapt er helemaal niets van. Sta je lief op je mama te wachten, die even snel nog iets uit je kdv bakje pakt, word je geduwd of geslagen.

Hoe gaan jullie met dit soort dingen om?

Hier helaas sinds een paar weken ook een niet zo lief dreumesje. Zowel thuis bij M, als op het kdv.
T gaat op kindjes liggen en knuffelen. Maar wel te hardhandig. EN ook duwt hij kindjes.
Nu heeft hij vorige week 2x een kindje gebeten. Och wat vind ik dat erg! Kon wel janken.
En vanmorgen beet hij ook M ineens echt heel hard in haar vingen.
Ik vind dit echt heel lastig om mee om te gaan.

Ik zou ook tegen het andere kindje hebben gezegd dat slaan/duwen niet leuk is en dan mijn zoon troosten. Verder zou ik me er niet druk om maken, kindjes van zijn leeftijd doen dit niet om de ander te pesten. Ze doen het omdat iemand in de weg staat, zij het speeltje willen hebben dat de ander heeft, uit frustratie, uit vermoeidheid enz.
Het is op die leeftijd in ieder geval echt geen pesten.
Maar ik snap wel dat je het niet leuk vindt als je zoon geduwd/geslagen wordt.

Hier helaas ook een dreumes die sloeg, hij heeft voor nu die fase weer even achter zich gelaten. Maar hij sloeg of beet als hij zijn zin niet kreeg. Het deed ook echt pijn, de honden moesten het ook ontgelden. We hebben hem geleerd dat hij lief moet doen, op de opvang merken ze het wel dat we honden hebben want als ze zeggen dat D lief voor andere kindjes moet zijn gaat ie ze aaien en zegt hij ook 'aai'.

Het is denk ik echt een fase (die hier vast nog een keer terugkomt), maar leuk is het niet.

Hier een peuter die ook altijd degene was/is die geslagen werd. Ik blijf dat moeilijk vinden dat hij niet van zich af bijt. Ik leer hem steeds aan om stop hou op te zeggen maar ja dat werkt helaas niet altijd.
Ik probeer hem sociaal wat weerbaarder te krijgen maar dat is toch altijd een lang proces natuurlijk.

Man zegt altijd dat hij terug moet slaan maar dat vind ik eigenlijk de verkeerde manier.

Ahhh zielig, dat zou mijn hart ook breken... Bij een dreumes kan denk ik ook nog niet goed uitgelegd worden dat het andere kindje het niet zo bedoelde enzovoorts. Ik denk dat ik het even bij de leidsters onder de aandacht zou brengen. Even vragen of het vaker gebeurt en hoe ze ermee om gaan?

Mijn oudste dochter mag trouwens gewoon terug duwen als een kindje haar duwt. Moet wel een 'gelijkwaardig' kindje zijn op de groep en niet haar kleine zusje of zo.

Printje schreef:Hier een peuter die ook altijd degene was/is die geslagen werd. Ik blijf dat moeilijk vinden dat hij niet van zich af bijt. Ik leer hem steeds aan om stop hou op te zeggen maar ja dat werkt helaas niet altijd.
Ik probeer hem sociaal wat weerbaarder te krijgen maar dat is toch altijd een lang proces natuurlijk.

Man zegt altijd dat hij terug moet slaan maar dat vind ik eigenlijk de verkeerde manier.

Herkenbaar. Mijn zoon is net zo. Nu hij wat ouder wordt kan hij wel meer van zich afbijten hoor, maar dat is pas sinds kort.

Ik vind ook dat hij eerst naar de juf moet gaan, maar als het aan de gang blijft mag hij van mij echt wel een tik terug geven.

Sea of trees; ik vind het ook erg lastig omdat ik natuurlijk ook juf ben en genoeg kindjes ken die niet sociaal weerbaar zijn. Ik wil proberen om het bij hem dus nu alvast wat aan te pakken in de zin van handvatten geven hoe hij zou kunnen reageren.

Hoe oud is je zoontje? Fijn dat het beter gaat!

Hij heeft het ook niet van vreemden want wij zijn eigenlijk allebei ook van die watjes, al zal je dat misschien van mij niet zeggen als je hier op het forum leest

Maar waarschijnlijk gaat jouw kindje dat ook doen en/of doet hij het al, want het is iets wat je niet kan voorkomen en zeker niet als je er zelf niet bij bent. Tuurlijk is het niet leuk als het gebeurd, maar leidsters kunnen niet elk kindje in de gaten houden en ik denk dat het ook een gedeelte van de ontwikkeling van het kind is.

Y. heeft ook een periode gehad dat hij alles toe liet, maar ik merk nu wel dat hij van zich af gaat bijten. Niet dat ik heb gezien dat hij (terug)duwt of slaat/knijpt (al zal hij dat vast ook wel doen, want ook hij is geen heilig boontje) maar eerst liet hij een speeltje gewoon van zich afpakken en ging staan gillen. Nu pakt hij het terug en roept 'nee, mij!'.

Het neefje van M doet het ook bij M. Al een aantal maanden helaas. M doet ook niks, ik hoopte dat hij eens van zich af ging bijten dan zou het misschien over zijn.

Printje schreef:Sea of trees; ik vind het ook erg lastig omdat ik natuurlijk ook juf ben en genoeg kindjes ken die niet sociaal weerbaar zijn. Ik wil proberen om het bij hem dus nu alvast wat aan te pakken in de zin van handvatten geven hoe hij zou kunnen reageren.

Hoe oud is je zoontje? Fijn dat het beter gaat!

Hij heeft het ook niet van vreemden want wij zijn eigenlijk allebei ook van die watjes, al zal je dat misschien van mij niet zeggen als je hier op het forum leest

Haha moest wel lachen om je laatste zin ik snap je 'angst' hoor, ik heb dat zelf ook, dat ik daar bang voor ben. Ik ben bang dat hij dadelijk op school niet van zich af leert bijten en een makkelijk slachtoffer word. Wat doe jij met je zoontje om hem 'weerbaarder' te maken?
Mijn zoon is 3,5.