Zwangerschap niet kunnen delen met vriendin

Sanne, ik vind je helemaal niet egoistisch. Ik zou er zelf nooit opgekomen zijn om wijde kleding te dragen bijv en dat je nu zoveel op je tenen loopt dat het je tegen gaat staan vind ik ook niet getuigen van egoisme.
Natuurlijk hoop en verwacht je van mensen die dichtbij je staan dat ze de leuke dingen in je leven met je delen, dat vind ik ook niet egoistisch of raar. Jammer genoeg is haar meest pijnlijke nu jouw leukste. In plaats van op je tenen te lopen en irritaties te kweken die er niet hoeven te zijn zou ik haar vragen waar zij behoefte aan heeft. Het is goed dat ze aangeeft dat ze het de ene keer wel wil horen en de andere keer niet, maar laat ze dat dan merken door er niet op te reageren? Komt ze er dan later op terug omdat ze het dan wel kan hebben? Of kun je er later nog eens over beginnen? Ik zou dit praktisch ook invullen, nu loop je op je tenen en ben je teleurgesteld in haar (wat lijkt) desinteresse. Laat jouw vreugde niet afhangen van haar, deel het met mensen die net zo ver zijn en wel zitten te wachten op alle ins en outs. En deel met haar wat je altijd deed en de 'hoogtepunten' voor zover dat kan.

Susan schreef:

Lenthe schreef:Eerlijk gezegd vind ik je een beetje egoïstisch overkomen. Jij bent zelf heel erg met de zwangerschap bezig, jij wilt het allemaal delen, jij vindt het waarschijnlijk je meest bijzondere tijd van je leven, maar een ander is er (wat PC ook zegt) misschien niet zo mee bezig als jij of vindt het juist heel moeilijk om over te praten.
Daarnaast heeft zij een vervelende tijd met zwangerschappen en ik krijg de indruk dat jij van haar verwacht dat ze langs de kant "Hoera" staat te roepen om jouw zwangerschap. Ik denk dat het voor haar vervelender is dan voor jou en dat je wat meer rekening kunt houden met haar

Hier ben ik het wel een beetje mee eens.

Zij is in deze situatie degene met de meeste pijn. Jij bent zwanger en zij staat met lege handen. Jouw teleurstelling staat in mijn ogen niet in verhouding tot haar verlies en verdriet. Het is nog niet eens zo dat ze je helemaal links laat liggen, ze is er gewoon niet mee bezig op de manier die jij voor ogen had. Tja, helaas.

Hier ben ik het ook wel een beetje mee eens, hoewel ik de kant van TO ook wel kan begrijpen. Toen mijn naaste collega (A) zwanger was, had een andere collega (B) haar zwangerschap moeten beëindigen. Verschrikkelijk, het zwanger worden ging ook al verschrikkelijk moeilijk dus ik heb heb echt enorm met haar te doen gehad. Maar vervolgens vond ze het fijn om tijdens de pauze overal over te praten, behalve baby's en zwangerschappen, en A had een positieshirt met een tekst in de trant van I love my baby (of zoiets) erop, die mocht ze van B ook niet dragen. Dat ging in mijn ogen dan wel erg ver.

Lennox schreef:

Hier ben ik het ook wel een beetje mee eens, hoewel ik de kant van TO ook wel kan begrijpen. Toen mijn naaste collega (A) zwanger was, had een andere collega (B) haar zwangerschap moeten beëindigen. Verschrikkelijk, het zwanger worden ging ook al verschrikkelijk moeilijk dus ik heb heb echt enorm met haar te doen gehad. Maar vervolgens vond ze het fijn om tijdens de pauze overal over te praten, behalve baby's en zwangerschappen, en A had een positieshirt met een tekst in de trant van I love my baby (of zoiets) erop, die mocht ze van B ook niet dragen. Dat ging in mijn ogen dan wel erg ver.

Ja, maar jij haalt er nu een heel ander geval bij. De vriendin van de TO stelt zich vrij normaal op, maar is alleen niet heel enthousiast en vraagt uit zichzelf niet veel naar de zwangerschap. Dat vind ik wel iets anders dan expres de hele tijd het onderwerp vermijden en iemand verbieden bepaalde shirts te dragen.

Klopt, was ook iets heel anders, was ff offtopic

Lastige situatie, maar vind wel als ik even terug kijk naar mijn zwangerschap dat vriendinnen ook niet mega enthousiast en meelevend waren. Dus hoewel ze van alles heeft meegemaakt vraag ik me af in hoeverre dit voor haar meespeelt, uiteraard kan dit maar ik vind het bij anderen ook wat minder bijzonder dan dat ik het zelf ervaarde zeg maar. Vind het wat lastig uit te leggen maar hoop dat je het een beetje begrijpt wat ik bedoel.

Ik moet zeggen dat ik het niet met lenthe eens ben. Ik vind mezelf niet egoistisch. Als ik dat had gedaan, had ik niet op mn tenen gelopen en mezelf ingehouden, en had ik dit ook al eerder gezegd tegen haar (wat ik niet wil doen omdat ik haar natuurlijk ook wel snap). Ik heb 1 shirt met 'mama 2 be' erop, ik denk er nog niet eens aan om die aante doen als ik haar zou kunnen zien.

En ik ken maar 1 vriendin die zwanger is geweest (nu een kindje heeft) dus ik weet niet hoe er door anderen gereageerd wordt, als alleen degene die dat nu bij mij doen, en dat is verder wel leuk. Of dat er dus door sommigen sowieso al minder enthousiast gereageerd kan worden). Als dat zo is prima, vandaar hier ook een beetje de vraag/meningen gevraagd.

Ik vind je ook helemaal niet egoïstisch hoor Sanne, integendeel. Je denkt juist goed na over wat je wel/niet tegen haar kan zeggen en probeert je juist in te houden met het praten over je zwangerschap. Ik kan me ook heel goed voorstellen dat je het moeilijk vindt dat je er met je beste vriendin niet over kan praten of het niet eens met haar kan delen. Ik vond het ook heel fijn dat mensen met ons meeleefden, het leuk vonden om een echo-foto te zien oid.