De wens wordt steeds groter..

Ook bij mij al een grote kinderwens... We zijn nog erg jong, ik studeer nog voltijd en mijn man deeltijd. We willen wachten tot we klaar zijn met de studie, zodat het net iets idealer is.
Jammergenoeg is wachten niet zo leuk Mijn zus heeft nu een zoontje van 3 maanden, daar mag ik af en toe moederen. Soms sust dat een beetje, soms wordt de wens juist versterkt.
Ach, nog 2/3 jaar, dus het is te overzien!

Hier nog een slachtoffer van de 'rammelende eierstokken' haha. En het ergste is nog, mijn vriend zou het ook heel graag willen. Er zijn alleen wat dingen die ons/mij tegenhouden.. Ik studeer nog, en we hebben ook geen auto.. Nu weet ik dat er hier meiden zijn die ook nog studeren en een kindje hebben gekregen.. en dat een auto ook helemaal niet per se nodig is..Maar toch.. Ik twijfel zo haha, zou het zo graag willen! Alleen de knoop moet nog even doorgehakt worden in de zin van we gaan ervoor.. of we wachten nog voorlopig. Lastig hihi.

wat leuk om te lezen dat er meer rammel en klepperaars zijn! ik herken het helemaal,wij willen er nu dan na de zomer 2011 proberen. komt eerder als verwacht maar mn vriend krijgt ook kriebels nu dus dat is fijn!

Dromertje schreef:Wij hebben niet gewacht tot het 'perfect' zou zijn. Dat zou ons veel te lang gaan duren, nog minstens tussen de 5 en 7 jaar en daar wilden wij niet op wachten. Wij hebben genoegen genomen met iets minder, maar wel onze grootste wens in vervulling zien gaan en daar hebben wij allebei nooit spijt van gehad

Jeetje ja, wat is perfect!
Mijn eerste was ongepland, moesten veel dingen anders, maar wat heb ik er iets prachtigs voor terug gekregen!!!
Zou niet meer anders willen!

Ook ik herken de rammelde eierstokken terwijl het nog niet verstandig is. De eerste jaren dat we samenwoonden wou ik al wel, maar mijn man nog niet. Hij wou sowieso eerst trouwen want hij vond dat kinderen in een huwelijk geboren moeten worden. Ach ik was het daar niet met hem eens, maar wel dat ik ook wou trouwen. Dat hebben we dus eerst gedaan, ik was toen 20. Meteen na ons trouwen zei mijn man meteen: zullen we ervoor gaan? Nou ik zat al jaren te wachten dus ja!! Maar goed, paar jaar verder en het lukte niet. Toen zijn we gaan verbouwen. En nu? Eindelijk zwanger, maar nog wel tussen de verbouwingsspullen. Komt op dat gebied dus helemaal niet goed uit, maar dat kan mij zo niet boeien! Vind dit veel belangrijker. Nu maken we de badkamer nog af, want daar waren we al aan begonnen. Maar de gehele benedenverdieping laten we een paar jaar wachten. Dus idd wat is een perfecte timing?

Ik vind het belangrijker als je er samen voor 100% achter staat. Je kunt alles wel perfect voor elkaar hebben, maar als je vriend/man er niet helemaal achter staat gaat het niet werken.

Wij zitten nu ook niet echt in een in mijn ogen ideale situatie.. ik studeer nog, mijn vriend wil nog gaan studeren, we wonen niet echt in een groot huis maar een bovenwoning (met gelukkig wel een extra kamertje), etc. Financieel zitten wij ook niet echt in een heel goede positie, maar we komen ook niks tekort. Ik had het misschien ook liever wat anders gezien.. wat meer spaargeld, een groter huis, beiden een baan/vast contract, etc. Wij zijn dan niet bewust voor een kindje gegaan.. ons meisje was namelijk een grote verrassing, maar we redden het prima zo! We zijn dolgelukkig met elkaar en met wat we momenteel hebben. Ik zou het nu niet meer anders gewild hebben.

De ideale situatie is er denk ik nooit, er is altijd wel iets wat er misschien mist of wat je misschien anders zou willen. Dit zal toch wel blijven. Maar toch, sterkte met wachten!

Ik ben niet de enige iig.. dat is duidelijk!
Waar ik iig op wil wachten is totdat ik mijn stage voor mijn studie heb gehad (volgend schooljaar), dan moet mijn vriend als het goed is ook klaar zijn met zijn studie. Nog een jaar wachten met 'er voor gaan'.
Dus nu maar aftellen en afwachten!!!

Wel al gestopt met de nuvaring, om mijn lichaam te laten wennen. Ook omdat ik vroeger een hele onregelmatige cyclus had.. voor mijn gevoel toch weer een stapje dichterbij.

Succes iedereen en hou de eierstokken in bedwang

O wat herken ik me hierin! Je bent inderdaad niet de enige
Erg he dat geklapper van binnen
Ik denk er ook heel veel aan, zit op internet te zoeken naar allerlei informatie.
De wens is heel groot, maar de situatie is misschien niet ideaal ivm eigen zaak..
Ach ja

Ik heb altijd gezegd dat ik kinderen wilde, daarna een tijd getwijfeld of ik wel kinderen wil, maar sinds een paar maanden wil ik heel graag kinderen.....
Maar ik ben nu nog alleen en dat vind ik ook wel lastig. Ik ga namelijk niet op een 1ste date zeggen, ik wil kinderen en het liefst nu! En dan wil ik toch eerst nog een relatie opbouwen en dan kan ik eindelijk ergens aan kinderen gaan denken.