belang kraamzorg

Ik vind dat helemaal niet erg, ik vind het juist heerlijk om lekker in mn bed te kunnen liggen, en op mijn gemak kan wennen aan de nieuwe situatie. Ook met de tweeling, terwijl ik er toen toch al 2 had, heerlijk juist. Nu kon ik ook niet anders na de keizersnee, maar ik vond het alle 3 de keren heerlijk genieten, ondanks de situatie waar ik de 1e 2x inzat. (1e keer lag mijn moeder terminaal, 2e keer had mijn vader net een nier laten verwijderen en was erg ziek, misschien dat ik daarom ook wel behoefte had aan die rust en zorg om mij)

Rejoy, waarom heb je haar niet weggestuurd? Kraamzorg is niet verplicht toch. Je hebt er wel ooit over verteld maar weet het niet precies meer.

Printje schreef:Ella klopt vroeg me alleen maar af wie daar ook zo de kriebels van krijgt. Wanneer deze bevalling gewoon goed gaat wil ik ook echt niet meer dan het minimum aantal uren kraamzorg.

Het was ook geen aanval hoor. Ik weet hoe jij erin staat mbt kraamzorg, en dat is prima natuurlijk. Ieder zijn mening

Printje schreef:Rejoy, waarom heb je haar niet weggestuurd? Kraamzorg is niet verplicht toch. Je hebt er wel ooit over verteld maar weet het niet precies meer.

dat is een proces, je beslist niet op dag één dat het niets is. En ik was op dag drie al wel helemaal klaar met haar, maar mijn man vond het wel meevallen en zag het niet zitten om het allemaal al alleen te moeten doen. Het waren ook een heleboel kleine dingetjes die zich opstapelen. Daarbij hebben we wel steeds geëvalueerd en steeds aangegeven wat we niet goed vonden gaan, maar daar kwam weinig verbetering in en er kwam steeds wat bij. Toen ik na dag vier in huilen uitbarstte en hem heb verboden om nog weg te gaan als de kraamhulp in huis was zag hij in hoe erg ik haar vond, hebben we de organisatie opgebeld om de kraamzorg stop te zetten.

Sterrin, ik vind in bed liggen vreselijk, en ben dat ook echt niet van plan. Ik lig dan eventueel liever op de bank maar in bed vind ik enorm deprimerend.

Kwak ik heb er idd goed over nagedacht maar ik zie er nu al zo vreselijk tegenop dat ik, bij een gewone bevalling etc er echt niet op zit te wachten.

Maar maak je het niet groter/negatiever dan het is? Als je er nu al zo tegenop ziet?

Rejoy. schreef:

Printje schreef:Rejoy, waarom heb je haar niet weggestuurd? Kraamzorg is niet verplicht toch. Je hebt er wel ooit over verteld maar weet het niet precies meer.

dat is een proces, je beslist niet op dag één dat het niets is. En ik was op dag drie al wel helemaal klaar met haar, maar mijn man vond het wel meevallen en zag het niet zitten om het allemaal al alleen te moeten doen. Het waren ook een heleboel kleine dingetjes die zich opstapelen. Daarbij hebben we wel steeds geëvalueerd en steeds aangegeven wat we niet goed vonden gaan, maar daar kwam weinig verbetering in en er kwam steeds wat bij. Toen ik na dag vier in huilen uitbarstte en hem heb verboden om nog weg te gaan als de kraamhulp in huis was zag hij in hoe erg ik haar vond, hebben we de organisatie opgebeld om de kraamzorg stop te zetten.

Nu weet ik jullie verhaal idd weer. Ik zou zoiets idd ook niet in een dag beslissen maar na idd een paar dagen zou ik er wel helemaal klaar mee zijn.

Printje, ik weet hoe je erover denkt, maar accepteer wel hulp hoor. Toen mijn man na 2 weken weer aan het werk ging heb ik best wel een klap gehad. Ik heb echt niet genoeg gerust in mijn kraamweek en door alles ook niet genoeg mentale rust gehad, waardoor mijn HB nauwelijks steeg, zelfs met staaltabletten niet. Ik kan je vertellen dat het dan érg pittig is met twee kinderen, waarvan de oudste zonder middagslaap. Je kunt nog zo'n hekel hebben aan in bed liggen, neem die rust wel. Een zwangerschap en bevalling is een hele aanslag op je lichaam, daar moet je van herstellen, je moet je kindje leren kennen en je moet gewoon je rust nemen (geen ja, maar.. dat is gewoon zo ). Zorg nou dat je in je kraamweek voldoende uit kunt rusten, zodat je daarna voldoende energie hebt voor R. en de baby.
Je kunt ook zorgen dat het leven zich meer in de slaapkamer af gaat spelen, dan lig je niet helemaal alleen. Ontvang visite op de slaapkamer, eet samen op de slaapkamer, zet wat speelgoed voor R. daar, zorg dat je man wat te doen heeft boven en dan kun jij toch je lichamelijke rust pakken.

edit: of zet een bed beneden, dan is alle levendigheid wel om je heen, maar kun je wel goed ondersteund liggen.

Aimee schreef:Maar maak je het niet groter/negatiever dan het is? Als je er nu al zo tegenop ziet?

Ik vind het gewoon sowieso vreselijk en die verhalen hier maken het er niet beter op hahaha. Ik hou niet van vreemde in huis, doe het gewoon liever op mijn manier. Kan het niet uitleggen maar als ik hier dan lees, of op een ander forum over kraamzorg dan denk ik ja het is toch echt niet mijn ding.

Ik ben niet van het in bed liggen en betuttelt worden.

Rejoy. schreef:Printje, ik weet hoe je erover denkt, maar accepteer wel hulp hoor. Toen mijn man na 2 weken weer aan het werk ging heb ik best wel een klap gehad. Ik heb echt niet genoeg gerust in mijn kraamweek en door alles ook niet genoeg mentale rust gehad, waardoor mijn HB nauwelijks steeg, zelfs met staaltabletten niet. Ik kan je vertellen dat het dan érg pittig is met twee kinderen, waarvan de oudste zonder middagslaap. Je kunt nog zo'n hekel hebben aan in bed liggen, neem die rust wel. Een zwangerschap en bevalling is een hele aanslag op je lichaam, daar moet je van herstellen, je moet je kindje leren kennen en je moet gewoon je rust nemen (geen ja, maar.. dat is gewoon zo ). Zorg nou dat je in je kraamweek voldoende uit kunt rusten, zodat je daarna voldoende energie hebt voor R. en de baby.
Je kunt ook zorgen dat het leven zich meer in de slaapkamer af gaat spelen, dan lig je niet helemaal alleen. Ontvang visite op de slaapkamer, eet samen op de slaapkamer, zet wat speelgoed voor R. daar, zorg dat je man wat te doen heeft boven en dan kun jij toch je lichamelijke rust pakken.

Ik wil ook wel hulp maar dan liever van gewoon mensen die dichtbij staan zeg maar. In bed krijgen ze me echt niet, of de bevalling moet echt enorm tegenvallen. Ik zal echt wel proberen rustiger aan te doen maar ga dan liever op de bank liggen dan boven alleen in bed.

Bij R had ze dat trouwens prima in de gaten en heb ik nooit in bed gelegen.

Bij de eerste had ik alleen recht op een paar uurtjes couveuse nazorg. Bij de tweede wel kraamzorg en ik vond het geweldig. Ik was in het ziekenhuis heel slecht begeleid met de bv en kwam met borstontsteking, kloven en spruw thuis. Ze heeft me er echt doorheen gesleurd en daar ben ik haar nog altijd dankbaar voor. Ik houd ook niet van mensen die zich met mij bemoeien of vreemden in mijn huis, maar je hebt dat herstel nu eenmaal nodig de eerste dagen.

Printje, ik ben het wel eens met Rejoy. Je kunt nog zo hard van alles willen, maar je lichaam moet straks ook meedoen. Ik hoop voor je dat het allemaal zo verloopt als jij voor ogen hebt, maar probeer het ook een beetje los te laten. Je kunt niet alle touwtjes altijd in handen hebben. Over het verloop van je bevalling heb je weinig te zeggen en over het herstel daarvan ook. Wie weet heb je ditmaal een hele lieve kraamzorg en lukt het je wel om het wat meer uit handen te geven. Juist in jouw geval zou ik maar eens genieten van je kraamtijd in plaats van alles zelf willen doen, geniet van je zoon, je dochter straks. En maak je niet zo druk over een vreemde die een stofdoek door je huis haalt, relax...

Het scheelt natuurlijk deels dat ik geen bv ga geven. Bij R was ik meteen, natuurlijk ook min of meer verplicht, meteen weer op de been. Daar hoop ik nu ook weer op, ik kan zeer slecht tegen rust nemen haha

Ik denk ook echt dat ons meisje al snel komt, nu ik wat ' rustiger' moet doen doordat ik nu met verlof moest. Ik heb al deze weken gerend, gevlogen etc en nu is et rustiger, tenminste dat wordt het denk ik en dan zegt mijn gevoel dat ze komt, zo van hè wat is het opeens rustig ik ga maar eens een kijkje nemen.

Ik liep afgelopen maandag alweer te poetsen voordat de kraamhulp zou komen, heb geen rolstoel aangeraakt en moet al dagen moeite doen om niet zelf op en neer tussen zkh en huis te rijden met de auto of fiets. En nu...plat op de bank. Ben lichamelijk op en alles doet pijn.

Dus....je komt jezelf echt tegen op den duur! En juist op moment dat het niet uitkomt.

Sanne schreef:Printje, ik ben het wel eens met Rejoy. Je kunt nog zo hard van alles willen, maar je lichaam moet straks ook meedoen. Ik hoop voor je dat het allemaal zo verloopt als jij voor ogen hebt, maar probeer het ook een beetje los te laten. Je kunt niet alle touwtjes altijd in handen hebben. Over het verloop van je bevalling heb je weinig te zeggen en over het herstel daarvan ook. Wie weet heb je ditmaal een hele lieve kraamzorg en lukt het je wel om het wat meer uit handen te geven. Juist in jouw geval zou ik maar eens genieten van je kraamtijd in plaats van alles zelf willen doen, geniet van je zoon, je dochter straks. En maak je niet zo druk over een vreemde die een stofdoek door je huis haalt, relax...

Data klopt ook wel maar rustiger aan doen hoeft voor mij dus niet te betekenen in bed liggen. Ik ken mezelf en word alleen maar depressief van in bed liggen. Ik ga echt wel naar mijn lichaam luisteren maar in bed liggen is mijzelf kennende gewoon niet de beste manier.

Ik sluit me bij de andere dames aan die zeggen dat je wel je rust moet proberen te nemen, want je komt je zelf echt wel tegen.

Printje schreef:

Sanne schreef:Printje, ik ben het wel eens met Rejoy. Je kunt nog zo hard van alles willen, maar je lichaam moet straks ook meedoen. Ik hoop voor je dat het allemaal zo verloopt als jij voor ogen hebt, maar probeer het ook een beetje los te laten. Je kunt niet alle touwtjes altijd in handen hebben. Over het verloop van je bevalling heb je weinig te zeggen en over het herstel daarvan ook. Wie weet heb je ditmaal een hele lieve kraamzorg en lukt het je wel om het wat meer uit handen te geven. Juist in jouw geval zou ik maar eens genieten van je kraamtijd in plaats van alles zelf willen doen, geniet van je zoon, je dochter straks. En maak je niet zo druk over een vreemde die een stofdoek door je huis haalt, relax...

Data klopt ook wel maar rustiger aan doen hoeft voor mij dus niet te betekenen in bed liggen. Ik ken mezelf en word alleen maar depressief van in bed liggen. Ik ga echt wel naar mijn lichaam luisteren maar in bed liggen is mijzelf kennende gewoon niet de beste manier.

In bed liggen zou ik ook niet doen als het niet nodig was. Maar alles gelijk zelf willen doen, is misschien ook niet handig. Ik deed ook gelijk een hele hoop zelf na de bevalling, omdat ik ook niet zo'n stilzitter ben.

Ik lees soms dat je helemaal een voorstelling hebt van hoe het straks gaat zijn: weer zo'n kleine baby, terwijl je die babytijd liever overslaat, een kraamhulp in huis, terwijl je liever alles zelf doet. Maar wie weet is het straks zo ontzettend anders dan jij ooit hebt gedacht. Je vorige kraamtijd was heftig, maar nu is dat niet aan de orde. Je hebt al een kanjer van een zoon die waarschijnlijk dol is op zijn zusje straks en misschien is die babytijd nu een stuk leuker dan jij ooit had kunnen denken. Laat het lekker op je af komen.

EDC schreef:Ik sluit me bij de andere dames aan die zeggen dat je wel je rust moet proberen te nemen, want je komt je zelf echt wel tegen.

Bij R heb ik dat ook nooit gehad, toen was de situatie ronduit k en heb ik eigenlijk helemaal geen moment gehad dat ik mezelf tegenkwam. Nu moet ik ook wel toegeven dat ik voor mezelf keihard ben, geen flauwekul maar gewoon doorgaan.

Lief van je Sanne, dat klopt ook wat je zegt, maar die begintijd met R was zo zo zo erg dat ik daar echt wel zeer negatief op terugkijk helaas. Ik zie het nu liever wat negatiever dan e rooskleurig, ik hoop dat het idd alleen maar meevalt. Ik kwam voor mijn gevoel de vorige keer zo bedrogen uit, weet ff geen beter woord, toen zag ik het veel te rooskleurig.

Printje schreef:Lief van je Sanne, dat klopt ook wat je zegt, maar die begintijd met R was zo zo zo erg dat ik daar echt wel zeer negatief op terugkijk helaas. Ik zie het nu liever wat negatiever dan e rooskleurig, ik hoop dat het idd alleen maar meevalt. Ik kwam voor mijn gevoel de vorige keer zo bedrogen uit, weet ff geen beter woord, toen zag ik het veel te rooskleurig.

Weet ik, maar ik vind dat soms zo verdrietig om te lezen. Alsof het helemaal niet beter kan zijn dan toen. En ik denk dat dat echt wel kan. Ik hoop echt van harte dat je straks een hele makkelijke baby krijgt, zodat je ook eens de andere kant kan zien. Hoe bevalt je verlof tot nu toe?

Sanne schreef:

Printje schreef:Lief van je Sanne, dat klopt ook wat je zegt, maar die begintijd met R was zo zo zo erg dat ik daar echt wel zeer negatief op terugkijk helaas. Ik zie het nu liever wat negatiever dan e rooskleurig, ik hoop dat het idd alleen maar meevalt. Ik kwam voor mijn gevoel de vorige keer zo bedrogen uit, weet ff geen beter woord, toen zag ik het veel te rooskleurig.

Weet ik, maar ik vind dat soms zo verdrietig om te lezen. Alsof het helemaal niet beter kan zijn dan toen. En ik denk dat dat echt wel kan. Ik hoop echt van harte dat je straks een hele makkelijke baby krijgt, zodat je ook eens de andere kant kan zien. Hoe bevalt je verlof tot nu toe?

Ik weet ook dat het beter kan gaan maar durf daar niet op te hopen...
Vandaag eerste dag officieel verlof..ben de hele dag gewoon in de klas geweest

Hadden ontbijt, viering em ik had nog een oudergesprek.

Ik ben het helemaal eens met Sanne, ik vind het ook heel jammer voor je dat je zo tegen de komende periode op ziet. Probeer niet te negatief in de komende tijd te staan, want dat baby'tje dat straks geboren wordt, dat is wel jullie kindje. Je hoeft jezelf niet zo extreem te beschermen tegen tegenvallers, je weet wel dat een kleine baby pittig kan zijn. Je kunt die tijd niet overslaan, maak er dan ook het beste van, zodat je later wel goed op die periode terug kan kijken.

Printje: had je de vorige keer wel een fijne kraamhulp?

Printje schreef:

Sanne schreef:

Printje schreef:Lief van je Sanne, dat klopt ook wat je zegt, maar die begintijd met R was zo zo zo erg dat ik daar echt wel zeer negatief op terugkijk helaas. Ik zie het nu liever wat negatiever dan e rooskleurig, ik hoop dat het idd alleen maar meevalt. Ik kwam voor mijn gevoel de vorige keer zo bedrogen uit, weet ff geen beter woord, toen zag ik het veel te rooskleurig.

Weet ik, maar ik vind dat soms zo verdrietig om te lezen. Alsof het helemaal niet beter kan zijn dan toen. En ik denk dat dat echt wel kan. Ik hoop echt van harte dat je straks een hele makkelijke baby krijgt, zodat je ook eens de andere kant kan zien. Hoe bevalt je verlof tot nu toe?

Ik weet ook dat het beter kan gaan maar durf daar niet op te hopen...
Vandaag eerste dag officieel verlof..ben de hele dag gewoon in de klas geweest

Hadden ontbijt, viering em ik had nog een oudergesprek.

Oh haha, ik dacht dat je al verder was (37 weken ofzo, niet goed opgelet...).
Wie weet dient dochter zich eerder aan, zou wel fijn voor je zijn denk ik.

Ella schreef:Printje: had je de vorige keer wel een fijne kraamhulp?

Jawel maar zij was vooral erg gezellig en dat heb ik eerder nodig dan iemand die alles gaat bepalen ofzo.

Rejoy; ik wil er ook van genieten natuurlijk en ze is natuurlijk enorm gewenst maar mede door verhalen hier heb ik wel zoiets van pffff het is gewoon enorm zwaar zo kleine baby. Ok moet eigenlijk die verhalen hier niet lezen word er alleen maar angstiger, of wat is het woord ervan.