Op de billen slaan..

Vandaag stonden we in de rij voor een kassa, naast ons was een vrouw met een kindje net iets ouder dan de mijne, denk ik. Ze moesten al even wachten en kindje was het wel zat dus begon te mopperen dat ze weg wilde. Ze kreeg te horen dat ze stil moest zijn, wat ze niet deed. Toen kreeg ze een flinke klap op dr billen (met luier, dat wel) en werd letterlijk in de buggy gegooid. Ik vond het echt niet normaal. Mijn dochter had er ook commentaar op waarop ik reageerde. Een andere vrouw zei toen dat ze daar met een luier toch weinig van voelen. Daar geloof ik niet zo in, maar al zou ze dan niets voelen, dan is het toch geen excuus?

Ben het met je eens! Kan er ook erg slecht tegen , als ik zoiets zie gebeuren. Schreeuwen tegen kinderen heb ik ook een hekel aan.

Ik ben er ook sowieso tegen, maar de reden waarom is helemaal belachelijk. Van een peutertje verwachten dat de netjes in de rij gaat wachten, dat kún je toch niet verwachten?! Als je daarom al schaamteloos in het openbaar een pets op de billen geeft, dan hou ik mijn hart vast hoe zo'n moeder thuis reageerd op ècht klierig peutergedrag!

Ik vind dit ook echt niet kunnen.. vind het een beetje laf om het zo op te lossen.

maiadebij schreef:Ik ben er ook sowieso tegen, maar de reden waarom is helemaal belachelijk. Van een peutertje verwachten dat de netjes in de rij gaat wachten, dat kún je toch niet verwachten?! Als je daarom al schaamteloos in het openbaar een pets op de billen geeft, dan hou ik mijn hart vast hoe zo'n moeder thuis reageerd op ècht klierig peutergedrag!

+1
Niet normaal.

Wennes schreef:

maiadebij schreef:Ik ben er ook sowieso tegen, maar de reden waarom is helemaal belachelijk. Van een peutertje verwachten dat de netjes in de rij gaat wachten, dat kún je toch niet verwachten?! Als je daarom al schaamteloos in het openbaar een pets op de billen geeft, dan hou ik mijn hart vast hoe zo'n moeder thuis reageerd op ècht klierig peutergedrag!

+1
Niet normaal.

+1

Met of zonder luier... slaan doe je niet.. Niet thuis en niet in het openbaar.

Mijn vriend zegt altijd tegen Louise: "Als je ouder was, had je al lang een klets op je billen gehad!"

Maar jullie oordelen ook wel snel. Wie weet was het kind al een hele dag lastig/ambetant en verloor de moeder even haar geduld, wat menselijk is. Dan heb je denk ik niet meer het geduld om uit te leggen waarom iets niet mag en blablabla.

maiadebij schreef:Ik ben er ook sowieso tegen, maar de reden waarom is helemaal belachelijk. Van een peutertje verwachten dat de netjes in de rij gaat wachten, dat kún je toch niet verwachten?! Als je daarom al schaamteloos in het openbaar een pets op de billen geeft, dan hou ik mijn hart vast hoe zo'n moeder thuis reageerd op ècht klierig peutergedrag!

Nou dat ook vooral. Ik zou mij echt kapot schamen. Ik kan mij best voorstellen dat je eens een tik uitdeelt voordat je het in de gaten hebt als je kind je echt tot uiterste wanhoop drijft. Maar dit was gewoon eerst nog t kind oppakken en zo leggen dat ze met dr billen naar boven lag voordat ze een klap erop kreeg. Dan heb je echt wel door waar je mee bezig bent en is het gewoon bewust. Ook hoe ze in de buggy gepleurd werd. Mijn eerste gedachten was ook dat het thuis dan vast wel erger was. Wilde het meisje graag troosten. Ze was zo verdrietig en geen enkel teken van berouw bij de moeder. Schoof de buggy weg uit de rij en ging zelf weer in de rij. Toen ze klaar was ook geen enkel woord tegen t kind maar duwde agressief de buggy naar de andere kant van de winkel.

Slakje schreef:Mijn vriend zegt altijd tegen Louise: "Als je ouder was, had je al lang een klets op je billen gehad!"

Maar jullie oordelen ook wel snel. Wie weet was het kind al een hele dag lastig/ambetant en verloor de moeder even haar geduld, wat menselijk is. Dan heb je denk ik niet meer het geduld om uit te leggen waarom iets niet mag en blablabla.

Dus door haar eigen onvermogen zou je haar mogen slaan en kan je dat daardoor verantwoorden naar jezelf? Mijn kinderen hebben nog nooit een tik op hun billen gehad van ons. Ze moeten wel eens naar de gang of in de hoek. Maar fysieke straffen doen wij niet aan.

Als ze al de hele tijd vervelend zijn kan je dus in die tijd vast wel bedenken wat een gepaste straf zou zijn mocht het nogmaals gebeuren ( die spreken wij ook uit tegen de kinderen, dus ze weten wat ze te wachten staat als ze doorgaan met vervelend zijn). Zijn ze dan vervelend, hoeven we op dat moment niet zoveel uit te leggen en zeggen we dat ze bijvoorbeeld even op de gang mogen zitten om na te denken. Daarna bespreken we het en is het klaar en gaan ze verder waar we mee bezig waren.

Ik zie echt niet in waarom je zou moeten slaan...als een kind jou slaat krijgt het straf maar andersom is het wel geoorloofd?

Ik vind ergens toch wel een verschil zitten tussen een tik op de billen en een klap ergens anders. Ik zou het zelf nooit doen en zie het idd hier in winkels ook weleens gebeuren en dan sta ik ook wel even hetzelfde te kijken als Coco, voorbeeld in de openingspost vind ik namelijk wel te ver gaan. Maar van gewoon echt een tik op de billen, dus niet het echte slaan, zou ik niet opkijken. Niet dat ik het zelf zou doen, zeker niet, maar ik heb het vroeger als kind zijnde ook gehad toen ik het echt te bont maakte.

Ik zou het zelf nooit doen, maar volgens mij zijn er echt zat mensen die er geen problemen mee hebben.

Slakje schreef:Mijn vriend zegt altijd tegen Louise: "Als je ouder was, had je al lang een klets op je billen gehad!"

Maar jullie oordelen ook wel snel. Wie weet was het kind al een hele dag lastig/ambetant en verloor de moeder even haar geduld, wat menselijk is. Dan heb je denk ik niet meer het geduld om uit te leggen waarom iets niet mag en blablabla.

Hoe 'vervelend' een kind ook is er is niks dat je het recht geeft om een kind te slaan naar mijn mening. En een tik valt bij mij ook onder slaan.
Naast dat ik slaan gewoon afschuwelijk vind leer je er in mijn ogen kinderen niks goeds mee, je leert ze alleen dat als iemand vervelend is of iets doet wat jij niet wilt dat je dan mag slaan... Dat is iets dat ik mijn kind juist niet mee wil geven.

Ik heb zelf nog nooit een tik gehad van mijn ouders en ik zal J ook nooit een tik geven. Mijn schoonmoeder heeft J wel een keer een klap/tik gegeven en daar zijn we heel erg boos over geworden. Als ze dat nog 1x doet dan mag ze nooit meer alleen met J zijn.

Los van het feit dat ik heel erg tegen fysieke straffen ben, vraag ik me toch wel af wat precies het doel is van dit topic? Ik zie dit soort topics wel vaker voorbij komen en ik vraag het me steeds vaker af. Coco, dit is absoluut geen persoonlijke vraag naar jou maar gewoon in het algemeen.

Ik vind het namelijk best wel gek dat de mama's hier vaak zeggen dat ze het vervelend vinden als mensen commentaar hebben op de manier waarop zij met hun kinderen omgaan. Opmerkingen waar ik echt niets kwaads in zie, worden door mama's soms als een persoonlijke aanval op hun opvoedstijl opgevat. Maar ondanks dat worden er wel vaak topics geopend waarbij er commentaar wordt gegeven op de opvoedstijl van anderen. En 9 van de 10 mama's hier denken er dan hetzelfde over en vinden het ook belachelijk dat de mama waarop commentaar wordt gegeven op die manier met haar kind(eren) om gaat. Wat heeft het dan voor zin om er een topic over te openen?

Edit: En daarbij, waarom mogen anderen geen commentaar hebben op jullie opvoedstijl maar mogen jullie wel commentaar leveren op die van andere mama's?

Caroline, maar dat is appels met peren vergelijken, je hebt het nu over twee verschillende situaties. Dat moeders het hier soms niet leuk vinden als anderen een opmerking maken over een bepaalde opvoedstijl is inderdaad zo en kan ik soms wel begrijpen. Maar dan heb je het over forummers onderling. Ik neem aan dat deze mevrouw bij de kassa niet op het forum zit.

Lennox schreef:Caroline, maar dat is appels met peren vergelijken, je hebt het nu over twee verschillende situaties. Dat moeders het hier soms niet leuk vinden als anderen een opmerking maken over een bepaalde opvoedstijl is inderdaad zo en kan ik soms wel begrijpen. Maar dan heb je het over forummers onderling. Ik neem aan dat deze mevrouw bij de kassa niet op het forum zit.

Ik heb het helemaal niet over forummers onderling. Ik zie hier zovaak 'verontwaardige moeders' voorbij komen die boos zijn omdat een willekeurig persoon op een bepaalde manier heeft gekeken/opmerkingen heeft geplaatst bij de kassa in de supermarkt of wat dan ook. Niet dat ik me die verontwaardiging niet voor kan stellen hoor, ik zou het ook vreselijk vinden als iemand mijn manier van opvoeden zou afkraken. Maar waarom is het dan wel oké om een topic als dit te openen?

Daarbij, ik kan me nog een topic herinneren over Marin die advies vroeg omdat ze het niet eens was met de opvoedstijl van iemand, en toen zeiden ook alle mama's dat het not done was/is om daar een opmerking over te maken.

Caroline schreef:
Edit: En daarbij, waarom mogen anderen geen commentaar hebben op jullie opvoedstijl maar mogen jullie wel commentaar leveren op die van andere mama's?

Ik zal nooit ongevraagd mensen advies of commentaar geven op de manier van opvoeden en ik verwacht dan ook dat anderen dat ook niet op mij doen. Hier 'anoniem' op een voorval reageren vind ik iets heel anders. Ik denk dat Coco vooral even haar hart moest luchten over wat ze gezien had. Ik kan me daar wel wat bij voorstellen, ik zie ook wel eens dingen waar ik nog lang over nadenk en waarbij ik dan blij ben dat ik er even met iemand over kan praten ( vooral met de vraag "ben ik nou gek?")

Eens met Caroline.

Edit: het gaat om de houding erachter. Natuurlijk is er verschil tussen in het gezicht of hier op een forum, maar dat is slechts de vorm. In feite, in je hart, heb je een geest van veroordeling over iemand anders' opvoeding. Dat mag best, maar dan vind ik de verontwaardiging in topics wanneer iemand jou bekritiseert een beetje misplaatst.

Slakje schreef:Mijn vriend zegt altijd tegen Louise: "Als je ouder was, had je al lang een klets op je billen gehad!"

Maar jullie oordelen ook wel snel. Wie weet was het kind al een hele dag lastig/ambetant en verloor de moeder even haar geduld, wat menselijk is. Dan heb je denk ik niet meer het geduld om uit te leggen waarom iets niet mag en blablabla.

Mijn gedachte.

Caroline schreef:

Lennox schreef:Caroline, maar dat is appels met peren vergelijken, je hebt het nu over twee verschillende situaties. Dat moeders het hier soms niet leuk vinden als anderen een opmerking maken over een bepaalde opvoedstijl is inderdaad zo en kan ik soms wel begrijpen. Maar dan heb je het over forummers onderling. Ik neem aan dat deze mevrouw bij de kassa niet op het forum zit.

Ik heb het helemaal niet over forummers onderling. Ik zie hier zovaak 'verontwaardige moeders' voorbij komen die boos zijn omdat een willekeurig persoon op een bepaalde manier heeft gekeken/opmerkingen heeft geplaatst bij de kassa in de supermarkt of wat dan ook. Niet dat ik me die verontwaardiging niet voor kan stellen hoor, ik zou het ook vreselijk vinden als iemand mijn manier van opvoeden zou afkraken. Maar waarom is het dan wel oké om een topic als dit te openen?

Dat zeg ik, omdat dat iets is wat niet over een forummer gaat en waar je dus in feite niemand mee kwetst. Ik zeg overigens niet waarom het één wel oke is en het ander niet, ik denk alleen dat dat wel degelijk een verschil is. Plus dat het topic an Marin ook over hele andere onderwerpen ging, niet over slaan.

Rood schreef:Eens met Caroline.

Edit: het gaat om de houding erachter. Natuurlijk is er verschil tussen in de gezicht of hier op een forum, maar dat is slechts de vorm. In feite, in je hart, heb je een geest van veroordeling van iemand anders opvoeding. Dat mag best, maar dan vind ik de verontwaardiging in topics wanneer iemand jou bekritiseert een beetje misplaatst.

Precies, dit is wat ik bedoel Lennox.

Ik wilde het gewoon even van mij afschrijven omdat het mij in bed nog wakker hield. Daarbij vroeg ik mij af of het dragen van een luier een excuus is om op de billen te mogen slaan. Vind ik namelijk totaal niet. Maar anderen misschien niet. Ik vond het erg om te zien, het ging echt hard. Was geen grwone tik. Ik heb mij er verder niet mee bemoeit, alleen gereageerd op mijn dochter die er van schrok. Ik krijg overigens behoorlijk vaak commentaar op mijn opvoeding en daar heb ik helemaal geen problemen mee zolang men dan ook naar mijn onderbouwing van het waarom luisteren.

Rood schreef:Eens met Caroline.

Edit: het gaat om de houding erachter. Natuurlijk is er verschil tussen in het gezicht of hier op een forum, maar dat is slechts de vorm. In feite, in je hart, heb je een geest van veroordeling over iemand anders' opvoeding. Dat mag best, maar dan vind ik de verontwaardiging in topics wanneer iemand jou bekritiseert een beetje misplaatst.

Maar er zit een groot verschil tussen iets denken en het daadwerkelijk uitspreken. Als ik alles zou uitspreken wat ik denk dan heb ik een groot probleem
Het is menselijk om een mening te hebben over anderen en zeker wanneer het om een manier van opvoeden gaat die totaal verschillend is als die van jou maar het gaat een stap te ver als je hier ook iets van zegt tegen de persoon in kwestie.
Dus wat ik eerder ook al zei: ik geef mijn mening niet aan anderen en verwacht dus ook dat anderen dat niet bij mij doen. Wat ze van me denken interesseert me echt niks, zolang ze hun mond maar dicht houden.

Ik vind het ook niet kunnen, slaan doe je denk ik alleen uit onmacht. Het lost niets op. Ik kan daar niet tegen, vind het zo onnodig...

Fiwen schreef:

Rood schreef:Eens met Caroline.

Edit: het gaat om de houding erachter. Natuurlijk is er verschil tussen in het gezicht of hier op een forum, maar dat is slechts de vorm. In feite, in je hart, heb je een geest van veroordeling over iemand anders' opvoeding. Dat mag best, maar dan vind ik de verontwaardiging in topics wanneer iemand jou bekritiseert een beetje misplaatst.

Maar er zit een groot verschil tussen iets denken en het daadwerkelijk uitspreken. Als ik alles zou uitspreken wat ik denk dan heb ik een groot probleem
Het is menselijk om een mening te hebben over anderen en zeker wanneer het om een manier van opvoeden gaat die totaal verschillend is als die van jou maar het gaat een stap te ver als je hier ook iets van zegt tegen de persoon in kwestie.
Dus wat ik eerder ook al zei: ik geef mijn mening niet aan anderen en verwacht dus ook dat anderen dat niet bij mij doen. Wat ze van me denken interesseert me echt niks, zolang ze hun mond maar dicht houden.

Ik kan me hier wel in vinden Fiwien. Maar dan snap ik nog niet waarom er, om maar even bij het topic van Marin te blijven, toen richting Marin best wel 'fel' gereageerd werd dat het not done was om er iets van te zeggen, terwijl iedereen het wel prima vind dat er topics als deze geopend worden. Want Marin gaf in dat topic ook duidelijk aan dat ze de manier van opvoeden niet wilde bekritiseren tegen de ouders, ze vroeg zich gewoon af wat ze wel kon doen. Ik weet niet of ik het helemaal duidelijk uitleg hoor, het is een beetje moeilijk uit te leggen.

Elliot schreef:
Ik kan me hier wel in vinden Fiwen. Maar dan snap ik nog niet waarom er, om maar even bij het topic van Marin te blijven, toen richting Marin best wel 'fel' gereageerd werd dat het not done was om er iets van te zeggen, terwijl iedereen het wel prima vind dat er topics als deze geopend worden. Want Marin gaf in dat topic ook duidelijk aan dat ze de manier van opvoeden niet wilde bekritiseren tegen de ouders, ze vroeg zich gewoon af wat ze wel kon doen. Ik weet niet of ik het helemaal duidelijk uitleg hoor, het is een beetje moeilijk uit te leggen.

Ik antwoord nu even van uit mijn oogpunt. Maar ik vind het not done om er iets over te zeggen tegen de moeder/vader in kwestie maar een topic als deze is volgens mij meer om met elkaar er over te praten "is het zo raar dat ik dit niet juist vind" of "ik wil er wat van zeggen en zal ik dat doen?" en dan kan hier gediscussieerd worden of je er wel of niet iets van kan zeggen en hoe dit dan aan te pakken. Dat is een heel verschil met daadwerkelijk er iets over zeggen tegen een vader of moeder.
Bemoeien met een opvoeding ligt gewoon heel gevoelig en daar mag je onderling wel over praten maar zolang een kind geen schade op loopt heb je je mond te houden (vind ik dan hoor) want het is hun kind en in neem aan dat ze met de beste bedoelingen zo handelen. Daar hoef ik het niet mee eens te zijn maar het is aan hen.
Al heb ik regelmatig heel veel moeite om mijn mond te houden tegen mijn schoonzus