Toeval bestaat niet, of toch wel???

Tsjah, daar zijn al de nodige discussies over geweest en toch ben ik er nog niet helemaal uit.

Ik heb áltijd mijn mobiel in de buurt, vergeet , eigenlijk nooit. Tot ik gisterochtend uit een slaapdienst van werk naar huis reed en bijna thuis er achter kwam dat mijn mobiel nog op mijn werk lag. Nu is het een uur rijden naar mijn werk en ik had geen zin om terug te rijden. Mijn vriend werkt wel in de buurt en die heeft 2 mobiels (1 werk en 1 privé) dus ik ben daar heen gereden en zijn privémobiel geleend zodat ik toch een telefoon bij mij had (ik moest gister nog veel op pad, geen fijn idee om dan geen telefoon bij mij te hebben)



Probleem opgelost, dacht ik.... Tot we gisteravond gebeld werden door de moeder van mijn vriend met de vraag hoe het nu met mijn moeder ging. Vond ik een rare vraag want naar mijn idee was er niks met mijn moeder aan de hand, ik had haar zaterdagavond nog gesproken. Blijkt dat ze zondag erge buikpijn heeft gekregen wat steeds erger werd en met hoge koorts. Maandagochtend heeft ze de huisarts gebeld die het niet vertrouwde en haar doorverwees naar het ziekenhuis voor bloedonderzoek en echo van de buik om eventuele blindedarmontsteking uit te sluiten.

In het ziekenhuis bleek het geen blindedarmontsteking te zijn maar had ze wel infectiewaarden in haar bloed en de buik was hard. Uit een scan bleek dat ze uitstulpingen in haar dikke darm heeft, dat is op zich onschuldig en hebben meer mensen zonder dat ze dat weten maar die bij haar zijn nu ontstoken. Ze is per direct opgenomen en aan infuus met A.B. en pijnstillers gelegd. In de tijd tussen wachten op uitslag van de scan en de opname, zijn mijn schoonouders haar in het ziekenhuis tegen gekomen en hebben haar gezelschap gehouden. Mijn moeder zei dat ze mij zelf wel zou informeren dus vandaar dat mijn schoonouders ons niet meteen hebben gebeld.

Nu blijkt dus dat ze mij 's middags een paar keer heeft gebeld op mijn mobiel maar die lag dus op mijn werk. Waarom ze vervolgens niet mijn vriend of naar onze vaste huistelefoon heeft gebeld weet ik (nog) niet. Ik ben nu 34 weken zwanger en mijn moeder begon al bijna te denken dat ik aan het bevallen was waardoor ze mij niet kon bereiken en ik niet terug belde....

Na telefoontje van schoonouders dus meteen mijn moeder gebeld en hoorde ik het hele verhaal. Door de piijnstillng voelde ze zich al wel beter, de volgende dag (vandaag dus) wil de maag/darm arts verder onderzoek gaan doen.

Ik baal ervan dat ik juist gister mijn telefoon niet bij me had, en dan vraag je je toch af... toeval of domme pech?

Domme pech. Wel schrikken zeg! Diverticulitis? Heel veel beterschap gewenst voor je mams!

Wat is het verschil?

Domme pech en toeval, want dat is toch t zelfde?
Maar herkenbaar, ik heb ook wel eens in zo'n situatie gezeten, dat ik precies slecht nieuws kreeg op t moment dat m'n telefoon kapot was en mensen me via via moesten bereiken. Vervelend is dat.

Hopelijk gaat t gauw beter met je moeder!

Ik heb mijn moeder net gesmst en het is idd wat jij zei Antibes. De arts is net geweest en zoals het nu lijkt moet ze sowieso t/m vrijdag blijven omdat de uitstulpingen behoorlijk ontstoken zijn ...

Ziekenhuis waar ze ligt heeft bezoektijden dat ik het niet red deze week ivm mijn werk/reistijd en prive afspraken die ik zelf al had en niet verzet kunnen worden. Ik ga proberen donderdagmiddag vrij te krijgen zodat ik toch langs kan, al hebben we dan wel een belangrijke vergadering op mijn werk waarvan het de laatste is waar ik bij ben voor ik met verlof ga. Nah, als het had gekunt was ik nu langs gegaan, hoef pas om 16:00 uur te beginnen vandaag.

Ik snap er niks van. Waarom open je dit topic? Dit is toch gewoon toeval/domme pech? Wat is er dan niet toevallig aan volgens jou?

Wat vervelend zeg! Ik hoop dat het snel beter gaat met je moeder.

Carrie schreef:Ik snap er niks van. Waarom open je dit topic? Dit is toch gewoon toeval/domme pech? Wat is er dan niet toevallig aan volgens jou?

Hier ben ik het wel mee eens.

Ik snap de topic titel niet, maar ik snap prima waarom je dit topic opent. Moeder ziek, schrikken, balen en jezelf afvragen waarom je precies nu je telefoon niet bij je had. Vind dat niet raar ofzo. Hooguit beetje vreemde titel/vraag erbij.

Ik had dat ook toen mijn zus ging bevallen. Mijn ouders waren in Australie en ze zou mij bellen als de kleine er was. (Ik woon op 1.5 uur rijden maar zou de volgende dag dan komen). Ze was al overtijd en ik had elke avond mijn telefoon naast mijn bed liggen. 1 avond was ik het vergeten en toen zei ik nog tegen mijn vriend.. zou ik hem pakken.. geen zin om mijn bed uit te gaan .. zul je zien dat ze gaat bevallen.. Telefoon laten liggen..

De dag erop 9 oproepen gemist.. Bevallen haha.. Ik gelijk teruggebeld. Gelukkig vond ze het niet erg. Ik had 's nachts toch niets kunnen doen. Toen ben ik er alsnog gelijk heen gereden.

Ik blijf het gewoon toeval vinden.

Punk'd dat had ook bij mijn broer of ja schoonzusje dan. Ik had ook altijd telefoon naast mijn bed als wekker ook. Maar toen hoefde ik geen wekker en ben telefoon vergeten. En ja hoor 4 oproepen gemist die avond/nacht.

He wat vervelend, zal je net zien op die ene dag dat je je tel vergeet. Hopelijk knapt ze snel op

Punk'd schreef:Ik had dat ook toen mijn zus ging bevallen. Mijn ouders waren in Australie en ze zou mij bellen als de kleine er was. (Ik woon op 1.5 uur rijden maar zou de volgende dag dan komen). Ze was al overtijd en ik had elke avond mijn telefoon naast mijn bed liggen. 1 avond was ik het vergeten en toen zei ik nog tegen mijn vriend.. zou ik hem pakken.. geen zin om mijn bed uit te gaan .. zul je zien dat ze gaat bevallen.. Telefoon laten liggen..

De dag erop 9 oproepen gemist.. Bevallen haha.. Ik gelijk teruggebeld. Gelukkig vond ze het niet erg. Ik had 's nachts toch niets kunnen doen. Toen ben ik er alsnog gelijk heen gereden.

Ik blijf het gewoon toeval vinden.

None of my business maar waarom zitten jouw/jullie ouders in Australie als je zus op knappen staat? Dan wil je als ouders toch in de buurt zijn?