Ik wil weer op mezelf!

Nadat ik net elke kussensloop, lamp, kaarsenstandaard en dekbedovertrek op het winkelcentrum heb bekeken en te vaak op Ikea.com struin, toch maar even een topic. Ik baal namelijk enorm.

Gisteren heb ik met m'n vriendin gepraat over hun huisje, het huis waar ik in kan wanneer zij en haar man en kind vertrekken. Het huis waar ze nu een bod op hebben gedaan, is een klushuis. En niet zo'n beetje ook. Er moet een nieuwe dakgoot in, er is schimmel, er zitten geen badkamer en keuken in, etc. M'n vriendin zei dat, stel dat ze de sleutel op 1 januari krijgen, ik er waarschijnlijk pas na de zomervakantie in kan.

Dat is nog bijna een jaar! Zij kunnen er niets aan doen natuurlijk, en ik wil hen ook niet pushen, maar ik had erop gerekend om al in maart te kunnen verhuizen. Ze zijn namelijk al zo lang op zoek en elke keer krijg ik weer een berichtje dat het nóg langer duurt. Zo jammer!

Ik weet al precies welke kleur ik op de muren wil, welke kasten ik ga kopen, welk bed erin moet – alles is tot in de puntjes uitgedacht. En ik wil gewoon weg bij m'n moeder en broertje. Dat ik bij hen woon, belemmert me. Ik mag alles doen wat ik wil, maar het gaat erom dat ik dus geen plek voor mezelf heb, geen symbool dat laat zien dat ik zelfstandig en volwassen ben. Ik wil m'n eigen (faire) boodschappen doen, m'n eigen eten koken met leuke recepten, geen commentaar op mijn keuzes enz. Voor vrienden is het toch een belemmering dat ik niet op mezelf woon, die komen nu gewoon niet langs. En soms denk ik dat het zelfs beïnvloedt dat ik nu geen relatie heb.

Nu blijkt dat ik nóg meer geduld moet hebben, maar HOE ga ik dat doen? Gewoon blij zijn dat ik voorlopig nog even kan doorsparen? Of hebben jullie meer tips/ervaringen?

Kun je niet een jaar ergens iets huren?

Aan de andere kant...als je nog een jaar thuis blijft, dan kun je wel lekker sparen voor nog mooiere spullen!!

ik zou op zoek gaan naar een ander huis.

Ik kan me helemaal indenken dat je weer een plek voor jezelf wilt. Hoe lief het ook is dat je altijd bij je moeder terecht kan, je wilt een eigen thuis.
Waarschijnlijk heb je alle mogelijkheden om een huis te bemachtigen al bekeken. Wat nog wel eens helpt is om bij iedereen te melden dat je een huis zoekt. Hoe meer mensen het weten hoe eerder jij een huis hebt. Wie weet lukt dat je eerder dan dat je in dat huis van je vriendin kan trekken. Heel lief dat ze dat aanbiedt maar daar moet je niet te veel afhankelijk van worden. Er moet toch ergens een mogelijkheid zijn lijkt mij.

[quote="Jip83"]Kun je niet een jaar ergens iets huren?

Aan de andere kant...als je nog een jaar thuis blijft, dan kun je wel lekker sparen voor nog mooiere spullen!![/quote]

Mooie spullen zijn hartstikke leuk hoor maar ik denk dat een eigen plek voor Rood belangrijker is dan een mooie nieuwe bank. Of ik praat voor me beurt dat kan ook

Ik heb er wel over nagedacht om een ander huis te zoeken, maar daar zitten weer zoveel nadelen aan.

Dit huis zou ik gaan huren van de kerk, en ik weet dat zij zorgen voor goed onderhoud. Bij veel huurbazen schort het daaraan. Ook betaal ik weinig huur (325 excl.) voor een goeie eenpersoonswoning. Verder is het allemaal goed onderhouden, ik hoef alleen de muren te verven en ik kan erin. En o ja, als ik nu nog op zoek ga via andere particuliere huurbazen, ben ik ook weer een half jaar verder + kost elke keer een duit geld.

Zouden jullie ook dan nog op zoek gaan naar iets anders?

Eris schreef:Mooie spullen zijn hartstikke leuk hoor maar ik denk dat een eigen plek voor Rood belangrijker is dan een mooie nieuwe bank. Of ik praat voor me beurt dat kan ook

Ja, ik wil vooral een eigen plekje, maar ik merk dat ik het ook allemaal wel goed wil hebben. Vorige keer toen ik op mezelf woonde heb ik het meeste bij de kringloop gehaald. En die winkel sla ik nu ook niet over, maar ik wil het wel zo leuk maken dat ik voorlopig niets meer hoef te doen. Dus 't is een beetje een combi.

Ik kan me het heel goed voorstellen. Ik woon nu ook nog thuis, maar ik was zo toe aan een eigen woning, zeker omdat achter elkaar al mijn vriendinnen een eigen woning kregen en samen ging wonen. Nu heb ik enorm mazzel dat ik via mijn baas dit appartement heb gekregen, want ik stond niet lang genoeg ingeschreven bij de woningbouw op in aanmerking te komen voor een huis.

En dat sparen is lekker, maar een eigen plekje is ook erg fijn. Ik zou trouwens het wel afwachten. Voor een andere woning heb je waarschijnlijk weer commissiekosten en dat soort dingen.

Tot de tijd dat je in dat huis van die vriendin kan zou ik op zoek gaan naar iets anders. Ook met kringloop, marktplaats etc kun je een fijn thuis maken. De meubels die je nieuw koopt neem je dan mee naar het huis van die vriendin. Het is dan misschien tijdelijk maar je hebt wel een eigen plek. Is veel beter voor je denk ik persoonlijk.

Chance schreef:En dat sparen is lekker, maar een eigen plekje is ook erg fijn. Ik zou trouwens het wel afwachten. Voor een andere woning heb je waarschijnlijk weer commissiekosten en dat soort dingen.

Ja? Omdat het toch wel te overzien is? Wat zijn commissiekosten?

He dat is wel vervelend dat het iedere keer later wordt. Ik zou dan ook tijdelijk op zoek gaan naar iets anders.

Rood schreef:

Chance schreef:En dat sparen is lekker, maar een eigen plekje is ook erg fijn. Ik zou trouwens het wel afwachten. Voor een andere woning heb je waarschijnlijk weer commissiekosten en dat soort dingen.

Ja? Omdat het toch wel te overzien is? Wat zijn commissiekosten?

Ja, ik vind het wel te overzien, maar dat moet je zelf ook vinden.

Als je particulier gaat huren, via een makelaar ofzo, betaal je vaak een (halve) maand huur aan commissiekosten/administratiekosten. Puur om hun kas te spekken, want zoveel administratie kost een huurhuis helemaal niet.

Ik kan me voorstellen dat je je eigen plekje wilt. Ik baalde er zelf ook van toen ik nog thuis woonde, vrienden die wel op zichzelf wonen komen inderdaad niet gauw langs omdat ze verwachten dat je wel bij hun komt en het inderdaad een drempel is dat je ouders en familie ook thuis zijn als ze bij jou komen. En je ziet zo veel leuke spulletjes die je maar niet koopt want je hebt toch geen eigen plekje. En ik ging me ook gewoon ergeren aan mijn familie. En vooral balen dat het nu veel langer moet duren voor je dat huis hebt. Is het wel zeker dat je het kunt krijgen als zij er uit zijn?

Aan de andere kant lijkt het me wel een ideaal huisje wat je nu kunt huren, prijs lijkt me erg redelijk en ik vraag me af of je snel zelf iets anders voor een gelijke prijs vind. Ik zou zelf de kosten voor een half jaar/jaar ergens anders wonen wat zonde vinden omdat je toch dingen koopt, verft etc om het je thuis te laten zijn. Ik zou dus afwachten. Of wil je dan echt blijvend ergens anders wonen? Betaal je dan veel meer per maand huur? En hou je dan op den duur genoeg over om alle dingen te doen die je wilt doen?

Ik kan me goed voorstellen dat je graag een eigen plekje wilt. Wat is er gebeurd met je vorige huisje?

Als het huis echt precies is wat je zoekt dan zou ik er op wachten, if not, dan zou ik toch ondertussen zoeken naar iets anders. Wie weet kom je iets geweldigs tegen! En zo niet, dan heb je in ieder geval uitzicht op een leuk huis! Zo heeel lang is het nou ook weer niet, al kan ik me je gevoel heel goed voorstellen hoor, maar wie weet zit het er in dat je eerder iets (nog) leukers vindt!

Ik zie hier in de krant wel regelmatig advertenties van mensen die hun huis voor een periode te huur aanbieden omdat ze bijvoorbeeld zelf op reis gaan. Is dat een idee?

Ik zou wachten. Wel alvast wat leuke spulletjes kopen en wellicht kun je daar wel al wat doen. Misschien valt de verbouwing mee en kun je er eerder in. Wat bijzonder dat je dit van de kerk kunt huren. Is dat dan voor een bepaalde tijd of zolang jij zelf wilt?

Is het niet mogelijk een ander huis via de kerk te krijgen? Voor ongeveer dezelfde prijs? Of is dat huis van je vriendin echt een lucky shot? In dat geval zou ik er op wachten. Het is weliswaar nog even wachten, maar dan heb je ook wat.

Als je nu op zoek gaat naar een ander huisje heb je dat niet gelijk. Ik weet niet in welke omgeving je woont, maar met een beetje pech gaat daar ook een maand of 2 over heen. Dan woon je er net, en kan je er weer uit. Of je moet inderdaad ergens tijdelijk bij mensen die hun huis niet kunnen verkopen of naar het buitenland gaan. Maar dan kan je er niet je eigen huis van maken.

Het is maar net hoe graag je weg wilt. Ik heb het afgelopen jaar weer 10 maanden thuis gewoond. Op een gegeven moment was ik er zó klaar mee. Mijn ouders zijn schatten, maar ik wilde verder. En had het gevoel dat dat niet ging zo lang ik thuis bleef. Maar ik heb geprobeerd het geduld op te brengen en ben uiteindelijk blij dat ik dat gedaan heb. In die 10 maanden heb ik ontzettend veel gespaard en daarvan heb ik in dit huis een nieuwe badkamer kunnen laten zetten. Daar ben ik nog elke dag blij mee!

Ik snap helemaal dat je baalt. Je keek er zo naar uit en nu blijkt het nóg langer te duren. Ik snap dat je geduld bijna op is, maar ik zou het zelf ook nog afwachten. Je hebt een hele leuke prijs voor je huisje straks! Ik weet niet of dat een normale prijs is bij jou in de buurt, maar bij mij in ieder geval niet.
En als je eerst iets anders zou zoeken, dan ben je straks 2x in een jaar aan het verhuizen, ook niet echt een pretje. Bovendien wil je dat huisje waarschijnlijk ook helemaal naar jouw smaak inrichten. Dat zou ik dan weer zonde van het geld vinden.

Mijn conclusie: Geduld is een schone zaak .

Ik snap op zich wel dat je baalt, maar ik begrijp dat je al een soort van voorrang krijgt omdat je dit huisje van je vriendin kunt overnemen, als je je zelf inschrijft is de wachttijd denk ik nog veel langer. Het is vervelend omdat je zo had gerekend op maart, maar ik denk dat als je ergens anders een huisje gaat huren, je of heel lang ingeschreven moet staan of heel veel moet betalen. Of je moet gaan kopen, maar ik weet niet of dat een optie is.

Dus ik zou dit afwachten. Ik weet niet of het mogelijk is om je intussen zelf ook in te schrijven voor een huisje via de kerk, dan zou je kunnen kijken wat sneller gaat.

Bedankt voor jullie fijne reacties en het meedenken.

Ik woon in Rotterdam, wat betekent dat de vraag groot is en de prijzen hoog. Dus dit is wel een lot uit de loterij, zeker omdat ik nog niet zo lang werk en nog niet zoveel heb opgebouwd. Ik sta echt op nummer één voor dit huisje, dus ik weet zeker dat ik het krijg als zij vertrekken.

Misschien moet ik me meer focussen op het sparen van geld dan op het zoeken van meubelen. Dat zou het geduld-gehalte wel verhogen...

Snap erg dat het balen is!

Misschien zou je eens kunnen kijken bij Stadswonen als eventuele tussenwoning? Daar heb ik 2,5 jaar met veel plezier gehuurd en veel van hun aanbod is gestoffeerd. Het zal veelal dan toch terechtkomen op een kamer daar, maar dan heb je wel een eigen plekje. Weet overigens niet of ik het zelf zou doen, het is wel veel gedoe om een periode te overbruggen.

Misschien kun je tijdelijk anti kraak gaan wonen tot je dat huis in kunt? Niet duur, maar wel je eigen plek.

Bij camelot zie ik nu 3 plekjes voor R.otterdam. Of zit ik nu heel erg naast de woonplaats van nu?

Wat balen Rood!

Ik ben zelf zo'n 36 keer verhuisd en hoewel ik daar veel ervaring dus mee heb en het niet zo erg vind om alles in en uit te pakken, zou ik jou aanraden toch te blijven zitten waar je bent nu. Of in elk geval niet iets tijdelijks te gaan zoeken met het idee daar weer uit te gaan als dat ene huisje van je vriendin vrij komt. Dan blijf je bezig. Dus lekker sparen, lekker meubels blijven zoeken op internet (frustrerend maar wel leuk), en goed in de gaten houden of er niet een echt leuk huisje langs komt en anders wachten op dat ene huis. Maar ik zou niet nu gauw iets nemen en dan over een jaar weer. Niet alleen vanwege het gedoe, maar ook vanwege het idee dat die tijdelijke plek dan toch niet echt als je eigen gaat voelen, wat volgens mij juist iets is wat belangrijk is voor je.

Als je zeker weet dat je dit huisje in augustus kunt krijgen zou ik erop wachten. Als dat echter weer onzeker is dan zou ik zoeken naar wat anders.

8 maanden is een lange tijd om op zoek te gaan naar een leuke woning. Wie weet komt er wat op je pad. En moet je hun op de hoogte houden of je die woning wilt hebben? Je kunt ook lekker gaan zoeken, als je wat tegenkomt dan is dat mooi. Vindt je niets. Dan heb je dit huis nog als 2e optie.

Het lijkt mij in iedergeval erg vervelend om af te moeten hangen van andere mensen. Dan wel het thuis wonen wat je niet meer wilt. Maar ook het wachten tot andere mensen hun huis uitgaan en die datum steeds verplaatsen (wat natuurlijk hun goed recht is, want het is nu hun woning).

Ik hoop in iedergeval voor je, dat je een fijne plek zult vinden in de nabije toekomt

Ja zooo balen Rood! Je wacht nu al zo lang. Ik persoonlijk zou een antikraak huis gaan zoeken. Kost vaak heel erg weinig, dus kun je toch fijn door sparen. Het kan namelijk heel goed zijn dat het klussen langer duurt dan september (vaak gaat er altijd wel iets mis of gebeurt er iets waar je niet op hebt gerekend tijdens een verhuizing) en moet je nóg langer wachten.