Kamer helemaal leeghalen?

Of toch een dwangbuisje?

S maakt er elke avond weer een drama van. Hij is niet naar bed te krijgen en zit als we hem laten rustig tot half 12 te spelen. Dat doen we natuurlijk niet dus hij gaat gewoon naar bed. Dat ging opzich goed, hij schreeuwde meestal een 15 min en dan ging hij slapen.
Nu is het alweer weken een ramp, hij krijst, schreeuwt en rukt zn bed zo hard op en neer dat het heel de kamer doorgaat. Vervolgens staat zn bed dus tegen de commode aan en klimt hij uit zn bed de commode op. Doet het licht aan en gaat lopen gooien met spullen en op de deur bonken. Dit alles onder het geluid van een grunge concert.

Ik dacht eraan om sowieso de zijkant maar uit zn bed te halen maar dan kan hij nog op de commode klimmen. Ook ben ik bang dat hij de volgende keer aan zn kledingkast gaat hangen of erop wil klimmen en dat ding zo boven op hem valt. Dat wordt dus verankeren in de muur....zucht!!!

Iemand nog een idee waar ik niet aan gedacht heb?

Pff jeetje wat lastig zeg, en een groot bed geven?

Hier hielp het, al is het niet zo erg als jij omschrijft R huilde alleen soms dramatisch, toen hij een groot bed kreeg en vanaf dat moment mocht hij ook altijd nog even zelf 'lezen'. De deur vd gang blijft dan open, er staat een traphekje in de deuropening, het licht blijft aan en dan gaat hij nog even lezen en gaat rustig slapen.

Jaa een groot bed kan ik wel overwegen. Al haal ik eerst maar eens de zijkant uit zn ledikant.

Ik kan de deur niet openlaten want dan gaat hij lopen klooien op de bovenverdieping. Ik heb er natuurlijk nog 2 die liggen te slapen. Het is dat zijn eigen klink hoog zit maar de andere krijgt hij open.
Hij gaat echt niet rustig een boekje zitten lezen, hij is alleen maar kwaad en gefrustreerd dat hij naar bed moet. Hij gooit alles door de kamer wat hij tegenkomt. Zn kleren vouw ik al niet meer op want hij trekt heel de kast leeg.

hahaha ow jeetje. En een vast duidelijk avondritueel heb je vast al. En paaien met een sticker? Misschien niet ideaal maar als het werkt..

Pff..heftig zeg, hoe oud is hij nu? Hebben jullie een vast bedritueel, en slaapt hij nog overdag? Hoe gaat dat?

Jep, vast ritueel. Hij is nu 2 jaar en 2 maanden. Hij slaapt overdag eigenlijk bijna niet meer. Soms valt hij op de bank in slaap en dan maak ik hem wakker na 30 min anders gaat hij 's avonds al helemaal niet. Oke doet hij nu ook niet maar eerst ging t nog.

Printje, voor een sticker is hij denk ik echt te jong. Ik bespreek de dag met hem, ja en je broers slapen ook, etc etc en dan beloofd hij te gaan slapen. Hij geeft me een kus en kroel, maar wanneer ik hem echt in bed doe is het meteen boos!!!

Oh jee, dat klinkt wel vrij heftig. Misschien de kamer toch wat leger maken en dan met hem afspreken dat hij in bed nog even mag spelen met zijn speelgoed? Maar dat hij niet uit bed mag komen... Moeilijk hoor, je hebt vast al van alles geprobeerd. En deze fase is mij (gelukkig) nog onbekend.

Wat heftig zeg! Heb verder geen tips voor je, zolang mevrouwtje hier een slaapzak binnenstebuiten aan heeft (dan krijgt ze hem tot nu toe nog niet uit) durft ze gelukkig nog niet uit bed te klimmen. Anders zou ik ook mijn hart vasthouden ben ik bang.

Sterkte/succes in ieder geval

T. is iets jonger en hier helpt t wel om hem een autootje mee naar bed te geven. Als hij echt niet wil gaan slapen mag hij nog even mee naar beneden. Bij ons op de bank zitten met iets enorm saais voor hem op tv. Vaak geeft hij dan zelf aan naar bed te willen. En de keren dat hij echt echt echt niet wil slapen blijkt t vaak zo te zijn dat hij nog honger heeft. Dan eet hij een droge cracker, drinkt wat water en gaat slapen. Ik laat hem eigenlijk nooit huilen trouwens. Ben dan bang dat hij negatieve gevoelens krijgt tov zijn kamer/ bed/ slapen gaan.

Jeetje, wat heftig dat hij echt zo uit zijn stekker gaat! Geen tips verder, wel even een knuffel want het lijkt me super zwaar

Poeh lastg zeg!

Wat ik nog niet lees of je het heb geprobeerd is wat ik wel eens in dat nanny programma zie. Je legt hem in bed en na voorlezen, knuffel etc, duidelijk afspreken dat hij gaat slapen en in z'n bed moet blijven.
Daarna ga je zelf aan zijn voeteinde zitten, zonder verder contact te hebben. Op het moment dat hij zijn bed uit wil, leg je hem terug, zonder iets te zeggen. Verplaats jezelf rutsig aan steeds verder naar de deur, maar elke keer als hij er uit gaat dus zonder iets te zeggen terugleggen.

Eerste avond zal het erg vermoeiend zijn en misschien nog een aantal avonden, maar het schijnt te werken.

Ook kan je iets met een klok doen en duidelijk afspreken hoe de klok moet staan als hij uit bed mag.

En misschien heb je er al naar gekeken, maar is er niets in zijn kamer dat eng wordt in het donker? Denk aan allerlei schaduwen.

Wat vervelend zeg.

Ik zat eerst ook te denken aan een beloningssysteem maar zag dat printje dat ook al als tip gaf.

Misschien is het een idee om hem bij 1 van de broers neer te leggen? Dan ziet hij dat zijn broer ook slaapt en misschien helpt het wel.

F. heeft ook maanden een slaapdrama gehad en dat ging over toen hij een peuterbed kreeg.

Dan zou ik toch voor het dwangbuisje gaan

Klinkt als een kleine tarzan haha

Mijn zoon heeft ook periodes van heel slecht slapen maar hij gaat niet huilen maar gewoon zingen, spelen en grapjes maken dus ik heb niet echt tips maar lees wel even mee.

Oh jeetje Mamsie.. ik zag het al eens op FB voorbij komen maar het is echt heftig bij jullie zeg! Ik denk dat jullie bijna alles al geprobeerd hebben, dus wat dat betreft heb ik weinig tips. Ik zou dan toch overwegen de zijkant uit zijn ledikant te halen en zo'n bedrekje (Ikea) ervoor zodat 'ie er niet uit kan rollen. Verder de kamer zo veilig mogelijk maken zodat 'ie weinig kwaad kan. Succes!

Ik zou sowieso een slot op de kasten doen even, misschien wat radicaal maar dan heeft hij ook niks om mee te gooien.

Slaapt hij wel bij jullie? Is het een idee hem bij jullie te laten slapen, tot ie iets ouder is?
Of erbij gaan liggen (dan is een groot bed ideaal natuurlijk).

Lijkt me echt verschrikkelijk, succes en sterkte voor het hele gezin!
Hebben zijn broers ook last van zijn overlast, slaaptekort enzo?

Kan je niet bij hem blijven tot hij slaapt?

Ik zou inderdaad de kast aan de muur verankeren en zoveel mogelijk spullen z'n kamer uit. Veiligheid boven alles. Kan je de kast niet dichtmaken met zo'n veiligheidsstrip?

Jeetje, dat klinkt wel heftig zeg. Heb je enig idee waarom hij het zo erg vind om te moeten gaan slapen? En wat de rest ook zegt, lukt het hem eventueel wel in te slapen wanneer iemand bij hem blijft?

Nou het was half 12 toen meneer in slaap viel. Ik ga idd de kasten dichtmaken en verankeren aan de muur. De zijkant uit z'n bed en verder staat er niks in z'n kamer. Als ik er bij blijf blijft hij net zo lang tieren en brullen en wijst naar de deur en zegt tv tv tv! Hij probeert er dan ook uit te komen. Maar dan hou ik hem tegen. Hij gaat ook echt niet liggen, z'n ogen vallen aan het eind van de avond elke x dicht en hij staat te tollen op z'n voeten maar gaan liggen ho maar.

Bij z'n broers leggen is echt geen optie, die slapen al samen en hebben hun rust hard nodig. Gelukkig worden ze er bijna nooit wakker van. Ik leg hem idd wel eens bij ons wanneer ik er echt ff niet meer tegen kan. Maar dat is precies wat hij wilt. Hij is niet bang of iets hij is gewoon boos en wil niet aan z'n slaap toegeven. Dat is vanaf dag 1 al zo.

Ik denk dat ik het nu zo ga doen en dan zien we wel weer. Ik leg hem idd wel vaak in z'n bed zonder wat te zeggen etc. Wanneer hij er uit is geklommen. Maar dat boeit hem niets.
Ik ga hem maar laten tieren in z'n kamer en dan kan hij zelf in z'n bed kruipen. Dan blijf ik achter de deur luisteren of hij geen hele rare dingen doet.

Voelt hij zich niet gewoon 'alleen'? Zijn broers liggen samen, jullie liggen samen, ik kan me best voorstellen dat het voor zo'n kleintje helemaal niet leuk vindt als enige helemaal alleen te moeten slapen...

Mamsie; je hebt vast al van alles eraan gedaan maar omdat je ook zegt dat het vanaf het begin is..ik heb ooit een kindje in de klas gehad dat geen slaaphormonen aanmaakte, zij was dus serieus nooit moe. Pas na medicijnen ging dat kindje beter slapen.

Klinkt idd alsof het wel een melatonine tekort oid kan zijn! Dit kunnen ze testen (in Ede zit een slaapspecialist die veel van melatonine afweet, dr. Smits), ik moest ieder uur op een watje kauwen en dat opsturen. Dit is overigens iemand die veel afweet van volwassenen hoor, dus weet niet of je er voor een kindje wat aan hebt.

Ik zelf maak slecht melatonine aan en sliep als kind ook al verschrikkelijk slecht. Ik was dan wel moe, maar mijn hooft stopte niet met werken dus ik was wel doodmoe, maar het gevoel van slaperigheid had ik niet en ik kwam gewoon niet tot rust. Ik vocht er niet tegen en was ook niet boos, maar heb mijn hele leven totdat ik melatonine ging slikken minstens twee uur nodig gehad om in slaap te komen. Ik was daarover ook wel vaak gefrustreerd.

Oh en wat bij mij wél helpt als ik geen melatonine slik is geaaid worden of een massage, maar daar moet je je dan wel aan over kunnen geven en niet daarna weer opspringen natuurlijk.

Tomas heeft op dezelfde leeftijd ook zo'n fase gehad, wel iets minder erg. De oorzaak zijn we nooit achter gekomen. Hij heeft een paar weken in en compleet lege kamer geslapen. Langzaam aan hebben we de spullen weer teruggezet. Toen ging het goed.

Kun je niet gewoon hulp zoeken, Mamsie? Er zijn toch vast specialisten die hier meer van afweten?

Rood schreef:Kun je niet gewoon hulp zoeken, Mamsie? Er zijn toch vast specialisten die hier meer van afweten?

+1
Ik wens jullie veel succes en sterkte, lijkt me een rot situatie zo.