Borstvoeding en werk vanaf 9 maanden

Over een maand is mijn dochter 9 maanden oud en is het kolfrecht afgelopen. Ik werk vier dagen per week (en ben daarbij weg van 7:00 uur tot 18:30 uur) dus ik zal toch moeten blijven kolven. En dat ga ik ook doen, want ik wil nog borstvoeding blijven geven. Ik verwacht vanuit mijn leidinggevende geen problemen. Hem deel ik gewoon mee dat ik blijf kolven (maar dan in mijn eigen tijd).

Wat ik wel lastig vind, zijn de reacties van andere collega's (en anderen in mijn omgeving). Ik krijg regelmatig de vraag of ik het niet een vreselijk gedoe vindt, dat kolven. En wanneer ik nou eens ga ophouden met het geven van borstvoeding. Het zijn overigens voornamelijk vrouwen die dat soort uitlatingen doen. Mijn mannelijke collega's (die weten dat ik nog borstvoeding geef), vinden dat alleen maar goed. Als ik met mijn tas even wegloop om te kolven, krijg ik vaak van die meewarige blikken ('daar gaat ze weer'), terwijl het kolven mij maximaal 15 minuten kost.

Voor de dames die ook langer dan 9 maanden borstvoeding hebben gegeven (en wellicht ook moeten kolven i.v.m. werk), hoe werd er op jullie gereageerd? Ik vind het onderhand echt vervelend worden en weet ook niet zo goed hoe ik moet reageren als ik weer eens de vraag krijg wanneer ik ga stoppen.

Ik heb niet hoeven kolven, maar ik heb wel (veel) langer dan negen maanden gevoed en ik heb daar ook heel veel commentaar op gehad. Hoe langer je voedt, hoe vrijer mensen zich voelen om de meest ongezouten opmerkingen naar je hoofd te slingeren en daar valt ook heel weinig tegen te doen, dus kweek vooral een dikke huid en leg het naast je neer.

En inderdaad, het zijn vooral vrouwen die het doen. Voor mannen is het nauwelijks een gespreksonderwerp.

Vreselijk die mensen die denken dat ze zomaar alles kunnen zeggen.
Wat bij mij hielp was om te zeggen dat ik sowieso 2 jaar bv wilde geven, dan waren ze gauw uitgekletst, haha.

Susan, ik probeer het wel naast me neer te leggen, maar echt makkelijk vind ik dat niet. Zeker omdat ik dus 2 keer per dag langs (bijna) alle collega's moet lopen om mijn flesjes in de koeling te zetten. Dan voel ik me op de een of andere manier heel kwetsbaar, als ze me weer zien lopen met mijn rugzak om.

Misschien moet ik dat ook maar zeggen, Linda. Ik zeg nu meestal dat ik in ieder geval het eerste jaar wil volmaken.
Ik wil eigenlijk nog wel langer voeden, maar mijn vriend vindt dat het echt afgelopen is als H. één jaar is, dat is nog een heel ander discussiepunt.

Ik heb maar 9 maanden bv gegeven en ik draai bijna alleen nachtdiensten. Ik heb tot 8 maanden gekolfd op het werk. Maar als ik het langer had willen doen dan was het geen probleem geweest. Ik kolfde in 10 minuten en maar 1 keer dus dan had mijn nachthoofd wel waargenomen. )nachtdienst is 8 uur en geen officiele pauze)Ik heb nooit rare blikken gehad maar een hoop collega´s van overdag wisten niet eens dat ik bv gaf.

Ik snap je gevoel heel goed hoor. Ik ben 1,5 jaar streng op dieet geweest ivm de melk, ei en soja allergie van dochter. Ik kon dus niet zomaar met collega's in de kantine lunchen. Dat vond ik ook heel moeilijk om te zeggen. Van mij hoefde echt niet de hele wereld te weten dat ik lang bv gaf, maar met kolven en ook met zo'n dieet kom je er niet omheen.

Ik zou dus inderdaad gewoon een termijn zeggen. En dat dan heel standvastig benoemen.

Mijn man heeft zich daar gelukkig nooit mee bemoeid.

Susan schreef:Mijn man heeft zich daar gelukkig nooit mee bemoeid.

Ik heb het er wel met mijn man over gehad. Toen dochter nog baby was kon hij het zich niet voorstellen hoe het is om een dreumes aan de borst te zien, hij dacht dat hij dat raar zou vinden. Uiteindelijk is het iets waar hij gewoon vanzelf naar toe moest groeien. Toen het eenmaal zover was heeft hij er nooit meer wat over gezegd

Linda schreef:

Susan schreef:Mijn man heeft zich daar gelukkig nooit mee bemoeid.

Ik heb het er wel met mijn man over gehad. Toen dochter nog baby was kon hij het zich niet voorstellen hoe het is om een dreumes aan de borst te zien, hij dacht dat hij dat raar zou vinden. Uiteindelijk is het iets waar hij gewoon vanzelf naar toe moest groeien. Toen het eenmaal zover was heeft hij er nooit meer wat over gezegd

Dat hoop ik ook, dat het hier zo gaat. Het is meer dat mijn vriend het echt een raar idee vindt dat een kindje dat al kan lopen nog steeds aan de borst drinkt. Ik ben in ieder geval niet van plan om resoluut te stoppen als dochter 1 is. Als dochter dan nog steeds (minimaal) 2 keer per nacht wakker wordt, denk ik dat vriend al lang blij is dat ik nog borstvoeding geef.

Susan en Linda, hoe vaak dronken jullie kinderen nog vanaf een jaar of 1?

Ik zou het echt naast je neer proberen te leggen, mijn collega's hebben nooit raar gereageerd op mijn kolven. Ze zouden het zelf nooit (zolang) doen, maar hadden er geen problemen mee als ik ging kolven. Bij mijn dochter heb ik gekolfd tot ze bijna 1,5 jaar was, bij mijn zoon tot hij ongeveer 14 maanden was.
Ik heb ook wel eens ingevallen op andere lokaties waar ik dan ook moest kolven maar ook daar was het geen probleem, er keek wel eens iemand verbaasd maar daar trok ik me niks van aan.

Ik zou het vervelender vinden als mijn man het standpunt had dat ik met 1 jaar zou moeten stoppen met borstvoeding. Maar ik vind ook eigenlijk dat hij zich er maar bij neer te leggen zou hebben dat ik langer wil voeden. Gelukkig maakt het mijn man niet uit hoelang ik voed.

Fijn he van die mensen die ongevraagd hun commentaar naar je hoofd slingeren. En als je dan wat terug zegt zijn ze nog beledigd ook.
Ik ga af en toe naar een bijeenkomst voor voedende moeders van de VBN. Daar staan alle neuzen dezelfde kant op. Daar zijn ook andere met dezelfde problemen en ik vind het heel fijn om me daar even niet te hoeven verdedigen voor de keuzes die ik maak. Na zo'n avond kan ik er altijd weer even tegen aan de vervelende opmerkingen van mij af laten glijden.

Liadan schreef:

Ik zou het vervelender vinden als mijn man het standpunt had dat ik met 1 jaar zou moeten stoppen met borstvoeding. Maar ik vind ook eigenlijk dat hij zich er maar bij neer te leggen zou hebben dat ik langer wil voeden. Gelukkig maakt het mijn man niet uit hoelang ik voed.

Eens. En ik voedde in die tijd 's morgens bij het wakker worden, 's middags voor het middagslaapje, 's avonds voor het naar bed gaan en 's nachts. Toen het middagslaapje eraf ging, ging de middagvoeding er ook af.

Ik ben vanaf een jaar steeds meer op mijn verzoek gaan voeden (uitgezonderd de nacht).
Ze kreeg 's ochtends bij het wakker worden, 's middags voor het slapen, 's avonds voor het slapen en dan dus 's nachts meerdere keren.
Ik ben bewust steeds boven gaan voeden, ik wilde niet dat ze het beneden zijn met bv associeerde, ik had niet zo'n zin in een kind wat steeds aan m'n kleding zou trekken. Maar dat is natuurlijk persoonlijk, voor mij voelde dit het beste. Ook wilde ik dat ze meer regelmaat kreeg met het eten van andere dingen.

Ik werkte 3,5 dag. 2 dagen kon ik niet kolven overdag. Ik gaf voor ik ging werken en gelijk als ik thuis kwam. Dit ging goed zonder terugloop en mijn zoontje kreeg die twee dagen flesvoeding, maar hij wilde toch eigenlijk niet drinken als hij dit niet bij mij kon. Bij die halve dag kreeg hij s middags gelijk dat ik thuis was en op 1 dag ging ik in mijn middagpauze naar hem toe. Daarna is die laatste dag afgevallen. Er werd ook steeds gevraagd hoelang ik het dan nog wilde geven (dat was al bij 4/5 maanden trouwens), want het was toch niet meer nodig..

Vanaf een jaar dachten de meeste dat ik het af aan het bouwen was/gestopt was. Er werd door sommige zo raar als ik zei dat ik nog bv gaf. Gaf het ook alleen nog maar thuis. Hij dronk op de dagen dat ik thuis was dus vaker dan als ik moest werken. Uiteindelijk is hij vorige week uit zichzelf gestopt, wat ik graag wilde

Dit lijkt me echt vervelend. Ik heb zelf gewerkt tot mijn zoontje ongeveereen half jaar was dus had toen nog gewoon recht om te kolven, maar ik had dit ook heel lastig gevonden. ik trek me ook altijd (te) veel aan van wat anderen vinden, jammer genoeg. Ik denk overigens niet dat ik daarom zou stoppen, je moet denk ik pas stoppen als je er zelf aan toe bent.

Mijn zoontje wordt volgende week 1 jaar en ik voed ook nog steeds, 4 x per dag. Mijn vriend dringt er nu soms ook al op aan dat ik wel mag gaan stoppen. Hij vind het wel heel mooi dat ik zo lang al voed, is er ook wel trots op merk ik, maar hij vindt het nu wel genoeg geweest en hij is ook zat van het kolven wat ik vaak 's avonds doe. Ook dat trek ik me wel aan, maar ik zal niet stoppen omdat hij dat wil, het is uiteindelijk iets tussen mijn zoontje en mij vind ik. Los van dat wil ik het nu wel wat gaan afbouwen, omdat hij straks ook gewone melk mag hebben en het lijkt me ook wel fijn omdat het iets meer vrijheid geeft. Dus na zijn verjaardag wil ik naar 3 voedingen gaan, en dan maar kijken in welk tempo we het afbouwen. Ik vind voeden nog steeds wel een heel fijn rustmomentje dus kan me wel voorstellen dat we de ochtend en evt avondvoeding en nog even in houden maar we zien wel hoe hetloopt.

Ik voed trouwens allang niet meer 's nachts, dat was na een paar maanden al niet meer zo. Als hij nu eens overstuur wakker wordt 's nachts en ik bied de borst aan, dan wil hij ook niet drinken. Bij mij zijn de voedingen 's morgens bij wakker worden, 's morgens voor slaapje, 's middags om een uur of 3 en voor het naar bed gaan.

Ik voed nu meestal rond 9 uur voor het eerste slaapje, rond 2 uur voor het tweede slaapje en dan rond 7 uur voor de nacht. Mijn dochter komt dan vaak rond 11:30 nog een keer, rond 02:30 en rond 5:00 uur. Mijn vriend heeft er nu nog totaal geen problemen mee, maar vind een lopend kind aan de borst gewoon heel vreemd. Ik zeg nu meestal dat dochter vanaf 1 jaar waarschijnlijk alleen 's ochtends en 's nachts nog zal drinken en dat ik dat graag wil blijven doen. Uiteindelijk is het natuurlijk zo dat is het gewoon kan doen, hij kan me niet tegenhouden om mijn dochter te voeden (en dat gaat hij ook echt niet doen). Ik vind het alleen prettiger als hij er ook achter staat, maar wie weet groeit hij daarnaar toe.

Ik ben eigen baas dus hoefde me hier niet druk om te maken. Heb wel eens bij klanten gekolfd of melk in de koelkast gezet en dat vonden ze allemaal prima (als ik moest kolven belde ik wel van tevoren om dit te vragen).
Het commentaar wat je krijgt ken ik...er zijn gewoon niet zo heel veel moeders die lang voeden, en die het doen zeggen het vaak niet. Ik heb er bewust voor gekozen om er open over te zijn in de hoop dat t 'normaler' gevonden zal worden.
Ben gewoon trots dat je nog bv geeft en laat die opmerkingen maar lekker waaien, je weet waarom je et doet en wat de rest denkt of vindt doet er niet toe.

Ik vind die opmerkingen van anderen ook echt serieus heel vervelend. Ik reageer er vaak niet eens meer op en vertel nu ook niet dat ik aan het afbouwen ben. Ik herken je gevoel heel erg wbt de flesjes in de koeling zetten, ik voel me dan ook heel erg kwetsbaar. Het voelt toch dat dat stukje heel persoonlijk en intiem is, in elk geval voor mij. Probeer het naast je neer te leggen, maar dat is niet makkelijk. Ik kan 6 uur zonder voeding te geven of te kolven door, dus misschien kun je je kolfmomenten iets uitstellen ofzo als er echt problemen mee zijn?

Hoe gaat dat eigenlijk, moet je daarvoor je verlofuren inleveren ofzo? Heb me daar niet in verdiept, wilde eerst kijken of ik het zou halen tot die tijd.

Vervelend dat je vriend er zo'n beeld bij heeft trouwens, mijn grens was voor mezelf ook 1 jaar. Ik snap zijn idee er wel van, maar vind inderdaad niet dat je meteen moet stoppen. Lastig dit soort dingen, zoveel meningen zijn hierover.