Wat zouden jullie doen?

Ok. Zoals de meeste weten lig ik in een scheiding. Nu gaat die vrij moeizaam, met hem die de scheiding erdoor heen wil drukken met al het geweld en waar ik me niet prettig bij voel omdat ik vind dat dingen niet goed verwoord zijn in het convenant. Nu krijg ik al hulp van een advocaat, zeer fijn! Maar goed: dat loopt dus.

We hadden een indeling van de inboedel gemaakt, merendeel is van mij omdat ik altijd het meeste heb aangeschaft. Denk aan: bedden, banken, kasten etc etc. Enige dat echt van hem was, waren de wasmachine + diepvriezer + strijkijzer. Nu ben ik geen gemeen mens dus ik ben vrij schappelijk geweest en heb hem nog wat dingen gegeven. Hier kwam oa het dressoir naar voren.. Geen luxe ding, gewoon Ikea maar goed: ooit door mij aangeschaft maar goed: ik wilde hem niet met niks naar buiten laten gaan. De kerel heeft nog geen bed.

Maar goed: dressoir ging naar hem. Verder nog wat persoonlijke spullen oa een schilderij dat hij heeft gekregen van mensen die altijd veel voor hem hadden betekend. In gesprek laatst gaf hij aan dat dressoir alsnog naar mij kon gaan want meneer wilde naar Canada emigreren. Prima... dank daarvoor.

Nu wist hij dat ik een advocaat had genomen, want ik had hem meegedeeld dat dan hij de scheiding er snel doorheen kreeg en ik wist dat het goed op papier zou komen (lees: al mijn eerdere pogingen om met een gezamelijke advocaat, mediator, notaris die het gratis wilde doen.. wilde meneer niet).
Nu is hij dus pissig daarom. Een avond wilde hij dat ik het convenant onder druk ging tekenen en ging hij dreigen om op mijn 30ste verjaardag naar mijn werk te komen, daar de boel te verzieken, in het huis gaan zitten (ik heb het huis zolang.. hij betaalt alleen helt hypotheek). Ik was doodsbang. De maandag erop kwam hij hier thuis langs. Is wederom gaan dreigen, ik tekende niet 'dan heb je er een huisgenoot bij'. "prima, gezellig: laat je weten hoe laat je morgen wil douchen?". Dat antwoord had hij natuurlijk niet verwacht. Hij is toen boven gaan zitten en kwam om het kwartier naar beneden om te vloeken en te tieren. Ik bleef rustig en heb niet teruggeschreeuwd, hem allen verzocht niet teen mij te schreeuwen. Nou, ik verziekte zijn leven en nog meer van die praat.

Weekend erop kwam hij zijn spullen uit het huis halen. Nou: dressoir was weg hoor! Prima, van mij krijg je geen reactie. Internet + tv kastje had hij weggehaald, spullen laten staan die wel mee moesten etc etc. Het huis leek wel een slagveld. Boven zijn alle lampen weg, en stofzuiger + dweil zijn weg (want die heb je vast ook niet in Canada??).

Maar goed: dus ook dat schilderij staat er nog. Dat ooit zoveel voor hem betekende. Ik neig er nu naar het alsnog naar hem op te sturen, maar dan wel met de tekst 'hoi R, ik dacht dat je wellicht belangrijker vond dan de dweil, groet C". Ik wil netjes blijven maar het is wel moeilijk. Moet ik dit doen? Schilderij opsturen? Met die tekst of hem gewoon netjes benaderen, rustig blijven.. Ik wil me namelijk niet verlagen tot zijn niveau. En ik wil enigzins in ere houden wat we ooit hadden. Als hij het dan niet kan, dan ik maar.

Dus... advies! Wat zouden jullie doen? Opsturen? laten staan? Met of zonder tekst? Hij heeft er niet meer om gevraagd overigens..

Oei! sorry voor de lange tekst!

Super dat je je zo netjes weet te houden! Hou vol, zou ik zeggen. Dat werkt ten eerste in je voordeel en ten tweede kun je je dan altijd recht in de ogen blijven kijken.
Ik zou het opsturen, dan kun je niet beschuldigd worden van het achterhouden van spullen. Heb ik ook gedaan met de dingen die mijn ex 'perongelukexpres' had achtergelaten. Maak er verder niet teveel woorden aan vuil, zou ik zeggen, en verwijs niet naar de dweil want daarmee verlaag je jezelf juist. Ik zou hooguit schrijven: 'Kijk eens wat ik nog vond, die heb je wellicht over het hoofd gezien. Veel plezier ermee.'

Ik zou het schilderij gewoon nasturen en geen briefje erbij. Daar voel jij je nl ook niet beter door en het verziekt de sfeer alleen nog meer. Overigens vind ik het erg knap dat je je zo netjes hebt gedragen en ik zou me gewoon niet tot zijn niveau verlagen door zo'n briefje dat zou ik hem nl niet gunnen

Ik zou het niet opsturen. Als het zo belangrijk voor hem is had hij het wel meegenomen toch?

Laten staan. Of, als je er vanaf wilt zijn, opsturen zonder sarcastisce tekst. Hoe moeilijk ook, verlaag je niet tot zijn niveau. Zorg dat jijzelf recht in de ogen kunt kijken wanneer dit allemaal achter de rug is.

Ik vind echt bizar om te zien hoe twee mensen, die ooit geliefden van elkaar waren, ineens zo volstrekt niet meer met elkaar kunnen communiceren. Meestal met dank aan een van de twee, in jullie geval jouw ex. Ik herken het helaas ook heel erg. De ex van mijn vriend is sinds hun breuk ook op oorlogspad.

Sterkte lieve Caro en respect hoe jij alle klappen tot nu toe opvangt.

Wat knap dat je zo beheerst bent gebleven! Ik zou dat niet kunnen.

Ik zou het schilderij zonder briefje opsturen. Het is een persoonlijk schilderij, dus hij weet toch wel waar het vandaan komt. Met de tekst uit je openingspost verlaag je je gedeeltelijk naar zijn niveau en dat is hij niet waard.

Ik ben het met de rest eens. Ik zou het wel opsturen, maar zonder briefje. En als je al een briefje mee wil sturen zou ik dat kort maar krachtig houden en je zeker niet verlagen tot zijn niveau.

Sterkte nog met heel de scheiding in ieder geval.

*

Guattari schreef:Advies van je advocaat en waar ik het 100% mee eens ben: onderling geen contact hebben. Alles via de advocaten regelen/doen.

Ze heeft me niets verder verteld, maar gaf dat alleen aan toen ik vroeg hoe het met je ging.

Thanx!! Dan doe ik helemaal verder niks . Hij had wel nog mail gestuurd over iets over het huis..

Ik vind het knap dat je zo rustig kan blijven! Hierdoor zal de situatie een stuk helderder blijven. Ik zou niks meer laten horen, ook het schilderij niet meer opsturen. Als hij het zo graag wilt hebben, komt hij het maar halen toch? Ik hoop dat de scheiding snel achter de rug is, dan heb je daarin ieder geval weer wat rust van. Sterkte!

Caro schreef:

Guattari schreef:*

Thanx!! Dan doe ik helemaal verder niks . Hij had wel nog mail gestuurd over iets over het huis..

*

Ohh kijk: een leuke slimme dame nog wel :-). Ik vind je zus ook tof en ze helpt me echt goed! Ben zeer blij met haar. Maar klopt: morgenochtend bellen we even en dan spreek ik dit soort dingen ook met haar door. Dat is toch wel erg fijn en nog even goed om te horen: gewoon, al het contact via advocaten. Het haalt zoveel emotie eruit! Heel fijn!

Ik weet dat je geïnteresseerd bent :-). En dat is fijn om te weten!

Caro schreef:Ohh kijk: een leuke slimme dame nog wel :-). Ik vind je zus ook tof en ze helpt me echt goed! Ben zeer blij met haar. Maar klopt: morgenochtend bellen we even en dan spreek ik dit soort dingen ook met haar door. Dat is toch wel erg fijn en nog even goed om te horen: gewoon, al het contact via advocaten. Het haalt zoveel emotie eruit! Heel fijn!

Ik weet dat je geïnteresseerd bent :-). En dat is fijn om te weten!

*

Wat een hork is het toch, die ex... En Guat, wat een lieve zus heb je toch

Bij mijn scheiding ging het een tijdje ook zo, alle contact via de advocaten, is niet wat je wil na jarenlang lief en leed delen, maar soms gewoon even beter. Voor je eigen gemoedsrust, en om dit zo beschaafd mogelijk af te handelen.

RYW schreef:Wat een hork is het toch, die ex... En Guat, wat een lieve zus heb je toch

Nou inderdaad zeg!

Je wil idd niet op deze manier uit elkaar. En ik zie nog steeds iemand die veel verdriet heeft, denk ik dan maar.