Zwanger zijn, afzien of genieten?

Is / was het voor jou afzien of genieten?

De zwangerschap van mijn dochtertje was heerlijk relaxt maar ook zwaar, ik kwam 40 kilo (meerendeel vocht) aan.

De zwangerschap van mijn zoontje was meer "go with the flow" maar heb bewust genoten en het was ook minder zwaar, ik had minder last van vocht. Wel had ik de eerste 10 weken steeds pijn in mijn maag.

Voor mij was het voornamelijk genieten.

(maar mijn bevallingen waren dramatisch en ze kwamen beide 5 weken te vroeg dus maar 1 weekje van tevoren verlof...)

Tot nu, ondanks de misselijkheid en het overgeven en het vele slapen..

Genieten

Ik vond mijn eigen zwangerschap wel erg relaxed, heb vrijwel nergens last van gehad. Af en toe een kwaaltje, maar over de hele 9 maanden vond ik het prima te doen. Heb ook altijd geroepen dat ik zo nog wel een 2e kindje wou

Beide afzien.
Uiteraard wel met genietmomentjes maar grotendeels was het wel afzien ja.

Beide zwangerschappen heb ik vooral genoten.

Caroow schreef:Tot nu, ondanks de misselijkheid en het overgeven en het vele slapen..

Genieten

O kun je nagaan als je hem/haar voelt bewegen, WOEI!

Shoesdontlie schreef:

Caroow schreef:Tot nu, ondanks de misselijkheid en het overgeven en het vele slapen..

Genieten

O kun je nagaan als je hem/haar voelt bewegen, WOEI!

Ik zit nu al steeds te huilen van geluk, als ik hem of haar voel kan je mij helemaal opvegen, ik kan niet wachten

Beide, ik heb er zeker wel van genoten(de 2e keer minder), maar soms vroeg ik me werkelijk af waarom ik ook alweer een 2e wou. Daardoor werd ik dan weer verdrietig dat ik daaraan dacht en voelde me schuldig tegenover dat babytje in mijn buik.
Ik heb best veel last van de rug, bekken en vermoeidheid gehad, gelukkig waren de restless legs de 2e keer wel minder.
Ook vond ik bovenstaand icm met een peuter soms erg moeilijk, helemaal toen mijn man 4 weken in de kost(weekend wel thuis) was.

Absoluut genieten

Hoe ontzettend benieuwd ik ook ben naar onze zoon, van mij hoeft het nog niet over te zijn...

bij D. was het genieten, de eerste zwangerschap en ik voelde me na 14/15 week gewoon goed.
nu vind ik het wat pittiger omdat ik al een dreumes heb lopen en meer last van mijn buik heb, maar merendeel is het gewoon genieten. De ene dag heb ik echt heel veel last van mijn buik zoals gister, toen vond ik het niet leuk meer maar vandaag voel ik me top en heb ik "even" 3 km gewandeld met D. op mijn rug in de mei-tai en heb ik nergens last van.

Genieten, ik heb bij beiden zwangerschappen nog o,o klachtjes gehad, wat kleine dingen maar die zijn te verwaarlozen.

Ik vergat en nu vergeet ik nog steeds soms dat ik zwanger ben.

Dit weekend is het afzien.

Ondanks dat het lichamelijk afzien was, heb ik er onwijs van genoten !

De eerste 3/4 maanden afzien daarna genieten met af en toe momenten afzien, maar die momenten nam ik voor lief.

Alleen al door die eerste maanden wil ik echt nóóit meer zwanger zijn!

Het merendeel was genieten. Maar op het eind was ik het echt beu.

Echte besef is er helaas nog steeds niet, dus weinig genieten. Terwijl ik lichamelijk weinig echte klachten heb.

Bij de 1e tot 26weken genieten, totdat er cholestase werd ontdekt, toen was het afzien.
En nu vond ik het 3, 4 maanden wel afzien, vooral omdat er Y. Natuurlijk erbij rondhuppelde en weinig kon rusten. Daarentegen had ik ook al met 10 weken doordat ik in de thuiszorg werkte last van mijn bekken, dit doordat alles snel groeide (buik omvang etc etc).
Toen werd er al met 20w cholestase ontdekt en sindsdien met alle nodige problemen die zich opstapelen erom heen is wederom flink afzien.
Hier komt er geen 3e meer, word te gevaarlijk, nu er geconstateerd is dat mijn lever het niet aan kan, maar goed nog een paar weken afzien, een leuke buikshoot in het vooruitzicht en ik kijk erg uit naar de bevalling samen met man, ik kom er wel doorheen.

Al zal ik na die tijd denk ik wel geestelijk een klap krijgen, maargoed daar komen we ook wel weer uit.

Nu echt genieten, de eerste 6 weken vond ik wel heel vervelend, zo misselijk en zo moe. Maar voel me nu zo super, af en toe wat bekken klachten maar mag zeker niet klagen

Ik had een fantastische zwangerschap (na bloedverlies tot 15 weken, maar geen pijn) op flink wat maagzuur na, wat met rennies, pepermunt en vanille yoghurt bij te houden was, maar ik vond het echt niet heel erg leuk. Bijzonder wel om mijn eigen kind te maken en baren, maar ik voelde me dik, lelijk en nutteloos.

Ik zou graag nog een kindje willen, maar die zwangerschap en bevalling kijk ik niet echt naar uit..

Beide keren wa het afzien maar ondanks dat heb ik ook echt wel genoten van m'n kindjes in m'n buik.

Eigenlijk beide wel. Naast genieten vond ik het soms ook wel erg afzien.

Eerste: genieten

Laatste: afzien

Het besef van een groeiend kindje in mijn buik, het voelen bewegen ervan, dat vond ik echt genieten.
Verder? Afzien. Ik ben extreem misselijk geweest incl. ziekenhuis door uitdroging en vanaf 32 weken was het ziekenhuis in, ziekenhuis uit ivm premature weeën.
Ik wil heel graag op den duur nog een kindje, maar ben wel bang voor de zwangerschap.

De eerste weken ging het nog wel maar vanaf week 6 werd ik misselijk tot week 16 en ik voelde me zo ziek dat het voelde alsof ik griep had. Kon wel momenten genieten en vond het ook heel leuk om zwanger te zijn maar kon ook erg weinig pas vanaf week 20 voelde ik me beter en ben met 35 weken en 1 dag bevallen dus weet niet zo goed hoe die laatste loodjes voelen. Maar als ik kijk wat ik er voor terugkrijg