Wanneer wist je dat je relatie mislukt was?

Hier gaat het niet goed,slecht...erg slecht.Ik sta nu op het punt om mijn relatie te beeidigen.Aan 1 kant wil ik vechten,we hebben een prachtige zoon samen,binnenkort krijgen we een mooie grotere woning.Maar aan de andere kant ben ik er zo klaar mee.het is 1 grote egoitishe eikel.

Wat rot dat het niet goed gaat. Waarom is je man egoïstisch? Heb je het daar wel is met hem over gehad? Is dat sinds kort of was dat al langer zo?

Sterkte met je beslissing.
Ik weet wel als ik merk dat het minder gaat dan gooi ik het eruit en zoeken we samen een oplossing vooral sinds we ook een zoon hebben samen.

Eigenlijk al op onze trouwdag. Maarja, 'nee' zeggen doe je ook weer niet en ergens had ik nog wel hoop dat we eruit kwamen. Maar achteraf gezien ging het al veel eerder bergafwaarts. Niet dat het alleen maar ongeluk en verdriet was, dat zeker niet, maar goed was het ook niet meer.

Wat jij zou moeten doen weet ik niet, dat kun je alleen voor jezelf beslissen. Maar ik denk wel dat de stap om uit elkaar te gaan veel moeilijker en ingewikkelder is als jullie straks een groter huis hebben.
Heel veel sterkte in elk geval

Ik wist veel te snel dat ik met mijn toenmalige vriend niet oud wilde worden. We hadden alleen net een huis gekocht en weggaan was op dat moment geen optie. Na een jaar samenwonen, besloten we samen om er een punt achter te zetten. Ik heb hem op een avond gevraagd of hij mij als de moeder van zijn kinderen zag. En dat was gewoonweg niet het geval. Dan is het duidelijk.

Maar het blijft moeilijk. Het is een moeilijke situatie. Vooral als er een kindje in het spel is. Maar wat doet hij, dat je denkt dat je er vandoor moet gaan? Heeft hij het altijd gedaan, of is het een nieuwe situatie?

Het gaat de laatste 2 jaar met ups and downs.Hij denkt niet aan zijn kind,maakt afspraken zonder te overleggen,Denkt dat hij de enige is die werkt...voor de duidelijkheid ik werk 4 dagen in de week waarvan 1 dag van 9 tot 20 uur.Daarnaast zorg ik het meest voor V.en ga zo maar door.

Met hem praten helpt niet,want dan draait ie het zo dat ik spoken zie,of het draait uit op een nog grotere ruzie.

Wat moet dat vreselijk moeilijk zijn mauwmauw

Een voorbeeld waardoor het vanavond geëscaleerd is,
Zijn moeder heeft een nieuwe printer gekocht,die moest hij gaan instaleren.10 minuten voordat V naar bed zal gaan.Dus ik zeg van wacht nou tot hij op bed ligt dan kan je dan gaan.Nee dat moest toen.zijn ouders wonen 10 meter verderop.Toen hij terug kwam,had ik ondertussen een heel gevecht gehad met onze zoon,die wilde niet verschoond worden,nee die wilde met papa spelen,maar ja papa was er niet.

Ohjee mauwmauw toch

Bij mijn ex wist ik het doordat ik me veel aan hem irriteerde. Maar mijn ogen gingen pas open toen ik verliefd werd op een ander

Zelda schreef:Wat moet dat vreselijk moeilijk zijn mauwmauw

oke en daar zijn de tranen,het is ook vreselijk moeilijk.ik zeg net van morgen ben ik weg(ik moet zoiezo weg)vraag hij hoelaat,ik zeg voorgoed.het enige antwoord wat ik krijg is " doei" lijkt wel of het hem niet meer boeit.

Razz_ schreef:Ohjee mauwmauw toch

Bij mijn ex wist ik het doordat ik me veel aan hem irriteerde. Maar mijn ogen gingen pas open toen ik verliefd werd op een ander

ik irriteer me 6 van de 7 dagen zeker aan hem,

Oh wat vreselijk moeilijk Ik zou zeggen pak je spullen ga (tijdelijk) bij hem weg. Zodat jij rust krijgt, dingen kan overdenken. Kun je ergens heen?

mauwmauw schreef:

Zelda schreef:Wat moet dat vreselijk moeilijk zijn mauwmauw

oke en daar zijn de tranen,het is ook vreselijk moeilijk.ik zeg net van morgen ben ik weg(ik moet zoiezo weg)vraag hij hoelaat,ik zeg voorgoed.het enige antwoord wat ik krijg is " doei" lijkt wel of het hem niet meer boeit.

En dat doet vreselijk veel pijn natuurlijk. Je hebt het gevoel alsof alles 100% op jou neer komt, en dat is niet eerlijk. Dit wil je helemaal niet van hem horen. Als je echt denkt dat jij hem niet meer boeit, dan moet je gaan. Maar besef wel dat hij dit misschien doet omdat het hem ook pijn doet hoe het tussen jullie gaat, dat hij daarom zo onverschillig doet.
Heb je iemand bij wie je (tijdelijk?) terecht kunt? Als jij weg bent, beseft hij misschien wel wat hij altijd gehad heeft en dat hij toch heel veel van je houd.

Logisch dat je het niet meer trekt. 4 dagen werken en de hele zorg van je zoontje op je nemen is niet niks, en daarbij nog al die negatieve energie thuis.....dat breekt je op den duur echt op.

wat moet dat moeilijk zijn.
Jij denkt echt dat jullie hier niet meer uit kunnen komen?

Bij mijn ex wist ik al na een paar maanden dat het niet goed zat. Toch ben ik zo stom geweest om 3 jaar bij hem te blijven en kon ik hem pas echt loslaten toen ik mijn huidige vriend leerde kennen.

Ik heb dit al vaker van jou gelezen meen ik mij te herinneren....dit is echt niet gezond hoor.
Pak idd voor paar dagen wat spullen bij elkaar en ga naar ouders oia...samen met je zoontje.
Even nadenken...jij, maar hij ook.

oh, mauwmauw, ik vind t echt heel erg voor je. Ik heb vaker verhalen van je gelezen en denk dat je t echt niet makkelijk hebt in deze situatie

Moeilijke situatie zeg. Wat houd je tegen om niet te gaan?

Mauwmauw wat ontzettend k*t. Dikke


Achteraf gezien ging het tussen mij en mijn ex al maanden niet meer. Ik had alleen wat langer nodig om de knoop door te hakken.

Bij jou is er een kindje in het spel dus kan me voorstellen dat de keuze maken heel erg moeilijk is. Maar zie jenog een toekomst in de relatie?

Weetje mauwmauw volgens mij weet jij al heel goed dat hij het gewoon niet voor je is en dat er voor jullie geen toekomst meer is maar je durft gewoon de drempel niet over te steken. Ik had dat ook. En heel stom ik ben toen vreemd gegaan en dat is natuurlijk niet fair in welke situatie ook.

Maar toch.. Lieve meid. Maak voor jezelf een afspraak van bijvoorbeeld een maand. Doe je best voor hem, probeer veel te praten, ga eens goed nadenken over de toekomst en neem een beslissing want dit gaat zo niet

ik kan een paar dagen bij mijn moeder terecht,maar het heeft geen zin.1,5 jaar geleden ging het ook niet goed.Ik zat niet goed in me vel omdat ik alles voor V deed.Hij helemaal niks deed.Ik ben toen een week bij mijn moeder geweest,ben toen ook bij de ha geweest om te praten,hij kwam niet mee voor die gesprekken.hij reageerde niet op mijn smsjes,heeft geen 1 keer gebeld of gesmst om te vragen hoe het met zijn zoon was.Dat heeft me toen echt heel veel pijn gedaan.Dat ie niet naar mij vroeg,kon ik mee leven,maar zijn zoon van toen een maand of 3-4 dat kon ik me niet voorstellen dat je die niet wilde zien.
Ik geef vaak de schuld van onze problemen omdat we zo ontzettend klein wonen(30m2)Ik heb altijd de hoop gehad dat het beter zal gaan als we groter wonen,maar ik moet zeggen dat ik verwacht dat het niet gaat gebeuren.
Ik vind zo moeilijk om die stap te maken,is wel een relatie van 4,5 jaar en een zoon van bijna 2.

Het is ook heel moeilijk. En ik denk dat het je ook nog wel heel veel verdriet gaat doen, en heel wat energie gaat kosten om voor jezelf te kiezen. Hoop is vaak een sterk gevoel waardoor je blijft. Omdat je het zo graag wilt.

Mijn ex en ik hadden samen een koophuis.
Eigenlijk wist ik al wel een tijd dat het goed zat, veel ruzies en irritaties ed.
Heel naief, maar dacht dat het door het koophuis wel beter zou gaan.
Niet dus, uiteindelijk toch maar besloten om de knoop door te hakken, ook omdat ik verliefd werd op een ander, nu mijn man. Toen pas zag ik echt dat het niet goed zat en het zo niet langer kan.
God, wat was dat moeilijk, juist ook omdat we dan met het huis zouden te komen zitten.
Uiteindelijk is dat allemaal goed gekomen en ben ik nog nooit zo gelukkig geweest als nu.

Hele vervelende situatie, ook omdat jullie een kindje hebben.
Ik hoop dat je de juiste beslissing maakt, waar jij gelukkig van word .

Lieve mauwmauw....maar dan weet je eigenlijk toch al genoeg? Als hij geen interesse in je zoon toont, niet 1 keer bellen....
Ik zit er echt niet op aan te sturen dat jullie uit elkaar moeten gaan hoor, maar ik hoop wel dat je een beslissing kan nemen (welke dat ook moge zijn)...want dit is niet goed, voor jou niet, voor je vriend niet en zeker niet voor je zoon.

Is er al zicht op een groter huis?

Dolcis_ schreef:Moeilijke situatie zeg. Wat houd je tegen om niet te gaan?

De toch wel leuke momenten,en onze zoon.En de hoop dat het ooit weer beter gaat worden

Zelda schreef:Lieve mauwmauw....maar dan weet je eigenlijk toch al genoeg? Als hij geen interesse in je zoon toont, niet 1 keer bellen....
Ik zit er echt niet op aan te sturen dat jullie uit elkaar moeten gaan hoor, maar ik hoop wel dat je een beslissing kan nemen (welke dat ook moge zijn)...want dit is niet goed, voor jou niet, voor je vriend niet en zeker niet voor je zoon.

Is er al zicht op een groter huis?

We wonen in een woonwagen,en de nieuwe wagen is al in aanbouw.De planning is dat hij begin oktober geplaatst word.

Waarom zijn jullie in een woonwagen gaan wonen? En waarom kiezen jullie nu weer voor een woonwagen?

Heel veel sterkte.