Wat doe jij met dit soort kado's?

Een geboorte wekt blijkbaar veel creativiteit op. De geboorte van onze tweeling is voor veel (oud)tantes, ooms en collega's blijkbaar een prachtige reden de verfdoos te zoeken die al jaren achterin de garage ligt te verstoffen. We krijgen dus allemaal zelfgemaakte schilderijen kado voor in de kinderkamer met een tweeling-thema. De stijlen variëren van New Age tot Bob Ross.

Begrijp me niet verkeerd, ik ben dol op zelfgemaakte kado's omdat er veel liefde, tijd en moeite in steekt. Daarom wil ik ze dus ook niet linea recta naar de stort brengen. Maar ze zijn zo lelijk .

Nu moeten we dus een spijker in de muur slaan en een logboek bijhouden wie welk kunstwerk heeft gefabriceerd en deze daar vlug ophangen als die persoon op bezoek komt om niemand te kwetsen en omdat we ook niet zoveel plek aan onze muren hebben om ze allemaal op te hangen. Ik houd mijn hart vast!

Wat doen jullie met dit soort geschenken?

Wij hebben geleerd gewoon eerlijk te zeggen dat we het leief vinden, maar dat het niet onze smaak is... Is niet leuk voor ze, maar fijner dan er achterkomen dat je het snel ophangt als ze langskomen....

Aah dat klinkt lief inderdaad maar als jullie het echt lelijk vinden wordt het lastig.
Ik heb geen idee wat ik ermee zou doen

Wij hadden op het geboortekaartje staan dat we graag kleertjes wilden in maat 62/68 omdat ik zelf al genoeg 56 had gekocht. Een collega kwam met maat 104 Lief bedoeld vast maar tegen de tijd dat hij dat aan kan.. En verder best veel grote maten, niet meer zo groot als die 104, maar ik dacht lezen!
Wat ik mij nu wel bedenk iedereen heeft het goed uitgekozen als ik daadwerkelijk van iedereen 62/68 had gekregen had ik weer te veel gehad van die twee maten

In de wc ophangen, schuur, achter de deur...

Ik laat stomme cadeaus meestal nog eventjes staan en dump 't dan gewoon. Als er naar wordt gevraagd, zeg ik dat m'n smaak door de jaren heen veranderd is en 't er niet meer bij paste; helaas.. Maar dat ik er foto's van heb en er met liefde aan terug denk. (of één of andere leugen)

Dat is inderdaad het lastige met zelfgemaakte cadeaus, ik maak zelf om die reden nooit schilderijen voor mensen die ze dan zouden moeten ophangen, maar gewoon iets grappigs of iets wat bruikbaar is. Een shirtje beschilderd met een grappig figuurtje, als mensen het dan niet mooi vinden dan hoeven ze het niet uit beleefdheid aan de muur te hangen maar kunnen ze het uit beleefdheid een keer aantrekken, ander voordeel, 't kind is er zo weer uitgegroeid dus dan mag het in de doos met herinneringen.

Wel lastig als je dus toch allemaal schilderijtjes krijgt, ik zou ze niet ophangen, ik zou ergens in huis, hoeft niet persé de babykamer te zijn, een plankje of klein plekje op tafel maken waar je dat soort dingen neerzet en waar je ze na een tijd ook weer weg haalt, je zou ze daarna gewoon in een doos met kinderherinneringen kunnen doen oid en als de betreffende oom of tante er naar vraagt zou ik dan zeggen dat jullie in een mooie doos bewaren met dingen die jullie niet allemaal kwijt kunnen maar die jullie later wel graag aan je kinderen wil meegeven.

Shygirl85 schreef:Aah dat klinkt lief inderdaad maar als jullie het echt lelijk vinden wordt het lastig.
Ik heb geen idee wat ik ermee zou doen

Wij hadden op het geboortekaartje staan dat we graag kleertjes wilden in maat 62/68 omdat ik zelf al genoeg 56 had gekocht. Een collega kwam met maat 104 Lief bedoeld vast maar tegen de tijd dat hij dat aan kan.. En verder best veel grote maten, niet meer zo groot als die 104, maar ik dacht lezen!
Wat ik mij nu wel bedenk iedereen heeft het goed uitgekozen als ik daadwerkelijk van iedereen 62/68 had gekregen had ik weer te veel gehad van die twee maten

Nou dat klinkt wel een beetje ondankbaar hoor. Je krijgt in de kraamtijd vaak enorm veel kleertjes en later niet meer, het kan toch zijn dat je collega om die reden besloot iets groters te kopen. Daar heb je dan later wat aan. Of misschien vond ze het een heel leuk kledingstuk maar was het er niet kleiner. Ik vind het echt sneu dat jij dan vind dat ze beter had moeten lezen.

kun je ze niet allemaal bij elkaar hangen als een soort foute collage ofzo

Ik zou ze bewaren, maar niet ophangen. Misschien op zolder ergens uitstallen met wat andere cadeaus en over een paar jaar laten verdwijnen.

Marktplaats?

Bij mij belanden dit soort cadeaus in de kast (zo ver mogelijk achterin) en een jaar later, bij het opruimen, gooi ik het gewoon weg. Ik moet er dan wel bij zeggen dat ik maar een persoon ken die met echt stomme dingen komt aanzetten en dat ook weer vergeet, dus het wordt niet opgemerkt dat ik het niet ergens neerzet of ophang.

Ik ben wel heel benieuwd geworden naar de collectie nu, foto?

Kun je er niet een foto van maken? Van alles schilderijen bij elkaar?
En die in een lijstje doen (desnoods A4 formaat) en dan kun je die een tijd laten staan maar ook weg doen als het je niet meer zint. Dan kunje ook zeggen dat je teveel gekregen hebt om alles op te hangen.

Wat een lastige situatie. Ik zou het niet kunnen om tegen die mensen te zeggen dat het mijn smaak niet is. Zeker omdat ze er tijd, moeite ect hebben ingestoken. Ik zou ze gewoon even op zolder neerleggen. Ik bedoel als er visite kom dan kan het toch gewoon dat ze boven ergens op hangen. Als ik iets kado geef dan ga ik later niet vragen waar diegene het heeft ophangen

Sanne schreef:Marktplaats?

Haha dat is wel heel lullig, als ze toevallig hun schilderijtjes tegenkomen op Marktplaats en Charlie er nog profijt uit zou halen ook.

Maar moeilijk Charlie, ik zou ze gewoon bewaren en zeggen dat je het kamertje niet te druk wilt hebben als ze er echt naar vragen. Je hebt immers al dat Keep Calm schilderijtje hangen. Ik zou dat ook echt niet op willen hangen hoor.

Marin schreef:

Sanne schreef:Marktplaats?

Haha dat is wel heel lullig, als ze toevallig hun schilderijtjes tegenkomen op Marktplaats en Charlie er nog profijt uit zou halen ook.

Haha, wie weet levert het Charlie grote bedragen op (bij kunst en kitsch ofzo). Maar nee, het was niet serieus bedoeld.

тыквашка schreef:

Shygirl85 schreef:Aah dat klinkt lief inderdaad maar als jullie het echt lelijk vinden wordt het lastig.
Ik heb geen idee wat ik ermee zou doen

Wij hadden op het geboortekaartje staan dat we graag kleertjes wilden in maat 62/68 omdat ik zelf al genoeg 56 had gekocht. Een collega kwam met maat 104 Lief bedoeld vast maar tegen de tijd dat hij dat aan kan.. En verder best veel grote maten, niet meer zo groot als die 104, maar ik dacht lezen!
Wat ik mij nu wel bedenk iedereen heeft het goed uitgekozen als ik daadwerkelijk van iedereen 62/68 had gekregen had ik weer te veel gehad van die twee maten

Nou dat klinkt wel een beetje ondankbaar hoor. Je krijgt in de kraamtijd vaak enorm veel kleertjes en later niet meer, het kan toch zijn dat je collega om die reden besloot iets groters te kopen. Daar heb je dan later wat aan. Of misschien vond ze het een heel leuk
kledingstuk maar was het er niet kleiner. Ik vind het echt sneu dat jij dan vind dat ze beter had moeten lezen.

Misschien komt het ook doordat wat ik gekregen had ook totaal niet mijn smaak was, verder ben ik absoluut niet ondankbaar. En zeg ik ook dat het achteraf goed is zo omdat we anders alleen maar kleren hadden in maat 62,68 nu hebben we ook groter en hoeven we dat straks niet meer te kopen.

Dat soort dingen liggen hier op de kast in de hun eigen kamer. Visite komt toch nooit op hun kamertjes. En mocht dat nou per ongeluk wel gebeuren zeg ik gewoon dat we steeds vergeten om het op te hangen (en we zijn ook best lui met dat soort dingen dus klinkt best geloofwaardig).

Shygirl85 schreef:

тыквашка schreef:

Shygirl85 schreef:Aah dat klinkt lief inderdaad maar als jullie het echt lelijk vinden wordt het lastig.
Ik heb geen idee wat ik ermee zou doen

Wij hadden op het geboortekaartje staan dat we graag kleertjes wilden in maat 62/68 omdat ik zelf al genoeg 56 had gekocht. Een collega kwam met maat 104 Lief bedoeld vast maar tegen de tijd dat hij dat aan kan.. En verder best veel grote maten, niet meer zo groot als die 104, maar ik dacht lezen!
Wat ik mij nu wel bedenk iedereen heeft het goed uitgekozen als ik daadwerkelijk van iedereen 62/68 had gekregen had ik weer te veel gehad van die twee maten

Nou dat klinkt wel een beetje ondankbaar hoor. Je krijgt in de kraamtijd vaak enorm veel kleertjes en later niet meer, het kan toch zijn dat je collega om die reden besloot iets groters te kopen. Daar heb je dan later wat aan. Of misschien vond ze het een heel leuk
kledingstuk maar was het er niet kleiner. Ik vind het echt sneu dat jij dan vind dat ze beter had moeten lezen.

Misschien komt het ook doordat wat ik gekregen had ook totaal niet mijn smaak was, verder ben ik absoluut niet ondankbaar. En zeg ik ook dat het achteraf goed is zo omdat we anders alleen maar kleren hadden in maat 62,68 nu hebben we ook groter en hoeven we dat straks niet meer te kopen.

Ik denk dat die mensen dat ook hadden bedacht en daarom met andere maten aankwamen.

Ontopic: Ik zou ze niet ophangen in huis ofzo. Ik zou ze ergens op de kinderkamer bewaren als een soort van boeken op de boekenplank. Mochten ze er naar vragen heb je ze tenminste nog wel. En als ze zien dat ze niet hangen, snappen ze de hint misschien ook wel.