Terug slaan?

Mijn zoon speelt vaak met een groepje van 5 kinderen. In dat groepje zitten 2 meisjes die hem altijd moeten hebben. Eergister kwam hij thuis met een bloedneus en een schaafwond op zijn hoofd.1 van de meisjes had hem laten struikelen terwijl hij rende. Vanmorgen kwam hij huilend thuis omdat het andere meisje hem keihard had gebeten.
De moeders van die meisjes vinden dat de kinderen het zelf op moeten lossen en zeggen er niks van. Mijn zoon is eigenlijk te lief om terug te slaan.
Hoe zouden jullie dit oplossen? Zeggen dat hij terug moet slaan? Die kinderen er op aanspreken? Of toch naar die moeders gaan? (we wonen in een flat en dit zijn de enige kinderen waar hij mee kan spelen. Met die andere 3 kan hij goed overweg)

Ik zou naar die ouders gaan, dit is toch niet normaal? Ik zou het best erg vinden als mijn zoon vaak met verwondingen thuis zou komen, dat is toch geen spelen meer.

Ik zou ook naar die ouders gaan. En als zij er echt niets aan doen, dan zou ik die kinderen zelf aanspreken.

Ik zou ook naar de ouders gaan, want dit is toch niet normaal.
Ik neem aan dat die ouders er ook niet blij mee zouden zijn als het thuis bij een broertje gebeurd of zo.

Kan me hier af en toe echt over verbazen hoe laks sommige ouders hier in zijn..
Laatst hier ook in het zwembad, een jongetje een kop groter dan mijn dochtertje was haar constant aan het treiteren, spullen afpakken etc, das niet leuk maar op zich kan ze dat zelf wel op lossen.
Maar op een gegeven moment gooide hij een bal expres keihard in haar gezicht en sloeg haar, en zijn vader zat er langs en zei gewoon niks.
Nou toen ben ik er maar eens naar toe gelopen , echt nou het is toch erg dat ik er wat van moet zeggen.

Dus als ik jou was als de ouders niks doen , die kinderen zelf aanspreken .

Als zoiets gebeurd dan zou ik direct naar die kinderen toelopen, en vervolgens meteen naar de ouders gaan. Als de ouders hun kinderen hier niet op aanspreken, dan zou ik mijn kind niet nog met hun kinderen laten spelen. Jammer als er verder niet veel andere kinderen in de buurt zijn maar dit is echt niet normaal. Hoe oud zijn de kinderen?

Dat meisje dat beet is 2,5 en die andere net 4.

Ik zou ook naar die ouders gaan. Kleine ruzietjes kunnen ze wel zelf oplossen, maar ik vind het belachelijk om het goed te vinden als je kind een ander kind bijt of laat struikelen, dan laat je wel echt een flinke steek vallen.

Oh ok, ik dacht al wat ouder. Hebben kinderen van 2 niet soms zo'n bijt-fase? Zou het wel tegen de ouders zeggen dan, maar meer omdat ze er dan vanaf weten. Over wat dat kind van 4 jaar heeft gedaan zou ik wel echt boos worden hoor.

Ik heb ook eens zoiets aan de hand gehad. Mijn kleinste bleef maar jammeren dat een jongetje hem zo'n pijn had gedaan. Dat ventje (bijna 7!!) liep al de hele dag met een stok rond. Toen ineens viel bij mij het kwartje en ben ik gaan kijken, hij had 3 dikke striemen op zijn lijfje staan. Ik ben met mijn kind naar de ouders toegelopen, heb het laten zien en heb netjes gezegd dat als zij er niets aan zouden doen, dat ik het dan wel zou doen. Laaiend was ik. Mijn kind is 3 notabene. En nu blijven ze ook echt uit zijn buurt, ik wil niet meer hebben dat ze met hem spelen. Er is al teveel gebeurd en die ouders doen er niets aan/hebben het te druk met zichzelf.

Ik ben eigenlijk helemaal niet zo van het terugslaan, máár hier is het dus wel een keer voorgevallen en het werkte perfect. Die jongen kijkt nu wel voort uit en toch zijn ze nog de beste vrienden.

Ik zou echt uit mijn vel springen van kwaadheid als een kind van zeven mijn kind met een stok zou slaan, ik vind dat echt abnormaal. Ik neem ook wel aan dat die ouders daar niks van wisten en dat ze hun kind wel flink op zijn donder hebben gegeven.

Ik zou eerst naar de kinderen zelf gaan en daarna direct naar de ouders en ook zeggen dat ik de kinderen heb aangesproken.
Als er daarna niks veranderd en ze blijven hem/haar pijn doen, ja dan mag er van mij best een keer terug geslagen worden.

Susan schreef:Ik zou echt uit mijn vel springen van kwaadheid als een kind van zeven mijn kind met een stok zou slaan, ik vind dat echt abnormaal. Ik neem ook wel aan dat die ouders daar niks van wisten en dat ze hun kind wel flink op zijn donder hebben gegeven.

Nou echt hè, jeetje...

Ik zou inderdaad ook de ouders erop aanspreken. Dat doe ik sowieso vrij snel of anders spreek ik het kindje er zelf op aan. Maar bij dit soort erge dingen zou ik linea recta naar de ouders gaan.

Trouwens, ik heb mijn dochter al meerdere malen gezegd dat ze best een duw terug mag geven als een kind zich agressief gedraagt naar haar toe. Op de opvang zit een kindje dat altijd andere kinderen pijn doet en ik vind het geen enkel probleem als die eens een duw of mep terug krijgt. Ze is hier alleen een veel te zacht ei voor: ze zou nooit iemand bewust pijn doen, maar ik vind duwen of meppen niet per se verkeerd als het uit zelfverdediging is.

Ik ben vanmiddag ff bij die moeders langs gegaan. De ene zei: het zijn kinderen. Dat moeten ze zelf uit zoeken. Hij is een jongen die moet leren dat hij niet bang moet zijn voor meisjes.

De andere zei: Wat moet ik er aan doen? Ze is nog maar zo klein en begrijpt dat niet. En als ik binnen zit dan kan ik niet alles in de gaten houden. (ik zit zelf altijd buiten als mijn zoon over de galerij rent)

Tegen beide moeders heb ik gezegd dat ik hun kinderen er dan zelf op ga aanspreken. En als ze dan toch door zouden gaan dat mijn zoon ze terug mocht slaan.

Dit hebben we vanmiddag gelijk gedaan. 1 van die 2 meisjes zat bij ons voor de deur te spelen. Toen sloeg ze hem met een houten blokje op het hoofd. Ik heb haar eerst aangesproken maar toen deed ze het weer. Toen ik tegen mijn zoon zei dat hij haar dan mocht terug slaan zei hij: maar mama, ze is nog maar zo klein. Ik kan haar toch niet slaan?? Hij was nog verontwaardigt ook dat ik dat zei.

Ze heeft later nog wel een 'schop'onder haar kont gekregen van een andere buurvrouw. Zij past altijd op die kinderen en in hun cultuur zijn die dingen wat normaler geloof ik. Daarna luisterde ze heel goed.

Heb je goed aangepakt!

Susan schreef:Ik zou echt uit mijn vel springen van kwaadheid als een kind van zeven mijn kind met een stok zou slaan, ik vind dat echt abnormaal. Ik neem ook wel aan dat die ouders daar niks van wisten en dat ze hun kind wel flink op zijn donder hebben gegeven.

Het zijn helaas ouders die niet op hun kind letten. Dit voorbeeld was van een sportkantine. Daar rollen pa en ma 's ochtends in (pa is de trainer) en 's avonds rollen ze weer naar buiten. In de tussentijd zien ze hun kind alleen maar als hij zelf naar hen komt. Ze zullen nooit gaan kijken waar hij is en wát hij doet. Het is gewoon een puur rotjoch. Na het stokincident is pa er naartoe gelopen, heeft hem op een normale manier aangesproken en zijn stok afgepakt. Dit vond ik al heel vreemd, ik zou echt laaiend worden op mijn kind als hij een 4 jaar jonger kind met een stok slaat (trouwens, welke leeftijd dan ook maar dit vind ik gewoon extra zielig) en ik zou maken dat ik naar huis ging. Maar niet voordat hij verplicht sorry moest gaan zeggen. Dit alles is niet gebeurt. Hij heeft niet eens op zijn mieter gekregen, niks! Dat zegt genoeg over het manneke en zijn ouders. Mijn kinderen bijven bij hem uit de buurt.

Echt belachelijk, zowel van die ouders van dat kind met die stok als die ouders bij Yvonne in de flat. Ik kan me daar echt kwaad om maken.

Zeker naar de ouders gaan! Ik geloof ook niet dat kinderen van zo'n jonge leeftijd al in staat zijn zelf ruzies op te lossen (als het al ruzies zijn en geen pestgedrag).

Jeetje, zulke jonge kinderen die al zonder het bijzijn van ouders buiten spelen, dat zou ik echt nooit doen. En ik zou inderdaad tegen je zoontje zeggen dat hij zich mag verdedigen en voor zichzelf op mag komen, dan maar een tik terug maar hij hoeft zich ook geen pijn te laten doen.

Shoesdontlie schreef:Jeetje, zulke jonge kinderen die al zonder het bijzijn van ouders buiten spelen, dat zou ik echt nooit doen. En ik zou inderdaad tegen je zoontje zeggen dat hij zich mag verdedigen en voor zichzelf op mag komen, dan maar een tik terug maar hij hoeft zich ook geen pijn te laten doen.

Nee, precies, dat vind ik ook zo raar, om aan de ene kant te zeggen dat je kind dat toch nog niet snapt en aan de andere kant wel datzelfde kind zonder toezicht te laten buitenspelen. Als je nog niet kunt inschatten dat je een ander pijn doet ben je er in mijn ogen nog niet aan toe om alleen buiten te spelen. Ik heb het idee dat die ouders wel een beetje van hun gemak gediend zijn.

yvonne schreef:Ik ben vanmiddag ff bij die moeders langs gegaan. De ene zei: het zijn kinderen. Dat moeten ze zelf uit zoeken. Hij is een jongen die moet leren dat hij niet bang moet zijn voor meisjes.

De andere zei: Wat moet ik er aan doen? Ze is nog maar zo klein en begrijpt dat niet. En als ik binnen zit dan kan ik niet alles in de gaten houden. (ik zit zelf altijd buiten als mijn zoon over de galerij rent)

Tegen beide moeders heb ik gezegd dat ik hun kinderen er dan zelf op ga aanspreken. En als ze dan toch door zouden gaan dat mijn zoon ze terug mocht slaan.

Dit hebben we vanmiddag gelijk gedaan. 1 van die 2 meisjes zat bij ons voor de deur te spelen. Toen sloeg ze hem met een houten blokje op het hoofd. Ik heb haar eerst aangesproken maar toen deed ze het weer. Toen ik tegen mijn zoon zei dat hij haar dan mocht terug slaan zei hij: maar mama, ze is nog maar zo klein. Ik kan haar toch niet slaan?? Hij was nog verontwaardigt ook dat ik dat zei.

Dat krijg je van je goede opvoeding . Ah, wel echt heel lief dat hij dat dan echt niet vindt kunnen. Hij heeft natuurlijk ook wel een punt, maar hij hoeft zich ook niet constant pijn te laten doen.