Praten tegen buikbaby?

Ik was zaterdag op kraamvisite bij mijn vriendin die pas is bevallen van een superschattig meisje, we hadden het over zwanger zijn etc en toen zei ze: 'PC, je moet praten tegen je kindje! Dan ga je hem voelen hoor..' Ze zei dat ze ook vaak met dr dochtertje sprak en hele verhalen aan d'r vertelde.

Ik praat nooit echt met de baby.. wat zou ik hem moeten zeggen? Spraken jullie met je kindje toen hij/zij in de buik zat? Ik zit wel regelmatig mijn handen op mijn buik en ik aai er liefjes overheen en mijn man geeft er kusjes op maar verder? Voelde me helemaal schuldig!

Nee, ik heb nooit met ze gepraat toen ze in mijn buik zaten. Ik heb wel heel veel met mijn handen op mijn buik gezeten en zo contact gemaakt.

Paper Crown schreef:Ik was zaterdag op kraamvisite bij mijn vriendin die pas is bevallen van een superschattig meisje, we hadden het over zwanger zijn etc en toen zei ze: 'PC, je moet praten tegen je kindje! Dan ga je hem voelen hoor..' Ze zei dat ze ook vaak met dr dochtertje sprak en hele verhalen aan d'r vertelde.

Ik praat nooit echt met de baby.. wat zou ik hem moeten zeggen? Spraken jullie met je kindje toen hij/zij in de buik zat? Ik zit wel regelmatig mijn handen op mijn buik en ik aai er liefjes overheen en mijn man geeft er kusjes op maar verder? Voelde me helemaal schuldig!

voel je niet schuldig hoor ik praat ook niet veel met mijn baby die in mijn buik zit doe ik straks wel als ze eruit is.

Op den duur ga je wel praten als je je kindje voel, mijn vriend deed het ook en speelde gitaar voor mijn buik

Nee ik niet, maar mijn vriend wel
In de buik reageerde ze dan ook op zijn stem.
Ik maakte vooral contact door handen op mijn buik te leggen.

Nee hier ook niet echt gepraat tegen haar, af en toe als grapje ofzo. Ik wreef wel vaak over mijn buik heen.

Hier soms meer een keer uit de gein. Zo zeggen we nu "kom er maar uit kleintje!"
Maar echt praten en hele verhalen vertellen dat doen we/ik niet.
Wel altijd veel contact met m'n handen, daar komt de kleine dan ook echt op af.

Ik praat af en toe met de baby, maar geen hele verhalen hoor.
Ik heb wel bijna altijd mijn hand op mijn buik.


Mijn vriend praat wel vaker tegen de baby zodat ze alvast zijn stem leert herkenen. En geeft ook veel kusjes op m'n buik.

Ik maak eigenlijk alleen contact door mijn handen op de buik te leggen. Voel eigenlijk niet zo de behoefte om tegen mijn buik te praten. Weet wel dat ik zodra de kleine er is genoeg zal praten

Niet hardop, wel 'in gedachten'.

Mijn man wel, die praat hardop tegen ze 'door de navel heen' zeg maar. Het laatste wat hij zei was op strenge toon "Eruit met jullie, en snel een beetje....dit is jullie vader".

Ik heb ook niet tegen m'n dochter gepraat.

Behalve trouwens op het einde, of ze er alsjeblief uit wilde komen.

Ja hoor ik had hele verhalen toen ze in m'n buik zaten. Ik vertelde ook wat ik ging doen als ik ergens heen liep ofzo. Overigens wel alleen als ik thuis was niet als er andere mensen bij waren

Charlie schreef:Niet hardop, wel 'in gedachten'.

Mijn man wel, die praat hardop tegen ze 'door de navel heen' zeg maar. Het laatste wat hij zei was op strenge toon "Eruit met jullie, en snel een beetje....dit is jullie vader".

LOL!!! Hahahahahah.

Nee, hier ook niet gepraat tegen de buik. Bij zoon wel veel in gedachten 'bij hem geweest', dochter kreeg echt amper aandacht in mijn buik. Daar voel ik me wel schuldig over, ik had een prenatale depressie en kon gewoon niet genieten of vooruit kijken. Dochter is nu echt een zonnestraaltje (we zeggen wel eens dat ze lachend geboren is), en ik begrijp nog steeds niet hoe er zo'n blije baby uit zo'n verdrietig lijf kan komen.

Zoon reageerde trouwens totaal niet op mijn handen, dochter wel. Achteraf denk ik omdat mijn placenta bij zoon voor lag en bij dochter achter, dus dat hij mijn handen/warmte ook gewoon niet kon voelen ofzo.

nee, echt praten doe ik eigenlijk nooit tegen de buikbaby. Ik heb mijn handen wel heel veel op mijn buik liggen en heb ook het idee dat de baby daar wel op reageert. Ik zing trouwens voor onze dochter wel vaak hetzelfde liedje, soms wel 5 of 6 keer op een dag, ik hoop dat de baby daar straks ook rustig van wordt, omdat de baby het liedje herkent.

Ik voel hem trouwens ook nog niet. Of afentoe denk ik wat te voelen maar dan is het gauw weer weg.. Ik heb een muziekdoosje die ik afspeel op mijn buik dus hopelijk helpt het straks ook om hem rustig te krijgen.

Ik moest even nadenken, maar volgens mij heb ik nooit echt tegen de buikbaby gepraat. Misschien af en toe? Wat erg dat ik het niet meer zeker weet, haha. Wel maakte ik contact met haar door mijn handen op mijn buik te leggen en muziek af te spelen.

Liadan schreef:Nee, ik heb nooit met ze gepraat toen ze in mijn buik zaten. Ik heb wel heel veel met mijn handen op mijn buik gezeten en zo contact gemaakt.

Hier hetzelfde

Soms praat ik wel tegen mijn buikbaby.
Ik ga er dan ook echt voor liggen na het douchen bijv.
Dan ga ik mijn buik insmeren, zodra ik hem of haar dan voel dan praat ik tegen ons kindje .

Mijn collega is 1 week verder dan mij en ze leest haar buikbaby iedere dag een verhaaltje voor.