van verlegen mannetje, tot ondeugende boef. herkenbaar?

L. was voorheen echt een mannetje dat de kat uit de boom keek. Emoties toonde hij niet. Op het kdv was hij altijd wel lekker aan het spelen, maar liet niet van zicht horen. Nu zit hij inmiddels bijna 2 weken op de peutergroep...en het is een ondeugend mannetje geworden! Hij komt helemaal los en aan einde van de dag is hij vuurrood van de warmte. Gek doen, rennen, zingen, lachen, etc.

Ook thuis herkennen we dat. Vanavond liep hij door de supermarkt te zingen met de koekjes onder zijn armen, ging op de grond liggen van het lachen, rent helemaal alleen van a naar b naar c...... Hij komt helemaal los. Terwijl hij een half jaar geleden nog rustig alles bekeek vanuit het winkelwagentje.

Vind het leuk om te zien hoor, maar had dit nooit gedacht. Wij zijn beide niet van die uitbundige en drukke mensen, maar hij lijkt ons nu te gaan compenseren...

Herkenbaar?

Wat leuk zeg . Misschien geinspireerd door de andere peutertjes? Hier geen plotselinge omschakeling, maar wel rustige ouders en een heel extraverte peuter.

Jep hier ook een meisje dat ik voorheen kon beschrijven als erg rustig en zelfs verlegen en nu een bijdehandte peuterpuber met streken en geen remmingen meer. Ook niet meer bij anderen. Zo rustig als ze eerst was, zo druk is ze nu af en toe...

Hier is onze dochter ook veel meer losgekomen vanaf dat ze 2,5 jaar is ongeveer. Daarvoor was ze heel verlegen en keek ze heel erg de kat uit de boom (thuis niet, maar als we ergens anders waren).
Nu is ze nog steeds wel verlegen, maar vooral als mensen haar iets willen geven of heel dichtbij komen. Maar ze loopt wel zingend door de supermarkt, praat tegen vreemden (zolang ze dus op een afstand blijven).

Liadan schreef:Hier is onze dochter ook veel meer losgekomen vanaf dat ze 2,5 jaar is ongeveer. Daarvoor was ze heel verlegen en keek ze heel erg de kat uit de boom (thuis niet, maar als we ergens anders waren).
Nu is ze nog steeds wel verlegen, maar vooral als mensen haar iets willen geven of heel dichtbij komen. Maar ze loopt wel zingend door de supermarkt, praat tegen vreemden (zolang ze dus op een afstand blijven).

Hier precies zo!

Heel herkenbaar!

Ik herken dit van veel kindjes op het kdv idd!!

Helaas heel herkenbaar, ons mannetje was ook altijd heel lief en rustig, maar nu.. pfff hij is echt een boef geworden en vaak erg druk, al is hij nu soms ook nog wel lief hoor.. zal dus wel aan de leeftijd liggen..

Een half jaar terug ging ik nog graag met hem boodschappen doen, maar nu is het soms echt een drama..

T. is altijd al zo geweest, kan me voorstellen dat t wennen is, zo'n omschakwling.

@annemie, ik snap niet zo goed dat je t 'helaas' vindt, ik vind t juist fijn dat T. zichzelf durft te zijn (ookal is dat niet altijd even makkelijk voor ons)

Teddyaapje schreef:T. is altijd al zo geweest, kan me voorstellen dat t wennen is, zo'n omschakwling.

@annemie, ik snap niet zo goed dat je t 'helaas' vindt, ik vind t juist fijn dat T. zichzelf durft te zijn (ookal is dat niet altijd even makkelijk voor ons)

Nou hij slaat me,trekt aan me haren,luistert vaak niet,dus daar ben ik niet blij mee.

Grappig om te lezen allemaal. Ben zelf blij dat l uit z'n schulp komt. Nu knuffelt hij ook echt en geeft kusjes, deed hij eerst ook niet. Vind fijn dat hij zich zo prettig voelt in z'n doen en laten.

Annemie schreef:

Teddyaapje schreef:T. is altijd al zo geweest, kan me voorstellen dat t wennen is, zo'n omschakwling.

@annemie, ik snap niet zo goed dat je t 'helaas' vindt, ik vind t juist fijn dat T. zichzelf durft te zijn (ookal is dat niet altijd even makkelijk voor ons)

Nou hij slaat me,trekt aan me haren,luistert vaak niet,dus daar ben ik niet blij mee.

Oke, nu begrijp ik het! Dat is idd erg vervelend. Heb je een idee waarom hij dit doet?

Nee,geen idee,hij doet het ook alleen bij mij,hij is dan niet boos ofzo..hij lacht zich rot,dus volgens mij ziet hij het als een spelletje en als ik zeg dat hij moet ophouden heeft hij alleen maar meer schik.

@flower, dat kusjes geven doet mijn zoontje nu ook heel graag bij iedereen,zooo lief!

Misschien kun je hem op zo'n moment zeggen wat hij wél moet doen, bijv. aaien ipv slaan of aan je haren trekken. En kun je hem er op een later moment op aan spreken. Dat je bijv. tijdens het eten zegt dat je het niet fijn vindt als hij je slaat of aan je haren trekt omdat dat pijn doet. Ik weet niet of hij dat nu al zou kunnen begrijpen maar ooit zal dat wel het geval zijn en dan heb je jezelf er al in 'getraind' om het zo aan te pakken.

Liadan schreef:Hier is onze dochter ook veel meer losgekomen vanaf dat ze 2,5 jaar is ongeveer. Daarvoor was ze heel verlegen en keek ze heel erg de kat uit de boom (thuis niet, maar als we ergens anders waren).
Nu is ze nog steeds wel verlegen, maar vooral als mensen haar iets willen geven of heel dichtbij komen. Maar ze loopt wel zingend door de supermarkt, praat tegen vreemden (zolang ze dus op een afstand blijven).

Heel herkenbaar, onze dochter was altij erg rustig maar nu begon ze laatst tegen een meneer in de supermarkt te roepen dat hij stil moest zijn (meneer schreeuwde nogal) en zij deed daarbij haar wijvinger tegen haar mondje en zei sssst, de kikkers slapen en de babby ook.

Meneer keek heel gek, ik zelf ook...