Waar leven jullie voor?

Ik leef omdat ik leef, ik leef niet alleen voor de fijne en leuke dingen/momenten, maar ook voor de moeilijke momenten. Dat hoort er ook bij. Net zoals werk erbij hoort. Ik probeer ook bewust te leven op de minder mooie momenten, omdat die ook weer de mooie momenten maken. Dat vind ik niet minder leven.

Ecrits schreef:Ik leef omdat ik leef, ik leef niet alleen voor de fijne en leuke dingen/momenten, maar ook voor de moeilijke momenten. Dat hoort er ook bij. Net zoals werk erbij hoort. Ik probeer ook bewust te leven op de minder mooie momenten, omdat die ook weer de mooie momenten maken. Dat vind ik niet minder leven.

Dit dus.

Ik leef voor mezelf. Ik kan wel heel erg mijn best doen om anderen te pleasen en zelf ongelukkig zijn, maar daar word ik zelf niet gelukkig van. Uiteindelijk ben ik de enige die dit leven leeft.

Ecrits schreef:Ik leef omdat ik leef, ik leef niet alleen voor de fijne en leuke dingen/momenten, maar ook voor de moeilijke momenten. Dat hoort er ook bij. Net zoals werk erbij hoort. Ik probeer ook bewust te leven op de minder mooie momenten, omdat die ook weer de mooie momenten maken. Dat vind ik niet minder leven.

Ik kan me hier ook bij aansluiten

Voor mijzelf en daarom indirect ook voor de mensen om wie ik geef of nog ga geven.

Dat is namelijk wat mij het meest gelukkig maakt. De mensen om mij heen. (over het algemeen dan).
Of dat nou mijn ouders zijn, of juist gewoon een random iemand op straat met een hondje die ik niet ken, maar me wel groet. Daar wordt ik blij van.
Ik wil heel graag een gezinnetje. Ik heb nog geen partner of kinderen, maar die komen vast vanzelf nog wel. Ondertussen studeer ik en werk ik, zodat ik tegen de tijd dat ik wel kindjes heb, ook goed voor ze kan zorgen. In ieder geval door de dingen die ik kán beïnvloeden, te beinvloeden. Zo studeer ik zodat mocht ik later een bepaalde baan willen, ik een beter kans maak. Ik werk om geld te verdienen, zodat ik voor mijzelf en in de toekomst ook mijn kindjes, kleding en eten en drinken enzo kan kopen. Voor levensonderhoud dus.
Ik wil daarnaast niet compleet afhankelijk zijn van een partner, want je weet nooit wat er kan gebeuren. Je relatie kan mislopen of een partner kan overlijden. Dan wil ik graag in staat zijn toekomstige kinderen een zo stabiel mogelijk leven te bieden. En financiele zekerheid kan daarbij handig zijn.

Daarnaast vind ik het werk wat ik nu doe wel heel erg leuk. Ik heb echt superleuke lieve collega's. En ook de meeste gasten die op mijn werk komen zijn aardig. Daar haal ik wel veel voldoening uit. Door de gasten die komen bowlen/eten een leuke avond te bezorgen. Als ik geen werk kon doen wat ik niet leuk zou vinden, dan gaat het met mij geestelijk snel minder. Dat is dus iets wat ik sowieso nooit wil. Het hoeft geen moeilijk werk te zijn, of werk waarin ik me heel erg ontwikkel. Maar ik moet me wel op mijn plek voelen en een beetje gewardeerd. Is dat het geval, dan ben ik over het algemeen wel een redelijk blij persoon.

Daarnaast denk ik dat alle mensen (planten/dieren ook) bestaan om zijn/haar soort te laten voort bestaan. In sommige gevallen lijkt dit misschien tegenstrijdig. Bijvoorbeeld wanneer een moordenaar andere mensen vermoord. Maar iemand die een ander dood, doet dit, omdat de ander in zijn/haar ogen niet goed (genoeg) is. En dus de soort verslechterd. Ook mensen die geen kinderen krijgen, werken indirect mee aan het voortbestaan van de mens als soort. Ze zorgen ervoor dat er bepaalde taken gebeuren, die mogelijk belangrijk kunnen zijn voor het voortbestaan van de mens. Niet alleen hele banale dingen als eten moeten verzorgd worden. Maar ook structuur of plezier is belangrijk. Die zorgt dat de mens gemiddeld genomen happier in zijn of haar vel zit. Waardoor het levensplezier groter wordt en waardoor die ene mens wil leven. En dus ook helpt zijn/haar soort te laten voortbestaan.

Klink vergezocht en te diepzinnig/filosofisch, I know. Maar ik zit doelloos op stage. nog anderhalve dag te gaan tot de zomervakantie. En ik heb gewoon niks te doen. Dus ik ging maar even filosoferen over mijn levensvisie.

Gympie schreef:Ik vind het een aparte vraag. Waar leef ik voor? Tja, ik heb er even bot gezegd niet zelf voor gekozen om te leven, haha. Dus ik heb nu niet iets bedacht waar ik voor leef. Ik leef gewoon.

Same here.

Ik vind wel dat jullie allemaal makkelijk op een antwoord komen, hoor. Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. Ik weet het niet. Maar wel dat het niet zo easy peasy is als 'mezelf', 'gezin', 'werk', etc. Wat als dat allemaal wegvalt, waar ben je dan? Dat vraag ik me af, ook voor mezelf, en daarom heb ik geen antwoord.

Rood schreef:Ik vind wel dat jullie allemaal makkelijk op een antwoord komen, hoor. Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. Ik weet het niet. Maar wel dat het niet zo easy peasy is als 'mezelf', 'gezin', 'werk', etc. Wat als dat allemaal wegvalt, waar ben je dan? Dat vraag ik me af, ook voor mezelf, en daarom heb ik geen antwoord.

Maar daarom is het juist misschien toch ook makkelijk? Je moet er zelf iets van maken, wat maakt het leven voor jou de moeite waard? Want inderdaad is het niet altijd makkelijk en inderdaad heb je er weinig keuze in. Ik vind de vraag niet zo moeilijk eigenlijk; er zijn bepaalde dingen die er toe doen en bepaalde dingen die er niet toe doen, voor mij persoonlijk. Als alle belangrijke dingen wegvallen zou het voor mij ook niets meer waard zijn.

Ik heb werkelijk nog geen idee waarvoor ik leef.

Rood schreef:Ik vind wel dat jullie allemaal makkelijk op een antwoord komen, hoor. Stof zijt gij en tot stof zult gij wederkeren. Ik weet het niet. Maar wel dat het niet zo easy peasy is als 'mezelf', 'gezin', 'werk', etc. Wat als dat allemaal wegvalt, waar ben je dan? Dat vraag ik me af, ook voor mezelf, en daarom heb ik geen antwoord.

Waarom ik leef als in waarom ik uberhaupt ter wereld ben gekomen, daar heb ik ook geen idee van. Ik heb ook niet het gevoel dat ik hier voor een bepaald doel ben ofzo. Vandaar dat ik de dingen opnoem die belangrijk zijn in mijn leven als in familie, vrienden en liefde. Als die alle 3 weg zouden vallen dan zou ik me diep ongelukkig voelen denk ik. Als 1 van die dingen weg valt, heb ik het andere nog en wellicht komt het er dan ooit nog weer van.

Wel heb ik altijd heel graag kinderen gewild. Dat was gewoon logisch voor mijn gevoel dat dat zou gebeuren. Maar helaas bleef het uit en vlak voor ik mijn vriend leerde kennen begon ik te beseffen dat ik het idee wellicht wat los moest gaan laten. Ik was toen ook heel erg bezig met wat ik dan nu wilde. Tja en dan staat mijn vriend ineens voor mijn neus, die heeft het weer behoorlijk op zijn kop gezet. Zeker gezien het feit hij een dochtertje heeft, dat wakkert het allemaal weer lekker aan. Maar ik weet het niet, ik zit nu zo in twijfel in wat ik wil. Wat ik voel weet ik wel maar wat ik wil is een ander ding. Maar goed, mijn punt is... Waar je voor leeft kan dus ook veranderen...

Confusion schreef:Ik heb werkelijk nog geen idee waarvoor ik leef.

Ik eerlijk gezegd ook niet. Ik vind het leven wel leuk hoor, daar niet van. Maar waar ik voor leef, geen flauw benul.