Zakken in loon. Daarna nog gemotiveerd om je werk te doen?

Is er iemand die hier ervaring mee heeft? Het gaat in dit geval om een heel flink verschil, ongeveer de helft van wat er nu verdiend wordt, maar nog wel voldoende om van rond te komen. Toch kan ik mij voorstellen dat wanneer je zover gedaald bent je motivatie wat verloren raakt.

Ik zou zeker mijn motivatie kwijt raken, vooral omdat ik dan niet het idee heb dat ik gewaardeerd word.

Oh sorry, het gaat dan wel om een andere functie met een meer 9-5 mentaliteit en geen weekenden zoals nu. Dus niet binnen dezelfde functie.

Nois schreef:Oh sorry, het gaat dan wel om een andere functie met een meer 9-5 mentaliteit en geen weekenden zoals nu. Dus niet binnen dezelfde functie.

O, het gaat om een hele andere functie, ik dacht binnen dezelfde functie. Maar, dan zou ik kijken of ik de baan wel echt leuk zou vinden in de verhouding met wat je gaat verdienen, want dan zou ik mezelf wel kunnen motiveren.

Ik merk dat dat mij heel erg tegen staat. Ik zit nu in die situatie en dan doen ik nog eens werk wat ik leuk vind en voor geleerd heb maar ik verdien er veel minder dan dat ik met mijn bijbaantje doe. Daarbij krijg ik nog eens betaald per patient. Erg leuk maar soms heb ik gaten van een uur in mijn agenda en dan krijg ik dus niets uit betaald terwijl ik er wel een uur ben.

Nois schreef:Oh sorry, het gaat dan wel om een andere functie met een meer 9-5 mentaliteit en geen weekenden zoals nu. Dus niet binnen dezelfde functie.

Ik denk dat het dan ook erg belangrijk is om te kijken in hoeverre je het fijn vindt om nu niet meer zoveel uren te draaien.
Ik heb gemerkt dat minder werken, minder inkomsten, maar meer tijd met m'n dochter me meer waard is dan een flink salaris.

Als je dit niet belangrijk vindt dan zou m'n motivatie wel flink zakken door zoveel minder te verdienen. Tenzij de functie echt 1000 keer leuker is. Maar dan nog.. Het is wel heel veel geld.

Ik denk dat het er ook aan ligt of je zelf die keuze hebt gemaakt of dat je meer gedwongen werd door het bedrijf. Als ik de keuze zelf bewust gemaakt heb, zou ik het niet erg vinden. Als het bedrijf heeft gekozen, zou ik mij wel minder waardig voelen en misschien zelfs overwegen om een andere baan te zoeken.

Peachy schreef:Ik denk dat het er ook aan ligt of je zelf die keuze hebt gemaakt of dat je meer gedwongen werd door het bedrijf. Als ik de keuze zelf bewust gemaakt heb, zou ik het niet erg vinden. Als het bedrijf heeft gekozen, zou ik mij wel minder waardig voelen en misschien zelfs overwegen om een andere baan te zoeken.

+1

Minder. Van mijn vorige baan dan die daarvoor ben ik een paar tientjes achteruit gegaan maar netto scheelde dat ongeveer 200 euro (minder goede secundaire arbeidsvoorwaarden). Dat heeft me toch altijd een beetje dwars gezeten. Het was wel mijn eigen keuze, maar het zat toch niet helemaal lekker. Daardoor liep ik soms niet dat stapje harder zoals ik nu doe.

Daar was ik al bang voor, vooral omdat het niet maar om een paar honderd gaat. Maar hij is vanmorgen juist gevraagd om een functie hoger te gaan wat het dilemma nog groter maakt.

Op de duur wel. Ik zat met hetzelfde dillema en aangezien mijn reiskosten ook maar voor 1/3 werden vergoed er vanaf gezien. Ik zou dan onder het minimumloon terrecht komen.