Vertrouwen

Ben jij goed van vertrouwen in andere mensen?

Soms te goed..
Maar naar een keer bedonderd en een paar keer voorgelogen te zijn neem ik het me elke keer weer voor om dat niet te doen, maar ik blijf mensen maar geloven!

Het duurt even voordat ik iemand vertrouw, maar de personen die ik vertrouw, vertrouw ik voor de volle 100%.

Burn schreef:Soms te goed..
Maar naar een keer bedonderd en een paar keer voorgelogen te zijn neem ik het me elke keer weer voor om dat niet te doen, maar ik blijf mensen maar geloven!

Herkenbaar zoals je het zegt. Zo gaat het bij mij ook. Met steeds hetzelfde resultaat. Denk bij mezelf: Volgende keer toch wat voorzichtiger zijn, maar ja

Meestal wel. Soms helemaal niet.

Soms vertrouw ik mensen te snel, dit dan met negatieve gevolgen voor mijzelf..
Maar soms ook helemaal niet, maar dat ligt dan net aan hoe die andere persoon op mij over komt..

Krullebol schreef:Soms vertrouw ik mensen te snel, dit dan met negatieve gevolgen voor mijzelf..
Maar soms ook helemaal niet, maar dat ligt dan net aan hoe die andere persoon op mij over komt..

Ik denk dat dit wel een belangrijk iets is in omgang met andere mensen. Als mensen vertrouwd over komen, dan vertrouw ik ze snel. Ook al ben ik al eens eerder tegen de muur gelopen.

Vroeger vertrouwde ik iedereen.. Ik was van het kaliber: 'ik vertrouw je tot het tegendeel bewezen is' .. Maar ik ben een aantal keren flink gekwetst hierdoor en toen sloeg het ineens kom naar: ik vertrouw je niet, tot je het tegendeel bewijst.

Nu is het vooral een gutt - feeling, gevoel dus, waar ik op af ga... Klopt negen van de tien keer wel!

Als je het gevoel hebt dat je iemand kunt vertrouwen doe je dat?

Laatste tijd wat minder, maar altijd té goed van vertrouwen geweest. Ik ben dus lekker vaak tegen een steen aangelopen

Burn schreef:Soms te goed..
Maar naar een keer bedonderd en een paar keer voorgelogen te zijn neem ik het me elke keer weer voor om dat niet te doen, maar ik blijf mensen maar geloven!

Zo herkenbaar helaas. Ik vertel ook altijd veel te veel aan mensen, kan mezelf achteraf wel vaak voor mijn kop slaan maar dan is het leed al geschied.

Dolcis, vanwaar je vraag? Is er iets gebeurd?

Ik vroeg me af of ik de enige was. Wat jij zegt herken ik ook wel. Vertel vaak te snel dingen aan mensen waarvan ik later denk: had k beter niet kunnen doen..

Niet bij (potentiele) partners. Ik ben namelijk zelf niet zo betrouwbaar, of ik kan iig een hoop dingen bedenken om ze te kwetsen. Ook al voer ik meestal niets daarvan uit ben ik toch bang dat het me wordt aangedaan.

*iets met een ezel en een steen* blijf ik maar tegen mezelf herhalen maar het schijnt niet echt te helpen.
Ik wil gewoon zo graag dingen vertellen en met mensen delen dat ik gewoon blij ben dat het eruit is. Later ga ik me dan pas afvragen (net als jij) Goh, was dat nou wel zo handig?

Discordia: wat vind je er zelf van dat je niet zo betrouwbaar bent?

Ik ben in elk geval geen ezel, want die steen kom ik regelmatig nog tegen haha..

Rumble schreef:*iets met een ezel en een steen* blijf ik maar tegen mezelf herhalen maar het schijnt niet echt te helpen.
Ik wil gewoon zo graag dingen vertellen en met mensen delen dat ik gewoon blij ben dat het eruit is. Later ga ik me dan pas afvragen (net als jij) Goh, was dat nou wel zo handig?

Discordia: wat vind je er zelf van dat je niet zo betrouwbaar bent?

Knap waardeloos natuurlijk Ben gek genoeg wel eerlijk daarover de laatste tijd. Zei pas nog tegen mijn vriend: "als ik iets van plan ben vertel het ik eerlijk of ik doe het zo geheim dat je er nooit achter komt." Misschien niet wat hij wil horen, maar ja...

Hij is nog steeds bij me ook al heb ik een aantal dingen gedaan die hem flink verdrietig maken. Ik ben daar heel dankbaar voor, maar ik kan sommige dingen moeilijk weerstaan op sommige momenten.

Ik denk er weinig over na of ik iemand wel of niet vertrouw. Ik laat maar weinig mensen toe in mijn leven. Met de meeste heb ik oppervlakkig contact en dat vind ik genoeg. Dan maakt het ook helemaal niet uit of ze wel of niet te vertrouwen zijn.

Aan de ene kant ben ik het begin van relaties (met vrienden ed), heel makkelijk met vertrouwen. Leen makkelijk dingen uit, maak afspraken met mensen ed.
Echter als ze iets dichterbij komen, dan vertrouw ik ze niet meer zo. Wordt ik achterdochtiger. Ik weet niet waarom, het is een beetje vreemd te omschrijven. Als mensen er echt toe gaan doen word ik soort van onzeker ofzo...

Discordia schreef:

Rumble schreef:*iets met een ezel en een steen* blijf ik maar tegen mezelf herhalen maar het schijnt niet echt te helpen.
Ik wil gewoon zo graag dingen vertellen en met mensen delen dat ik gewoon blij ben dat het eruit is. Later ga ik me dan pas afvragen (net als jij) Goh, was dat nou wel zo handig?

Discordia: wat vind je er zelf van dat je niet zo betrouwbaar bent?

Knap waardeloos natuurlijk Ben gek genoeg wel eerlijk daarover de laatste tijd. Zei pas nog tegen mijn vriend: "als ik iets van plan ben vertel het ik eerlijk of ik doe het zo geheim dat je er nooit achter komt." Misschien niet wat hij wil horen, maar ja...

Hij is nog steeds bij me ook al heb ik een aantal dingen gedaan die hem flink verdrietig maken. Ik ben daar heel dankbaar voor, maar ik kan sommige dingen moeilijk weerstaan op sommige momenten.

Haha nou wel fijn dat je daar eerlijk over bent. Het is dan aan hem wat hij ermee doet of hoe hij daar mee om wil gaan. Lijkt me wel moeilijk eerlijk gezegd om je vriend te zijn.

Ik ben soms te goed van vertrouwen waardoor ik me vaak laat kwetsen. Erg stom van me natuurlijk maar als mijn eerste indruk goed is durf ik meer mezelf te zijn. Niet dat ik mij anders voor doe maar ben dan wat ingehouden, kat uit de boom. Maar soms kom ik na een tijd achter dat mijn goede vertrouwen toch niet zo juist is waardoor ik (onbewust) toch te veel toelaat en te veel van andere accepteer en daar ben ik nu ook met een 'waarvan ik dacht dat ze een vriendin was' letterlijk met mijn neusje in de boter gevallen. Ik heb uiteindelijk ook een keus gemaakt om het contact te verbreken en dat voelt wel juist! Mijn collega's vertrouw ik met 'mate' omdat het een hard werkbedrijf is met veel roddels zorg ik er altijd voor dat mijn contacten met mannen opervlakkig blijft.

Ik ben in het eerste contact vaak wat afstandelijk, en vertrouw ik mensen niet zo snel. Als ik iemand beter leer kennen, krijg ik er ook steeds meer vertrouwen in. Maar dat is vaak wel wankel. Bij kleine dingen, kan mijn vertrouwen in iemand al flink zakken.

ja en dat pakt niet altijd goed uit. Tcoh vertik ik t om wantrouwig te worden. Beetje naief misschien maar mn mensenkennis is ondertussen wel vrij groot waardoor ik meestal wel een goede inschatting maak tegenwoordig

Was ik wel altijd, tot op het naïeve af soms. Nu ben ik eerder erg wantrouwend

Awww Statler..hoe komt dat?

Ja en nee. Ja in de zin van dat ik nogal goedgelovig ben, je kan mij veel wijs maken omdat ik erop vertrouw dat mensen de waarheid vertellen en niet over bepaalde zaken gaan liegen. Maar er is al een paar keer gebleken dat ik niet meer zomaar alles moet aan nemen. Als het echt komt op vertrouwen in mensen die dichter bij komen of aan wie ik hele persoonlijke dingen vertel, nee dan vertrouw ik mensen niet snel. Ik ben een echte kat uit de boom kijker.