Hoe gingen jullie de 20 weken echo in?

Wij hebben woensdagavond de 20 weken echo.
Heb nog al eens tegenslagen gehad in mijn leven, dus ben
nu al zenuwachtig, voel me ineens zo ontzettend onzeker.
Dan denk ik, eet ik wel gezond genoeg enz...
Het fijne is wel dat ik ons kindje goed voel, maar dat zegt niks natuurlijk.
Van mij mag het al wel zover zijn.

Hadden jullie hier ook last van?

Bij Laurens ging ik er nogal blanco in, ik wist niet goed wat ik kon verwachten.

Bij Pepijn en deze baby was ik echt veel zenuwachtiger, omdat ik juist weet wat ik kan verwachten en wat er ook allemaal mis kan zijn.

Ik vond het ook beide keren wel heel spannend of alles goed zou zijn. Op zich had ik er wel vertrouwen in maar je weet het nooit van tevoren. Bij de eerste was er wel iets afwijkends maar dat was niks ernstigs en bij de tweede was alles helemaal goed.

En ook al is het spannend en medisch probeer er wel van te genieten want het is wel jouw mooie kleine kindje die je daar op dat schermpje ziet!

Ik was erg zenuwachtig en was heel erg bang dat er iets gevonden werd. Al denk ik dat mijn voorgeschiedenis van het zwanger worden dit ook wel verergerde.

Succes woensdag!!
En inderdaad wat tania zegt probeer ook te genieten, het is zo mooi om je kleintje weer te zien!

ik ging er niet super zenuwachtig in.... vond het wel wat spannend, om te kijken of alles goed was.

maar achteraf besefte ik wel dat ze meer kunnen zien als wat ik in eerste instantie dacht

Naar omstandigheden redelijk relaxed, ik was erg angstig tijdens de zwangerschap van Ezra, maar ik was niet extra angstig bij die echo. Voor ons was een stel dat overduidelijk slecht nieuws had gekregen, dat was natuurlijk wel confronterend en erg zielig, maar ik ging er niet heel nerveus heen.

Toen ik zwanger was van Yrsa heb ik 'm af en toe wel even geknepen, ook omdat ik haar pas later voelde bewegen, maar evengoed was ik niet enorm bang dat er iets mis was.

Ik had er zin in, was wel nerveus maar dat hoort erbij.

Onze zoon werkte niet mee dus mochten we dezelfde dag terugkomen en hebben in totaal 55 minuten kunnen koekeloeren.

Nadeel 1 was ik niet meer nerveus voor deel 2.

Ik had er zin in en was niet echt zenuwachtig eigelijk.

Wij gingen er met een gevoel heen van.. alles is goed, toch maar 20 weken echt doen..

uurtje later stonden we allebei compleet uit het veld geslagen en huilen buiten...

48 lange uren wachten tot we 2e 20weken echo in WKZ kregen, en gelukkig was toen alles goed, kreeg alleen de rest van de zwangerschap extra echo's om kindje in de gaten te houden

Ik ging er beide keren blanco in. Mocht er nog een derde komen zal ik er anders in gaan gezien de situatie met de tweede nu.

Rataplan schreef:Ik ging er beide keren blanco in. Mocht er nog een derde komen zal ik er anders in gaan gezien de situatie met de tweede nu.

Was dat iets wat ze op de echo hadden kunnen zien dan?

Rataplan schreef:Ik ging er beide keren blanco in. Mocht er nog een derde komen zal ik er anders in gaan gezien de situatie met de tweede nu.

Jij was toch degen die er pas met 25(?) weken achterkwam dat je zwanger was? Kreeg je dan die echo toen je er meteen toen je erachter kwam ofzo?

Ik was wel zenuwachtig maar gewoon "gezond" zenuwachtig, niet extreem.

Ik ging er nuchter in bij D.
Ik dacht meer, "leuk, weer baby kijken"!
Als ik nu een 20 weken echo zou hebben ga ik er minder nuchter in, ik zou graag weten of het kindje wat mankeert en of ik dan in het ziekenhuis moet bevallen omdat ik graag thuis wil bevallen.

Ik was vreselijk bang en zenuwachtig. Heb de dag ervoor alleen maar lopen janken. Na de vorige zwangerschap en de ellende van de miskraam ging dit veel te goed, dat moest een keer mis gaan was mijn idee. Gelukkig bleek alles super in orde

Susan schreef:

Rataplan schreef:Ik ging er beide keren blanco in. Mocht er nog een derde komen zal ik er anders in gaan gezien de situatie met de tweede nu.

Was dat iets wat ze op de echo hadden kunnen zien dan?

In zijn geval niet, omdat hij geen hart-, nier- en/of gehemelte afwijkingen heeft. Maar het merendeel met dezelfde aandoening heeft wel één of meerdere van deze afwijkingen. (V.CFS = V.elo-Cardio-Faciaal-Syndroom en letterlijk is dat weer verhemelte, hart en aangezicht afwijkingen)

Ik heb heel erg veel zin om ons kleintje weer te mogen bewonderen.
Het zal hopelijk vast wel goed komen.

Tania schreef:

Rataplan schreef:Ik ging er beide keren blanco in. Mocht er nog een derde komen zal ik er anders in gaan gezien de situatie met de tweede nu.

Jij was toch degen die er pas met 25(?) weken achterkwam dat je zwanger was? Kreeg je dan die echo toen je er meteen toen je erachter kwam ofzo?

Klopt. Nee, ik kreeg eerst een soort van 'termijnecho' en een paar dagen later de '20 weken echo'. Alleen was het nieuws dat ik zwanger was in die paar dagen nog niet echt bezonken, vandaar dat ik er toen vrij blanco inging.

oh jee Rataplan, met 25 weken pas....
Dan ben je misschien nog wel zo overdonderd, dat je nog niet echt de tijd hebt gehad om er over na te denken?

LDJ schreef:oh jee Rataplan, met 25 weken pas....
Dan ben je misschien nog wel zo overdonderd, dat je nog niet echt de tijd hebt gehad om er over na te denken?

Dat klopt helemaal .

Willen jullie ook weten wat het is LDJ, een jongen of een meisje?

Ayla schreef:Willen jullie ook weten wat het is LDJ, een jongen of een meisje?

Nee, we hebben besloten dit nog als verassing te bewaren.
Ik ben wel heel nieuwsgierig hoor, maar we vinden het wel heel leuk als we dit nog bewaren totdat ons kindje
geboren word.

Ik vond het best spannend. Maar toen ik eenmaal op die tafel lag en de verloskundige maar bleef zeggen dat het er allemaal zo mooi uitzag etc. toen ontspande ik wel en heb ik echt genoten van de beelden van onze bewegelijke dame haha (L). En daarna voelde ik me echt een trotse mama haha.

Darius schreef:Bij Laurens ging ik er nogal blanco in, ik wist niet goed wat ik kon verwachten.

Bij Pepijn en deze baby was ik echt veel zenuwachtiger, omdat ik juist weet wat ik kan verwachten en wat er ook allemaal mis kan zijn.

Dit gevoel heb ik nu ook. Bij Jesper vond ik het allemaal niet zo heel eng, hoewel ik wel de angst had dat ze iets ergs konden vinden. Nu ik weet waar ze allemaal naar kijken vind ik het veel spannender.