Re: Brandon, is er een andere oplossing?

minoessepoes wo 19 jan 2011 - 22:15

BlackRabbit schreef:Eens met Minoessepoes

Valt dit niet een beetje in dezelfde categorie als:
Jolanda Venema

Ja! Haar moeder zat dus gister ook aan tafel bij Pauw en Witteman.

Gast wo 19 jan 2011 - 22:21

Ik had nog nooit van Jolanda Venema gehoord maar ik zit nu even de Andere Tijden aflevering te kijken over haar foto. Wat een triest verhaal zeg (net als met Brandon trouwens). Er is natuurlijk zo een twee drie geen goede oplossing voor Brandon, maar ik vind hem vastketenen aan een muur echt onmenselijk.

Flinder wo 19 jan 2011 - 22:27

Ik vind het heel erg om iemand zo vast gebonden te zien. Of iemand nu verstandelijk gehandicapt is of dement (en zijn hele leven hard gewerkt heeft) niemand verdient zoiets. Ik denk dat het vaak alleen niet anders kan. Er is weinig geld in de zorg en daardoor kun je niet vier personeelsleden op een client inzetten. Het zou mooi zijn als dat wel kon, maar ik denk dat dat alleen bij hele hoge uitzonderin gaat (bijvoorbeeld als iemand echt even naar buiten moet). In het verhaal van Brandon is me nog steeds niet duidelijk of hij nu echt drie jaar heeft vastgezeten of dat hij alleen met personeel erbij vast moet. Ik ga even uit van dat laatste, de media verdraait volgens mij ook het een en ander. Het blijft een hele trieste situatie. Ik hoop echt dat er toch nog een behandeling mogelijk is al lijkt mij dat ze het ook al met behandeling en medicatie geprobeerd hebben.

Toet wo 19 jan 2011 - 22:34

Storm schreef:En trouwens, zeggen dat wij er niet veel vanaf weten omdat wij niet in die omgeving werken maakt natuurlijk niet veel uit. De beelden zeggen al genoeg, lijkt me. Daarbij kwam er gister ook een medewerkster van s´ Heeren Loo aan het woord en die vond het ook mensonterend. Zij is diegene die met het verhaal naar buiten is gekomen.

Wij zeggen niet dat mensen die niet in zo'n omgeving werken er niks van weten, wij zeggen alleen dat mensen die er wél mee werken anders zullen oordelen. Omdat wij weten hoe die machteloosheid voelt.

Tania wo 19 jan 2011 - 22:36

Ik denk dat eigenlijk niemand hier echt een mening over kan hebben die op de feiten gebaseerd is. Want die weten we helemaal niet zeker. Als ik op internet reacties lees van andere mensen die met hem werken dan komen er weer hele andere dingen naarboven dan dat ze op tv lieten zien.
Ik vind het dan ook raar om te roepen dat ze hem nu meteen los zouden moeten maken (volgens mij riep de pvda dat ook). Lekker makkelijk die mensen werken daar niet en die gaan vast niet vrijwillig naar hem toe om te helpen. Leuk voor de mensen die daar werken als je hem losmaakt en hij gaat helemaal uit z'n dak. De mensen die hem begeleiden zijn echt niet de mensen die uiteindelijk de beslissing hebben over niet of wel vastmaken. Maar die worden wel met het probleem opgezadeld als hij ineens los wordt gemaakt.

Ik denk dat op het moment dat hij werd vastgemaakt dat er geen andere oplossing was. Maar het uitgangspunt moet naar mijn mening wel zijn om iemand zo te gaan begeleiden dat hij weer een (redelijk) normaal leven krijgt. Maar wat daaraan gedaan is en hoe dat is gedaan weet ik niet dus daar kan ik ook niet over oordelen.

Minx wo 19 jan 2011 - 22:42

Wij hebben bij mij op het werk ook een bewoonster gehad die echt afgezonderd moest zitten. Die vrouw was heel erg sterk. Overdag als er genoeg personeel was liep ze "vrij" over de afdeling 's middags om 4 uur tot ze naar bed ging ging ze naar haar eigen kamer. Dit was een kamer met ramen aan 2 kanten zodat ze de gang op kon kijken en naar buiten genoeg buitenlucht dus. Deze vrouw was zwaar dementerend. Voor zichzelf vormde ze niet echt een gevaar maar meer voor de andere bewoners. Ze is namelijk wel eens aangetroffen op een kamer terwijl ze net een kussen over iemands hoofd probeerde te drukken. Als ik dit in mijn gedachten hou dan vind ik het echt niet kunnen dat Brandon zo opgesloten zit. Er zijn handgrepen waarmee je iemand zo erg makkelijk in bedwang kan houden als het niet goed gaat.

TGR wo 19 jan 2011 - 22:44

Ik zal mijn zusje eens vragen wat zij zou doen. Zij werkt als orthopedagoog.

Gast wo 19 jan 2011 - 23:12

Brandon kan zich zelf vast maken? Zoiets viel mij op in P&W.
Ik vind het ook erg om te zien dat mensen worden vastgeketend. Maar ik denk wel, als hij los is, dat hij geen raad weet en dat hij maar om zich heen gaat schoppen en slaan. Ze lieten daar een klein stukje van zien toen hij wel vast zat. Brandon zei toen van sorry dat deed ik niet met zin.

Wat mij steeds in mijn hoofd om spookte was: Hebben zijn ouders hier mee ingestemd? Je mag toch iemand niet zomaar vast ketenen?? Ja ok, er zit wel wat in, als iemand zo onhandelbaar is en hij/zij is los niet vertrouwd, moet je ze maar vastbinden. Maar in mijn ogen werkt het niet zo. Iemand vast ketenen maakt het eigenlijk alleen maar erger.

Gast wo 19 jan 2011 - 23:14

toetje_ schreef:
Storm schreef:En trouwens, zeggen dat wij er niet veel vanaf weten omdat wij niet in die omgeving werken maakt natuurlijk niet veel uit. De beelden zeggen al genoeg, lijkt me. Daarbij kwam er gister ook een medewerkster van s´ Heeren Loo aan het woord en die vond het ook mensonterend. Zij is diegene die met het verhaal naar buiten is gekomen.

Wij zeggen niet dat mensen die niet in zo'n omgeving werken er niks van weten, wij zeggen alleen dat mensen die er wél mee werken anders zullen oordelen. Omdat wij weten hoe die machteloosheid voelt.

En hoe zouden jullie oordelen dan? Het is toch ook gewoon beestachtig, zoals hij vastgeketend zit? Dat doe je niemand aan. De rechter had blijkbaar gezegd dat hij afgezonderd moest worden, niet vastgebonden.

TGR wo 19 jan 2011 - 23:16

Waar mijn zusje werkt, woont ook iemand die graag vastgebonden is, bijna ingebakerd. Hij heeft constant die druk nodig op zijn lichaam, anders wordt hij echt wild.

Ook een dame die haren uit haar hoofd trok, toen ze haar een diadeem met van die pinnetjes erin opdeden, stopte ze.

Wat voor "normale" mensen werkt, werkt vaak niet voor mensen met een beperking, je zal echt je creativiteiten moeten laten spreken. Maar wel altijd afvragen wat nog binnen de grenzen van acceptabel valt en wat niet. Je bent tenslotte heel de dag bezig met ethische vraagstukken.

Minx wo 19 jan 2011 - 23:16

Als ik het goed begreep van die directeur heeft een rechter hier uitspraak over gedaan. In zo'n situatie hebben de ouders weinig te zeggen.

Gast wo 19 jan 2011 - 23:16

May schreef:
Storm schreef:
Ik ben van mening dat Brandon per direcht losgemaakt moet worden.
Met dit stukje ben ik het niet helemaal eens. Ik ben zeker van mening dat hij uiteindelijk los moet kunnen. Maar ik ben bang, ook mede uit ervaring, dat als je hem meteen volledig los gaat laten, hij niet weet wat hij ermee aan moet en de verkeerde kant uit gaat. En hij dan tijdens een agressieve bui compleet de weg kwijt is, en hij vervolgens dus weer terug bij af. Ik denk dat het beter met intensieve begeleiding en therapie afgebouwd kan worden in een bepaald tijdsbestek.

Ja oke daar heb je ook wel een punt. Maar ik vind wel dat er uitzicht moet zijn dat hij uit dat tuigje kan.

Gast do 20 jan 2011 - 0:33

Mensonterend. Ik spreek soms wel eens met de hoofdverpleegkundigen van mensen waar ik werk over mijn studie enzo. En er is 1 man die ook heel lang op zo'n afdeling heeft gewerkt. Hij zei ook dat je soms je ogen niet gelooft wat voor mensen (met stoornissen) je tegen komt en dat het echt veel vaker voor komt dat ze dit soort dingen moeten doen om mensen in bedwang te houden.

Ik kan me zelf niet goed voorstellen dat het goed voor iemand kan zijn om vast gebonden te zitten op 1 plek. Volgens mij maakt dat je nog gekker dan je al bent... Maar ja, veel meer kan ik er ook niet over zeggen omdat ik de oplossing ook niet weet. Ik neem aan dat het personeel daar ook erg naar op zoek is.

Toet do 20 jan 2011 - 1:58

Storm schreef:
En hoe zouden jullie oordelen dan? Het is toch ook gewoon beestachtig, zoals hij vastgeketend zit? Dat doe je niemand aan. De rechter had blijkbaar gezegd dat hij afgezonderd moest worden, niet vastgebonden.

Het is ook beestachtig en als ik hier in mijn werk nooit mee te maken had gehad, had ik ook geroepen dat het onmenselijk is en dat hij per direcht losgemaakt moest worden.
Maar omdat ik in mijn werk het tegendeel heb gezien en met cliënten heb gewerkt waar andere opties vér van hun bed waren, heb ik er meer begrip voor.

Ik heb een jaar lang iedere dag een jongetje van 7 vast moeten leggen, in het begin vond ik het verschrikkelijk. Totdat ik zag wat er gebeurde als hij niet vast lag.
Hij lag om zijn buik, benen en polsen vast omdat hij anders geen nachtrust kreeg en zichzelf dingen aandeed.
Als hij een weekend bij zijn ouders logeerde, waar hij 'los' sliep, moesten ze zondag ochtend standaard naar de huisartsenpost.

Zoals ik al zei heb ik de beelden van Brandon niet gezien (inmiddels een paar stukjes) dus daarom kan ik er ook moeilijk over oordelen. Maar omdat ik dit in mijn eigen werk heb meegemaakt, denk ik dat ik anders naar de situatie kijk dan iemand die er geen weten van heeft en alleen de beelden op televisie ziet.

Minx do 20 jan 2011 - 2:21

toetje kwam dat jongetje nog in contact met andere mensen dan zijn eigen verzorgers? behalve als hij thuis was?

Merai do 20 jan 2011 - 2:37

Tania schreef:

Ik denk dat op het moment dat hij werd vastgemaakt dat er geen andere oplossing was. Maar het uitgangspunt moet naar mijn mening wel zijn om iemand zo te gaan begeleiden dat hij weer een (redelijk) normaal leven krijgt. Maar wat daaraan gedaan is en hoe dat is gedaan weet ik niet dus daar kan ik ook niet over oordelen.

Hier ben ik het helemaal mee eens. En ik ben ook bezig met mijn master Orthopedagogiek, dus in theorie veel kennis over de doelgroep. Maar deze jongen is wel écht een uitzondering qua gedrag en dan moeten er soms ook uitzonderingen gemaakt worden qua behandeling.

bolus26 do 20 jan 2011 - 3:17

ik denk dat zo een keuze nooit zomaar gemaakt wordt en neem aan dat er al flink met medicatie geprobeerd is of dat voldoende zou zijn. Waar ik werk vervoeren we ook kinderen met grepen die pijnlijk zijn en er vooral heel pijnlijk uit kunnen zien (vooral als dat kind dan nog dramatisch gaat kermen o.i.d.)Dit doen we alleen als het echt nodig is.

ik denk dat het goed is dat er aandacht voor zulke gevallen is omdat je dan als instelling weer actief aan de slag gaat om oplossingen te zoeken (3 jaar is wel heel lang,wellicht lukt iets wat toen niet ging nu wel.) maar ik denk ook dat het moeilijk is om een goed beeld van de situatie te krijgen via een tv programma.

Toet do 20 jan 2011 - 3:19

Fairytale schreef:toetje kwam dat jongetje nog in contact met andere mensen dan zijn eigen verzorgers? behalve als hij thuis was?

Ik weet niet of ik je vraag helemaal begrijp maar ik denk ja, wij waren een open instelling dus hij ging ook mee naar de supermarkt e.d.
En ook met andere cliënten.

Minx do 20 jan 2011 - 3:35

Ja je begreep hem goed Wink

.
In zo'n geval vind ik het dan nog weer wat anders dat is niet een 24/7 opsluiting. Daar kunnen ook nog mensen bij komen zonder dat hij vast ligt. Natuurlijk is het moeilijk alleen iemand moet nog wel iets van vrijheid hebben.

Toet do 20 jan 2011 - 3:45

Fairytale schreef:Ja je begreep hem goed .
In zo'n geval vind ik het dan nog weer wat anders dat is niet een 24/7 opsluiting. Daar kunnen ook nog mensen bij komen zonder dat hij vast ligt. Natuurlijk is het moeilijk alleen iemand moet nog wel iets van vrijheid hebben.

Dat is ook heel anders. Ik vind het ook zwaar triest als iemand 24/7 vast ligt en er moet zeker een andere oplossing zijn. Maar het enige wat ik probeerde te zeggen, is dat een hulpverlener zelf anders tegen zo'n situatie aankijkt dan iemand die er nooit iets mee te maken heeft gehad. Omdat wij ook de andere kant van het verhaal zien, niet alleen het zielige/onmenselijke, maar ook het nodige, de machteloosheid.

SuperGrover do 20 jan 2011 - 4:38

Dit kan niet anders dan een schending van de mensenrechten zijn. Ik heb geen pasklaar antwoord, maar levenslang vastbinden is echt geen optie. Dat is volgens mij iedereen met me eens. Op een gegeven moment zal hij dus los moeten, dus waarom jaren daarmee wachten? Ik denk niet dat er op een dag ineens een oplossing komt aanwaaien.

Ik denk dat je het alleen maar erger maakt door iemand zo beestachtig te behandelen. Ik ben zelf een keer of 5 gesepareerd, waarbij ik niet eens werd vastgebonden, dus wat veel minder erg is al. Maar de machteloosheid, het feit dat je als een beest opgesloten wordt, en dat jij helemaal geen enkele zeggenschap hebt over jezelf, de wanhoop... Daar word je echt niet gezonder van. Ik denk dat je vele psychisch gezonde mensen kunt breken door ze te separeren. Dat vind ik al grenzen aan onmenselijk, ook al valt het prima binnen wettelijke kaders.

Gast do 20 jan 2011 - 4:59

Ik denk niet dat Brandon uit gemakzucht is vastgebonden.
Ik debk dat er tot nu toe geen andere oplossing voor hem geweest is.
Schizofrenie is moeilijk te behandelen en schizofrenie in combinatie met een verstandelijke beperking helemaal.
We kunnen allemaal gaan roepen dat hij zo snel mogelijk los moet en naar buiten moet, maar wat als hij een ander kind dood slaat? Dan zijn de rapen helemaal gaar.
(wat overigens al een keer gebeurd is op dezelfde locatie: Stefanie Baas)
Natuurlijk is het mensonterend om iemand vast te binden maar is sommige gevallen zul je anderen in bescherming moeten nemen tegen iemand.
Zijn ouders zijn schijnbaar op de hoogte want je mag nooit vrijheidsbeperkende maatregelen toepassen zonder toestemming van ouders/voogd.

Dan kun je inderdaad ook nog zeggen dat hij niet geschikt is voor zo'n woonvoorziening maar waar is hij dan wel geschikt voor?
Ik denk dat je misschien, heel misschien iets met deze jomngen zou kunnen als je minimaal 2 op 1 begeleiding zou hebben en dat 24 uur. En dat kost een heleboel geld en dat is er niet in de gehandicaptenzorg.

Wat mij mateloos irriteert is dat dit soort gevallen al lang en breed bekend zijn, ook bij de overheid en dat er nu, als het in de publiciteit komt, ineens spoeddebatten komen en er mensen uit de tweede kamer op bezoek gaan bij Brandon.
En dat terwijl er zoveel schrijnende gevallen zijn en er nog steeds wordt bezuinigd in de gehandicaptenzorg.
Maar ja, misschien dat er nu een keer verbetering in komt, al heb ik er een hard hoofd in..

Aimee do 20 jan 2011 - 5:08

SuperGrover schreef:Dit kan niet anders dan een schending van de mensenrechten zijn. Ik heb geen pasklaar antwoord, maar levenslang vastbinden is echt geen optie. Dat is volgens mij iedereen met me eens. Op een gegeven moment zal hij dus los moeten, dus waarom jaren daarmee wachten? Ik denk niet dat er op een dag ineens een oplossing komt aanwaaien.

Ik denk dat je het alleen maar erger maakt door iemand zo beestachtig te behandelen. Ik ben zelf een keer of 5 gesepareerd, waarbij ik niet eens werd vastgebonden, dus wat veel minder erg is al. Maar de machteloosheid, het feit dat je als een beest opgesloten wordt, en dat jij helemaal geen enkele zeggenschap hebt over jezelf, de wanhoop... Daar word je echt niet gezonder van. Ik denk dat je vele psychisch gezonde mensen kunt breken door ze te separeren. Dat vind ik al grenzen aan onmenselijk, ook al valt het prima binnen wettelijke kaders.

Volgens mij zat hij niet de hele dag vastgebonden, alleen als mensen zijn kamer binnen moesten. Verder zat hij wel de hele dag op zijn kamer, maar niet zo vast aan de muur wat je telkens ziet. Neemt niet weg dat dat ook niet goed is hoor, maar ik vind dat vastgebonden zitten toch wel iets schrijnender.

Ik word eerlijk gezegd een beetje geirriteerd als ik al deze beelden zie op tv, en iedereen zo makkelijk hoor praten hoe mensonterend het is. Een jaar lang heb ik met eenzelfde soort client gewerkt en elke dag als je moest werken werd je geschopt, geslagen, geknepen, gebeten, bespuugd etc. En ik ben echt wel wat gedragsproblemen gewend, maar meestal zie je dit aankomen en heb je middelen om een client daarmee te begeleiden. Echter weet ik dus ook hoe het is als al deze middelen niet werken, en je bij elk 1 op 1 contact met de client bang bent om weer blauwe plekken en krassen op te lopen. Veel mensen begrijpen niet hoe mensonterend dat voor de begeleiding is. Je laat je niet zomaar slaan, bijten, schoppen etc. Dat gaat onwijs tegen je natuur in.
En ja, ik heb er zelf voor gekozen om te werken met clienten met gedragsproblemen. Maar ik heb er ook voor gekozen om nog een leven naast mijn werk te hebben, en zodra je steeds thuis komt te zitten met hersenschuddingen e.d. en collega's thuis met psychische klachten gaat er toch een knop om en ga je voor jezelf kiezen.
Dat wil niet zeggen dat ik vind dat ze het goed hebben gedaan met Brandon, door hem op zijn kamer op te sluiten. Maar ik begrijp de beslissing wel, omdat ik zelf gezien heb wat het met mensen en een team doet. Je ziet niet meer dat het slecht is, je zit samen zo in een spiraal en voor je eigen veiligheid besluit je met z'n allen dat dat de enige manier is waarop je hem nog kunt begeleiden. Je sleept elkaar erin mee en hebt dan echt iemand van buitenaf nodig die zegt ' ho even, dit is niet de manier waarop wij voor een client zorgen'. En dan moet je de beslissing maken om een andere plek voor de client te gaan zoeken. Maar ik kan me voorstellen dat een plek voor een jongen zoals Brandon niet zo snel gevonden is...

Begrijp me niet verkeerd: Ik probeer echt niet goed te praten dat ze hem 3 jaar lang hebben opgesloten. Ze hadden aan de bel moeten trekken en een expertiseteam in moeten schakelen en eventueel moeten zeggen ' meneer de directeur, mijn eigen veiligheid komt in het geding, ik kom niet meer werken totdat er een nieuwe plek voor Brandon is gevonden' . Maar ik begrijp wel dat je op een gegeven moment samen met je team zo in een neerwaardse spiraal zit, dat je vooral aan het overleven bent en de mogelijkheden niet meer ziet.

SuperGrover do 20 jan 2011 - 5:28

Aimee schreef:
SuperGrover schreef:Dit kan niet anders dan een schending van de mensenrechten zijn. Ik heb geen pasklaar antwoord, maar levenslang vastbinden is echt geen optie. Dat is volgens mij iedereen met me eens. Op een gegeven moment zal hij dus los moeten, dus waarom jaren daarmee wachten? Ik denk niet dat er op een dag ineens een oplossing komt aanwaaien.

Ik denk dat je het alleen maar erger maakt door iemand zo beestachtig te behandelen. Ik ben zelf een keer of 5 gesepareerd, waarbij ik niet eens werd vastgebonden, dus wat veel minder erg is al. Maar de machteloosheid, het feit dat je als een beest opgesloten wordt, en dat jij helemaal geen enkele zeggenschap hebt over jezelf, de wanhoop... Daar word je echt niet gezonder van. Ik denk dat je vele psychisch gezonde mensen kunt breken door ze te separeren. Dat vind ik al grenzen aan onmenselijk, ook al valt het prima binnen wettelijke kaders.

Volgens mij zat hij niet de hele dag vastgebonden, alleen als mensen zijn kamer binnen moesten. Verder zat hij wel de hele dag op zijn kamer, maar niet zo vast aan de muur wat je telkens ziet. Neemt niet weg dat dat ook niet goed is hoor, maar ik vind dat vastgebonden zitten toch wel iets schrijnender.
.

Nee, maar dat kun je ook niet zn hele leven lang volhouden. Deze manier is niet vol te houden tot in lengte van dagen, er zal op een gegeven moment iets anders moeten.

Sunprincess schreef:
Zijn ouders zijn schijnbaar op de hoogte want je mag nooit vrijheidsbeperkende maatregelen toepassen zonder toestemming van ouders/voogd.

Dit is niet waar, met een RM is er geen toestemming nodig, en die heeft hij.

Ik snap dat het verschrikkelijk is om met zo iemand te moeten werken. Dat het beangstigend is, dat het niet moet kunnen dat je mishandeld wordt door een patiënt. Maar dit kan ook gewoon niet. Ik kan niet bedenken wat dan wel, daarvoor weten wij als kijker ook veel te weinig. Maar door iemand zo lang op te sluiten, wordt het allemaal alleen maar erger.

Mijn ervaring met de psychiatrie is dat er vaak meer mogelijkheden zijn dan er geopperd worden, en dat straffen d.m.v. sederen of separeren onnodig vaak worden toegepast. Iemand in afzondering zetten als diegene agressief is, ja dat kan haast niet anders. Maar iemand in een isoleercel laten wonen, bij tijden vastgebonden als een hond, dat vind ik geen menswaardige optie.

Gast do 20 jan 2011 - 5:31

SuperGrover schreef:
Aimee schreef:
SuperGrover schreef:Dit kan niet anders dan een schending van de mensenrechten zijn. Ik heb geen pasklaar antwoord, maar levenslang vastbinden is echt geen optie. Dat is volgens mij iedereen met me eens. Op een gegeven moment zal hij dus los moeten, dus waarom jaren daarmee wachten? Ik denk niet dat er op een dag ineens een oplossing komt aanwaaien.

Ik denk dat je het alleen maar erger maakt door iemand zo beestachtig te behandelen. Ik ben zelf een keer of 5 gesepareerd, waarbij ik niet eens werd vastgebonden, dus wat veel minder erg is al. Maar de machteloosheid, het feit dat je als een beest opgesloten wordt, en dat jij helemaal geen enkele zeggenschap hebt over jezelf, de wanhoop... Daar word je echt niet gezonder van. Ik denk dat je vele psychisch gezonde mensen kunt breken door ze te separeren. Dat vind ik al grenzen aan onmenselijk, ook al valt het prima binnen wettelijke kaders.

Volgens mij zat hij niet de hele dag vastgebonden, alleen als mensen zijn kamer binnen moesten. Verder zat hij wel de hele dag op zijn kamer, maar niet zo vast aan de muur wat je telkens ziet. Neemt niet weg dat dat ook niet goed is hoor, maar ik vind dat vastgebonden zitten toch wel iets schrijnender.
.
Nee, maar dat kun je ook niet zn hele leven lang volhouden. Deze manier is niet vol te houden tot in lengte van dagen, er zal op een gegeven moment iets anders moeten.

Sunprincess schreef:
Zijn ouders zijn schijnbaar op de hoogte want je mag nooit vrijheidsbeperkende maatregelen toepassen zonder toestemming van ouders/voogd.
Dit is niet waar, met een RM is er geen toestemming nodig, en die heeft hij.

Ik snap dat het verschrikkelijk is om met zo iemand te moeten werken. Dat het beangstigend is, dat het niet moet kunnen dat je mishandeld wordt door een patiënt. Maar dit kan ook gewoon niet. Ik kan niet bedenken wat dan wel, daarvoor weten wij als kijker ook veel te weinig. Maar door iemand zo lang op te sluiten, wordt het allemaal alleen maar erger.

Mijn ervaring met de psychiatrie is dat er vaak meer mogelijkheden zijn dan er geopperd worden, en dat straffen d.m.v. sederen of separeren onnodig vaak worden toegepast. Iemand in afzondering zetten als diegene agressief is, ja dat kan haast niet anders. Maar iemand in een isoleercel laten wonen, bij tijden vastgebonden als een hond, dat vind ik geen menswaardige optie.

Dat klopt inderdaad, als hij een RM heeft hoeven ouders geen toestemming te geven maar die RM heeft hij ook niet zomaar gekregen.
En dit is meer dan psychiatrie...... Ik denk dat het veel complexer is dan wij ons voor kunnen stellen.

Gesponsorde inhoud