ruggenprik

Hebben jullie het over het morfine pompje? Want die krijg je in lang niet alle ziekenhuizen als je gewoon een ruggenprik mag hebben. Ik mocht alleen een pompje omdat ik absoluut geen ruggenprik mocht. Mocht ik die wel, dan geen pomp. Alleen iets in het infuus met een spuit die het personeel mocht toedienen. Dat was het protocol in het umcg.

Ik bedoel remifentanil.
Ik weet dat het nog niet in elk ZH gegeven word.
In V.eldhoven mocht ik gewoon kiezen wat ik wilde. Ik mocht ook een ruggenprik maar ik wilde niks in mijn rug en die pethidine prik wilde ik niet meer. De gyn en VK gaven toen aan dat dit voor mij een goede optie zou zijn.
Ik had er ook van gehoord via Teigertje en haar vrouw. Haar vrouw heeft dit toen gehad bij hun eerste en dat sprak mij erg aan.

TBIB schreef:

Happydobby schreef:Ik raad juist dat pompje af, het stilt de pijn nauwelijks, je word er alleen duf van.
Ik heb een ruggenprik gehad vanwege de keizersnee, niks van gevoeld met mijn weeënstorm
Het voelde net als een injectie.

Dat is misschien voor iedereen verschillend.
Ik zal niet beweren dat ik niks meer gevoeld heb maar voor het grootste deel was de pijn echt heel goed te hebben.

+1. Ik vind het een aanrader. Ik vond de weeënstorm veel beter te doen en toen ik perweeën kreeg ging hij uit en je bent binnen 1 minuut er weer helemaal bij.

Bedankt voor jullie reacties!

Ik ga dinsdag vragen hoe het zit hier in het ziekenhuis met dat pompje, dat lijkt me dan eerst wel wat en anders idd eventueel een ruggenprik, al lijkt me dat best eng maar goed. Ik wil het liefste natuurlijk niks en hoop dat dat me ook gaat lukken!

De eerste keer een ramp, maar toen was ik helemaal van de kaart toen ze hem gingen zetten, de 2e keer peanuts, niks van gemerkt. Dus ik denk dat het ook afhankelijk is van de omstandigheden.

En ik weet niet of het ook verschillend voelt of jee een ruggenprik voor pijnstilling krijgt of als verdoving (zoals in mijn geval 2x keizersnede) Maar tijdens een bevalling zou ik denk ik ook eerder voor een pompje gaan zoals diverse mensen beschreven. Toch het gevoel van zelf wat controle te hebben, zeker als je bang bent voor de pijn van een ruggenprik.

Ik vond het zetten niet echt pijnlijk maar het ging bij mij wel fout. Ze hebben te ver doorgeprikt waardoor ze hem spinaal hebben gezet ipv epiduraal...maar dan wel met vloeistof die voor epiduraal bedoeld was. Ik ben tijdens de bevalling een uur volledig verlamd geweest en ze hebben me moeten beademen. Het enige wat ik nog kon was luisteren. Voor mij dus waarschijnlijk geen ruggenprik meer bij een volgende bevalling...

Ik vond de ruggenprik echt een verademing. De weeen waren best hevig bij mij en de ontsluiting bleef maar op 1 centimeter hangen terwijl de vliezen al gebroken waren en ze de weeen flink opvoerden (ingeleid). De verloskundige zag aan me dat ik erg moe was en stelde de ruggenprik voor. Ik heb de prik bijna niet gevoeld, en toen hij eenmaal gezet was voelde ik de ontspanning door mijn benen gaan, echt fijn na al die weeen. Toen de weeen later op de avond toch heel veel heviger werden voelde ik ze wel een beetje maar uiteindelijk is er besloten een keizersnede te doen en werd de verdoving wel omhoog 'geschroefd', toen voelde ik mijn onderlijf helemaal niet meer. Nee, ik vond de ruggenprik een uitkomst.

Oja, wel een nadeel trouwens: ik kreeg er koorts van en mijn zoontje ook waardoor hij en paar dagen aan een antibioticainfuus moest, dat heb ik wel als heel naar ervaren (zó zielig voor hem) dus een eventuele volgende keer wil ik het eerst wel graag weer zelf proberen. Maar het is fijn dat het er is.

Happy schreef:Puggle ik heb het pompje gehad en was heerlijk aan het doezelen in mn eigen wereldje. Ik kreeg echt een golf warmte door mn lichaam op het moment dat ik een shotje kreeg. Ik vind het echt een aanrader je kleine krijgt et nagenoeg niets van mee en het spul is ook jou lichaam meteen werr uit.

+1!

Uiteindelijk heb ik daarna ook een ruggenprik gekregen voor de keizersnede. De prik zelf voelde ik even, maar deed veel minder zeer dan ik vooraf dacht.

Ik heb geen ruggenprik gehad en voor overige pijnstiling was het al te laat! Kwam in het ziekenhuis aan met volledige ontsluiting. Waarom weet ik niet zo goed, maar heb vanaf het moment dat ik zwanger was gezegd dat ik absoluut geen ruggenprik wou en daar ben ik bij gebleven. In de toekomst wil ik dit ook niet. Ben er geloof ik ontzettend bang voor.

Vind het wel heel rot voor jou om te lezen dat je je echt zoveel zorgen maakt over de bevalling (en de pijn). Ik kan je alleen maar zoals hier al eerder is aangegeven, adviseren om echt met je verloskundige te gaan praten en te kijken naar de opties en mogelijkheden. Hopelijk vindt je daar wat meer rust in (in het idee dat de mogelijkheid er is) en kun je de bevalling wat rustiger tegemoet gaan.

Teddyaapje schreef:Ik vond het zetten niet echt pijnlijk maar het ging bij mij wel fout. Ze hebben te ver doorgeprikt waardoor ze hem spinaal hebben gezet ipv epiduraal...maar dan wel met vloeistof die voor epiduraal bedoeld was. Ik ben tijdens de bevalling een uur volledig verlamd geweest en ze hebben me moeten beademen. Het enige wat ik nog kon was luisteren. Voor mij dus waarschijnlijk geen ruggenprik meer bij een volgende bevalling...

Lijkt me ontzettend naar zeg! Al is dit wel een verhaal wat je gelukkig niet echt hoort.

Makamba, bedankt voor je opbeurende reactie

Ik heb eerst pethidine gehad, maar dat hielp bij mij niet, ik zakte weg tussen de weeën door en sprong dan elke keer uit bed van schrik als er weer een wee kwam, ik was ook helemaal in de war. Uiteindelijk heeft het ziekenhuis toen besloten om een ruggenprik te zetten, ik was toen ook al flink lang bezig. Ik heb daar nog heerlijk een uurtje of twee op kunnen slapen, daarna kreeg ik persdrang.

Ik heb een ruggenprik direct ná de bevalling gehad, tijdens het hechten. Het voelt ontzettend raar, net of je benen die van een pop zijn en je onderlichaam is gewoon verlamd.

Makamba schreef:Ik heb geen ruggenprik gehad en voor overige pijnstiling was het al te laat! Kwam in het ziekenhuis aan met volledige ontsluiting. Waarom weet ik niet zo goed, maar heb vanaf het moment dat ik zwanger was gezegd dat ik absoluut geen ruggenprik wou en daar ben ik bij gebleven. In de toekomst wil ik dit ook niet. Ben er geloof ik ontzettend bang voor.

Zo dacht ik dus ook, ik was erg bang voor een ruggeprik. Maar toen de laatste bevalling dus een spoedkeizersnee werd, was ik er maar wat blij mee! Toen wilde ik juist geen volledige narcose, alles ging toch al zo vlug, ik wilde niet ook nog eens van de wereld zijn!

En die prik ging daardoor dus ook volledig langs me heen, ik weet dat ik op de operatietafel werd gezet en krom moest zitten. Toen moest ik mijn lengte zeggen en was ik dus heel bang dat ik het verkeerd had en ze 'm verkeerd zouden zetten, maar ik heb er dus werkelijk waar maar weinig van gevoeld.

Het is wel een vreemde gewaarwording. Ik voelde gewoon langzaam mijn gevoel wegstromen, je wilt je tenen bewegen en doet dat dus, maar er gebeurt niks. En toen ik van de operatietafel werd getilt bungelden mijn benen alsof ik een lappenpop was, haha! Dat vond ik ook heel raar om te zien.

Het ligt ook aan de hoeveelheid ontsluiting die je hebt welke pijnmedicatie je krijgt.

Mijn vrouw heeft idd Remy...huppeldepup gekregen, dit omdat zal al 7 á 8 cm ontsluiting had (wegens uitputting). Ze was al bijna 50 uur bezig met bevallen, had tussendoor 's nacht maar die 2 nachten 3 uurtjes kunnen slapen. Om 9 uur in de ochtend had ze 5 cm, zijn de weeënopwekkers aangegaan en rond 12-13 uur heeft ze de pijnmedicatie gehad. Uiteindelijk is A. om 14.07 uur geboren (het persen ging wel heel snel bij d'r voor een 1ste, maar 27 minuten).
Het enige nadeel was dat ze vrij hard op het knopje moest duwen en dat lukte d'r niet meer, dus zij riep en ik moest duwen. Ze kreeg een constante lage dosis en tijdens een opkomende wee kon ze een extra shotje nemen.

Zelf ben ik met een ruggeprik bevallen.
Door een weeënstorm van buik, rug en beenweeën trok ik het niet meer, zat echt bijna tegen het plafon van geen houding meer aan kunnen nemen en mijn ademhaling met alle hulp die ik kreeg niet meer onder controle kunnen houden, dus daardoor niet kon ontspannen. De keuze voor een ruggeprik is door de vk gemaakt omdat ik 'nog maar' 3 cm ontsluiting had. Dan werkt een ruggeprik beter.
Na ongeveer 2 uur na het zetten van de ruggeprik zat ik op 8 cm (toen begon ik persdrang te krijgen, die weeën voel je er doorheen) en nog geen half uur later had ik idd volledige ontsluiting. Alles moest vliegensvlug klaargezet worden, want dat hadden ze niet verwacht en weer 14 minuten later had ik onze kleine M. in mijn armen.

De Pethineinjectie wordt bij ons in het ziekenhuis ook niet meer gegeven tijdens de bevalling door alle bijwerkingen. Je kunt hem alleen nog krijgen om een nachtje door te kunnen slapen. Het is alleen wel zo dat je mocht je binnen 24 uur bevallen in het ziekenhuis moet bevallen, ivm met de eventuele bijwerkingen. Ookal wilde je thuis bevallen.

Puggle, graag gedaan! Het is ook gewoon heel eng omdat je niet weet wat je te wachten staat en wat je kunt verwachten. Je weet wel dat je pijn verwacht, maar verder dan dat kom je niet. Logisch dus dat je daar bang voor bent. Heb ik ook een tijd gehad, maar meis het komt echt goed. Je bent tot veel meer in staat dan dat je denkt, echt waar.

MamaRosa, wel fijn dat jij er zo blij mee was, wat ik me ook zeker kan voorstellen in bepaalde situaties. Wie weet heb ik dat bij een voglende bevalling ook wel. Weet ook niet goed wat het is, want heb nooit eerder een ruggenprik gehad, maar ben er echt als de dood voor. Best naar, want het was niet fijn om op die manier een bevalling tegemoet te moeten gaan, omdat je je toch wel drukt maakt in het begin over die prik. Tijdens het bevallen zelf was dat gelukkig wel weg, dat gevoel.

_MamaRosa_ schreef:

Makamba schreef:Ik heb geen ruggenprik gehad en voor overige pijnstiling was het al te laat! Kwam in het ziekenhuis aan met volledige ontsluiting. Waarom weet ik niet zo goed, maar heb vanaf het moment dat ik zwanger was gezegd dat ik absoluut geen ruggenprik wou en daar ben ik bij gebleven. In de toekomst wil ik dit ook niet. Ben er geloof ik ontzettend bang voor.

Zo dacht ik dus ook, ik was erg bang voor een ruggeprik. Maar toen de laatste bevalling dus een spoedkeizersnee werd, was ik er maar wat blij mee! Toen wilde ik juist geen volledige narcose, alles ging toch al zo vlug, ik wilde niet ook nog eens van de wereld zijn!

En die prik ging daardoor dus ook volledig langs me heen, ik weet dat ik op de operatietafel werd gezet en krom moest zitten. Toen moest ik mijn lengte zeggen en was ik dus heel bang dat ik het verkeerd had en ze 'm verkeerd zouden zetten, maar ik heb er dus werkelijk waar maar weinig van gevoeld.

Het is wel een vreemde gewaarwording. Ik voelde gewoon langzaam mijn gevoel wegstromen, je wilt je tenen bewegen en doet dat dus, maar er gebeurt niks. En toen ik van de operatietafel werd getilt bungelden mijn benen alsof ik een lappenpop was, haha! Dat vond ik ook heel raar om te zien.

Een ruggenprik altijd onder een bepaalde wervel gezet (tussen de wervels L4 en L5) , omdat je dan zeker weet dat daar geen ruggenmerg meer zit, en alleen de zenuwbundels, dus als het goed is tellen ze ook gewoon je wervels en is je lengte denk ik gewoon een kleine hulpmiddel of extra check.

Ik heb helemaal geen pijnbestrijding gehad, ik vond overal teveel nadelen aan vastzitten. Maar die pomp waar TBIB het over heeft was er toen volgens mij nog niet en dat klinkt wel erg fijn.

Printje schreef:Ik heb helemaal geen pijnbestrijding gehad, ik vond overal teveel nadelen aan vastzitten. Maar die pomp waar TBIB het over heeft was er toen volgens mij nog niet en dat klinkt wel erg fijn.

Jawel, die is er al heel lang, alleen niet in alle ziekenhuizen. Ik kon er toen ik van Yrsa ging bevallen ook voor kiezen en daarvoor bestond het ook al een hele tijd.

Susan schreef:

Printje schreef:Ik heb helemaal geen pijnbestrijding gehad, ik vond overal teveel nadelen aan vastzitten. Maar die pomp waar TBIB het over heeft was er toen volgens mij nog niet en dat klinkt wel erg fijn.

Jawel, die is er al heel lang, alleen niet in alle ziekenhuizen. Ik kon er toen ik van Yrsa ging bevallen ook voor kiezen en daarvoor bestond het ook al een hele tijd.

oke dan lag het aan het ziekenhuis, heb er trouwens ook niet om gevraagd hoor maar we kregen toentertijd een folder mee met de verschillende vormen van pijnbestrijding maar overal waren de nadelen vele malen meer dan de voordelen, die pomp stond er toen niet in volgens mij.