De bevalling....

Ik vond de eerste erg tegenvallen vooral omdat het persen zolang duurde. 2e vond ik meevallen. Duurde niet al te lang en met 4 minuutjes persen was ze er al.

Achteraf mee, de pijn viel me op dat moment wel tegen en heb er daarom voor gekozen om naar het ziekenhuis te gaan. Maar verder viel het me mee!
Bevalplan bij de eerste niet gedaan, maar wil ik nu wel doen.
De vk kwam er dit keer ook zelf mee en de volgende afspraak gaan we die maken.
Wil geen uitgebreide, maar gewoon wat punten, zodat ik daar op dat moment niet om hoef te vragen.

Novalee: vind dat ook wel iets moois, dat de man het kind aanpakt!
Ik wou dit deze keer zelf doen, ipv de vk/gyn, maar de man staat al zo toe te kijken...
Ga ik mijn man eens over na laten denken!

kwak schreef:bij D. Y. had ik geen bevalplan opgesteld, bij de volgende maakheb ik wel een bevalplan.

+1

Ze vielen mij allebij mee

Lastig te zeggen, ik had er niet echt verwachtingen bij. Bovendien 'vergeet' je de meest pijnlijke dingen, dat merk ik nu al. Ik denk dat ik het door de ruggenprik toch mee vond vallen eigenlijk. De ziekenhuisperiode daarna vond ik eigenlijk vervelender (dat mn zoontje niet bij me op de kamer mocht liggen)

Al ging ik er bij de eerste keer blanco in zijn mijn beide bevallingen mee gevallen. Beide bevallingen in een paar uur (4 en 2) zonder weeen storm,scheurtjes ect. Ging heel natuurlijk en heb geen moment gehad dat ik dacht dat ik het niet meer ging trekken. Had ook geen na weeen.

Al met al zou ik deze ervaring nog wel tig keer willen meemaken omdat het zo bijzonder is maar om nou tig kinderen te krijgen is weer een heel ander verhaal

Viel me mee. Ik ben in 6 uurtjes bevallen en vond m'n weeën storm niet zo grappig maar ik had het veel 'erger' verwacht.

Heel erg tegen gevallen. Ik dacht dat doe ik wel even maar uiteindelijk heb ik er 23 uur over gedaan en ik was echt volledig gesloopt. Er ging veel mis en ik heb ontzettend veel pijn gehad. En dan hebben we het nog niet eens over het herstel gehad..

De bevalling vond ik meevallen. De nasleep erg tegenvallen.

Een bevalplan had ik wel maar daar is niet veel van terecht gekomen. Het enige was het doorknippen van de navelstreng. Wel vond ik het achteraf fijn dat ik met mijn man van te voren had afgesproken dat, wat te doen als er iets mis gaat. In de zin van: ik moet naar de OK waar blijft hij bij de baby of bij mij.

Ik vond het meevallen had geen bevallingsplan wel dingen met mijn man besproken.
Zo had ik afgesproken dat hij als ze nagekeken werd bij haar bleef en dit is ook gebeurd.

Over het algemeen vond ik het heel erg mee vallen.
Wat wel tegen viel was de weeënstorm in combinatie met been,- rug,- en buikweeën (hier heb ik ook een ruggenprik voor gehad, ik kon me niet meer ontspannen).
Wat me enorm meeviel was dat ik maar 4 persweeën (14 minuten) nodig had voordat M. geboren werd. Mijn vrouw had 27 minuten moeten persen voordat A. er was en dat vonden ze supersnel, dus had ik me erop ingesteld wel een uur ofzo nodig te hebben.

Maar wat me achteraf het meest tegenviel was dat ze (en wij ook) vergeten waren M. aan te leggen (wilde meteen bv geven) en dat ze opgenomen moest worden op de neonatologie/kinderafdeling. Ook was er wat comunicatiestoornis waardoor ik ruim een half uur alleen in de verloskamer lag en mijn vrouw boven met M. en de verpleging zat te wachten totdat ik kwam voor de bv. Doordat dit te lang duurde heeft mijn vrouw een flesje kv moeten geven. (gelukkig is de bv wel goed opgang gekomen)

De eerste bevalling was wel heel zwaar omdat ik alleen op m'n rug mocht liggen en dat is met rugweeen geen pretje. Veder verliep het ook niet echt helemaal volgens het boekje maar toch viel het niet tegen eigenlijk. Ik vond het ondanks alle dingen die tegen zaten een mooie ervaring.
De tweede bevalling was een eitje, die viel echt heel erg mee.

Meegevallen.
Kreeg met het middageten 'krampjes' en harde buiken. Om half 5 bij de gyn bleek ik al 3-4 cm ontsluiting te hebben.
18:30 uur begonnen de weeen echt. 21:00 uur waren we in het ziekenhuis en om 01:32 is meneer geboren.

Enige wat me wel tegenviel waren de hechtingen. Au au au.

Had van te voren vreselijke verhalen gehoord en gelezen (eigen schuld haha had ik het maar niet moeten lezen) en had me voorbereid op een dag ofzo weeen en ontsluiting wat niet echt goed zou vorderen en veel pijn.
Nu heb ik wel pijn gehad, maar niet zoveel dat ik dacht: Dit nooit meer. Alleen toen het hoofdje stond, dat brandde heel erg en dat deed flink pijn.

De eerste keer ging er blanco in en vond ik de bevalling heel erg mee vallen.
De 2de keer had ik natuurlijk de ervaring van de eerste keer dus wist ik wat me te wachten stond, ondanks dat het laatste stukje best heftig was vond ik t meevallen en kijk ik heel goed op terug.
En zou nog wel een 3de keer willen bevallen Het was zo bijzonder.

Ik ben er ook heel blanco ingegaan, de 1ste weken na de bevalling vertelde ik tegen iedereen hoe verschrikkelijk het was, dat ze écht geen broertje of zusje kreeg. Het is een hele mooie en bijzondere ervaring, daarom zou ik het nog wel een keer willen doen, maar de pijn kan me gestolen worden.

Ik ben sochtends om half 10 gestript, om 16 uur zetten de weeën een beetje door, om 18 uur was er geen houden meer aan. I.o.m. de verloskundige ging ik naar het zh voor een ruggeprik, moest 1,5 uur wachten op een anesthesist voor de ruggeprik. Dit kon wel, want ja het zou heel lang duren bij mij, ik deed immers al 3 weken over 2/3 cm. Toen ik eindelijk, na een uur of 2 rugweeën, aan de ctg en het infuus dus niet mogen lopen, naar de ok mocht had ik 8 cm! Vandaar de weeënstorm dus, 5 cm in 1,5 uur! Toen braken ze mijn vliezen, en s'avonds na 20 minuten persen om 23.26 uur was ze er. Wel flinke knip gehad, dat was best pittig!

Ik had wel een bevalplan, meer om te zeggen wat ik echt niet wilde. Hier hebben ze wel gehoor aan gegeven, maar goed overleggen met je man is wel een must hoor! Met de vk kan ook wel, maar ik ben doordat ik naar het zh ging en een ruggeprik wilde medisch geworden, dus de gynaecoloog heeft me verder begeleid en die heeft heel dat bevalplan niet gezien.

Op www.knov.nl kan je een digitaal geboorteplan maken

Viel niet mee, maar ook niet echt tegen... Ik had me min of meer op het ergste voorbereid...
Duurde 18 uur in totaal en ze is in stuit geboren. Persen vond ik vreselijk, om het nog maar niet te hebben over het hechten en het herstel... Ik hoop echt dat het me deze keer ietsje gemakkelijker wordt gemaakt, maar ik ga maar weer van het ergste uit... Ik hou in mijn achterhoofd dat ik een aantal maanden na de bevalling me weer min of meer mezelf begin te voelen en dat vind ik een heel fijn vooruitzicht...

Ik vond het erg tegenvallen. Had verwacht dat ik wel zelf mijn kind op de wereld kon zetten (tenslotte zoveel vrouwen deden dat). Ook had ik verwacht de pijn beter aan te kunnen maar ik was compleet in paniek, wou niet meer puffen/ademen of wat dan ook, ik schreeuwde alleen maar heel hard uren lang Niemand kon tot me doordringen, verpleging niet, mijn man niet, de verloskundige niet en de later bijgehaalde gyn ook niet, ik was echt zo van de wereld van de pijn dat ik alleen maar aan het krijsen was.
Toen ik uren later een ruggenprik kreeg heb ik gezegd 'nu ben ik wel weer aardig hoor'
In de vele uren dat ik aan het bevallen ben geweest is veel gebeurt, heb ik veel pijn gehad en ben vaak 'weg' geweest. Uiteindelijk na 24 uur bleek dat onze zoon er niet uit kon (toen was ik al 1.5 uur aan het persen) en werd er een spoedsectio gedaan.
Ik vond het echt vreselijk tegen vallen, vond het ook geen mooie ervaring, kijk er ook niet 'goed' op terug en het herstel gaat vreselijk langzaam. Nee bevallen is echt niet mijn ding

Op het moment zelf viel het me erg tegen. Maar ondanks dat ik best wel wat complicaties heb gehad is het me achteraf toch meegevallen. Al heeft het wel een tijdje geduurd voordat ik dit kon zeggen.

Ik vond het tegenvallen. Had verwacht dat ik weeen zou krijgen die steeds sneller achter elkaar zouden komen (net zoals in de film dus ) Helaas kwam ik vanuit het niets en zonder enig voorteken in een weeenstorm terecht. Kreeg ik ongeveer 45 minuten na het begin van de weeenstorm een migraine aanval die duurde tot ik mocht persen 6 uurtjes later en waardoor ik me zo goed als niets meer kan herinneren van mijn bevalling.

Ook na mijn bevalling vond ik het tegenvallen, maar dat is weer een ander verhaal

Annie24 schreef:Ik vond het tegenvallen. Had verwacht dat ik weeen zou krijgen die steeds sneller achter elkaar zouden komen (net zoals in de film dus ) Helaas kwam ik vanuit het niets en zonder enig voorteken in een weeenstorm terecht. Kreeg ik ongeveer 45 minuten na het begin van de weeenstorm een migraine aanval die duurde tot ik mocht persen 6 uurtjes later en waardoor ik me zo goed als niets meer kan herinneren van mijn bevalling.

Ook na mijn bevalling vond ik het tegenvallen, maar dat is weer een ander verhaal

Ik heb zelf ook al 12 jaar migraine en hier was ik echt heel erg bang voor. Gelukkig bleef die weg op de dag van de bevalling maar een dag later heb ik echt m'n ergste aanval ooit gehad. Een aanval die precies een week heeft geduurd

100 % mee gevallen, zo wil ik er wel 10 krijgen . Maar dat gaat niet gebeuren . Wel vond ik de rugweeen en de persweeen toen ik nog niet mocht persen heftig maar dat was ik meteen vergeten toen de kleine op mij lag.

Ik vond het meevallen. Ik ging er vrij blanco in, maar om mij heen ken ik alleen maar horrorverhalen over bevallingen, waardoor ik er eigenlijk vanuit ging in ieder geval flink uit te scheuren. Er is tijdens de bevalling maar één moment geweest dat ik dacht het niet meer te trekken, maar toen bleek ik ook bijna volledige ontsluiting te hebben. Ik heb maar een kwartiertje hoeven te persen, en ben er zonder ook maar een scheurtje of een knipje vanaf gekomen.

Ik vondt het ook meevallen.
Ik ging uit van het ergste, van tevoren in ieder geval was echt heel bang.
Uiteindelijk heeft alles bij elkaar vijf en een half uur geduurd, 40 min geperst. Geen scheurtje, knip, of hechting.
Wel 2 liter bloed verloren, dat heb ik wel gemerkt de week na de bevalling.

Ook een bevalplan gemaakt en daar is goed rekening mee gehouden.