Frustratie topic

Even van me aftypen hoor. Ik heb zo'n ver-schrik-ke-lijk irritante collega. Ik had er laatst in het andere frustratietopic van Minneke ook al over haar gehad, en ik erger me zó gruwelijk aan haar. Ze werkt hier al 30 jaar, denkt dat ze de koningin van het bedrijf is, dat alles omdondert als zij er niet meer is en heeft verder ook niks anders dan haar werk. Geen man, geen vrienden, alleen een kat. Best zielig. Maar toch..
Ze heeft ook áltijd iets. Ze heeft iets met haar rug en daardoor is ze dus zielig. Ze neuriet de héle godsganse dag, óf zingt mee met de muziek. En als ze dan niet doen zucht en steunt ze... En dat de héle dag. Ik kan me redelijk makkelijk afschermen van andere geluiden maar dit is zón enorme frustriefactor. Ook omdat ze voor de rest niet heel vriendelijk is. Of althans, ze dóet vriendelijk maar ze steekt zo een mes in je rug. Ze weet ook alles beter, en heeft alles al minstens 5x meegemaakt. Ze wil ook de hele tijd tegen me praten, maar dan over háár problemen en issues. Ik kap dit zoveel mogelijk af en duik in mijn computer maar goed...

Nu heb ik een enorme zware twee weken achter de rug, met een heftige beslissing die gisteren uiteindelijk is genomen en die mijn hele leven op zijn kop zal zetten. Daarnaast is en blijft mijn vader terminaal ziek en is dat alles behalve makkelijk. Ik móet me nu focussen op mijn werk, maar dat mens irriteert me gewoon.

En dan kun je zeggen: spreek dit uit. Maar dat kan dus niet, omdat ze wordt beschermd aan alle kanten want ze is zielig en ze werkt hier al zolang. Dus dan ben ik de schuldige. Heel naar. Want kritiek kan ze niet hebben.. Ook niet als ik het vriendelijk zou zeggen..

Dus ik moet echt even een *zen* momentje hebben en vinden, dus ik dacht: ik typ de frustratie gewoon even van me af :-).

Kun jij niet gewoon een muziekje in je oren doen zodat je haar niet hoort? Dit soort dingen zijn heel lastig want naarmate je je er meer aan stoort hoor je het ook beter, ga je er op letten en word het alleen maar frustrerender. En sinds je de haar niet kunt veranderen kun je het hoogstens zelf doen. van je af typen en een manier zoeken waarop je het minder hoort. Maar dat blijven lastige dingen! Zéker als je gewoon weinig veerkracht hebt omdat je andere dingen aan je hoofd hebt. Sterkte, met welke beslissing je ook hebt moeten nemen die zo heftig is!

Wat een irritante collega lijkt mij dat Caro! Kan je het wel met andere collega's bespreken?

Ik kreeg net weer een telefoontje dat ik ergens niet ben aangenomen. Word er echt gek van.. elke keer op gesprek, maar achteraf zien ze het toch elke keer niet zitten!

Ik begrijp je frustratie volledig, het lijkt wel alsof je mijn collega's beschrijft! Ik heb twee van dit soort vreselijke dames op mijn werk, en ik word er gek van! Bah bah bah, ik zit ook altijd gefrustreerd op mijn werk als ik met één van die twee collega's (of nog erger, allebei tegelijk ) moet werken!

De tip van pompoen over een muziekje in je oren lijkt mij een hele goeie, ik weet niet of dat op jouw werk kan? Het is inderdaad zo dat hoe meer je je eraan ergert, hoe meer je het gaat horen omdat je erop gaat letten..

Sterkte met je moeilijke beslissing en je vader, ik kan me voorstellen dat dat de boel ook een stuk lastiger maakt allemaal..

Ik weet het... het zou beter zijn als ik oordoppen in zou doen, maar dat heb ik áltijd gezegd dat ik dat verschrikkelijk vind als mensen dat doen :-). Vind dat redelijk asociaal maar dat komt omdat ik ooit een stagiaire heb gehad die dat deed, terwijl we met z'n tweeen op één kamer zaten. Maar het zou wel kunnen ja..
Zucht. Stom mens. Ze kan je ook afbranden terwijl ze het dan probeert te verpakken als iets positiefs.

En ze is achterbaks want ze staat nu tegen onze manager over een andere collega (die ziek is) te auwhoeren over het werk dat iets niet goed is. En zo doet ze dat altijd...Bah bah bah.

Scheelt dat ik soms het gewoon even van me kan aftypen :-).

Misschien kun je gewoon afwisselen, dat je een tijdje met muziek op werkt en een tijdje niet zodat je ook 'sociaal' kan doen.

Ah heerlijk dat je dit topic even opent Caro, ik loop het hele weekend al te mokken.

Mijn kat is er vandoor - sinds zaterdag niet meer gezien en dat is niks voor haar. Het was uberhaupt balen, ik kwam zaterdag middag terug van mijn werk met migraine en was van plan dit weekend lekker plat te gaan en eens niet te stressen. Nuh-uh. Kat weg.
Om toch maar een goede nachtrust te hebben wilde ik eerder gaan slapen, maar ik had het net zo goed niet hoeven doen- feestje van de buren. Keihard, tot een uur of 4. Grrr.
En dan wilde ik s middags even in halen en mn migraine weg proberen te slapen - belletje lellers.
Los daarvan moet ik de kat van mn zusje eten geven - die blijkbaar zo koning is dat hij 2 x per dag perse gevoerd moet (terwijl als ik ga kijken, hij nog ruim voldoende heeft) en ze heeft ook mijn broer nog gestrikt om hem een half uur naar buiten te laten en dan weer terug te komen om hem weer binnen te laten.
Ik heb helemaal geen zin meer om die dikke kat als koning te bedienen, helemaal nu mijn eigen kat weg is.

Ik ben echt extreem chagrijnig. Al mijn euforie is op. Welkom terug op aarde, Zero

Zoey schreef:

Sterkte met je moeilijke beslissing en je vader, ik kan me voorstellen dat dat de boel ook een stuk lastiger maakt allemaal..

Dat is het ook gewoon... ze irriteert normaal al, maar natuurlijk nu extra. Mijn complete leven staat op zijn hoofd en zij jammert maar door over haar kwaaltjes. Weet je, dat geauwhoer tegen zichzelf óver zichzelf is zo vervelend. "ohh wat ben ik toch goed", 'ohh wat ben ik een onhandige trut' 'jaa dat heb ik goed gedaan', 'oh zie je, ja hupsakee' ..irriteert ook. En mijn geduld is nu redelijk op en klaar. Maar ik kan niet ontploffen want dat komt bij haar ook rauw op haar dak. Ohhh en ze heeft zo'n tafel die naar boven en beneden kan automatisch. Dat doet ze dus ook de héle dag.. en dan gaat ze rek en strekoefeningen doen met zuchten en steunen erbij om aandacht te vragen. En oohhhh: ze heeft van die mini klemmetjes in haar haar (ze heeft kort rood haar) en ik vroeg me al af wat die daar deden want ze heeft nauwelijks haar om vast te klemmen. Maar ik ben erachter dat ze gelooft dat dat goed is op bepaalde punten te drukken voor haar lijf (dus een soort acupunctuur maar dan met haarklemmetjes). Dat verzin je toch niet??

*()*&^^%&^$%^*&()*).. zo dus :-).

Zero schreef:
Ah heerlijk dat je dit topic even opent Caro, ik loop het hele weekend al te mokken.

Mijn kat is er vandoor - sinds zaterdag niet meer gezien en dat is niks voor haar. Het was uberhaupt balen, ik kwam zaterdag middag terug van mijn werk met migraine en was van plan dit weekend lekker plat te gaan en eens niet te stressen. Nuh-uh. Kat weg.
Om toch maar een goede nachtrust te hebben wilde ik eerder gaan slapen, maar ik had het net zo goed niet hoeven doen- feestje van de buren. Keihard, tot een uur of 4. Grrr.
En dan wilde ik s middags even in halen en mn migraine weg proberen te slapen - belletje lellers.
Los daarvan moet ik de kat van mn zusje eten geven - die blijkbaar zo koning is dat hij 2 x per dag perse gevoerd moet (terwijl als ik ga kijken, hij nog ruim voldoende heeft) en ze heeft ook mijn broer nog gestrikt om hem een half uur naar buiten te laten en dan weer terug te komen om hem weer binnen te laten.
Ik heb helemaal geen zin meer om die dikke kat als koning te bedienen, helemaal nu mijn eigen kat weg is.

Ik ben echt extreem chagrijnig. Al mijn euforie is op. Welkom terug op aarde, Zero

Dit is ook gewoon zuur.. ik zou dan in staat zijn gewoon nog maar 1x per dag te gaan. En al helemaal als je eigen kat weg is. Had al zoiets gelezen op FB, maar wilde het daar niet en plein public vragen.

Is je migraine weg??

Haha sorry maar haarspeldjes als accupunctuur? Daar moest ik wel eventjes een beetje om lachen..

Zoey schreef:Haha sorry maar haarspeldjes als accupunctuur? Daar moest ik wel eventjes een beetje om lachen..

Dat is toch ook debiel?? Vroeger liep ze blijkbaar met zo'n klein postelastiekje om haar hoofd omdat dat op de juiste plekken zou drukken.. Maf mens.

Mijn migraine is een beetje vreemd, het komt en gaat volgens mij met stress. Ik heb namelijk niet echt hoofdpijn als ik migraine heb, ik word duizelig en heel moe en kan niet meer goed uit mijn woorden komen.
Ik weet niet echt of het over is, ik voel me op dit moment nog steeds gestrest maar mijn hoofd voelt wel weer helder.

Ik moet van mezelf ook gewoon weer schoonmaken thuis vandaag, maar ik heb zo weinig zin... het liefst blijf ik mokken over mn kat.

OMG, zo'n collega had ik ook bij mijn vorige baan (zelfs nog een topic over geopend). Ik had zo'n hekel aan dat kind op het laatst, ik kon haar wel over de tafel trekken (ze zat tegenover me). Ook altijd vals mee neuriën of mee zingen. En als ze wat zei kwam het er op zo'n klotemanier uit. Die had echt niet geleerd wat het woord 'tact' inhield.

En ik mocht niet eens oordopjes in 'want dat was niet sociaal'.

Kan je dus niet helpen, maar voel met je mee.

Zero schreef:
Mijn migraine is een beetje vreemd, het komt en gaat volgens mij met stress. Ik heb namelijk niet echt hoofdpijn als ik migraine heb, ik word duizelig en heel moe en kan niet meer goed uit mijn woorden komen.
Ik weet niet echt of het over is, ik voel me op dit moment nog steeds gestrest maar mijn hoofd voelt wel weer helder.

Ik moet van mezelf ook gewoon weer schoonmaken thuis vandaag, maar ik heb zo weinig zin... het liefst blijf ik mokken over mn kat.

Dan bouw je toch een mok-dag in? Boeien... het gaat om je kat, je bent niet lekker, morgen moet je weer aan het werk, dat huishouden kan ook nog wel een dag wachten hoor!