Goede daden

Ik zit Friends te kijken en in een aflevering wil Phoebe een goede daad doen die niet egoistisch is.
Dus waar zij zich niet beter van voelt.

Volgens Joey bestaan die niet, wat denken jullie?

Je door een mug laten prikken! Die gaan niet dood, vinden het fijn en ik niet

Reva schreef:Je door een mug laten prikken! Die gaan niet dood, vinden het fijn en ik niet

De bij wel

Ik denk dat Phoebe gelijk heeft. Een goede daad verrichten is toch sowieso fijn en ik zie het ook niet als iets negatiefs dat je je er goed bij voelt. Dat zijn dan toch mooi twee vliegen in 1 klap .

Ik wilde hetzelfde zeggen als Zusje, (al ben ik er nog niet over uit of het dan onder egoïsme valt, ik neig eerder dat het er wel onder valt).

Het bestaat denk ik wel, als je echt een enorm offer brengt voor een ander, waardoor het gemis van hetgene dat jij kwijt bent overheerst.

Het afstaan van een nier aan een familielid die daardoor kan overleven.. Dat vind ik wel een ultieme goede daad zonder dat er egoisme aan te pas komt. Het lijkt me geen pretje een nier te moeten missen, hoewel je prima met 1 nier kunt functioneren.

Break Of Day schreef:Het afstaan van een nier aan een familielid die daardoor kan overleven.. Dat vind ik wel een ultieme goede daad zonder dat er egoisme aan te pas komt. Het lijkt me geen pretje een nier te moeten missen, hoewel je prima met 1 nier kunt functioneren.

Maar als ik een nier zou afstaan aan mijn zus doe ik dat net zo goed voor mezelf omdat ik haar niet kwijt wil... Toch?

Er zijn ook mensen die een nier afstaan aan een onbekende. Die hebben er op zich geen belang bij.

Doet me trouwens denken aan een verhaal dat ik een keer las in de Marie-Claire, over iemand die weigerde een nier af te staan aan haar zus, omdat ze dan heel lang uit de running zou zijn en haar bedrijf dan over de kop zou gaan. Zij werd daardoor door de rest van de familie met de nek aangekeken. Volgens mij is zoiets heel zwart/wit, mensen vinden het een goede daad als je het wel doet, maar een schande als je het niet doet.

Ik zou sowieso nooit een nier afstaan, ben ik nu egoistisch?

Nee hoor, dat moet toch sowieso je eigen keuze zijn?

Ik denk dat je in de meeste gevallen wel een goed gevoel overhoudt aan een goede daad. Als je die goede daad doet om dat goede gevoel te krijgen, dan is het denk ik geen goede daad meer.
Doe je iets echt voor iemand anders en je houdt daar dan ook nog een goed gevoel aan over, dan vind ik het meer een goede daad.
Ik denk dan ook niet dat een goed gevoel overhouden aan een goede daad egoïstisch is.

Hm ik vind het een beetje lastig uitleggen merk ik.....

Esperanza schreef:Als je die goede daad doet om dat goede gevoel te krijgen, dan is het denk ik geen goede daad meer.

Als iemand er nou enorm ontzettend geweldig mee geholpen is, maakt de motivatie dan echt uit?

Susan schreef:Er zijn ook mensen die een nier afstaan aan een onbekende. Die hebben er op zich geen belang bij.

Maar is een goede daad niet iets dat je doet en waar je je dan goed bij voelt?

Zusje schreef:

Susan schreef:Er zijn ook mensen die een nier afstaan aan een onbekende. Die hebben er op zich geen belang bij.

Maar is een goede daad niet iets dat je doet en waar je je dan goed bij voelt?

Zou het goede gevoel dat je krijgt van het afstaan van een nier aan een vreemde opwegen tegen de ellende van de operatie, ziekenhuisopname, pijn, tijd uit de running, leven met nog maar één nier plus bijbehorende risico's?

Susan schreef:

Esperanza schreef:Als je die goede daad doet om dat goede gevoel te krijgen, dan is het denk ik geen goede daad meer.

Als iemand er nou enorm ontzettend geweldig mee geholpen is, maakt de motivatie dan echt uit?

Nee ik denk niet dat de motivatie dan uit maakt voor degene die er ontzettend mee geholpen is.
Als ik iets voor iemand doe omdat ik een goed gevoel over mezelf zou willen hebben dan ziet de buitenwereld dat misschien als een goede daad, maar ik zelf niet.

Ik denk juist dat het goed is als je om wat voor reden dan ook een goed gevoel overhoudt aan een goede daad, dan ben je des te gemotiveerder om anderen te helpen. Iemand anders helpen terwijl het bij jou écht helemaal niks positiefs teweeg brengt, dat doe je niet zo snel, denk ik.

Een goed gevoel overhouden na het verrichten van een goede daad lijkt me heel logisch. Ik ben het ook wel met je eens dat als dat goede gevoel er niet zou zijn, dat er dan waarschijnlijk veel minder goede daden verricht zouden worden.

Ik zat zelf een beetje te denken aan vrijwilligerswerk doen omdat het goed staat op je CV. Ik vraag me dan af of je nog wel van een goede daad kunt spreken, omdat je het eigenlijk voor jezelf doet.

Maar dan kom je weer terug op het verhaal of de motivatie er toe doet, of dat het uiteindelijk om de daad gaat. Ik vind het lastig. Ik denk ook dat ik daarin naar mezelf veel 'strenger' ben dan naar een ander. Dus dat ik het bij een ander wel als een goede daad zie, en bij mezelf niet.

Susan schreef:

Zusje schreef:

Susan schreef:Er zijn ook mensen die een nier afstaan aan een onbekende. Die hebben er op zich geen belang bij.

Maar is een goede daad niet iets dat je doet en waar je je dan goed bij voelt?

Zou het goede gevoel dat je krijgt van het afstaan van een nier aan een vreemde opwegen tegen de ellende van de operatie, ziekenhuisopname, pijn, tijd uit de running, leven met nog maar één nier plus bijbehorende risico's?

Maar wanneer weegt iets op daar tegen en wanneer niet? Daar valt toch geen lijn in te trekken? Is het slecht om je goed te voelen als je een goede daad doet? Het is toch een goede daad? Daar is hoe dan ook iemand anders bij geholpen dus...

@Esperanza, wat jij bedoelt vind ik inderdaad niet zozeer een goede daad, dat vind ik meer een soort wederzijdse dienst, jij doet iets gratis voor een organisatie en zij bieden je werkervaring. Maar dat is iets wat je alleen zelf weet, want er zullen ook wel mensen zijn die uit idealistische overwegingen vrijwilligerswerk doen en het toch ook op hun CV zetten, wat eigenlijk ook wel logisch is.

Nee, ik dacht echt puur aan een goed gevoel, dus voldoening, trots op jezelf, of misschien het wegnemen van een schuldgevoel/plichtsgevoel, dat kan natuurlijk ook.

Zusje schreef:
Maar wanneer weegt iets op daar tegen en wanneer niet? Daar valt toch geen lijn in te trekken? Is het slecht om je goed te voelen als je een goede daad doet? Het is toch een goede daad? Daar is hoe dan ook iemand anders bij geholpen dus...

Daar ben ik het ook wel mee eens, maar het ging meer om de vraag of een goede daad helemaal zonder eigenbelang mogelijk is.