Mijn vriend/scharrel lijdt aan een depressie...

.

Heeft hij verteld dat hij zelfmoordneigingen heeft dan, dat jij je daar zorgen om maakt?

Ik weet niet zo goed hoe ik moet reageren. Ik vind het heel naar voor je, maar het is een behoorlijk onsamenhangend verhaal. Hij is een vrolijke jongen zeg je, nou, blijkbaar zit hij dus niet zo goed in zijn vel. Hoe komt het dat jij daar dan helemaal niets van weet?

Sorry, ik begrijp niet zoveel van je verhaal!

Waar dit naartoe moet: naar een punt waarop hij zich weer goed voelt. Het feit dat hij al bij een psycholoog loopt, laat in ieder geval al zien dat hij er druk mee bezig is om dit weer goed te laten komen. Dat heeft tijd nodig en aandacht en vooral steun van mensen die dicht bij hem staan.

Je hebt depressies in alle soorten en maten....Ik zou er niet meteen vanuit gaan dat hij zelfmoord wil plegen oid. En ook lieve en vrolijke mensen worden depressief en kunnen depressief zijn...Ik heb een historie van depressies, lichte maar ook hele zware.

Hij krijgt hulp. Verder heeft hij er meer aan als jij gewoon positief bent, van negativiteit kan hij alleen maar verder in een neerwaartse spiraal raken. Ga er dus vanuit dat het weer goedkomt met hem, vertel hem dat ook, steun hem.

Ik snap dat je schrok, is ook niet niks natuurlijk. Misschien doet hij zich vrolijk voor en voelt zich van binnen heel anders. Dat zie je wel vaker.

Maar ik zou me niet te ongerust maken, met de juiste begeleiding kun je er vaak wel uitkomen (denk ik). Dus als ik jou was zou ik hem steunen waar mogelijk.

Kan me voorstellen dat je daarvan schrikt. Ik hoorde laatst dat mijn zwager ook in een depressie zat.
Toch vreemd, het is ook iemand waar je het totaal niet bij verwacht! Goede baan, altijd goed gestemd.
nu dan niet meer zo, maar had het nooit van hem verwacht! Zo vreemd!

Sterkte meid! En probeer hem vooral te steunen!

SleepingBeauty schreef:Kan me voorstellen dat je daarvan schrikt. Ik hoorde laatst dat mijn zwager ook in een depressie zat.
Toch vreemd, het is ook iemand waar je het totaal niet bij verwacht! Goede baan, altijd goed gestemd.
nu dan niet meer zo, maar had het nooit van hem verwacht! Zo vreemd!Sterkte meid! En probeer hem vooral te steunen!

Mensen zijn vaak heel goed in het verbergen van omdat er vaak schaamte bij komt kijken en je tegen heel veel onbegrip aan loopt. Maar het is gewoon een ziekte, die heeft lang niet altijd met omstandigheden te maken; Ik had ook een leuke baan, net getrouwd met de liefde van mijn leven, leuk huis en mensen zagen me altijd als een vrolijke meid enz, maar dat was slechts een masker... Heb een ernstige derpressie gehad jarenlang...

TO: Sterkte met de situatie, maar niet gelijk in paniek raken mbt zelfdoding enz. Met goede hulp/ medicatie is er vaak heel veel te bereiken!

Eens met de rest, een diagnose depressie betekent geenszins dat je ook gelijk suïcidaal bent. Iemand steunen die depressief is, is best lastig. Ik zou het even laten bezinken en daarna met je vriend bespreken hoe je hem het best kan steunen. In ieder geval is het al heel goed dat hij hulp krijgt!

Darcy schreef:Eens met de rest, een diagnose depressie betekent geenszins dat je ook gelijk suïcidaal bent. Iemand steunen die depressief is, is best lastig. Ik zou het even laten bezinken en daarna met je vriend bespreken hoe je hem het best kan steunen. In ieder geval is het al heel goed dat hij hulp krijgt!

+1

Heb zelf ook in een depressie gezeten en ik was verre van suicidaal. Dat vind ik altijd zo'n vooroordeel! En was zelf ook altijd heel vrolijk etc. maar zodra ik thuis alleen was stortte ik in.

Ik had zelf veel behoefte aan een luisterend oor. Mijn vriend kon me niet echt helpen, daar had ik echt de psychologe voor nodig. Maar als iemand naar je luistert en je serieus neemt helpt dat al heel goed (bij mij dan).

Darcy schreef:Iemand steunen die depressief is, is best lastig.

Ik heb jaren geleden mijn toenmalige vriend ook leren kennen toen hij depressief was en ik zou er niet meer voor kiezen om zo'n relatie een kans te geven, omdat de start ongelijkwaardig was. Het kost vaak veel energie om een depressief persoon adequaat te steunen, omdat ik merkte dat ik qua energie best wel werd leeggetrokken. Normaal gesproken bouw je een band op en leer je elkaar gaandeweg kennen, waarbij je steeds meer blootgeeft aan elkaar. Ik merkte dat het door zijn depressie meteen al veel te diep ging tussen ons, omdat hij een luisterend oor zocht en het steeds vaker over zijn sombere blik op de wereld ging. Je kan hem aan de zijlijn steunen, maar verlies jezelf niet uit het oog en spreek ook jouw wensen uit, zoals bijv. professionele hulp zoeken.

Edit: ik zie dat hij al gesprekken heeft met een psycholoog. Voelt dat goed voor hem?

Dat kan, ik kan me dat best voorstellen. Ik werd een maand nadat ik mijn vriend leerde kennen depressief, hij is wel bij me gebleven (gelukkig). Maar moeilijk was het wel voor hem, absoluut.

Een vriendin van mij is zwaar depressief geweest en heeft nooit, maar dan ook nooit suïcidale gedachten gehad. Ik denk dat je die twee dingen ook echt los van elkaar moet zien. Mensen die suïcidaal zijn, zijn inderdaad vaak depressief, maar niet iedereen die depressief is, is suïcidaal.

Ik zou er inderdaad ook niet gelijk van uit gaan dat hij suicidale gedachten heeft. Dat heeft echt lang niet iedereen die depressief is.
Ik denk dat het wel goed van hem is dat hij tegen je verteld heeft dat hij depressief is. Dat geeft namelijk wel aan dat hij hier eerlijk over wil zijn en jou vertrouwt. Het is soms gewoon al heel moeilijk om toe te geven dat je depressief bent. Wat jij kan doen, is er voor hem zijn, er met hem over praten (als hij dat ook wil) en verder zoveel mogelijk jezelf blijven, proberen niet in een trieste stemming meegenomen te worden maar jouw eigen vrolijkheid en geluk te behouden.

Hij heeft gesprekken met de psycholoog, dat is toch juist een goed teken? Hij krijgt nu hulp.
En niet alle depressieve mensen hebben zelfmoordgedachten.