Weer aan het werk na verlof

Ik moet maandag weer beginnen en ik ben zó zenuwachtig. Ik ben er bijna 6 maanden uitgeweest, heb al die tijd wel nauw contact gehouden met mijn collega's, maar er zijn een hoop dingen veranderd en de drempel is daardoor voor mijn gevoel echt torenhoog geworden. Ook heb ik deze week meteen weer een slaapdienst en vind het een naar idee dan gewoon de hele nacht niet bij mijn kindje te zijn (ook al slaapt hij gewoon het grootste gedeelte van de nacht). Ik weet dat het ergens goed voor me is om weer te gaan, omdat mijn wereldje nu vrij klein is, maar hoe dichter bij het komt, hoe meer ik er tegen op ga zien.

Hoe was/is dit bij jullie? Hadden/hebben jullie zin om weer aan het werk te gaan? En hoe is die eerste dag gegaan?

Ik had wel weer zin om te beginnen, had het hier in huis (en de ritjes winkelcentrum, centrum etc.) wel gezien. Eerste dag is vooral veel vertellen hoe het ging

Ik had totaal geen zin en zag er wel tegenop, maar toen ik eenmaal was begonnen vond ik het heerlijk, ff weer wat anders.

De eerste week vond ik het vreselijk, maar vooral omdat ik mijn dochter ergens anders moest achter laten. Daarna was ik snel weer gewend en ik vond het wel fijn. Eindelijk weer wat meer onder de mensen en ik kreeg weer wat meer ritme in mijn leven.

Ik had er wel weer zin in om te gaan werken. Weer een beetje ritme en structuur in het leven. Verder was het de eerste week veel vertellen en alles op zijn beloop laten. Aan mijn dochter dacht ik wel, maar wist dat ze in goede handen was en als ik er behoefte aan had belde ik even.

Ik zag er enorm tegenop. Op mijn werk stond een groot bos bloemen klaar. Om mij op te vrolijken tijdens de eerste dag. Ik had snel mijn draai weer gevonden. Ik heb wel het voordeel dat mijn vriend J. wegbrengt. Daar vind ik nog steeds niets aan. Ik werk nu drie dagen per week, en vind dat goed te doen.

De eerste dag is inderdaad vooral bijkletsen met iedereen.

Ik vond het vreselijk! De avond ervoor heb ik alleen maar gehuild, en dat terwijl mijn zoontje naar het kdv ging en maar een deur van mij gescheiden was omdat ik toen in de groep naast hem werkte.

Ik ging na het verlof meteen de nachtdienst in, ik was het verlof best zat en was juist blij om weer te werken. M ging trouwens niet naar de opvang maar bleef thuis bij papa. Inmiddels gaat hij wel naat het kdv.

Ik vond het vooral moeilijk dat Louise nog zo klein was, niet zozeer om haar achter te laten. Maar ik had het gevoel dat ze vooral mama nodig had. Maar blijkbaar amuseert ze zich dood in het kdv en lacht ze heel veel daar.
Ik was het thuiszitten ook vrij snel beu. Zelfs toen ik thuiszat en ik was nog zwanger snakte ik er al naar om terug te gaan werken.

Ik vond het helemaal niks om weer te gaan werken.. T. ging slapen bij mijn ouders (heeft het daar hartstikke naar haar zin), maar ik miste haar zo ontzettend. Maandag gaat ze nog 1x voor 3 nachtjes naar mijn ouders en dan hoeft het niet meer omdat ik alleen nog maar in de avonden ga werken.

Op mijn werk was ik trouwens zo weer aan alles gewend, op een wisseling van cliënten na was er niets veranderd dus ik kon meteen weer aan de slag alsof ik nooit ben weggeweest.

Wat ik wel leuk vond is alle interesse die collega's en bewoners in mij en T. hadden/hebben...

De eerste keer vond ik het he-le-maal niks.
H. haar hartje functioneerde niet zoals het goorde en ik was steeds bang dat ze iets over het hoofd zouden zien (achteraf was dat niet nodig omdat het veel minder ernstig bleek dan ons verteld was...) en ik vond het niks dat een vreemde voor haar zorgde. Ik had heel erg lang thuis gezeten, ongeveer 4 maanden voor de bevalling ging ik de ziektewet in en vlak voor ik moest beginnen werd ik ziek waardoor ik nog eens 6 maanden langer thuis zat. En al die tijd had ik van mijn collega's niets gehoord.


Bij A. was het anders, ook wel weer snel de ziektewet in gegaan en ook niks van collega's gehoord maar mijn man was nu overdag thuis dus ik hoefde mijn kleine frummel niet weg te brengen naar vreemde. Dat scheelde voor mij al behoorlijk veel.

Nu vind ik het wel weer lekker om te werken.

Ik was juist enorm blij om weer te kunnen gaan werken. Thuiszitten is niets voor mij. Was moeilijk om mijn eigen mannetje achter te laten bij dagverblijf maar weer gaan werken vond ik heerlijk. Ik vond het juist moeilijker om R achter te laten toen hij groter werd, ik vind naarmate kindjes groter worden het steeds leuker worden en dat naakte juist dat ik het tien lastiger vond om te gaan werken.

Ik vond het heerlijk om weer aan het werk te gaan.
Had ook lang thuis gezeten en ben daar niet zo goed in.
Succes maandag!

Ik ben in totaal 7 mnd thuis geweest en vond t ook vreselijk om weer te moeten gaan werken, heb de dagen ervoor ook tranen met tuiten gehuild.
Ik ben dus gaan werken toen mijn zoontje 5.5 maanden was.

Nu heb ik nog verlof en na mijn verlof krijg ik een 0 uren contract dan kan ik zelf bepalen wanneer ik wil werken en zal ik w.s gaan werken in de avonduren en weekend als mijn man bij de kindjes is.

Ik ben 9 maanden thuis geweest en zag er flink tegenop. Maar toen ik eenmaal weer bezig was had ik het gevoel of ik nooit weg geweest was. Vind het heerlijk om te werken, even iets anders en werken is meestal rustiger als thuis met de kids + huishouden

Parel schreef:Ik geef sowieso veel te veel geld uit als ik vrij ben, dus ik kan beter nog wel wat werken haha

Ik vond het niet eens erg om te gaan werken, keek er erg naar uit, maar ik vond het wel even pittig mijn toen nog zo kleine meisje weg te brengen. Dat was na een paar weken over, nu loopt alles op rolletjes!

Ja geld uitgeven doe ik nu ook teveel, dus wat dat betreft is het beter om weer te beginnen Maar het winkelt zo lekkker met een kinderwagen! Ruimte zat voor alle tassen.
En Luuk hoeft niet naar het KDV, omdat mijn vriend en ik beide wisseldiensten werken(als ik werk is hij thuis en andersom). Dus ook daar maar ik me niet zo druk om. Maar ik vind het gewoon zo fijn om zelf voor hem te zorgen! Luuk is niet de allermakkelijkste baby, ik heb eindelijk mijn weg en maniertjes een beetje met hem gevonden en vind het nu heel lastig om dat uit handen te gaan geven.

spannend dat je weer moet beginnen met werken.

Snap best dat je er tegenop ziet, ik heb dat ook! Mijn verlof is nu officieel voorbij na 16 weken maar heb nog twee weken vakantie. (Al ga ik 1 ochtend in de vakantie mee met de kids op uitje). Heb in totaal dan 18 weken vrij gehad. Al is het omgevlogen
Maar zie er ook tegenop! Niet zozeer het werk. De kinderen hebben al een paar keer gevraagd wanneer ik weer terug kom maar ik vind het nog een vreselijk idee op mijn kleine man achter te laten. Tot nu toe ben ik 3 keer eventjes weggeweest en Siem is nog geen een keer achtergebleven bij iemand anders dan zijn ouders. En dan komt oma en moet hij naar het kdv...

Heel veel succes maandag!